Jazz is a music genre that originat

Jazz is a music genre that originated from African American communities of New Orleans in the United States during the late 19th and early 20th centuries. It emerged in the form of independent traditional and popular musical styles, all linked by the common bonds of African American and European American musical parentage with a performance orientation.[1] Jazz spans a period of over a hundred years, encompassing a very wide range of music, making it difficult to define. Jazz makes heavy use of improvisation, polyrhythms, syncopation and the swing note,[2] as well as aspects of European harmony, American popular music,[3] the brass band tradition, and African musical elements such as blue notes and African-American styles such as ragtime.[1] Although the foundation of jazz is deeply rooted within the black experience of the United States, different cultures have contributed their own experience and styles to the art form as well. Intellectuals around the world have hailed jazz as "one of America's original art forms".[4]

As jazz spread around the world, it drew on different national, regional, and local musical cultures, which gave rise to many distinctive styles. New Orleans jazz began in the early 1910s, combining earlier brass-band marches, French quadrilles, biguine, ragtime and blues with collective polyphonic improvisation. In the 1930s, heavily arranged dance-oriented swing big bands, Kansas City jazz, a hard-swinging, bluesy, improvisational style and Gypsy jazz (a style that emphasized musette waltzes) were the prominent styles. Bebop emerged in the 1940s, shifting jazz from danceable popular music toward a more challenging "musician's music" which was played at faster tempos and used more chord-based improvisation. Cool jazz developed in the end of the 1940s, introducing calmer, smoother sounds and long, linear melodic lines.

The 1950s saw the emergence of free jazz, which explored playing without regular meter, beat and formal structures, and in the mid-1950s, hard bop emerged, which introduced influences from rhythm and blues, gospel, and blues, especially in the saxophone and piano playing. Modal jazz developed in the late 1950s, using the mode, or musical scale, as the basis of musical structure and improvisation. Jazz-rock fusion appeared in the late 1960s and early 1970s, combining jazz improvisation with rock music's rhythms, electric instruments and the highly amplified stage sound. In the early 1980s, a commercial form of jazz fusion called smooth jazz became successful, garnering significant radio airplay. Other styles and genres abound in the 2000s, such as Latin and Afro-Cuban jazz.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แจ๊สเป็นดนตรีประเภทที่มาจากชุมชนชาวอเมริกันแอฟริกันของนิวออร์ลีนส์ในสหรัฐอเมริกาในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 20 ศตวรรษ มันโผล่ออกมาในรูปของอิสระแบบดั้งเดิม และเป็นที่นิยมรูปแบบดนตรี เชื่อมโยงทั้งหมด โดยพันธบัตรทั่วไปความเค้นครากดนตรีแอฟริกันอเมริกันและยุโรปอเมริกันมีการวางแนวที่ประสิทธิภาพ [1] แจ๊สครอบคลุมระยะเวลาร้อยกว่าปี ครอบคลุมหลากหลายเพลง ทำให้ยากที่จะกำหนด แจ๊สทำให้ปรับตัว polyrhythms, syncopation ใช้หนัก และหมาย เหตุสวิง, [2] เป็นแง่มุมของความสามัคคีในยุโรป อเมริกันนิยมเพลง, [3] การประเพณีแตรวง และองค์ประกอบดนตรีแอฟริกันเช่นบลูโน้ตและสไตล์แอฟริกันอเมริกันเช่น ragtime [1] แม้ว่ารากฐานของดนตรีแจ๊สที่มีรากลึกประสบการณ์ดำของสหรัฐ วัฒนธรรมที่แตกต่างมีส่วนตนเองประสบการณ์และลักษณะศิลปะในฟอร์มเช่น ปัญญาชนทั่วโลกได้ยกย่องว่า แจ๊สเป็น "หนึ่งของรูปแบบศิลปะดั้งเดิมของอเมริกา" [4]เป็นแจ๊สแพร่กระจายไปทั่วโลก มันดึง ภูมิภาค ในประเทศ และดนตรีวัฒนธรรมที่แตกต่าง ซึ่งทำให้เกิดลักษณะที่โดดเด่นจำนวนมาก นิวออร์ลีนส์แจ๊สเริ่มใน 1910s ต้น รวมก่อนหน้าแตรวง marches ฝรั่งเศส quadrilles, biguine, ragtime และบลูส์กับปรับโพลีโฟนิรวม ในช่วงทศวรรษ 1930 วงใหญ่จัดหนักเน้นเต้นรำสวิง แคนซัสซิตี้แจ๊ส สไตล์ ควงฮาร์ bluesy, improvisational และยิปซีแจ๊ส (สไตล์ที่เน้นวอลซ์ musette) มีลักษณะโดดเด่น Bebop โผล่ออกมาในปี 1940 ขยับแจ๊สจากเพลงยอดนิยม danceable ไปทางมากขึ้นท้าทาย "ของนักดนตรีเพลง" ซึ่งเล่นใน tempos เร็วขึ้น และใช้คอร์ดตามแสดงออกมากขึ้น แจ๊สเย็นพัฒนาในปลายปี 1940 แนะนำสงบ เสียงเรียบและยาว เชิงเส้นบรรทัดอันไพเราะปี 1950 เห็นการเกิดขึ้น ของฟรีแจ๊ส ชนะการเล่นซึ่งสำรวจ โดยปกติมิเตอร์ และโครงสร้างอย่างเป็นทางการ และ ในช่วงกลางปี 1950 ฮาร์ป็อบโผล่ออกมา ซึ่งนำอิทธิพล จากโฮสเทล กิตติคุณ บลู แซกโซโฟนและเล่นเปียโน Modal jazz ที่พัฒนาในปลายปี 1950 ใช้โหมด ระดับเสียง หรือเป็นพื้นฐานของดนตรีและการแสดง ฟิวชั่น jazz-rock ปรากฏตัวในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และต้นทศวรรษ 1970 รวมแสดงแจ๊สกับเพลงร็อกจังหวะ เครื่องมือไฟฟ้า และขั้นสูงขยายเสียง ในต้นทศวรรษ 1980 แบบเชิงพาณิชย์ของแจ๊สฟิวชั่นแจ๊สเรียกว่ากลายเป็นประสบความสำเร็จ garnering airplay วิทยุอย่างมีนัยสำคัญ ลักษณะและประเภทอื่น ๆ มากในยุค 2000 เช่นแจ๊สละตินและแอฟริกาคิวบา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แจ๊สเป็นแนวเพลงที่มาจากชุมชนแอฟริกันอเมริกันของนิวออร์ในประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 และ 19 และต้น มันโผล่ออกมาในรูปแบบของอิสระสไตล์ดนตรีแบบดั้งเดิมและเป็นที่นิยมที่เชื่อมโยงทั้งหมดโดยการออกพันธบัตรร่วมกันของแอฟริกันอเมริกันและยุโรปบิดามารดาดนตรีอเมริกันที่มีการวางแนวทางการปฏิบัติงาน. [1] แจ๊สมีช่วงระยะเวลาของการมาเป็นร้อย ๆ ปีที่ผ่านมาครอบคลุมหลากหลายมาก ของเพลงทำให้มันยากที่จะกำหนด ดนตรีแจ๊สที่ทำให้การใช้งานหนักของการปรับ, polyrhythms, คนละและทราบแกว่ง [2] เช่นเดียวกับแง่มุมของความสามัคคีในยุโรปที่นิยมเพลงอเมริกัน [3] ทองเหลืองวงประเพณีและองค์ประกอบดนตรีแอฟริกันเช่นโน้ตสีฟ้าและแอฟริกันอเมริกัน รูปแบบเช่นแร็กไทม์. [1] ถึงแม้ว่ารากฐานของดนตรีแจ๊สที่มีการฝังรากลึกในประสบการณ์สีดำของสหรัฐอเมริกาวัฒนธรรมที่แตกต่างมีส่วนร่วมในประสบการณ์ของตัวเองและรูปแบบเพื่อให้รูปแบบศิลปะได้เป็นอย่างดี ปัญญาชนทั่วโลกได้รับการยกย่องว่าเป็นแจ๊ส "หนึ่งในอเมริกาศิลปะรูปแบบเดิม". [4]

ในฐานะที่เป็นแจ๊สแพร่กระจายไปทั่วโลกก็ดึงระดับชาติระดับภูมิภาคและท้องถิ่นวัฒนธรรมทางดนตรีที่แตกต่างกันซึ่งก่อให้เกิดรูปแบบที่โดดเด่นหลาย นิวออร์แจ๊สเริ่มต้นขึ้นในช่วงต้น 1910s รวมก่อนหน้านี้ชายแดนทองเหลืองวง quadrilles ฝรั่งเศส, biguine แร็กไทม์และบลูส์ที่มีการปรับโพลีโฟนิส่วนรวม ในช่วงทศวรรษที่ 1930 จัดหนักเต้นรำที่มุ่งเน้นการแกว่งวงใหญ่, แคนซัสซิตีแจ๊สยากแกว่งหวานสไตล์ยิ่งและแจ๊สยิปซี (รูปแบบที่เน้นจังหวะวอลทซ์ Musette ก) เป็นรูปแบบที่โดดเด่น Bebop โผล่ออกมาในปี 1940 ขยับแจ๊สจากเพลงยอดนิยมที่มีต่อการเต้นเพลง "นักดนตรี" ที่ท้าทายมากขึ้นซึ่งเล่นที่จังหวะเร็วขึ้นและใช้ในการปรับตัวคอร์ด-based มากขึ้น เย็นแจ๊สที่พัฒนาขึ้นในตอนท้ายของปี 1940 ที่แนะนำสงบเสียงนุ่มนวลและยาวเส้นไพเราะเชิงเส้น.

1950 เห็นวิวัฒนาการของดนตรีแจ๊สฟรีซึ่งสำรวจการเล่นโดยไม่ต้องเมตรปกติตีและโครงสร้างอย่างเป็นทางการและในช่วงกลางปี ​​1950, ป็อบยากที่โผล่ออกมาซึ่งแนะนำอิทธิพลจากจังหวะและบลูส์, พระกิตติคุณและบลูส์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแซกโซโฟนและเล่นเปียโน โมดแจ๊สที่พัฒนาขึ้นในช่วงปลายปี 1950 โดยใช้โหมดหรือโยดนตรีเป็นพื้นฐานของโครงสร้างดนตรีและการปรับตัว แจ๊สร็อคฟิวชั่นที่ปรากฏในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และต้นปี 1970 รวมการปรับแจ๊สกับจังหวะเพลงร็อคของเครื่องมือไฟฟ้าและเสียงเวทีขยายสูง ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 เป็นรูปแบบในเชิงพาณิชย์ของฟิวชั่นแจ๊สที่เรียกว่าเรียบแจ๊สก็ประสบความสำเร็จสมัครออกอากาศทางวิทยุอย่างมีนัยสำคัญ รูปแบบและประเภทอื่น ๆ ดาษดื่นในยุค 2000 เช่นละตินแจ๊สและคิวบา