Andre frequently works in series, p

Andre frequently works in series, producing an entire exhibition of sculptures from different arrangements of the same material, as he did for his influential exhibition at the Tibor de Nagy Gallery in New York in 1966. Here, each work consists of an equivalent number of white sand-lime bricks (120), although the eight stacks are all arranged according to a different rectangular formation. These eight sculptures are arguably the first sculptures that clearly demonstrate Andre's definition of "sculpture as place." By spreading out the bricks over the floor of the gallery, Andre wanted to generate a sense of extreme horizontality, reminiscent of the level of water. This led him to consider the layer of space between the sculptures to be just as substantial as the bricks themselves, and to emphasise this feature of the sculpture he coined the aphorism: "a thing is a hole in a thing it is not." However, at the end of the exhibition this feature of the installation was lost, because each sculpture was sold individually. Perhaps for this reason Andre remade a version of this work in 1995 called Sand-Lime Instar, in which the entire installation is considered a single sculpture.
Sand-lime bricks - Different Museums and Private Collections

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Andre บ่อยทำงานในชุด ผลิตนิทรรศการประติมากรรมจากวัสดุเดียวกัน จัดเรียงทั้งหมดเขาทำนิทรรศการของเขามีอิทธิพลที่แกลลอรี่ Nagy de Tibor ในนิวยอร์กใน 1966 ที่นี่ แต่ละงานประกอบด้วยอิฐปูนทรายขาว (120), เท่ากับจำนวนแม้ว่ากองแปดทั้งหมดจะถูกจัดตามการก่อตัวสี่เหลี่ยมที่แตกต่างกัน ประติมากรรมเหล่านี้แปดเป็น arguably รูปปั้นแรกที่ชัดเจนของ Andre นิยามของ "ประติมากรรมเป็นสถานที่" โดยแพร่กระจายออกอิฐพื้นของแกลเลอรี Andre อยากสร้างความสุดขีดแนวนอน ชวนให้นึกถึงน้ำ นี้นำเขาไปพิจารณาในชั้นพื้นที่ระหว่างประติมากรรมกับมีนัยสำคัญเป็นอิฐเอง และการเน้นคุณลักษณะนี้ของประติมากรรม เขาบัญญัติพังเพยที่: "สิ่งเป็นรูในสิ่งมันไม่ได้" อย่างไรก็ตาม ที่สุดของนิทรรศการ คุณลักษณะนี้ของการติดตั้งเกิดสูญหาย เนื่องจากถูกขายรูปปั้นแต่ละแต่ละรายการ บางทีเหตุผลนี้ Andre remade รุ่นของงานนี้ในปี 1995 เรียกว่าทรายมะนาว Instar การติดตั้งทั้งหมดจะถือว่าเป็นประติมากรรมเดี่ยวทรายปูนอิฐ - พิพิธภัณฑ์ต่าง ๆ และเอกชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อังเดรทำงานบ่อยครั้งในซีรีส์การผลิตการจัดนิทรรศการทั้งหมดของประติมากรรมจากการเตรียมการที่แตกต่างกันของวัสดุเช่นเดียวกับที่เขาทำสำหรับการจัดนิทรรศการที่มีอิทธิพลของเขาที่ Tibor เด Nagy แกลลอรี่ในนิวยอร์กในปี 1966 ที่นี่การทำงานในแต่ละประกอบด้วยจำนวนเทียบเท่าสีขาว อิฐปูนทราย (120) แม้ว่าแปดกองกำลังทั้งหมดจัดตามรูปแบบที่แตกต่างกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า แปดประติมากรรมมี arguably ประติมากรรมแรกที่แสดงให้เห็นถึงความหมายของอังเดรของ "ประติมากรรมเป็นสถานที่." โดยการกระจายออกอิฐเหนือชั้นของแกลเลอรี่, อังเดรอยากจะสร้างความรู้สึกของแนวนอนมากรำลึกของระดับน้ำ เรื่องนี้ทำให้เขาต้องพิจารณาชั้นของช่องว่างระหว่างประติมากรรมที่จะเป็นเช่นเดียวกับที่สำคัญเป็นก้อนอิฐตัวเองและเพื่อเน้นคุณลักษณะของประติมากรรมที่เขาประกาศเกียรติคุณคำพังเพย: ". สิ่งที่เป็นหลุมในสิ่งที่มันไม่ได้เป็น" อย่างไรก็ตามในตอนท้ายของการจัดนิทรรศการคุณลักษณะของการติดตั้งนี้ก็หายไปเพราะแต่ละรูปปั้นถูกขายเป็นรายบุคคล บางทีอาจจะเป็นเพราะเหตุนี้อังเดรเหล็กไหลรุ่นของงานนี้ในปี 1995 เรียกว่าทรายปูนขาว Instar ซึ่งในการติดตั้งทั้งหมดจะถือเป็นประติมากรรมเดียว.
อิฐปูนทราย - พิพิธภัณฑ์แตกต่างกันและคอลเลกชันส่วนตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อังเดร มักทำงานในชุดการผลิตนิทรรศการประติมากรรมจากการจัดเรียงที่แตกต่างกันทั้งหมดของวัสดุเดียวกัน เมื่อเขาได้แสดงอิทธิพลของเขาที่ tibor de Nagy Gallery ในนิวยอร์กใน 1966 . ที่นี่ แต่ละงานประกอบด้วยเทียบเท่าจำนวนอิฐปูนทรายขาว ( 120 ) , แม้ว่าแปดกองจะจัดตามต่างสี่เหลี่ยมก่อตัว เหล่านี้แปดประติมากรรมประติมากรรมอย่างแรกที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน อังเดร คำจำกัดความของ " ประติมากรรมเป็นสถานที่ " แผ่อิฐเหนือพื้นของแกลเลอรี่ , อังเดร ต้องการสร้างความรู้สึกรุนแรง horizontality , เตือนความทรงจําของระดับของน้ำ นี้ทำให้เขาพิจารณาชั้นของพื้นที่ระหว่างรูปปั้นเป็นแค่เป็นอย่างมากเท่าที่ก้อนอิฐที่ตัวเองและเพื่อเน้นคุณลักษณะของรูปปั้น เขาชื่อว่า คำพังเพย : " สิ่งที่เป็นรูในสิ่งที่มันไม่ . " อย่างไรก็ตาม ในตอนท้ายของการแสดงคุณสมบัติของการติดตั้งหายไป เพราะแต่ละรูปมันขายเป็นรายบุคคล บางทีเหตุผลที่อังเดร remade รุ่นของงานนี้ในปี 1995 เรียกว่าวัยปูนทราย ซึ่งการติดตั้งทั้งหมดจะถือว่าเป็นประติมากรรมเดี่ยวทราย ปูน อิฐ - พิพิธภัณฑ์และคอลเลกชันส่วนตัวแตกต่างกัน