drugs is destabilizing Myanmar and

drugs is destabilizing Myanmar and drug dealing has now crossed the border to Thailand, Laos
and China and is destabilizing the entire region.
The conflict concerning the democratization of Myanmar can also be viewed as ideological/powerpolitical.
In 1990 parliamentary elections were held for the first time in decades. However, the military
government formed two years earlier under the State Law and Order Restoration Council
(SLORC)12 annulled the results because the National League for Democracy (NLD) won the elections.
Announced in 1992, the revisions to the Constitution have still not taken place today. In
September 2007, the democracy conflict entered a new phase when the dissidents' concerns
linked up with the protests by Buddhist monks against economic conditions in Myanmar. However,
after only a few days, the protest was forcefully crushed by the military government.13
Ad 2) The overall conflict setting within the second ethno-nationalist conflict scenario is exceedingly
complex, particularly because of the large number of different ethnic groups and the degree
of splintering involved amongst their parties and armies. Whereas the country's central plain is
inhabited by the Burmese majority of the population – the Bamar represent around 70 percent of
the overall population – the "periphery", the mountainous border regions in the west, north and
east, are peopled by numerous different ethnic groups with various linguistic preferences. The
Bamar are uniformly Buddhist. Some of the minorities practice other religions, for example, the
Rohingya (Muslims) and the Karen (in many cases, Christians). The ethnic minorities with the largest
numbers are the Shan, representing nine percent of the overall population and the Karen at
seven percent.
The ethno-nationalist conflict scenario was already present directly after Burma's independence.
And although the first constitution with its federal concept envisaged autonomous status for most
ethnic groups even before the abolition of this arrangement in 1962 there was discrimination
against the minorities. The first democratic government under Prime Minister U Nu advanced a
"nation-building project" aimed at “Bamarization” and “Buddhization” of the entire country (Sai
Kham Mong, 2007). This culturally centralist policy, discriminating against the "ethnic minorities"
with their linguistic and religious differences on the geographic periphery was continued by the
autocratic government and is still valid under the military regime (Steinberg, 2007).
Accordingly, consistent culturalist elements in political policy is one of the factors in the emergence
of the ethno-nationalist conflict scenario. This goes hand-in-hand with a second causal factor: the
autocratic nature of the government itself. The lack of possibilities for expressing democratic views
at either a central or a federal level is causing the "ethnic minorities" to be excluded from any opportunity
of participating in the distribution of resources, goods and power in Myanmar (see Smith,
2007). The country's specific political setup thus conditions political and economic marginalization
and the cultural discrimination of minority groups. Not the cultural differences per se, but their ap-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาเสพติดเป็น destabilizing พม่า และซื้อขายยาเสพติดขณะนี้ได้ข้ามเส้นขอบประเทศไทย ลาวและจีน และเป็น destabilizing ทั้งภูมิภาคนอกจากนี้ยังสามารถดูความขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าเป็น อุดมการณ์/powerpoliticalในปี 1990 การเลือกตั้งรัฐสภาได้จัดขึ้นเป็นครั้งแรกในทศวรรษที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม ทหารรัฐบาลสองปีก่อนหน้านี้ภายใต้กฎหมายและสั่งซื้อที่เกิดขึ้น(SLORC) 12 โมฆะผลเนื่องจากสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย (พรรค NLD) ชนะเลือกตั้งประกาศใน 1992 แก้ไขรัฐธรรมนูญยังไม่เกิดขึ้นวันนี้ ใน2550 กันยายน ความขัดแย้งประชาธิปไตยป้อนใหม่ระยะเวลาที่เกี่ยวข้องของ dissidentsเชื่อมโยงขึ้นกับประท้วงโดยพระสงฆ์กับภาวะเศรษฐกิจในประเทศพม่า อย่างไรก็ตามหลังจากเพียงไม่กี่วัน การปฏิเสธถูกประบด โดย government.13 ทหารโฆษณา 2) การตั้งค่าความขัดแย้งโดยรวมภายในสถานการณ์ความขัดแย้งของชาตินิยมของ ethno สองก็ไปซับซ้อน เพราะจำนวนมากของกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ และระดับของ splintering เกี่ยวข้องกับบรรดาภาคีของพวกเขาและกองทัพ ในขณะที่เป็นของประเทศล้วนกลางอาศัยอยู่ โดยส่วนใหญ่ประชากร – แสดงถึง Bamar ประมาณร้อยละ 70 ของพม่าประชากรโดยรวม – "ยสปริง" ภูมิภาคภูเขาชายแดนตะวันตก ภาคเหนือ และตะวันออก มี peopled มากมายแตกต่างกันกลุ่มชาติพันธุ์กับภาษาศาสตร์ลักษณะต่าง ๆ ที่Bamar อยู่สม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงพุทธ ของสหภาพปฏิบัติศาสนาอื่น ๆ เช่น การโรฮิงยา (มุสลิม) และคาเรน (ในหลายกรณี คริสเตียน) ชนก ด้วยใหญ่ที่สุดชาน แทนเก้าเปอร์เซ็นต์ของประชากรโดยรวมและกะเหรี่ยงที่มีหมายเลขเจ็ดเปอร์เซ็นต์สถานการณ์ความขัดแย้ง ethno-ชาตินิยมของถูกแล้วอยู่ตรงหลังเอกราชของพม่าและแม้ ว่ารัฐธรรมนูญแรกกับแนวคิดของเฟดเดอรัล envisaged สถานะอิสระในที่สุดแม้ก่อนนี้จัดในปี 1962 มีการเลิกถูกแบ่งแยกกลุ่มชาติพันธุ์กับคมิ ประชาธิปไตยรัฐบาลแรกภายใต้นายกรัฐมนตรี U Nu ขั้นสูงการ"โครงการสร้างชาติ" มุ่ง "Bamarization" และ "Buddhization" ของทั้งประเทศ (ทรายคำโมง 2007) วัฒนธรรมนี้ centralist นโยบาย เหยียดพวกผิวกับการ "ชนกลุ่มน้อย"มีความแตกต่างของภาษาศาสตร์ และศาสนาในยสปริงทางภูมิศาสตร์ได้อย่างต่อเนื่องโดยวิจารณ์รัฐบาล และมีผลบังคับใช้ภายใต้ระบอบทหาร (Steinberg, 2007) ยังตาม องค์ประกอบ culturalist สอดคล้องในนโยบายทางการเมืองเป็นปัจจัยในการเกิดอย่างใดอย่างหนึ่งของสถานการณ์ความขัดแย้งของชาตินิยมของ ethno นี้ไปมือในมือกับปัจจัยเชิงสาเหตุที่สอง: การธรรมชาติวิจารณ์รัฐบาลตัวเอง ขาดการแสดงมุมมองประชาธิปไตยณ ศูนย์กลางหรือระดับกลางทำให้เกิดการ "ชนกลุ่มน้อย" ออกจากโอกาสใด ๆของการมีส่วนร่วมในการกระจายทรัพยากร สินค้า และพลังงานในพม่า (ดู Smith2007) การติดตั้งทางการเมืองโดยเฉพาะของประเทศดังนั้นเงื่อนไขทางการเมือง และเศรษฐกิจ marginalizationและการเลือกปฏิบัติทางวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อยกลุ่ม ไม่แตกต่างทางวัฒนธรรมต่อ se แต่ ap ของตน-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาเสพติดจะทำให้เกิดความวุ่นวายพม่าและค้ายาเสพติดในขณะนี้ได้ข้ามพรมแดนไปยังไทยลาว
และจีนและมีการทำให้เกิดความวุ่นวายทั้งภูมิภาค.
ความขัดแย้งเกี่ยวกับประชาธิปไตยของพม่ายังสามารถถูกมองว่าเป็นอุดมการณ์ / powerpolitical.
ในปี 1990 การเลือกตั้งรัฐสภาถูกจัดขึ้นเป็นครั้งแรก เวลาในทศวรรษที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามทหาร
รัฐบาลที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อนภายใต้กฎหมายของรัฐและการสั่งซื้อฟื้นฟูสภา
(SLORC) 12 โมฆะผลเพราะสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย (NLD) ชนะการเลือกตั้ง.
ประกาศในปี 1992, การแก้ไขรัฐธรรมนูญยังไม่ได้ดำเนินการ ขึ้นในวันนี้ ใน
เดือนกันยายน 2007 ความขัดแย้งประชาธิปไตยเข้าเฟสใหม่เมื่อความกังวล dissidents '
เชื่อมโยงกับการประท้วงโดยพระสงฆ์กับภาวะเศรษฐกิจในประเทศพม่า แต่
หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วันการประท้วงถูกบดอย่างแข็งขันโดย government.13 ทหาร
โฆษณา 2) ความขัดแย้งโดยรวมการตั้งค่าในสถานการณ์ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ชาตินิยมที่สองคือเหลือเกิน
ที่ซับซ้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะจำนวนมากของกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันและ ระดับ
ของการทำให้แตกเป็นชิ้นส่วนร่วมในหมู่บุคคลของพวกเขาและกองทัพ ในขณะที่ประเทศที่ภาคกลางเป็นที่
อาศัยอยู่โดยส่วนใหญ่ชาวพม่าของประชากร - Bamar เป็นตัวแทนประมาณ 70 เปอร์เซ็นต์ของ
ประชากรโดยรวม - "ขอบ" บริเวณชายแดนภูเขาทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือและ
ทิศตะวันออกจะ peopled โดยหลายกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน มีการตั้งค่าต่างๆภาษาศาสตร์
Bamar เป็นชาวพุทธเหมือนกัน บางส่วนของชนกลุ่มน้อยที่ปฏิบัติศาสนาอื่น ๆ เช่น
โรฮิงยา (มุสลิม) และกะเหรี่ยง (ในหลายกรณีคริสเตียน) ชนกลุ่มน้อยที่มีความใหญ่ที่สุด
ตัวเลขฉานคิดเป็นร้อยละเก้าของประชากรโดยรวมและกะเหรี่ยงที่
ร้อยละเจ็ด.
สถานการณ์ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ชาตินิยมอยู่แล้วในปัจจุบันโดยตรงหลังจากเอกราชของพม่า.
และถึงแม้ว่ารัฐธรรมนูญฉบับแรกกับแนวคิดของรัฐบาลกลางของภาพอิสระ สถานะที่สุดสำหรับ
กลุ่มชาติพันธุ์แม้กระทั่งก่อนที่การยกเลิกของข้อตกลงนี้ในปี ค.ศ. 1962 มีการเลือกปฏิบัติ
ต่อชนกลุ่มน้อย รัฐบาลประชาธิปไตยครั้งแรกภายใต้นายกรัฐมนตรีอูนุขั้นสูง
โครงการ "สร้างชาติ" เล็งไปที่ "Bamarization" และ "Buddhization" ของทั้งประเทศ (สาย
ขาม Mong 2007) นโยบายนี้ centralist วัฒนธรรมกีดกัน "ชนกลุ่มน้อย"
มีความแตกต่างทางภาษาและศาสนาของพวกเขาในรอบนอกทางภูมิศาสตร์ได้อย่างต่อเนื่องโดย
รัฐบาลเผด็จการและยังคงถูกต้องภายใต้ระบอบทหาร (Steinberg 2007).
ดังนั้นองค์ประกอบ culturalist สอดคล้องกันในการกำหนดนโยบายทางการเมือง เป็นปัจจัยหนึ่งในการเกิดขึ้น
ของสถานการณ์ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ชาตินิยม นี้ไปมือในมือกับปัจจัยเชิงสาเหตุที่สอง:
ธรรมชาติเผด็จการของรัฐบาลเอง การขาดความเป็นไปได้สำหรับการแสดงความคิดเห็นตามระบอบประชาธิปไตย
ที่ทั้งกลางหรือระดับชาติที่เป็นสาเหตุของ "ชนกลุ่มน้อย" จะได้รับการยกเว้นจากโอกาสใด ๆ ที่
มีส่วนร่วมในการกระจายทรัพยากรสินค้าและพลังงานในพม่า (ดูสมิ ธ ,
2007) ของประเทศทางการเมืองการติดตั้งเฉพาะเงื่อนไขจึงชายขอบทางการเมืองและเศรษฐกิจ
และการเลือกปฏิบัติทางวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อย ไม่แตกต่างทางวัฒนธรรมต่อ se แต่ AP- ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของยาเสพติดคือพม่าและค้ายาเสพติดได้ข้ามชายแดนไทย ลาว และจีน และ

ของทั้งภูมิภาค ความขัดแย้งเกี่ยวกับประชาธิปไตยของพม่ายังสามารถถูกมองว่าเป็นอุดมการณ์ / powerpolitical .
ในการเลือกตั้งรัฐสภา 1990 ถูกจัดขึ้นเป็นครั้งแรกในทศวรรษที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม ทหาร
รัฐบาลที่ก่อตั้งสองปีก่อนหน้านี้ ภายใต้กฎหมายของรัฐ และคณะกรรมการฟื้นฟู
( รัฐ ) 12 ไร้ผล เพราะพรรคสันนิบาติแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย ( NLD ) ชนะการเลือกตั้ง .
ประกาศในปี 1992 การแก้ไขรัฐธรรมนูญยังไม่เกิดขึ้นวันนี้ ใน
กันยายน 2007 , ประชาธิปไตย ความขัดแย้งป้อนเฟสใหม่ต่อต้าน ' ความกังวล
เมื่อเชื่อมโยงกับการประท้วงโดยพระสงฆ์กับเงื่อนไขทางเศรษฐกิจในพม่า อย่างไรก็ตาม
หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วัน ประท้วงถูกบังคับให้ทำลายโดยรัฐบาลทหาร 13
โฆษณา 2 ) โดยการตั้งค่าความขัดแย้งภายในสอง ethno ชาตินิยมความขัดแย้งสถานการณ์เหลือเกิน
ที่ซับซ้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะของจำนวนมากของกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันและระดับ
ในท่ามกลางของพวกเขาว่าเกี่ยวข้องกับฝ่ายกองทัพและ ในขณะที่ภาคกลางของประเทศคือพม่า
อาศัยอยู่โดยส่วนใหญ่ของประชากรและบามาร์เป็นตัวแทนประมาณ 70 เปอร์เซ็นต์ของประชากรโดยรวม (
" รอบนอก " ภูเขาบริเวณชายแดนด้านทิศตะวันตก เหนือ และตะวันออก เป็นประเทศที่เต็มไปด้วย
, กลุ่มชาติพันธุ์ที่มีลักษณะแตกต่างกัน โดยต่างภาษาต่าง ๆ
บามาร์เป็นเหมือนกันชาวพุทธ บางส่วนของการปฏิบัติศาสนาชนกลุ่มน้อยอื่น ๆเช่น
โรฮิงญา ( มุสลิม ) และกะเหรี่ยง ( ในหลายกรณี คริสเตียน ) ชนกลุ่มน้อยกับตัวเลขที่ใหญ่ที่สุด
เป็นฉานถึงเก้าเปอร์เซ็นต์ของประชากรโดยรวม และคาเรน ที่

7 เปอร์เซ็นต์ ethno ชาตินิยมความขัดแย้งสถานการณ์แล้วปัจจุบันโดยตรงหลังจากการประกาศอิสรภาพของพม่า
และแม้ว่ารัฐธรรมนูญครั้งแรกกับแนวคิดของรัฐบาลกลางของสถานะภาพอิสระสำหรับกลุ่มชาติพันธุ์ที่สุด
แม้กระทั่งก่อนที่การจัดนี้ในปี ค.ศ. 1962 มีการแบ่งแยก
กับชนกลุ่มน้อย แรกประชาธิปไตย รัฐบาลภายใต้นายกรัฐมนตรี nu ขั้นสูง
" โครงการ " อาคารเนชั่น มุ่ง " bamarization " และ " buddhization " ของทั้งประเทศ ( ไทร
คำหม่อง2007 ) นี้วัฒนธรรม centralist นโยบายต่อต้าน " ชนกลุ่มน้อย "
กับความแตกต่างระหว่างภาษาและศาสนาของพวกเขาในรอบนอกทางภูมิศาสตร์ได้ อย่างต่อเนื่อง โดยรัฐบาลเผด็จการ และยังคงถูกต้อง
ภายใต้การปกครองของทหาร ( Steinberg , 2007 ) .
ตาม สอดคล้อง culturalist องค์ประกอบในนโยบายทางการเมือง เป็นปัจจัยหนึ่งในการเกิด
ของ ethno ชาตินิยมความขัดแย้ง สถานการณ์ นี้ไปมือในมือกับสองปัจจัยเชิงสาเหตุ :
ลักษณะเผด็จการของรัฐบาลเอง การขาดของความเป็นไปได้สำหรับการแสดง
มุมมองประชาธิปไตยที่เป็นกลาง หรือ ระดับชาติ เป็นเหตุให้ " ชนกลุ่มน้อย " ชาติจะถูกแยกออกจากการใด ๆของโอกาส
มีส่วนร่วมในการกระจายของทรัพยากรสินค้าและพลังงานในพม่า ( ดู Smith
2007 ) ติดตั้งเฉพาะการเมืองของประเทศ ดังนั้น เงื่อนไขทางการเมืองและเศรษฐกิจชายขอบ
และการแบ่งแยกทางวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อย ไม่มีความแตกต่างทางวัฒนธรรมต่อ se แต่ AP -