The Cloud Piercing Spear continued

The Cloud Piercing Spear continued to collide a dozen more times with Yun Che’s fists, as it emitted the incredibly intense sounds of vibrating metal. At the final collision, Yun Che’s gaze became solemn; both of his fists simultaneously shot out, and directly smashed into the Cloud Piercing Spear.

CLANG!!!!

“Ugh!”

Tie Hengjun let out a smothered groan and staggeringly retreated as if he was under the assault of an irresistible storm. Only after retreating more than dozen of steps did he finally finally come to a standstill; both his hands, which held onto the Cloud Piercing Spear, trembled again and again.

Yun Che lowered both hands and calmly looked in his direction, but did not continue to further attack.

Tie Hengjun let out a long sigh of relief, as he withdrew the Cloud Piercing Spear back into his Spatial Ring. After straightening his body, he revealed a grateful smile toward Yun Che and spoke: “Brother Yun, I lost, and I am sincerely convinced about my loss.”

Others wouldn’t be able know, but Tie Hengjun had clearly understood that the last collision was completely over of his tolerance range; it was enough to knock the Piercing Cloud Spear directly out of his hands. However, right before his Cloud Piercing Spear was about to leave his hands, the overbearing profound energy suddenly withdrew… Since the Iron Spear Clan even used “Spear” for its name, one could obviously see how importantly they view the spear. Before the battle, Tie Hengjun had also mentioned to Yun Che that the Piercing Cloud Spear was his partner; it was seen to be as important as his own life, and had never left his side. For these type of people, to be disarmed of their weapons, was a tremendous humiliation that would be even harder to accept than death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หอกเจาะเมฆต่อประจวบโหลครั้งกับหมัดยุ Che เป็นมันออกเสียงอย่างเหลือเชื่อรุนแรงของการสั่นสะเทือนโลหะ ที่ชนท้าย สายตายุ Che เป็นบุด หมัดของเขาทั้งสองพร้อมกันยิงออก แล้วซึ่งได้ถูกทุบเป็นหอกเจาะก้อนเมฆโดยตรงCLANG !!!"Ugh"ผูก Hengjun ให้ออกแบบ smothered โหยหวนต่อ และถอยกรูดอย่างโงนเงนประหนึ่งว่ากำลังภายใต้การโจมตีของตัวต้านทานพายุ หลังจากเพียงมากกว่าโหลขั้นตอน ไม่ได้จนสุดท้ายมาติด; ทั้งสองมือของเขา ที่จับไว้หอกเจาะเมฆ trembled อีกChe ยุลดลงมือทั้งสอง และเบา ๆ มองในทิศทางของเขา แต่ไม่สามารถยังโจมตีต่อผูกให้ออกแยกกันยาวอย่างโล่งอก Hengjun เป็นเขาต้องถอนหอกเมฆฉีดกลับเข้าไปในวงแหวนพื้นที่ของเขา หลังจากยืดร่างกายของเขา เขาเปิดเผยรอยยิ้มขอบคุณต่อยุ Che และพูด: "พี่ยุน หายไป และฉัน convinced อย่างจริงใจเกี่ยวกับการสูญเสียของฉัน"คนอื่นจะไม่สามารถทราบ แต่ Hengjun ผูกได้เข้าใจแจ่มแจ้งว่า ชนสุดท้ายได้อย่างสมบูรณ์ของช่วงของค่าเผื่อ มันเป็นพอเคาะหอกเมฆเจาะออกมาจากมือของเขา อย่างไรก็ตาม ขวาก่อนเมฆเจาะหอกที่จะ ปล่อยให้มือของเขา พลังงานลึกซึ้ง overbearing ก็ต้องถอน... เนื่องจากตระกูลหอกเหล็กใช้ "หอก" ในชื่อได้ หนึ่งสามารถชัดนั้นสำคัญอย่างไรจะดูหอก ก่อนออกรบ Hengjun ผูกได้ยังกล่าวถึงการ Che ยุว่า หอกเมฆเจาะเป็นคู่ค้าของเขา มันไม่เห็นให้ความสำคัญกับชีวิตของเขาเอง และไม่มีเหลือด้านข้างของเขา สำหรับชนิดเหล่านี้ของคน เป็นอาวุธของพวกเขา disarmed ถูกผู้ทรงมหาศาลที่จะหนักแม้จะยอมรับกว่าตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจาะเมฆหอกยังคงชนกันโหลครั้งมากขึ้นด้วยหมัดยุนเจ๊ขณะที่มันปล่อยออกมาเสียงที่รุนแรงอย่างไม่น่าเชื่อของโลหะสั่น ในการปะทะกันสุดท้ายสายตาเจ๊ยุนกลายเป็นอันศักดิ์สิทธิ์ ทั้งสองหมัดของเขายิงพร้อมกันออกไปและถูกทุบโดยตรงในเมฆจี๋หอก. เสียงดังกราว !!!! "ฮึ!" ผูก Hengjun ให้ออกคร่ำครวญ smothered และถอยตุปัดตุเป๋ราวกับว่าเขาอยู่ภายใต้การโจมตีของพายุต่อต้าน แต่หลังจากที่ถอยมากกว่าโหลของขั้นตอนในที่สุดเขาก็ไม่มาในที่สุดหยุดนิ่ง; มือทั้งสองข้างของเขาซึ่งจัดขึ้นบนเมฆจี๋หอกสั่นอีกครั้งและอีกครั้ง. ยุนเชลดลงมือทั้งสองข้างและใจเย็นมองในทิศทางของเขา แต่ไม่ได้ดำเนินการต่อไปการโจมตีต่อไป. Tie Hengjun ให้ออกถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกในขณะที่เขาถอนตัวออก เจาะเมฆหอกกลับเข้ามาในแหวนเชิงพื้นที่ของเขา หลังจากที่ยืดร่างกายของเขาเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มขอบคุณต่อเจ๊ยุนและพูด: "บราเดอร์ยุนผมหายไปและผมเชื่ออย่างจริงใจเกี่ยวกับการสูญเสียของฉัน." อื่น ๆ จะไม่สามารถรู้ แต่ผูก Hengjun ได้เข้าใจอย่างชัดเจนว่าที่ผ่านมา การปะทะกันได้อย่างสมบูรณ์มากกว่าในช่วงที่ความอดทนของเขา มันก็เพียงพอที่จะเคาะจี๋เมฆหอกโดยตรงจากมือของเขา อย่างไรก็ตามก่อนที่หอกของเขาจี๋เมฆกำลังจะออกจากมือของเขาพลังงานลึกซึ้งเอาแต่ใจจู่ ๆ ก็ถอนตัวออก ... ตั้งแต่เหล็กหอกตระกูลแม้กระทั่งใช้ "หอก" สำหรับชื่อของหนึ่งที่เห็นได้ชัดจะได้เห็นวิธีการที่สำคัญพวกเขาดูหอก ก่อนที่การสู้รบผูก Hengjun ได้กล่าวถึงยังยุนเชว่าจี๋เมฆหอกเป็นหุ้นส่วนของเขา มันก็เห็นจะเป็นที่สำคัญเป็นชีวิตของเขาเองและไม่เคยออกจากด้านข้างของเขา สำหรับประเภทของคนเหล่านี้จะได้รับการปลดจากอาวุธของพวกเขาเป็นความอัปยศอดสูอย่างมากที่จะเป็นได้ยากที่จะยอมรับกว่าความตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมฆแทงหอกยังคงปะทะกันหลายครั้งกับยุนเช หมัด มันปล่อยออกมาเสียงสั่นรุนแรงอย่างไม่น่าเชื่อของโลหะ ในการปะทะกันครั้งสุดท้าย ของยุนเช สายตาเริ่มเคร่งขรึม ทั้งสองหมัดพร้อมกันยิงออกไป และตรงกระแทกเมฆแทงหอก

แคร๊ง ! ! ! ! ! ! ! !

" เฮ้อ ! "

ผูกเ งเจิ้นให้ออกและ smothered ครวญโซเซถอยเป็นถ้าเขาอยู่ภายใต้การโจมตีของพายุที่ไม่อาจต้านทาน หลังจากถอยมากกว่าโหลของขั้นตอน ในที่สุดเขาก็มาหยุดนิ่ง ทั้งสองมือของเขาซึ่งจับเมฆแทงหอกสั่นอีกครั้งและอีกครั้ง

ยุนเช ลดมือทั้งสองข้าง และค่อยๆ มองในทิศทางแต่ไม่ได้ยังคงโจมตีต่อไป

ผูกเ งเจิ้นให้ออกถอนหายใจยาวโล่งอก เขาถอนหอกกลับเข้าไปในแหวนเมฆเจาะพื้นที่ของเขา หลังจากการยืดร่างกายของเขา เขาเปิดเผย ขอบคุณรอยยิ้มที่มีต่อยุนเช และพูด : " พี่ยุน ผมเสีย และผมขอแสดงความนับถือเชื่อว่าเรื่องการสูญเสียของฉัน "

คนอื่นไม่ควรรู้แต่ผูกเ งเจิ้นก็เข้าใจดีว่าการปะทะกันล่าสุดได้ผ่านช่วงที่ความอดทนของเขา มันก็มากพอที่จะทำให้หอกเมฆเจาะโดยตรงออกมาจากมือของเขา อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หอกเมฆของเขาเจาะกำลังจะออกจากมือของเขา พลังงานที่ลึกซึ้ง เอาแต่ใจ ก็ถอนตัว . . . . . . . ตั้งแต่เหล็กหอกตระกูลใช้ " หอก " สำหรับชื่อของหนึ่งสามารถเห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาดูที่หอก ก่อนการรบ ผูกเ งเจิ้นยังกล่าวถึงยุนเชว่าหอกเมฆเจาะเป็นคู่หูของเขา มันเห็นเป็นสำคัญเท่าชีวิตของเขาเอง และไม่เคยด้านซ้ายของเขา สำหรับคนประเภทนี้ จะปลดล๊อกอาวุธของพวกเขาเป็นอย่างมาก ความอับอายที่มันจะยอมรับยากกว่าการตาย