‘Come on, Becky!’ said Tom. ‘We’ll

‘Come on, Becky!’ said Tom. ‘We’ll soon find the way to the entrance.
’They started to walk. Tom held his candle up high.He walked in front of Becky. ‘It’s all right, Becky,’ he said. ‘We’ll soon find the white lake.
’An hour passed. At last, Becky said, ‘Tom, we aren’t near the lake. You don’t know the way back!’
‘Becky, I’m stupid,’ said Tom. ‘I forgot to make any smoke marks on the walls.’
‘Tom! Tom! We’re lost!’ cried Becky. ‘We will never get out of this terrible place!’ And she started to cry.
Tom shouted loudly. ‘Help! Help!’ He shouted again. ‘Help! Cananybody hear me!’‘Can anybody hear me?
Can anybody hear me?’ Tom’s voice came back to them a hundred times. It came from the walls of rock. Then there was silence.
Becky sat down on the ground. She cried and cried. Tom sat downand put his arms around her.
‘Come on, Becky,’ he said. ‘We will get out.’
The two children walked and walked. Sometimes they sat down and rested. Sometimes they slept for a few hours. Then they walked again. But they did not find the entrance. How long had they been in the caves? What day was it? They did not know!
Tom and Becky came to a small river.
‘We have to stop here,’ said Tom. ‘This is the last candle. It is verysmall now. The flame will go out soon.’
‘Oh,’ said Becky, and she sat down. She did not speak for many minutes. Then she said, ‘Will my father be looking for us, Tom? Will he find us?’
‘Yes, Becky, he will,’ said Tom.
They sat quietly. They looked at the candle. It got smaller and smaller. Then the flame went out. There was no light at all!
Time passed very slowly. Tom and Becky slept or they sat quietly.
Suddenly, Tom moved. ‘Listen, Becky! Listen! There is a noise!Somebody’s coming.’
They heard the noise again. Then they shouted and shouted.‘Help! Help!
‘Tom, the noise is going away. They can’t hear us!’said Becky. She was very frightened.
‘I’ll go along the path towards them and shout again,’ said Tom. ‘I won’t go far.’
‘Yes, all right,’ said Becky.
Tom went very slowly along the path. He walked very close to the wall of rock. Then he went round a corner and he stopped suddenly. There was a light behind a big stone in front of him! Tom saw a hand holding up a candle.
Tom shouted loudly. ‘HELP!’
The man with the candle stood up. It was Injun Joe!
But Tom’s shout frightened Injun Joe. He turned and ran away.
Tom was very frightened too. Quickly and quietly, he went back to Becky.
Tom did not want to frighten Becky. He did not tell her about Injun Joe.
‘There wasn’t anybody there,’ he said. ‘I shouted, but nobody came.’
‘Oh,’ said Becky quietly.
They sat by the small river for hours. At last, they fell asleep.
Tom woke up. He was very hungry and very thirsty. Becky was awake too.
‘Becky, we must walk again,’ said Tom.
Becky understood. They were going to die in the caves. But they were going to look for the entrance.
Slowly, Tom and Becky went along the path. It was very dark.
But after an hour, Tom saw another light.
‘Look, Becky. Look!’ he said.
Becky looked. There was a small, round, white light in front of them.
‘Tom, it’s light,’ she cried. ‘It’s daylight. It’s the sun!’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'โธ่ Becky ' กล่าวว่า ทอม ' เราจะพบวิธีที่จะเข้า
' ก็เริ่มเดิน ทอมจัดเทียนเขาขึ้นสูงเขาเดินหน้า Becky 'เป็น Becky เขากล่าวว่า ' เราจะพบการขาวเล.
' ชั่วโมงผ่านไป ในที่สุด Becky กล่าว, "ทอม เราไม่ใกล้ทะเลสาบ คุณไม่ทราบวิธีกลับไป!'
'Becky ฉันโง่ กล่าวว่า ทอม 'ฉันลืมที่จะทำเครื่องหมายใด ๆ ควันบนผนัง'
' ทอม ทอม เราหายไป!' ร้อง Becky 'เราจะไม่ได้รับประโยชน์จากสถานที่แห่งนี้น่ากลัว' และเธอเริ่มที่จะร้องไห้
ทอมตะโกนดังขึ้น ' ช่วย ช่วย!' เขาตะโกนอีกครั้ง ' ช่วย Cananybody ได้ยินฉัน!''ใครได้ยินฉันไหม
ใครได้ยินฉันไหม ' เสียงของทอมกลับมาไปร้อยครั้ง มันมาจากกำแพงหิน แล้ว มีความเงียบ
Becky นั่งลงบนพื้นดิน เธอร้อง และร้อง ทอมนั่งวางแขนของเขารอบ her. downand
'มา Becky เขากล่าวว่า 'เราจะได้ออก'
เด็กสองเดิน และเดิน บางครั้งพวกเขานั่งลง และคัดสรร บางครั้งพวกเขานอนหลับกี่ชั่วโมง แล้วก็เดินอีกครั้ง แต่พวกเขาไม่พบทางเข้า ระยะที่ได้ในถ้ำหรือไม่ นั้นเป็นวันอะไร พวกเขาไม่รู้!
ทอมและ Becky มาตัวเล็กแม่.
'เราต้องหยุดที่นี่ กล่าวว่า ทอม ' นี่คือเทียนสุดท้าย ตอนนี้มันเป็น verysmall เปลวไฟจะออกเร็ว ๆ นี้ '
'โอ้ กล่าวว่า Becky และเธอนั่งลง นอกจากนี้เธอไม่ได้พูดหลายนาที แล้วเธอบอกว่า, ' จะพ่อจะมองหาเรา ทอม เขามาหาเรา? "
'ใช่ Becky คงจะ กล่าวทอม
พวกเขานั่ง พวกเขามองที่เทียน มันใส่ขนาดเล็ก และขนาดเล็ก แล้วเปลวไฟออกไป มีแสงไม่มีเลย!
เวลาผ่านไปช้ามาก ทอมและ Becky นอน หรือจะนั่ง
ทันที ทอมย้าย ' ฟัง Becky ฟัง มีเสียงดังใครสักคนมา '
จะได้ยินเสียงอีกครั้ง แล้วก็ตะโกน และตะโกน 'วิธีใช้! วิธีใช้!
' ทอม เสียงจะออกไป พวกเขาไม่ได้ยินเรา!'Becky กล่าวว่า เธอกลัวมาก
"ฉันจะไปตามเส้นทางต่อพวกเขา และตะโกนอีก กล่าวว่า ทอม 'ฉันจะไม่ไปไกล'
'ใช่ ทั้งหมดขวา กล่าว Becky
ทอมไปช้า ๆ ตามเส้นทาง เขาเดินมากใกล้กับกำแพงหิน แล้วเขาไปรอบมุม และเขาหยุดทันที มีไฟหลังหินใหญ่หน้าเขา มือถือขึ้นเทียนเห็นทอม
ทอมตะโกนดังนั้น "ช่วยด้วย'
คนกับเทียนที่ลุกขึ้นยืน มันเป็น Injun Joe !
แต่ทอม shout กลัวโจ Injun เขาเปิด และวิ่งหนีไป
ทอมกลัวมากเกินไป อย่างรวดเร็ว และอย่าง เงียบ ๆ เขาก็กลับไป Becky
ทอมไม่ต้องหลอก Becky เขาไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับ Injun โจ.
'เลยใครมี เขากล่าวว่า 'ฉันตะโกน แต่ไม่มีใครมา'
'โอ้ กล่าวว่า Becky เงียบ ๆ
พวกเขานั่ง โดยแม่น้ำเล็ก ๆ สำหรับชั่วโมง ในที่สุด พวกเขาตกหลับ
ทอมตื่น กำลังหิว และกระหายน้ำมาก Becky ได้ตื่นเกินไป.
'Becky เราต้องเดินอีก กล่าวทอม
Becky เข้าใจ พวกเขากำลังจะตายในถ้ำ แต่พวกเขาจะมองหาทางเข้า
ช้า ทอมและ Becky ไปตามเส้นทาง มืดมากด้วย
แต่หลังจากชั่วโมง ทอมเห็นอีกไฟ.
' มอง Becky ดู! "เขากล่าวว่า .
Becky มอง มีขนาดเล็ก กลม แสงสีขาวด้านหน้าให้
'ทอม เป็นแสง เธอร้อง ' เรื่องของตามฤดูกาล เป็นดวงอาทิตย์!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'Come on, เบ็คกี! ทอมกล่าวว่า 'เราเร็ว ๆ นี้จะหาวิธีที่จะเข้า
'พวกเขาเริ่มต้นที่จะเดิน ทอมถือเทียนของเขาขึ้น high.He เดินอยู่ด้านหน้าของเบ็คกี 'มันถูกต้องทั้งหมดเบ็คกี,' เขากล่าวว่า 'ไม่ช้าเราจะพบทะเลสาบสีขาว
'ชั่วโมงผ่านไป ที่ผ่านมาเบ็คกีกล่าวว่า 'ทอมเราไม่ได้อยู่ใกล้ทะเลสาบ คุณไม่ทราบว่าทางกลับ!
'เบ็คกีฉันโง่' ทอมกล่าวว่า 'ฉันลืมที่จะทำเครื่องหมายควันใด ๆ บนผนัง.
ทอม! ทอม! เรากำลังสูญเสีย! ร้องไห้เบ็คกี 'เราจะไม่ได้รับการออกจากสถานที่ที่น่ากลัวนี้! และเธอก็เริ่มร้องไห้
ทอมตะโกนเสียงดัง 'Help! Help! ' เขาตะโกนอีกครั้ง 'Help! Cananybody ได้ยินฉัน'' ใครสามารถได้ยินฉัน?
ใครสามารถได้ยินฉัน? เสียงของทอมกลับมาให้พวกเขาเป็นร้อยครั้ง มันมาจากผนังหิน จากนั้นก็มีความเงียบ
เบ็คกีนั่งลงบนพื้นดิน เธอร้องไห้และร้องไห้ ทอมนั่ง downand ใส่แขนของเขารอบตัวเธอ
'Come on, เบ็คกี,' เขากล่าวว่า 'เราจะได้รับการออก.
เด็กสองคนเดินและเดิน บางครั้งพวกเขานั่งลงและวาง บางครั้งพวกเขานอนหลับไม่กี่ชั่วโมง แล้วพวกเขาก็เดินอีกครั้ง แต่พวกเขาไม่ได้หาทางเข้า นานแค่ไหนที่พวกเขาได้รับอยู่ในถ้ำหรือไม่ สิ่งที่เป็นวันที่มันได้หรือไม่ พวกเขาไม่ได้รู้
ทอมและเบ็คกีมาถึงแม่น้ำสายเล็ก
'เราต้องหยุดที่นี่, ทอมกล่าวว่า 'นี่คือเทียนที่ผ่านมา มันเป็น verysmall ตอนนี้ เปลวไฟจะออกไปในเร็ว ๆ นี้.
'โอ้' เบ็คกีกล่าวและเธอนั่งลง เธอไม่ได้พูดมานานหลายนาที จากนั้นเธอก็บอกว่าจะพ่อของฉันจะมองหาเราทอม? เขาจะพบเรา '
'ใช่เบ็คกีเขาจะ' ทอมกล่าวว่า
พวกเขานั่งเงียบ ๆ พวกเขามองไปที่เทียน มันมีขนาดเล็กและมีขนาดเล็ก จากนั้นเปลวไฟออกไป มีแสงไม่ได้ที่ทุก
เวลาผ่านไปช้ามาก ทอมและเบ็คกีนอนหรือพวกเขานั่งเงียบ ๆ
ทันใดนั้นทอมย้าย 'ฟังเบ็คกี! ฟัง! มีสัญญาณรบกวน! ใครบางคนมา.
พวกเขาได้ยินเสียงอีกครั้ง แล้วพวกเขาก็ตะโกนและตะโกน. ช่วยเหลือ Help!
ทอมเสียงจะไป พวกเขาไม่สามารถได้ยินเรา! เบ็คกีกล่าวว่า เธอเป็นคนที่กลัวมาก
'ฉันจะไปตามเส้นทางต่อพวกเขาและตะโกนอีกครั้ง' ทอมกล่าวว่า "ผมจะไม่ไปไกล.
'ใช่ทั้งหมดขวา' กล่าวว่าเบ็คกี
ทอมไปช้ามากตามเส้นทาง เขาเดินใกล้กับผนังของหิน แล้วเขาก็เดินรอบมุมและเขาหยุดกึก มีแสงไฟตามหลังหินขนาดใหญ่ในด้านหน้าของเขาเป็น! ทอมเห็นถือเทียนมือ
ทอมตะโกนเสียงดัง 'ช่วยเหลือ'
คนที่มีเทียนลุกขึ้นยืน มันเป็น Injun โจ!
แต่เสียงร้องของทอมกลัว Injun โจ เขาหันและวิ่งหนีไป
ทอมกลัวมากเกินไป ได้อย่างรวดเร็วและอย่างเงียบ ๆ เขาเดินกลับไปที่เบ็คกี
ทอมไม่ต้องการที่จะขู่เบ็คกี เขาไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับ Injun โจ
'ไม่ได้มีใครที่มี "เขากล่าวว่า "ผมตะโกน แต่ไม่มีใครมา.
'โอ้' กล่าวว่าเบ็คกีเงียบ ๆ
พวกเขานั่งโดยแม่น้ำสายเล็กเป็นเวลาหลายชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็ผล็อยหลับไป
ตื่นขึ้นมาทอม เขาเป็นอย่างหิวและกระหายน้ำมาก เบ็คกีตื่นเกินไป
'เบ็คกีเราต้องเดินอีกครั้ง,' ทอมกล่าวว่า
เบ็คกีเข้าใจ พวกเขากำลังจะตายอยู่ในถ้ำ แต่พวกเขาจะมองหาทางเข้า
ช้าทอมและเบ็คกีไปตามเส้นทาง มันมืดมาก
แต่หลังจากชั่วโมงทอมเห็นอีกแสง
'ดูเบ็คกี Look! ' เขากล่าวว่า
เบ็คกีมอง มีขนาดเล็กกลมแสงสีขาวในด้านหน้าของพวกเขาเป็น
ทอมก็เบา 'เธอร้องไห้ 'มันเป็นเวลากลางวัน มันเป็นดวงอาทิตย์!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' เอาน่า เบคกี้ ! ' ทอม " เรากำลังหาทางที่จะเข้า
มันเริ่มเดิน ทอมถือเทียนของเขาขึ้นสูง เขาเดินไปในด้านหน้าของเบ็คกี้ ' ไม่เป็นไร เบคกี้’ เขากล่าว เราก็จะพบทะเลสาบสีขาว
'an ชั่วโมงผ่านไป สุดท้าย กี้ว่า ทอม เราไม่ได้อยู่ใกล้ทะเลสาบ คุณไม่รู้จักทางกลับ '
'becky ผมโง่ ' ทอม' ฉันลืมให้คะแนนควันใด ๆบนผนัง 'tom '
! ทอม ! เราหลงทางแล้ว ' เบคกี้ ' พวกเราจะไม่มีวันออกไปจากสถานที่นี้น่ากลัว ! ' แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้
ทอมตะโกนเสียงดัง ' ช่วยด้วย ! ช่วยด้วย ! ! ! ! ' เขาตะโกนอีกครั้ง ' ช่วยด้วย ! cananybody ได้ยินฉัน ' ' ช่วยใครได้ยินฉันไหม ?
มีใครได้ยินฉันไหม ? ' เสียงของทอมก็กลับไปเป็นร้อยเท่า มันมาจากผนังของหิน แล้วมีแต่ความเงียบ
เบคกี้นั่งลงบนพื้นดิน เธอร้องไห้ และร้องไห้ ทอมนั่ง downand วางแขนของเขารอบ ๆเธอ
มาเมื่อกี้ ' เขาพูด พวกเราจะออกไป '
เด็กสองคนเดิน และเดิน บางครั้งพวกเขาก็นั่งลงและพักผ่อนเต็มที่ บางครั้งก็นอนไม่กี่ชั่วโมง แล้วพวกเขาก็เดินอีก แต่พวกเขาไม่พบทางเข้า นานพวกเขาได้รับในถ้ำ ? เป็นวันอะไร ? พวกเขาไม่รู้
ทอมและเบคกี้มาเป็นแม่น้ำเล็กๆ
เราหยุดที่นี่ ' ทอม นี่คือเทียนล่าสุด มันเป็น verysmall ตอนนี้ เปลวไฟจะออกมาในเร็วๆ นี้ '
' โอ ' เบคกี้ เธอนั่งลง เธอไม่ได้พูดมาหลายนาที แล้วเธอก็บอกว่า " พ่อผมจะตามหาพวกเรา ทอม ? เขาจะหาเราเจอได้ไง '
" เบคกี้ เขาจะ ' ทอม
พวกเขานั่งอยู่เงียบๆ พวกเขามองไปที่เทียนมันมีขนาดเล็กและขนาดเล็ก แล้วเปลวไฟออกมา ไม่มีแสงเลย
เวลาผ่านไปช้ามาก ทอมและเบคกี้นอนหรือนั่งเงียบๆ
จู่ๆ ทอมไป ' ฟังนะเบคกี้ ! ฟัง ! ! ! ไม่มีเสียง ! มีคนมา '
พวกเขาได้ยินเสียงอีกครั้ง แล้วพวกเขาตะโกนและตะคอก 'help ! ช่วยด้วย ! ! ! !
'tom เสียงจะหายไป พวกเขาไม่ได้ยินเสียงเรา ' เบคกี้ เธอตกใจมาก
" ข้าจะไปตามเส้นทางต่อพวกเขาและตะโกนอีกครั้ง ' ทอม ผมจะไม่ไปไกล . '
" เอาล่ะ ' . .
ทอมเดินช้าๆ ไปตามเส้นทาง เขาเดินอยู่ใกล้กับกำแพงหิน แล้วเขาก็โค้งและเขาหยุดกะทันหัน มีแสงอยู่หลังก้อนหินใหญ่ ต่อหน้าเขา ทอมเห็นมือถือเทียน
ทอมตะโกนเสียงดัง ' ช่วยด้วย ! '
ผู้ชายกับเทียนลุกขึ้นยืน มันคืออินเดียน โจ !
แต่ทอมตะโกนตกใจ อินเดียน โจ เขาหันหลังและวิ่งหนี .
ทอมตกใจมากเหมือนกัน ได้อย่างรวดเร็ว และเงียบ เขากลับไป . .
ทอมไม่ได้ต้องการขู่เบ็คกี้ เขาไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับอินเดียน โจ
มันอาจไม่ได้มีใครอยู่ " เขากล่าว ' ฉันตะโกน แต่ไม่มีใครมา '
' โอ '
. อย่างเงียบๆพวกเขานั่งอยู่ริมแม่น้ำเล็ก ๆสำหรับชั่วโมง ในที่สุดก็หลับ
ทอมตื่น เขารู้สึกหิวและกระหายน้ำมาก . เบคกี้ ตื่นเหมือนกัน . . . . . .
'becky เราต้องเดินต่ออีก ' ทอม
เบคกี้เข้าใจ พวกเขากำลังจะตายในถ้ำ แต่พวกเขากำลังมองหาทางเข้า
ช้าๆ ทอม และ เบคกี้ไปตลอดเส้นทาง มันมืดมาก แต่หลังจากหนึ่งชั่วโมง

ทอมเห็นแสงสว่างอีก ดูนี่ เบคกี้ดูสิ ! " เขากล่าวว่า .
เบคกี้มอง มีรอบเล็ก , , แสงสีขาวในด้านหน้าของพวกเขา .
'tom มันเบา เธอร้องไห้ ' มันตอนกลางวัน มันคือดวงอาทิตย์ '