1.1 IntroductionBalance ability pla

1.1 Introduction
Balance ability plays an important role during skiing. When the skier loses balance injuries might happen (Natri
et al. 1999). Ski boots impede the balance regulation at the ankle, and the regulative mechanisms have to be
compensated by the knee and hip joints (Milder et al. 2010).
The most common injuries during skiing involve the knee (Burtscher et al. 2008, Ruedl et al. 2009). Women are
more susceptible to anterior cruciate ligament injuries (ACL) than men (Ruedl et al. 2009).
Knee braces and sleeves are nowadays commonly used for injuries prevention and return to sport after injuries
(Rishiraj et al. 2009, Kelvin et al. 2007). Although of the use of knee supports during sport activity is accepted, it is
still not clear if and when they have a positive effect in balance control. Palm et al. (2010) found a better balance
ability wearing a knee brace. Kaminski and Perrin (1996) could, as well, find an improvement in the double stance
antero-posterior balance ability wearing a brace, but, they did not find any influence during single stance testing.
Furthermore, Birmingham et al. (2001) found that knee braces improve balance ability only testing on a stable
platform with eyes open, however, these improvement fade away as soon as the test condition required more effort
from the somatosensory system (e.g. eyes closed and instable platform). Bruhn and Gollhofer (2002) demonstrated
that the knee flexor muscles are stimulated by wearing a knee brace during simulated injury situations. A higher
activation of the knee flexor muscles might help in preventing Anterior Cruciate Ligament injuries (Hewett et al.
2005, Malinzak et al. 2001).
To the best of our knowledge nobody evaluated the effect of knee braces on balance ability wearing ski boots.
The objective of this study was to determine if knee braces influence balance ability wearing ski boots. Knee braces
might stimulate the receptors at the knee (Palm et al. 2010) and therefore help in the correction to the balance
ability impairment that ski boots might produce.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.1 บทนำความสามารถสมดุลมีบทบาทสำคัญในระหว่างการเล่นสกี เมื่อเล่นสกีสูญเสีย สมดุลอาการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้น (Natriet al. 1999) รองเท้าสกีเป็นอุปสรรคต่อการควบคุมยอดดุลที่ข้อเท้า และกลไก regulative ต้องชดเชย โดยเข่าและข้อสะโพก (Milder et al. 2010)การบาดเจ็บที่พบมากที่สุดระหว่างเล่นสกีที่เกี่ยวข้องกับข้อเข่า (Burtscher et al. 2008, Ruedl et al. 2009) ผู้หญิงมีต่อการบาดเจ็บเอ็นไขว้หน้า (ACL) มากกว่าผู้ชาย (Ruedl et al. 2009)จัดฟันเข่าและแขนในปัจจุบันมักใช้สำหรับการป้องกันการบาดเจ็บ และกลับไปเล่นกีฬาหลังการบาดเจ็บ(Rishiraj et al. 2009 เคลวิน et al. 2007) แม้ว่าการใช้รองรับเข่าระหว่างกีฬา กิจกรรมเป็นที่ยอมรับ มียัง ไม่ยกเลิกถ้าและเมื่อพวกเขามีผลบวกในการควบคุมยอดดุล สมดุลพบปาล์ม et al. (2010)สามารถสวมใส่รั้งเข่า Kaminski และแร็ง (1996) เช่นนี้ พบการปรับปรุงในท่าคู่antero-หลังสมดุลสามารถสวมใส่ในวงเล็บปีกกา แต่ พวกเขาไม่พบอิทธิพลใด ๆ ในระหว่างการทดสอบจุดยืนเดียวกันนอกจากนี้ เบอร์มิงแฮม et al. (2001) พบว่า เข่าฟันปรับสมดุลความสามารถในการทดสอบเท่านั้น มั่นคงเปิดเวที ด้วยตา อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงเหล่านี้จางหายไปเร็วที่สุดเท่าที่เงื่อนไขการทดสอบต้องใช้ความพยายามมากขึ้นจากระบบปริภูมิ (เช่นดวงตาปิด และ instable แพลตฟอร์ม) Bruhn และ Gollhofer (2002) แสดงให้เห็นว่า กล้ามเนื้อเข่าเนื้อเฟลกเซอร์ถูกกระตุ้น โดยการสวมใส่รั้งเข่าในช่วงสถานการณ์จำลองการบาดเจ็บ สูงขึ้นทำงานของกล้ามเนื้อเข่าเนื้อเฟลกเซอร์อาจช่วยในการป้องกันอาการบาดเจ็บเอ็นไขว้หน้า (Hewett et al2005, Malinzak et al. 2001)ที่สุดของความรู้ของเรา ไม่มีใครประเมินผลของการจัดฟันเข่าสมดุลสามารถสวมใส่รองเท้าสกีวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบหากเข่าฟันมีผลต่อสมดุลสามารถสวมใส่รองเท้าสกี จัดฟันเข่าอาจเป็นกระตุ้นตัวรับที่หัวเข่า (ปาล์ม et al. 2010) และดังนั้นจึง ช่วยในการแก้ไขเป็นยอดดุลความสามารถในการดการบู๊ตที่อาจผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.1 บทนำ
ความสามารถยอดคงเหลือที่มีบทบาทสำคัญในระหว่างการเล่นสกี เมื่อนักเล่นสกีที่สูญเสียความสมดุลการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้น (Natri
et al. 1999) รองเท้าสกีเป็นอุปสรรคต่อการควบคุมความสมดุลที่ข้อเท้าและกลไกที่บังคับจะต้องมีการ
ชดเชยโดยหัวเข่าและข้อต่อสะโพก (จ้า et al. 2010).
ได้รับบาดเจ็บที่พบมากที่สุดในระหว่างการเล่นสกีเกี่ยวข้องกับเข่า (Burtscher et al. 2008 Ruedl et al. 2009) ผู้หญิงมีความ
อ่อนแอมากขึ้นเพื่อด้านหน้าได้รับบาดเจ็บเอ็นไขว้ (ACL) มากกว่าผู้ชาย (Ruedl et al. 2009).
การจัดฟันหัวเข่าและแขนจะในปัจจุบันที่ใช้กันทั่วไปในการป้องกันการบาดเจ็บและกลับไปเล่นกีฬาหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บ
(Rishiraj et al. 2009 เคลวิน, et al 2007) แม้ว่าในการใช้งานของข้อเข่าในระหว่างการสนับสนุนกิจกรรมกีฬาเป็นที่ยอมรับก็คือ
ยังไม่ชัดเจนว่าและเมื่อพวกเขามีผลเชิงบวกในการควบคุมความสมดุล ปาล์ม et al, (2010) พบว่ามีความสมดุลที่ดีขึ้น
ความสามารถในการสวมใส่รั้งเข่า มินสกีและเพอร์ริน (1996) อาจเป็นอย่างดีพบว่าการปรับปรุงในท่าทางคู่
ความสามารถสมดุลหน้าไปหลังการสวมใส่รั้ง แต่พวกเขาไม่พบอิทธิพลใด ๆ ในระหว่างการทดสอบท่าทางเดียว.
นอกจากนี้เบอร์มิงแฮม, et al (2001) พบว่าการจัดฟันที่หัวเข่าเพิ่มความสามารถสมดุลเพียงการทดสอบที่มีเสถียรภาพ
แพลตฟอร์มกับดวงตาที่เปิด แต่การปรับปรุงเหล่านี้จางหายไปเร็วที่สุดเท่าที่สภาพการทดสอบที่จำเป็นต้องใช้ความพยายามมากขึ้น
จากระบบ somatosensory (เช่นปิดตาและแพลตฟอร์มการ instable) Bruhn และ Gollhofer (2002) แสดงให้เห็น
ว่ากล้ามเนื้อเข่ากล้ามเนื้อถูกกระตุ้นโดยการสวมใส่รั้งหัวเข่าได้รับบาดเจ็บในช่วงสถานการณ์จำลอง สูงขึ้น
กระตุ้นการทำงานของกล้ามเนื้อเข่ากล้ามเนื้ออาจจะช่วยในการป้องกันการบาดเจ็บเอ็นไขว้หน้า (Hewett et al.
2005 Malinzak et al. 2001).
ที่ดีที่สุดของที่ไม่มีใครรู้ของเราได้รับการประเมินผลกระทบของการจัดฟันหัวเข่าสมดุลกับความสามารถในการสวมใส่รองเท้าสกี
วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบว่าหัวเข่าวงเล็บความสามารถมีอิทธิพลต่อความสมดุลของการสวมใส่รองเท้าสกี วงเล็บเข่า
อาจกระตุ้นตัวรับที่หัวเข่า (ปาล์ม et al. 2010) และดังนั้นจึงช่วยในการแก้ไขเพื่อความสมดุลของ
การด้อยค่าความสามารถที่รองเท้าสกีอาจผลิต