The teacher should realized that pr

The teacher should realized that praising these students in front of their classmates for a minor accomplishment had a negative effect, since they considered it as an indication that the teacher had little confidence in their abilities (Thompson, 1997). As a result, non-verbal praise (e.g. a positive head movement) was most often used, instead of direct verbal praise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครูควรตระหนักว่า สรรเสริญความสำเร็จเล็กน้อยที่มีผลกระทบต่อนักเรียนของเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา เพราะพวกเขาถือว่ามันเป็นการบ่งชี้ว่า ครูมีน้อยความเชื่อมั่นในความสามารถของตน (ทอมป์สัน 1997) เป็นผล สรรเสริญคำพูด (เช่นการบวกหัวเคลื่อนไหว) ส่วนใหญ่มักจะใช้ แทนตรงวาจาสรรเสริญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูควรตระหนักว่าการยกย่องนักเรียนเหล่านี้ในหน้าของเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาสำหรับความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ มีผลกระทบในเชิงลบเนื่องจากพวกเขาคิดว่ามันเป็นตัวบ่งชี้ว่าครูมีความเชื่อมั่นในความสามารถของเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขา (ทอมป์สัน 1997) ความ เป็นผลให้การสรรเสริญที่ไม่ใช่คำพูด (เช่นการเคลื่อนไหวใหญ่ในเชิงบวก) คือส่วนใหญ่มักจะใช้แทนการพูดสรรเสริญโดยตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูควรตระหนักว่ายกย่องนักศึกษาเหล่านี้ต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาสำหรับความสำเร็จเล็กน้อยมีผลเชิงลบ เนื่องจากพวกเขาถือว่ามันเป็นข้อบ่งชี้ว่าครูมีความมั่นใจในความสามารถของตน ( ทอมป์สัน , 1997 ) เป็นผลให้สรรเสริญไม่ ( เช่นการเคลื่อนไหวของศีรษะบวก ) ถูกใช้บ่อยที่สุด แทนที่จะยกย่องด้วยวาจาโดยตรง