Hello? Michael? Are you okay?" He’s

Hello? Michael? Are you okay?"

He’s about to hang up, teeth grinding slightly, when the caller speaks.

"…What’re you wearing?" The heavy accent is familiar.

"Michael? What on earth are you on about?"

Another pause. “What’re you wearing?” He repeats, slower this time. James glances down at the phone in his hand, screwing his face up a little in confusion.

"Same thing I had on at work, Mike. Beige pants, white shirt… What’s this about? Are you okay?"

More heavy breathing and Michael makes a low sound James can identify as reassurance. “Well, if you’re okay and you don’t need anything else… I really need to get some rest.”

"Shh…" The sound is low and drawn out, and James hushes instantly, eyebrows rising slightly in curiosity.

"Michael…"

"Describe it." James’s expression slips to a frown, but he obeys.

"Okay… well, you saw me an hour or so ago. I took the jacket off… my top couple of buttons are open because I was about to take a shower…"

"Yeah?" The Irishman’s voice is heavier now, and James swallows hard. He hears a groan. He tells himself he didn’t. He knows this absurd, and ignores the fact.

"Yeah…"

"How many?"

"Three."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดี Michael รึเปล่าล่ะ"

เขาจะวางสาย ฟันบดเล็กน้อย เมื่อโทรพูดกัน

"...อะไรกำลังคุณสวมใส่ได้อย่างไร" เน้นหนักเป็นที่คุ้นเคย

"Michael บนโลกบ้างคุณบนเกี่ยวกับ"

หยุดอีก "อะไรอยู่คุณใส่" เขาทำซ้ำ ช้าเวลานี้ James สายตาลงที่โทรศัพท์ในมือ screwing หน้าขึ้นเล็กน้อยในความสับสน

"สิ่งเดียวที่ฉันมีในที่ทำงาน ไมค์ เสื้อเชิ้ตกางเกงสีเบจ สีขาว... นี่คืออะไรเกี่ยวกับ รึเปล่าล่ะ"

มากขึ้นหายใจหนักและ Michael James สามารถระบุเป็น reassurance เสียงต่ำทำให้ "ดี ถ้าคุณจะยอมให้คุณไม่ต้องการอะไร... ฉันต้องการได้บางเหลือจริงๆ"

"Shh..." เสียงจะต่ำ และวาดออก และ James hushes ได้ทันที คิ้วเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในอยาก

"... Michael"

"อธิบาย" นิพจน์ของ James จัดส่งถึงหน้านิ่ว แต่เขาปฏิบัติตาม

"...โอเควันดี คุณเห็นฉันหนึ่งชั่วโมงหรือดังนั้นผ่านมา ผมเอา off. เสื้อใน... ด้านบนของฉันปุ่มจะเปิด เพราะผมกำลังจะอาบน้ำฝักบัว... "

"ใช่หรือไม่ " เสียงของ Irishman เป็นหนักตอนนี้ และ James swallows หนัก เขาได้ยินเป็นพันธุ์ร็อกหน้าย่น เขาบอกเองเขาไม่ เขารู้นี้ไร้สาระ และละเว้นความจริงที่

"ใช่..."

"เท่าใด"

"สาม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮัลโหล? ไมเคิล? คุณโอเค? " เขาเป็นคนที่เกี่ยวกับการที่จะแขวนขึ้นฟันบดเล็กน้อยเมื่อโทรพูด "... ตลกที่คุณสวมใส่" สำเนียงหนักเป็นที่คุ้นเคย"ไมเคิล? อะไรในโลกมีคุณที่เกี่ยวกับ? " หยุดอีก. "ตลกที่คุณสวมใส่?" เขาพูดซ้ำ ๆ ช้าลงในขณะนี้. เจมส์สายตาลงที่โทรศัพท์ในมือของเขาคาดคั้นใบหน้าของเขาขึ้นเล็กน้อยในความสับสน"สิ่งเดียวที่ฉัน มีในที่ทำงานของไมค์ กางเกงสีเบจ, เสื้อเชิ้ตสีขาว ... สิ่งนี้คืออะไรเกี่ยวกับ คุณโอเค? " หายใจหนัก ๆ และไมเคิลทำให้เสียงต่ำเจมส์สามารถระบุได้ว่าเป็นความมั่นใจ. "ดีถ้าคุณโอเคและคุณไม่ต้องการอะไรอื่น ... ผมต้องได้รับบางส่วนที่เหลือ." "จุ๊ ๆ ... " เสียงในระดับต่ำและดึงออกและเจมส์ hushes ทันทีคิ้วเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในความอยากรู้ของ"ไมเคิล ... " "อธิบายมัน." การแสดงออกของเจมส์บิลที่จะขมวดคิ้ว แต่เขาเชื่อฟัง"โอเค ... ดีคุณเห็นฉันชั่วโมงหรือ ดังนั้นที่ผ่านมา ผมเอาเสื้อออก ... คู่ด้านบนของฉันของปุ่มเปิดเพราะผมกำลังจะใช้เวลาอาบน้ำ ... " "ใช่" เสียงชาวไอริชเป็นหนักกว่าตอนนี้และเจมส์กลืนยาก. เขาได้ยินเสียงคร่ำครวญ. เขาบอกตัวเองว่าเขา didn ' ที. เขารู้ว่าไร้สาระนี้และไม่สนใจความจริงที่"ใช่ ... " "กี่" "สาม."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮัลโหล ? ไมเคิล คุณจะโอเค ?

เขาจะวางสาย ฟันบดเล็กน้อย เมื่อโทร . .

" . . . . . . . สิ่งที่คุณสวมใส่ ? เน้นเสียงหนักที่คุ้นเคย

" ไมเคิล อะไรน่ะ ? "

หยุดอีก " สิ่งที่คุณสวมใส่ ? " เขาพูดช้าลงเลย เจมส์เหลือบมองลงไปที่โทรศัพท์ในมือของเขา , ขันหน้าขึ้นเล็กน้อยในความสับสน

" สิ่งเดียวที่ผมมีในที่ทำงาน , ไมค์ สีเบจ กางเกง เสื้อขาว . . . . . . . นี่มันเรื่องอะไรกัน คุณจะโอเค ?

หายใจหนักมากขึ้น และ ไมเคิล เจมส์ เสียงต่ำ ทำให้สามารถระบุเป็นหลักประกัน " อืม ถ้าคุณโอเค และคุณไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว . . . . . . . ผมต้องการพักผ่อน "

" . . . . . . . . . " เสียงต่ำและดึงออก , และเจมส์ต่างปิดปากเงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันที คิ้วขึ้นเล็กน้อย

อยากรู้" ไมเคิล . . . . . . . "

" อธิบาย " สีหน้าของเจมส์ก็ต้องขมวดคิ้ว แต่เขาเชื่อฟัง

" โอเค . . . . . . . เอ่อ คุณเห็นฉันเป็นชั่วโมงหรือดังนั้นที่ผ่านมา ผมถอดเสื้อออก . . . . . . . ของฉันบนคู่ของปุ่มเปิด เพราะผมกำลังจะอาบน้ำ . . . . . . . "

" ใช่มั้ย ? " เสียงของไอริชที่หนัก และ เจมส์ กลืนยาก เขาได้ยินเสียงคราง เขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำ เขารู้ว่ามันไร้สาระ และละเลยข้อเท็จจริง


" อืม . . . . . . . "
" เท่าไหร่ ? "


" สาม "