Slope instability research and susc

Slope instability research and susceptibility mapping is a fundamental component of hazard management and an important
basis for provision of measures aimed at decreasing the risk of living with landslides. On this basis, this paper presents the result of
a comprehensive study on slope stability analyses and landslide susceptibility mapping carried out in part of Sado Island of Japan.
Various types of landslides occurred in the island throughout history. Little is known about the triggering factors and severity of
old landslides, but for many of the recent slope failures, the slope characteristics and stratigraphy are such that ground surfaces
retain water perennially and landslides occur when additional moisture is induced during rainfall and snowmelt. A range of
methods are available in literature for preparation of landslide susceptibility maps. In this study we used two methods namely, the
analytical hierarchy process (AHP) and logistic regression, to produce and later compare two susceptibility maps. AHP is a semiqualitative
method, which involves a matrix-based pair-wise comparison of the contribution of different factors for landsliding.
Logistic regression on the other hand promotes a multivariate statistical analysis with an objective to find the best-fitting model
that describes the relationship between the presence or absence of landslides (dependent variable) and a set of causal factors
(independent parameters). Elevation, lithology and slope gradient were casual factors in this study. The determinations of factor
weights by AHP and logistic regression were preceded by the calculation of class weights (landslide densities) based on bivariate
statistical analyses (BSA). The differences between the AHP derived susceptibility map and the logistic regression counterpart are
relatively minor when broad-based classifications are considered. However, with an increase in the number of susceptibility
classes, the logistic regression map gave more details but the one derived by AHP failed to do so. The reason is that the majority
of pixels in the AHP map have high values, and an increase in the number of classes gives little change in the spatial distribution
of susceptibility zones in the middle. To verify the practicality of the two susceptibility maps, both of them were compared with a
landslide activity map containing 18 active landslide zones. The outcome was that the active landslide zones do not completely fit
into the very high susceptibility class of both maps for various reasons. But 70% of these landslide zones fall into the high and
very high susceptibility zones of the AHP map while this is 63% in the case of logistic regression. This indicates that despite the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัยขาดเสถียรภาพความลาดชันและแมปไวเป็นส่วนประกอบพื้นฐานของระบบการจัดการอันตรายและมีความสำคัญพื้นฐานของมาตรการที่มุ่งในการลดความเสี่ยงของการมีชีวิตอยู่กับแผ่นดินถล่ม ในนี้ กระดาษนี้นำเสนอผลการการศึกษาครอบคลุมการวิเคราะห์เสถียรภาพความลาดชันและแมปไวดินดำเนินการในส่วนของเกาะญี่ปุ่น Sadoประเภทต่าง ๆ ของแผ่นดินถล่มเกิดขึ้นในเกาะตลอดประวัติศาสตร์ น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับปัจจัยและความรุนแรงของการทริกอายุแผ่นดินถล่ม แต่สำหรับความล้มเหลวในลาดล่า ลักษณะความลาดชัน และการลำดับชั้นหินอยู่ที่พื้นผิวเก็บน้ำไว้เสมอ และแผ่นดินถล่มเกิดขึ้นเมื่อความชื้นเพิ่มเติมจะเกิดในช่วงฝนตกและน้ำ ช่วงของวิธีการในวรรณคดีสำหรับเตรียมดินไวแผนที่มี ในการศึกษานี้ เราใช้สองวิธีคือ การกระบวนการวิเคราะห์ลำดับชั้น (AHP) และการถด ถอยโลจิสติก การผลิต และภายหลังเปรียบเทียบสองไวแผนที่ AHP มีการ semiqualitativeวิธี ที่เกี่ยวข้องกับการใช้เมตริกซ์ pair-wise เปรียบเทียบสัดส่วนของปัจจัยสำหรับ landslidingถดถอยโลจิสติกการวิเคราะห์ทางสถิติตัวแปรพหุกับวัตถุประสงค์ในการค้นหาแบบดีที่สุดเหมาะสมที่ส่งเสริมกันที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างการมีอยู่ หรือไม่มีแผ่นดินถล่ม (ขึ้นอยู่กับตัวแปร) และชุดของปัจจัยเชิงสาเหตุ(พารามิเตอร์อิสระ) ยกระดับ lithology และลาดไล่ระดับสีได้สบาย ๆ ปัจจัยในการศึกษานี้ วัดค่าของปัจจัยน้ำหนัก AHP และถดถอยโลจิสติกถูกก่อนหน้า โดยการคำนวณระดับน้ำหนัก (ความหนาแน่นของดิน) อิง bivariateวิเคราะห์ทางสถิติ (บีเอสเอ) ความแตกต่างระหว่างการ AHP มาไวแผนที่ และมีคู่ถดถอยโลจิสติกถือว่าค่อนข้างน้อยเมื่อกว้างการจัดประเภท อย่างไรก็ตาม ด้วยการเพิ่มจำนวนของไวเรียน แผนที่ถดถอยโลจิสติกให้รายละเอียดเพิ่มเติม แต่ที่ได้มาจาก AHP ไม่สามารถทำได้ เหตุผลเป็นส่วนใหญ่ของพิกเซลในแผนที่ AHP มีค่าสูง การเพิ่มจำนวนชั้นให้ และเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในการกระจายเชิงพื้นที่โซนไวกลาง การตรวจสอบงานสองไวแผนที่ ทั้งสองอย่างเปรียบเทียบกับการแผ่นดินถล่มแผนที่กิจกรรมที่ประกอบด้วยโซนงานดิน 18 ผลที่ได้ว่า เขตพื้นที่ดินที่ใช้งานอยู่หมดพอดีในระดับสูงมากไวทั้งแผนที่สำหรับเหตุผลต่าง ๆ แต่ 70% ของโซนเหล่านี้ถล่มทลายตกจากสูง และโซนสูงไวของ AHP แผนที่ในขณะนี้มี 63% ในกรณีของการถดถอยโลจิสติก บ่งชี้ว่า แม้มีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยและการทำแผนที่โดยใช้เสถียรภาพความลาดชันเป็นส่วนประกอบหลักของการจัดการ อันตราย และที่สำคัญพื้นฐานการจัดมาตรการในการลดความเสี่ยงของชีวิตกับแผ่นดินถล่ม บนพื้นฐานนี้ บทความนี้นำเสนอผลการศึกษาที่ครอบคลุมในการวิเคราะห์เสถียรภาพความลาดและทำแผนการเกิดดินถล่มในส่วนหนึ่งของเกาะซาโดะ ของญี่ปุ่นประเภทต่างๆของแผ่นดินถล่มที่เกิดขึ้นในเกาะตลอดประวัติศาสตร์ เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับปัจจัยและระดับความรุนแรงของวิกฤติแผ่นดินถล่ม เก่า แต่ หลาย ของความล้มเหลว ความลาดชันล่าสุด ความลาดชันและคุณลักษณะของหินเช่นว่าพื้นผิวดินกักเก็บน้ำเสมอและดินถล่มเกิดขึ้นเมื่อความชื้นจากน้ำฝนและน้ำจากหิมะที่ละลายในเพิ่มเติม . ช่วงของวิธีการมีอยู่ในวรรณกรรมสำหรับการเตรียมแผนที่เกิดแผ่นดินถล่ม . ในการศึกษานี้ใช้ 2 วิธี คือกระบวนการลำดับชั้นเชิงวิเคราะห์ ( AHP ) และ Logistic Regression เพื่อผลิตและหลังจากเปรียบเทียบสองกลุ่ม แผนที่ semiqualitative ahp คือวิธีการที่เกี่ยวข้องกับเมทริกซ์ที่อยู่คู่ปัญญาการเปรียบเทียบผลงานของปัจจัยต่าง ๆ เพื่อ landsliding .การถดถอยโลจิสติกในมืออื่น ๆที่ส่งเสริมพหุตัวแปร สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล มีวัตถุประสงค์เพื่อหาแบบจำลองที่เหมาะสมที่สุดที่อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างการแสดงตนหรือขาดของแผ่นดินถล่ม ( ตัวแปรตาม ) และชุดของปัจจัยเชิงสาเหตุ( ตัวแปรอิสระ ) ความสูง , การศึกษาทางธรณีวิทยาและลาดลาดมีสาเหตุในการ ความุ่งมั่นของปัจจัยน้ำหนักโดยวิธี Logistic Regression และถูกนำหน้าโดยการคำนวณของคลาสน้ำหนัก ( ดินถล่ม ) ) ขึ้นอยู่กับสองตัวแปรการวิเคราะห์ทางสถิติ ( BSA ) ความแตกต่างระหว่างวิธีที่ได้มารวบรวมแผนที่และคู่มีการถดถอยโลจิสติกค่อนข้างน้อยเมื่อหมวดหมู่ในอนาคตเป็นสำคัญ อย่างไรก็ตาม ด้วยการเพิ่มจํานวนของ พฤติกรรมชั้นเรียน , แผนที่การถดถอยโลจิสติกให้รายละเอียดมากขึ้น แต่คนที่ได้มาโดยวิธี ล้มเหลวที่จะทำเช่นนั้น เหตุผลคือ ว่า ส่วนใหญ่ภาพแผนที่วิธีที่มีค่าสูง และมีการเพิ่มจำนวนของชั้นเรียนที่ช่วยให้การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในการกระจายเชิงพื้นที่ของกลุ่มในโซนกลาง เพื่อตรวจสอบการปฏิบัติของทั้งสองกลุ่มแผนที่ทั้งสองเมื่อเทียบกับจากกิจกรรมแผนที่ที่มี 18 ปราดเปรียวจากโซน ผลก็คือโซนดินถล่มปราดเปรียวไม่สมบูรณ์พอดีเข้าเรียนสูงมากต่อการทั้งแผนที่สำหรับเหตุผลต่าง ๆ แต่ 70% ของโซนเหล่านี้ตกอยู่ในสูงและดินถล่มสูงมาก กลุ่มโซนของแผนที่รขณะนี้ 63 % ในกรณีของ Logistic Regression นี้บ่งชี้ว่า แม้