The percentage of dry matter can va

The percentage of dry matter can vary within a broad framework and is in direct correlation with the genotype (Jongen, W., 2002). Petro-Turza, M., 1987, notes that the average dry matter content of fresh tomatoes should be at least 5%. In accordance with this, genotype Ch 1/5 and Ch 9/2 meet this criterion. Among other things Rodica, S., et al., 2008, indicate that dry matter content is an essential parameter for assessing the quality of fresh tomato. DePascale, S., et al., 2001, states that the high content of dry matter in tomato fruit is essential in the processing industry, because it increases the quality of the final products.
When 1/3 segment of a cotyledon was used as an explant source, genotype Ch 1/5 showed largest potential for callus formation on MS3 and MS4 media. This result is consistent with those of Chaudhry, Z., et al., (2004), where the largest percentage of callus formation was obtained on medium with added concentration of hormones of 2 mg∙l-1 IAA + 2 mg∙l-1 BAP or 2 mg∙l-1 NAA + 4 mg∙l-1 KIN.
Shoot formation was successful on media with various concentrations of IAA, NAA and BAP. Genotype Ch1/5 showed highest percentage of shoot formation on MS2 media, where apical buds were used as an explant source (Figure 2).
Davis, D.G., et al., (2004) noted regeneration from hypocotyl on a media which with much higher concentrations of IAA (1.0 mg∙l-1) and BAP (7.0 mg∙l-1). Jatoi, S.A., et al., (1997) reports for regeneration from leaf explants on media with even higher concentrations of IAA (1.5 mg∙l-1) and BAP (8.0 mg∙l-1) than the concentration we used.
In general, from all the cultured explant sources from cherry tomato-apical buds, hypocotyls and 1/3 segment of a cotyledon, the apical buds demonstrated highest potential for regeneration and organogenesis. Both of the tested cherry tomato genotypes Ch 1/4 and Ch 1/5 demonstrated high shoot formation potential of 83.33% on MS3 and 80.00% on MS2 media respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The percentage of dry matter can vary within a broad framework and is in direct correlation with the genotype (Jongen, W., 2002). Petro-Turza, M., 1987, notes that the average dry matter content of fresh tomatoes should be at least 5%. In accordance with this, genotype Ch 1/5 and Ch 9/2 meet this criterion. Among other things Rodica, S., et al., 2008, indicate that dry matter content is an essential parameter for assessing the quality of fresh tomato. DePascale, S., et al., 2001, states that the high content of dry matter in tomato fruit is essential in the processing industry, because it increases the quality of the final products.When 1/3 segment of a cotyledon was used as an explant source, genotype Ch 1/5 showed largest potential for callus formation on MS3 and MS4 media. This result is consistent with those of Chaudhry, Z., et al., (2004), where the largest percentage of callus formation was obtained on medium with added concentration of hormones of 2 mg∙l-1 IAA + 2 mg∙l-1 BAP or 2 mg∙l-1 NAA + 4 mg∙l-1 KIN.Shoot formation was successful on media with various concentrations of IAA, NAA and BAP. Genotype Ch1/5 showed highest percentage of shoot formation on MS2 media, where apical buds were used as an explant source (Figure 2).Davis อย่างใดอย่าง et al., (2004) ตั้งข้อสังเกตจาก hypocotyl บนสื่อที่ มีความเข้มข้นสูงมากของ IAA (1.0 mg∙l-1) และ BAP (7.0 mg∙l-1) Jatoi, S.A., et al., (1997) รายงานสำหรับจาก explants ใบบนสื่อที่มีความเข้มข้นสูงของ IAA (1.5 mg∙l-1) และ BAP (8.0 mg∙l-1) กว่าความเข้มข้นที่เราใช้ทั่วไป จากแหล่งทั้งหมดที่อ่าง explant จากอาหารปลายยอดมะเขือเทศเชอร์รี่ hypocotyls และ 1/3 ส่วนของการต่อ อาหารปลายยอดแสดงศักยภาพสูงสุดในการฟื้นฟูและการเกิดของอวัยวะ ทั้งของมะเขือเทศเชอร์รี่ทดสอบ Ch 1/4 และ Ch 1/5 แสดงศักยภาพ 83.33% บน MS3 และ 80.00% สื่อ MS2 ก่อตัวสูงยิงตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร้อยละของน้ำหนักแห้งอาจแตกต่างกันในกรอบกว้างและอยู่ในความสัมพันธ์โดยตรงกับจีโนไทป์ (Jongen, ดับบลิว, 2002) Petro-Turza เมตรปี 1987 ตั้งข้อสังเกตว่าเนื้อหาแห้งเฉลี่ยของมะเขือเทศสดควรมีอย่างน้อย 5% ตามนี้จีโนไทป์ Ch 1/5 และ 9/2 Ch พบเกณฑ์นี้ เหนือสิ่งอื่นใด Rodica เอส, et al., 2008 แสดงให้เห็นว่าเนื้อหาแห้งเป็นตัวแปรที่สำคัญในการประเมินคุณภาพของมะเขือเทศสด DePascale เอส, et al., 2001 ระบุว่าเนื้อหาที่สูงของวัตถุแห้งในผลมะเขือเทศเป็นสิ่งสำคัญในอุตสาหกรรมการประมวลผลเพราะมันจะเพิ่มคุณภาพของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย.
เมื่อ 1/3 ส่วนของใบเลี้ยงถูกนำมาใช้เป็น แหล่งที่มาของชิ้นส่วน, จีโนไทป์ Ch 1/5 แสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการสร้างแคลลัสใน MS3 และสื่อ MS4 ผลที่ได้นี้มีความสอดคล้องกับบรรดาของชอมสกีซี, et al. (2004) ที่อัตราร้อยละที่ใหญ่ที่สุดของการสร้างแคลลัสที่ได้รับในสื่อที่มีความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของฮอร์โมนของ 2 มิลลิกรัม∙ l-1 IAA + 2 มิลลิกรัม∙ l- BAP 1 หรือ 2 มก. ∙ l-1 NAA + 4 มก∙ l-1 KIN.
ยิงก่อตัวที่ประสบความสำเร็จในสื่อที่มีความเข้มข้นต่างๆของ IAA, NAA และ BAP genotype Ch1 / 5 แสดงให้เห็นว่าเปอร์เซ็นต์สูงสุดของการก่อตัวยิงในสื่อ MS2 ที่ตายอดถูกนำมาใช้เป็นแหล่งชิ้น (รูปที่ 2).
เดวิส, DG, et al. (2004) ตั้งข้อสังเกตการฟื้นฟูจาก hypocotyl ในสื่อที่มีสูงมาก ความเข้มข้นของ IAA (1.0 มก. ∙ l-1) และ BAP (7.0 มก. ∙ l-1) Jatoi, SA, et al. (1997) รายงานการฟื้นฟูจากใบชิ้นในสื่อที่มีความเข้มข้นสูงขึ้นของ IAA (1.5 มก. ∙ l-1) และ BAP (8.0 มก. ∙ l-1) กว่าความเข้มข้นที่เราใช้.
ใน โดยทั่วไปจากทุกแหล่งเพาะเลี้ยงชิ้นจากตายอดมะเขือเทศเชอร์รี่, hypocotyls และ 1/3 ส่วนของใบเลี้ยงที่ปลายตาแสดงให้เห็นถึงศักยภาพสูงสุดสำหรับการฟื้นฟูและอวัยวะ ทั้งสองสายพันธุ์มะเขือเทศเชอร์รี่ทดสอบ Ch 1/4 และ 1/5 Ch แสดงให้เห็นถึงการถ่ายทำที่มีศักยภาพสูงการก่อตัวของ 83.33% เมื่อ MS3 และ 80.00% ในสื่อ MS2 ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปอร์เซ็นต์ของวัตถุแห้ง จะแตกต่างกัน อยู่ในกรอบที่กว้างและอยู่ตรงความสัมพันธ์กับจีโนไทป์ ( jongen , W . , 2002 ) ปิโตร turza , M . , 1987 , บันทึกว่าค่าเฉลี่ยวัตถุแห้งมะเขือเทศสดควรมีอย่างน้อย 5% ตามนี้ จีโนไทป์ CH 1 / 5 และตอนที่ 9 / 2 ตรงกับเกณฑ์นี้ ในสิ่งอื่น ๆ Rodica , S . , et al . , 2008พบว่า มีวัตถุแห้งเป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญสำหรับการประเมินคุณภาพของมะเขือเทศสด depascale , S . , et al . , 2001 ระบุว่าเนื้อหาสูงของวัตถุแห้งในผลมะเขือเทศเป็นสิ่งจำเป็นในอุตสาหกรรมแปรรูป เพราะมันเพิ่มคุณภาพของผลิตภัณฑ์สุดท้าย .
ตอนที่ 1 / 3 ส่วนของใบเลี้ยงถูกใช้เป็นแหล่ง ทำนองเดียวกับการพันธุกรรม บทที่ 1 / 5 พบมากที่สุดที่มีศักยภาพใน ms3 ms4 ลัสและสื่อ ผลที่ได้นี้ มีความสอดคล้องกับบรรดา Chaudhry ซี , et al . , ( 2004 ) ซึ่งเปอร์เซ็นต์ที่ใหญ่ที่สุดของการสร้างแคลลัสได้ในสื่อด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของฮอร์โมน 2 มิลลิกรัม∙ L-1 IAA 2 มิลลิกรัม∙ L-1 BAP 2 มิลลิกรัมต่อลิตร หรือ∙ L-1 NAA 4 มก∙ L-1

0
ยิงการประสบความสำเร็จในสื่อที่มีความเข้มข้นต่าง ๆ ของ IAA , NAA และ BAP . พันธุกรรม ch1 / 5 พบร้อยละสูงสุดของการยิงบน MS2 สื่อที่ปลายตา ถูกใช้เป็นแหล่งต่อ ( รูปที่ 2 ) .
เดวิส , DG , et al . , ( 2004 ) สังเกตผิวได้ดีที่สุดในสื่อที่มีความเข้มข้นสูงมากของ IAA ( 1.0 มิลลิกรัม∙ L-1 ) และบาป ( 7.0 มิลลิกรัม∙ L-1 ) jatoi . , et al . ,( 1997 ) รายงานใหม่จากชิ้นส่วนใบในสื่อที่มีความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ IAA ( 1.5 มก. ∙ L-1 ) และบาป ( 8.0 มิลลิกรัม∙ L-1 ) กว่าสมาธิที่เราใช้
โดยทั่วไปจากทุกแหล่งเพาะเลี้ยงต่อจากสารมะเขือเทศยอดตา และ 1 / 3 ส่วนของใบเลี้ยง , ปลายตาแสดงศักยภาพสูงสุดฟื้นฟูและแกนโนเจเนซิส .ทั้งการทดสอบมะเขือเทศเชอร์รี่พันธุ์ CH 1 / 4 CH 1 / 5 แสดงให้เห็นถึงการพัฒนาศักยภาพสูงยิง ms3 83.33 % และ ร้อยละ 80.00 บน MS2 สื่อตามลำดับ