An impacted tooth is one that fails

An impacted tooth is one that fails to erupt into the dental arch within the expected developmental window. Because impacted teeth do not erupt, they are retained throughout the individual's lifetime unless extracted or exposed surgically. Teeth may become impacted because of adjacent teeth, dense overlying bone, excessive soft tissue or a genetic abnormality. Most often, the cause of impaction is inadequate arch length and space in which to erupt. That is the total length of the alveolar arch is smaller than the tooth arch (the combined mesiodistal width of each tooth). The third molars are frequently impacted because they are the last teeth to erupt in the oral cavity. Mandibular third molars are more commonly impacted than their maxillary counterparts. As a general rule, all impacted teeth must be removed,[1] except canine teeth; canines do not need surgery and may just remain buried and give no further problems.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีฟันคุดอยู่ที่ล้มลุกเป็นไฟในซุ้มทันตกรรมภายในหน้าต่างพัฒนาคาด เนื่องจากฟันคุดไม่ปะทุ พวกเขาจะเก็บตลอดอายุการใช้งานของแต่ละคนเว้นแต่จะแยก หรือสัมผัสผ่า ฟันอาจเป็นผลกระทบต่อเนื่องจากติดฟัน กระดูกหนาแน่นอยู่เหนือกว่า เนื้อเยื่ออ่อนมากเกินไป หรือความผิดปกติทางพันธุกรรม บ่อย สาเหตุของ impaction คือ ซุ้มประตูยาวไม่เพียงพอและพื้นที่ที่ลุกเป็นไฟ ที่มีความยาวรวมของโค้งเสียงมีขนาดเล็กกว่าฟันโค้ง (mesiodistal รวมความกว้างของฟันแต่ละ) Molars สามได้รับผลกระทบบ่อยเพราะเป็นฟันล่าสุดปะทุในโพรงปาก คุดบ่อยกว่าคู่ของพวกเขา maxillary molars สามข้อต่อขากรรไกรได้ ต้องมีฟันคุดทั้งหมดเป็นกฎทั่วไป เอาออก, [1] ยกเว้นสุนัขฟัน พบปะไม่จำเป็นต้องผ่าตัด และอาจเพียงยังคงฝังอยู่ และปัญหาไปให้ [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟันได้รับผลกระทบเป็นสิ่งหนึ่งที่ล้มเหลวในการระเบิดเข้าไปในซุ้มประตูทางทันตกรรมภายในหน้าต่างการพัฒนาคาดว่า เพราะฟันที่ได้รับผลกระทบไม่ปะทุพวกเขาจะยังคงอยู่ตลอดอายุการใช้งานของแต่ละบุคคลเว้นแต่สกัดหรือสัมผัสผ่าตัด ฟันอาจจะกลายเป็นผลกระทบเพราะฟันที่อยู่ติดกันวางกระดูกหนาแน่นเนื้อเยื่ออ่อนมากเกินไปหรือความผิดปกติท​​างพันธุกรรม ส่วนใหญ่มักจะเป็นสาเหตุของการคุดเป็นระยะเวลาในโค้งไม่เพียงพอและพื้นที่ในการที่จะปะทุ นั่นคือความยาวรวมของซุ้มถุงมีขนาดเล็กกว่าโค้งฟัน (ความกว้าง mesiodistal รวมของฟันแต่ละซี่) แคลเซียมที่สามได้รับผลกระทบบ่อยเพราะพวกเขาจะฟันสุดท้ายที่จะปะทุขึ้นในช่องปาก ฟันกรามล่างที่สามได้รับผลกระทบมากกว่าปกติกว่า maxillary ของพวกเขา ตามกฎทั่วไปฟันได้รับผลกระทบทุกคนจะต้องถูกลบออก [1] ยกเว้นฟันเขี้ยว; สุนัขไม่จำเป็นต้องผ่าตัดและอาจจะยังคงฝังและให้ไม่มีปัญหาต่อไป. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีฟันคุดเป็นหนึ่งที่ล้มเหลวในการปะทุโค้งทันตกรรมภายในคาดว่าพัฒนาการของหน้าต่าง เนื่องจากการสูญเสียฟันไม่ปะทุ , พวกเขาจะถูกเก็บไว้ตลอด แต่ละชีวิต นอกจากสกัดหรือได้รับการผ่าตัด . ฟันอาจจะได้รับผลกระทบ เพราะฟันที่อยู่ติดกันหนาแน่นวางกระดูกมากเกินไป เนื้อเยื่ออ่อนหรือความผิดปกติทางพันธุกรรม บ่อยที่สุดสาเหตุของการชนไม่โค้งความยาว และพื้นที่ในการปะทุ มีความยาวทั้งหมดของซุ้มเบ้ามีขนาดเล็กกว่าฟันโค้ง ( ความกว้าง 2 ที่วัดรวมของฟันแต่ละซี่ ) กรามที่สามอยู่บ่อย ๆหรือเพราะพวกเขาจะฟันสุดท้ายพุพองในช่องปาก ฟันกรามล่างซี่ที่สามจะได้รับผลกระทบมากกว่าปกติกว่าคู่บนของพวกเขาเป็นกฎทั่วไป , การสูญเสียฟันนั้นจะต้องถูกลบออก [ 1 ] ยกเว้นฟันเขี้ยว ; เขี้ยวไม่ต้องผ่าตัด และอาจจะยังคงฝังอยู่ และไม่ให้ปัญหาเพิ่มเติม [ 2 ]