Meng Hao’s face tightened. All of a

Meng Hao’s face tightened. All of a sudden, his features looked exactly the same as they used to. He was his old self, skin a bit dark, cultured and refined, with the air of a scholar. Within the scholar’s air existed a touch of something demonic, and a hint of callousness.

Meng Hao frowned, neither lifting his head up nor paying any attention to Chu Yuyan’s voice, which drifted in from outside the Immortal’s Cave.

“Fang Mu!” she said again, her delicate brow furrowed. She had come with the specific purpose of thoroughly examining Fang Mu to find out why he irritated her so much.

However, the door to the Immortal’s Cave was sealed shut. No sound emerged to indicate Fang Mu was inside. Looking far from pleased, Chu Yuyan gave a cold harrumph. Before coming she had asked around and determined that Fang Mu hadn’t left his Immortal’s Cave for days. Along the way, she had also encountered Lin Rui, who said she had just come from Meng Hao’s after delivering a pill furnace.

“You close the door, don’t come out, and won’t even talk?” she said coldly, her eyes narrowing. “Don’t tell me there’s something you don’t want me to know about, is there Fang Mu?”

Within the Immortal’s Cave, Meng Hao frowned, continuing to ignore Chu Yuyan. He slapped his bag of holding to produce the blood-colored mask. He looked at it for a moment, then entered it with Spiritual Sense.

Within the world of the mask, he could see that the meat jelly seemed to have lost its shape-changing ability. It was no longer a parrot, but a simple rectangular slab of a meat jelly. It seemed completely lifeless, and a death aura even rose up from it.

It was extremely hard to the touch. After examining it for a moment, Meng Hao extracted his Spiritual Sense and sat there thoughtfully.

“According to the meat jelly, because it lent me some of its transformation ability, it now has to shed. It said one month….” He felt somewhat relieved. He could most likely last for a month, as long as he didn’t let anyone see him, and didn’t venture outside.

“Having Chu Yuyan outside is really annoying, though,” he thought, looking up at the large door of the Immortal’s Cave.

“Fang Mu, get out here right now!”

Meng Hao’s expression was the same as ever. He simply closed his eyes.

After enough time passed for an incense stick to burn, Chu Yuyan’s eyes began to burn with rage. Something seemed off, and yet she couldn’t think of any reason why Fang Mu would do this.

“Not going to say anything, huh?” she said. “Fine. If I have to, I’ll go get a door-opening medallion and then use it to open this door. I’m going to ask one last time. Fang Mu, are you home?” She slowly began to walk away.

“I’m not home,” he said coldly, an irritated look on his face.

Hearing this, Chu Yuyan stared back in shock. She had never imagined she would get such a response. She then took a deep breath. Taking one last hateful glance at the door, she turned and transformed into a beam of light that shot off into the distance.

Having dismissed Chu Yuyan, Meng Hao pulled out the lifeless, shedding meat jelly and placed it down in front of him. He looked at it for a long moment, then sighed and closed his eyes to meditate.

After leaving Meng Hao, Lin Rui returned to the Pill Pavilion, where she made a record of the medicinal pills Meng Hao had handed over. She wrote the character “Fang” onto the pill bottle, then placed it in a pile with the bottles she had collected from other master alchemists.

After that, she paid the matter no more heed. She left the Pill Pavilion. The Pills she had collected would be organized and then delivered to the Violet Qi Division’s Honor Guard to be distributed amongst Outer Sect disciples who were in the Qi Condensation stage.

Of course, before being delivered, they would be thoroughly inspected by someone from the Violet Qi Division to ensure that all the medicinal pills were safe.

Time passed by slowly. Soon half a month was gone. Meng Hao was no longer so wasteful in his pill concocting, and actually saved quite a bit of material. No longer did his pill furnace explode, and he managed to concoct increasingly greater numbers of Qi Condensation Pills.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าของเม้งเฮารัดกุม ทั้งหมดในทันทีที่คุณสมบัติของเขาดูตรงเช่นเดียวกับที่พวกเขาใช้ เขาเป็นตัวของตัวเองอายุผิวคล้ำบิตการเพาะเลี้ยงและการกลั่นกับอากาศของนักวิชาการที่ ภายในอากาศนักวิชาการที่มีอยู่สัมผัสของบางสิ่งบางอย่างปีศาจและคำใบ้ของความกระด้างได้. เม้งเฮาขมวดคิ้วไม่ยกศีรษะของเขาขึ้นมิได้ให้ความสนใจใด ๆ เสียงชู Yuyan ซึ่งลอยจากภายนอกถ้ำอมตะของ. "ฝางหมู่!" เธอ กล่าวอีกว่าคิ้วที่ละเอียดอ่อนของเธอมีรอยย่น เธอได้มาโดยมีวัตถุประสงค์เฉพาะอย่างถี่ถ้วนตรวจสอบฝางหมู่เพื่อหาว่าทำไมเขาหงุดหงิดของเธอมาก. แต่ประตูไปสู่ถ้ำอมตะของถูกปิดผนึกปิด ไม่มีเสียงโผล่ออกมาเพื่อแสดงให้เห็นฝางหมู่ที่อยู่ข้างใน มองไกลจากความยินดีที่ชู Yuyan ให้ harrumph เย็น ก่อนที่จะมาเธอได้ถามไปรอบ ๆ และเห็นว่าฝางหมู่ที่ไม่ได้ทิ้งถ้ำอมตะของเขาสำหรับวัน ไปตามทางที่เธอยังได้พบกับหลิน Rui ที่บอกว่าเธอได้มาจากเพียงเม้งเฮาหลังจากการส่งมอบเตาเผายา. "คุณปิดประตูไม่ออกมาและจะไม่ได้พูดคุย?" เธอกล่าวอย่างเย็นชา ดวงตาของเธอกวดขัน "อย่าบอกนะว่ามีอะไรบางอย่างที่คุณไม่ต้องการให้ฉันรู้เกี่ยวกับการจะมีฝางหมู่?" ภายในถ้ำเป็นอมตะของเม้งเฮาขมวดคิ้วอย่างต่อเนื่องที่จะไม่สนใจชู Yuyan เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองในการผลิตหน้ากากเลือดสี เขามองไปที่มันสักครู่แล้วใส่มันไว้ด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณ. ในโลกของหน้ากากที่เขาจะได้เห็นว่าวุ้นเนื้อดูเหมือนจะมีการสูญเสียความสามารถรูปร่างที่เปลี่ยนแปลงของ มันก็ไม่ได้นกแก้ว แต่แผ่นสี่เหลี่ยมที่เรียบง่ายของเนื้อวุ้น มันดูเหมือนไม่มีชีวิตชีวาอย่างสมบูรณ์และกลิ่นอายความตายแม้จะลุกขึ้นจากมัน. มันเป็นเรื่องยากมากที่จะสัมผัส หลังจากตรวจสอบมันสักครู่เม้งเฮาสกัดความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาและนั่งคิด. "ตามเนื้อวุ้นเพราะฉันยืมบางส่วนของความสามารถในการเปลี่ยนแปลงของมันตอนนี้มีการหลั่ง มันบอกว่าหนึ่งเดือน ... . "เขารู้สึกโล่งใจบ้าง เขาใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีอายุการใช้งานต่อเดือนตราบใดที่เขาไม่ให้ใครเห็นเขาและไม่กล้าออกไปข้างนอก. "การมีชู Yuyan นอกเป็นที่น่ารำคาญจริงๆ แต่" เขาคิดว่ามองขึ้นไปที่ประตูใหญ่ของ อมตะถ้ำ. "ฝางหมู่ที่ได้รับออกจากที่นี่ในขณะนี้!" แสดงออกเม้งเฮาเป็นคนเดียวกับที่เคย เขาก็หลับตา. หลังจากที่เวลาผ่านไปพอสำหรับก้านธูปที่จะเผาไหม้ตาชู Yuyan เริ่มที่จะเผาไหม้ด้วยความโกรธ บางสิ่งบางอย่างดูเหมือนออกและเธอยังคิดไม่ออกว่าจะด้วยเหตุผลใดเหตุผลที่ฝางหมู่ที่จะทำเช่นนี้. "ไม่ได้ไปพูดอะไรฮะ?" เธอกล่าว "ละเอียด. ถ้ามีการที่ฉันจะไปรับเหรียญประตูเปิดแล้วใช้มันเพื่อเปิดประตูนี้ ฉันจะขอให้เป็นครั้งสุดท้าย ฝางหมู่ที่คุณบ้าน? "เธอค่อย ๆ เริ่มที่จะเดินออกไป. " ฉันไม่ได้บ้าน "เขากล่าวอย่างเย็นชาดูการระคายเคืองบนใบหน้าของเขา. ได้ยินอย่างนี้แล้วชู Yuyan จ้องกลับมาอยู่ในช็อต เธอไม่เคยคิดว่าเธอจะได้รับการตอบสนองเช่น จากนั้นเธอก็เอาลมหายใจลึก การหนึ่งอย่างรวดเร็วแสดงความเกลียดชังที่ผ่านมาที่ประตูเธอหันและกลายเป็นลำแสงที่ยิงออกไปในระยะทางที่. ต้องไล่ชู Yuyan เม้งเฮาดึงออกตายส่องเนื้อวุ้นและวางมันลงในด้านหน้าของเขา เขามองไปที่มันเป็นช่วงเวลาที่นานแล้วถอนหายใจและปิดตาของเขาที่จะนั่งสมาธิ. หลังจากออกจากเม้งเฮาหลิน Rui กลับไปที่ศาลายาที่เธอทำบันทึกของยาสมุนไพรเม้งเฮาได้ส่งมอบ เธอเขียนตัวอักษร "ฝาง" ลงบนขวดยาแล้ววางไว้ในกองกับขวดที่เธอได้เก็บรวบรวมจากนักเล่นแร่แปรธาตุต้นแบบอื่น ๆ . หลังจากนั้นเธอจ่ายเรื่องระวังไม่มาก เธอเดินออกจากศาลายา ยาที่เธอได้เก็บรวบรวมจะได้รับการจัดและส่งมอบให้กับฉีกองม่วงกองเกียรติยศจากนั้นจะกระจายในหมู่สาวกนอกนิกายที่อยู่ในขั้นตอนฉีควบแน่น. แน่นอนก่อนที่จะถูกส่งพวกเขาจะได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดโดยคนจากสีม่วง ฉีกองเพื่อให้แน่ใจว่ายาสมุนไพรที่มีความปลอดภัย. เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ โดย เร็ว ๆ นี้ครึ่งเดือนก็หายไป เม้งเฮาก็ไม่ได้เพื่อให้สิ้นเปลืองในการปรุงยาของเขาและบันทึกไว้จริงค่อนข้างบิตของวัสดุ ไม่มีอีกต่อไปไม่เตายาของเขาระเบิดและเขามีการจัดการเพื่อยกเมฆตัวเลขที่มากขึ้นมากขึ้นของฉียาควบแน่น