Major depressive disorder (MDD) is

Major depressive disorder (MDD) is one of the most common
mental disorders, with a lifetime risk of approximately 9% for males
and 17% for females (Hasin et al., 2005). MDD is diagnosed when a
persistent and unreactive depressive mood and/or the absence of
positive affect are accompanied by a range of symptoms, the number
and combination of which needed to make a diagnosis are operationally
defined (American Psychiatric Association, 2000). The effectiveness
of treating MDD with cognitive behavioral therapy (CBT) has been substantiated by a growing number of clinical intervention
studies (e.g., Cuijpers et al., 2008; Dobson, 1989). For example, CBT
was found to significantly reduce depressive symptoms in a metaanalysis
of randomized controlled trials (Beltman et al., 2010).
One possible factor in CBT's effectiveness in treating depression is
that MDD is characterized by enhanced negative information
processing (e.g., Beck, 1976; Teasdale, 1985). Depressive patients
have frequent negative automatic thoughts about themselves, their
future, and the world (Beck, 1967); these automatic thoughts induce
depressive mood states in the cognitive model of depression. Hollon
and Kendall (1980) found that patients with MDD showed significantly
greater numbers of negative automatic thoughts than non-
MDD patients. Therefore, for CBT to be effective in treating depressive
symptoms, it is important that automatic thoughts become
more functional and positive (e.g., Furlong and Oei, 2002).
Recently, the effects of negative and positive cognition in MDD
have been investigated. Ingram and Wisnicki (1988) found an inverse
relationship between the frequency of positive thoughts and the level
of dysphoria. In addition, Kendall (1983) suggested that an examination
of both the positive and negative dimensions of cognition might
contribute to a greater understanding of the psychopathology of MDD.
The state of mind (SOM) model was proposed as a model
incorporating both positive and negative dimensions (Schwartz
and Garamoni, 1986). The primary focus of the SOM model is the
proportion of positive and negative thoughts, although overall
frequency of thoughts has potential significance as well (Schwartz
and Garamoni, 1989). The SOM model suggests that adaptive
psychological functioning is characterized by an optimal proportion
of positive and negative cognition (Schwartz and Garamoni,
1986). This model posits five states of mind: positive dialog,
internal dialog of conflict, negative dialog, positive monologue,
and negative monologue. They are defined by the SOM ratio (the
ratio of positive cognitions to sum of positive and negative
cognitions: Positive cognitions/(positive cognition+negative cognition)).
Positive dialog is the internal dialog between positive and
negative cognition (defined by an SOM ratio of .627.06), hypothesized
as optimal for coping with stress. The internal dialog of
conflict, defined by an SOM ratio of .507.06, is associated with
mild levels of psychopathology. Negative dialog (defined by an
SOM ratio of .387.06) is associated with moderate psychopathology.
Positive monologue consists of all positive cognition and is
defined by an SOM ratio of .69 or more, while negative monologue
(all negative cognition) is defined by an SOM ratio of .31 or less;
this is an indicator of extreme psychopathology (Schwartz and
Garamoni, 1986). SOM ratios of patients with major depression
were found to be approximately .35, therefore qualifying as
negative dialog (Garamoni et al., 1991; Schwartz et al., 2002).
Some neuroimaging studies have suggested a deterioration in
cognitive function in MDD (Disner et al., 2011; Noda et al., 2012).
Disner et al. (2011) showed that the neurobiological mechanisms
that putatively underlie cognitive biases in depression seem to be
influenced by neurobiological processes and a diminishing of the
top-down system. According to Disner et al. (2011), the neurobiological
process is best attributed to a bottom-up pathway that begins
in the amygdala and proceeds through the subgenual and anterior
cingulate cortex, striatum, nucleus accumbens, and hippocampus to
the prefrontal cortex (PFC). In fact, the attenuation in cognitive
control seems to be region-specific, for example, the dorsolateral
prefrontal cortex (DLPFC) for rumination and cognitive bias and the
ventral lateral prefrontal cortex (VLPFC) for biased attention; this
curbs the top-down relationship with the pertinent subcortical
regions (Disner et al., 2011). Thus, executive functions such as
cognitive control are thought to be important in emotion regulation,
including the regulation of negative automatic thoughts in MDD.
Many neuroimaging studies of MDD use the verbal fluency task
(VFT) to examine executive function (Matsuo et al., 2002; Okada
et al., 2003). The VFT is a simple task frequently used in neuroimaging
studies that is known to activate the PFC in healthy subjects
(Alvarez and Emory, 2006; Frith et al., 1991; Schlösser et al., 1998).
Previous studies have suggested that patients with MDD have a
reduced response in the left PFC during the VFT (Okada et al., 2003).
In addition, the VFT is useful in evaluating semantic memory
functions inspired by specific verbal stimuli (Sumiyoshi et al.,
2005) and in examining the statements made during the task
(McGurk and Meltzer, 2000). Thus, the VFT could be used as a
cognitive task to examine the information processing of automatic
thoughts triggered by external environmental stimuli.
The VFT is often used in near-infrared spectroscopy (NIRS) studies
of MDD. NIRS is a non-invasive optical technique that monitors
hemodynamic changes related to cortical neural activity by measuring
the concentrations of oxygenated hemoglobin (oxy-Hb) and
deoxygenated hemoglobin (deoxy-Hb) in capillary blood vessels
(Villringer and Dirnafl, 1995). Recent research suggested that reduced
right frontal and temporal cortex activation visible by NIRS during
the VFT is related to the severity of symptoms of MDD (Noda et al.,
2012). Additionally, VFT can show significant differences between
healthy controls and patients with MDD or bipolar disorder by the
increases in oxy-Hb in the front-temporal regions (Kameyama et al.,
2006; Matsuo et al., 2002; Pu et al., 2008; Suto et al., 2004). NIRS is
frequently used with the VFT to examine the PFC (Suda et al., 2010).
Because measurement via NIRS is conducted with the subject in a
seated, natural posture, this is a low-invasive method that places few
burdens on subjects. Therefore, NIRS is considered suitable for
examining patients with psychiatric disorders such as MDD.
In the present study, given that cognitive function is important
to emotion regulation in MDD, we hypothesized that a high SOM
ratio (high positive automatic thought) in patients with MDD
would activate the PFC, related to cognitive control, based on the
findings of Disner et al. (2011). Thus, we examine the relationship
between the ratio of positive and negative automatic thoughts and
activity in the prefrontal and temporal cortices based on oxy-Hb
changes as shown by multi-channel NIRS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึมเศร้า (MDD) เป็นหนึ่งในมากที่สุดโรคจิต มีความเสี่ยงต่ออายุการใช้งานประมาณ 9% สำหรับเพศชายและ 17% สำหรับหญิง (Hasin et al., 2005) วินิจฉัย MDD เมื่อเป็นแบบ และ unreactive depressive อารมณ์หรือการขาดงานของผลบวกเพิ่มเติมช่วงอาการ หมายเลขและของที่จำเป็นเพื่อให้การวินิจฉัยมี operationallyกำหนด (จิตแพทย์สมาคมอเมริกัน 2000) ประสิทธิภาพการรักษา MDD ด้วยรับรู้พฤติกรรมบำบัด (ชุมชน) ได้ถูก substantiated โดยจำนวนที่เพิ่มขึ้นของการแทรกแซงทางคลินิกการศึกษา (เช่น Cuijpers et al., 2008 ด็อบสัน 1989) ตัวอย่าง ชุมชนพบเพื่อลดอาการในแบบ metaanalysis depressiveของ randomized ควบคุมการทดลอง (Beltman et al., 2010)หนึ่งคูณได้ในประสิทธิภาพของชุมชนในการรักษาโรคซึมเศร้าคือที่ MDD เป็นลักษณะข้อมูลเพิ่มลบประมวลผล (เช่น เบ็ค 1976 Teasdale, 1985) ผู้ป่วย depressiveมีความคิดอัตโนมัติลบบ่อยตัวเอง ความในอนาคต และโลก (เบ็ค 1967); ก่อให้เกิดความคิดเหล่านี้โดยอัตโนมัติอเมริกา depressive อารมณ์ในแบบที่รับรู้ของ Hollonและเคนดัล (1980) พบว่า ผู้ป่วยที่ มี MDD พบอย่างมีนัยสำคัญตัวเลขที่มากกว่าคิดลบอัตโนมัติกว่าใช่ผู้ป่วย MDD ดังนั้น ในชุมชนให้มีประสิทธิภาพในการรักษา depressiveอาการ มันเป็นสิ่งสำคัญที่เป็นความคิดอัตโนมัติมากขึ้น และเป็นบวก (เช่น เฟอร์ลองและ Oei, 2002)ล่าสุด ผลของการลบ และบวกประชานใน MDDมีการตรวจสอบ อิงแกรมและ Wisnicki (1988) พบการผกผันความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของความคิดบวกและระดับของ dysphoria นอกจากนี้ แนะนำเคนดัล (1983) ซึ่งการตรวจสอบทั้งในแง่บวก และลบของประชานอาจนำไปสู่ความเข้าใจที่มากขึ้นของ psychopathology ของ MDDรัฐใจ (ส้ม) แบบจำลองที่เสนอเป็นแบบอีกทั้งยังมีทั้งค่าบวก และค่าลบมิติ (Schwartzก Garamoni, 1986) โฟกัสหลักของแบบจำลองสมเป็นการสัดส่วนของความคิดบวก และลบ แม้ว่าโดยรวมความถี่ของความคิดมีศักยภาพความสำคัญเช่น (Schwartzก Garamoni, 1989) แบบส้มแนะนำที่เหมาะสมทำจิตใจเป็นลักษณะตามสัดส่วนเหมาะสมของค่าบวก และค่าลบประชาน (Schwartz และ Garamoni1986) รูปแบบนี้ posits อเมริกาห้าใจ: โต้บวกกล่องโต้ตอบภายในความขัดแย้ง โต้ตอบลบ monologue บวกและลบ monologue มีกำหนด โดย SOM อัตราส่วน(อัตราส่วนของ cognitions บวกผลรวมของค่าบวกและค่าลบcognitions: cognitions บวก / (ประชานบวก + ลบประชาน))โต้ตอบในเชิงบวกเป็นกล่องโต้ตอบภายในระหว่างบวก และลบประชาน (กำหนด โดยอัตราส่วนสม.627.06), ตั้งสมมติฐานว่าเป็นประสิทธิภาพสูงสุดในการรับมือกับความเครียด ภายในกล่องโต้ตอบของconflict, defined by an SOM ratio of .507.06, is associated withmild levels of psychopathology. Negative dialog (defined by anSOM ratio of .387.06) is associated with moderate psychopathology.Positive monologue consists of all positive cognition and isdefined by an SOM ratio of .69 or more, while negative monologue(all negative cognition) is defined by an SOM ratio of .31 or less;this is an indicator of extreme psychopathology (Schwartz andGaramoni, 1986). SOM ratios of patients with major depressionwere found to be approximately .35, therefore qualifying asnegative dialog (Garamoni et al., 1991; Schwartz et al., 2002).Some neuroimaging studies have suggested a deterioration incognitive function in MDD (Disner et al., 2011; Noda et al., 2012).Disner et al. (2011) showed that the neurobiological mechanismsthat putatively underlie cognitive biases in depression seem to beinfluenced by neurobiological processes and a diminishing of thetop-down system. According to Disner et al. (2011), the neurobiologicalprocess is best attributed to a bottom-up pathway that beginsin the amygdala and proceeds through the subgenual and anteriorcingulate cortex, striatum, nucleus accumbens, and hippocampus tothe prefrontal cortex (PFC). In fact, the attenuation in cognitivecontrol seems to be region-specific, for example, the dorsolateralprefrontal cortex (DLPFC) for rumination and cognitive bias and theventral lateral prefrontal cortex (VLPFC) for biased attention; thiscurbs the top-down relationship with the pertinent subcorticalregions (Disner et al., 2011). Thus, executive functions such ascognitive control are thought to be important in emotion regulation,including the regulation of negative automatic thoughts in MDD.Many neuroimaging studies of MDD use the verbal fluency task(VFT) to examine executive function (Matsuo et al., 2002; Okadaet al., 2003). The VFT is a simple task frequently used in neuroimagingstudies that is known to activate the PFC in healthy subjects(Alvarez and Emory, 2006; Frith et al., 1991; Schlösser et al., 1998).Previous studies have suggested that patients with MDD have areduced response in the left PFC during the VFT (Okada et al., 2003).In addition, the VFT is useful in evaluating semantic memoryfunctions inspired by specific verbal stimuli (Sumiyoshi et al.,2005) and in examining the statements made during the task(McGurk and Meltzer, 2000). Thus, the VFT could be used as acognitive task to examine the information processing of automaticthoughts triggered by external environmental stimuli.The VFT is often used in near-infrared spectroscopy (NIRS) studiesof MDD. NIRS is a non-invasive optical technique that monitorshemodynamic changes related to cortical neural activity by measuringthe concentrations of oxygenated hemoglobin (oxy-Hb) anddeoxygenated hemoglobin (deoxy-Hb) in capillary blood vessels(Villringer and Dirnafl, 1995). Recent research suggested that reduced
right frontal and temporal cortex activation visible by NIRS during
the VFT is related to the severity of symptoms of MDD (Noda et al.,
2012). Additionally, VFT can show significant differences between
healthy controls and patients with MDD or bipolar disorder by the
increases in oxy-Hb in the front-temporal regions (Kameyama et al.,
2006; Matsuo et al., 2002; Pu et al., 2008; Suto et al., 2004). NIRS is
frequently used with the VFT to examine the PFC (Suda et al., 2010).
Because measurement via NIRS is conducted with the subject in a
seated, natural posture, this is a low-invasive method that places few
burdens on subjects. Therefore, NIRS is considered suitable for
examining patients with psychiatric disorders such as MDD.
In the present study, given that cognitive function is important
to emotion regulation in MDD, we hypothesized that a high SOM
ratio (high positive automatic thought) in patients with MDD
would activate the PFC, related to cognitive control, based on the
findings of Disner et al. (2011). Thus, we examine the relationship
between the ratio of positive and negative automatic thoughts and
activity in the prefrontal and temporal cortices based on oxy-Hb
changes as shown by multi-channel NIRS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคซึมเศร้า (MDD)
เป็นหนึ่งในที่พบมากที่สุดผิดปกติทางจิตกับความเสี่ยงที่อายุการใช้งานประมาณ9%
สำหรับเพศชายและ17% สำหรับสตรี (Hasin et al., 2005) MDD
มีการวินิจฉัยเมื่อมีอารมณ์ซึมเศร้าถาวรและปฏิกิริยาและ/ หรือกรณีที่ไม่มีบวกส่งผลกระทบต่อจะมาพร้อมกับช่วงของอาการจำนวนและการรวมกันของการที่จำเป็นเพื่อให้การวินิจฉัยที่มีการดำเนินงานที่กำหนดไว้(สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน, 2000) ประสิทธิผลของการรักษาโรคซึมเศร้าที่มีความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมบำบัด (CBT) ได้รับการยืนยันจากตัวเลขการเติบโตของการแทรกแซงทางคลินิกการศึกษา(เช่น Cuijpers et al, 2008;. ด๊อบสัน, 1989) ยกตัวอย่างเช่น CBT ก็พบว่าช่วยลดอาการซึมเศร้าใน metaanalysis ของการทดลองแบบสุ่ม (Beltman et al., 2010). ปัจจัยหนึ่งที่เป็นไปได้ในประสิทธิภาพของ CBT ในการรักษาภาวะซึมเศร้าเป็นที่MDD เป็นลักษณะข้อมูลเชิงลบที่เพิ่มขึ้นในการประมวลผล(เช่นเบ็ค 1976; Teasdale, 1985) ผู้ป่วยซึมเศร้ามีความคิดอัตโนมัติบ่อยเชิงลบเกี่ยวกับตัวเองของพวกเขาในอนาคตและโลก(เบ็ค 1967); เหล่านี้ทำให้เกิดความคิดอัตโนมัติอารมณ์ซึมเศร้าในรูปแบบองค์ความรู้ของภาวะซึมเศร้า Hollon และเคนดัลล์ (1980) พบว่าผู้ป่วยที่มีโรคซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญที่แสดงให้เห็นตัวเลขที่มากขึ้นของความคิดเชิงลบโดยอัตโนมัติกว่าที่ไม่ใช่ผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ดังนั้นสำหรับ CBT จะมีประสิทธิภาพในการรักษาโรคซึมเศร้าอาการมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะกลายเป็นความคิดอัตโนมัติทำงานและบวกมากขึ้น(เช่นหลาและ Oei, 2002). เมื่อเร็ว ๆ นี้ผลกระทบของความรู้ความเข้าใจเชิงลบและบวกใน MDD ได้รับการตรวจสอบ อินแกรมและ Wisnicki (1988) พบว่ามีสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความสัมพันธ์ระหว่างความถี่ของความคิดเชิงบวกและระดับของกังวลใจ นอกจากนี้เคนดัลล์ (1983) ชี้ให้เห็นว่าการตรวจสอบของทั้งสองมิติในเชิงบวกและเชิงลบของความรู้ความเข้าใจอาจนำไปสู่ความเข้าใจที่มากขึ้นของพยาธิวิทยาของโรคซึมเศร้า. รัฐของจิตใจ (SOM) รุ่นที่ได้รับการเสนอให้เป็นรูปแบบผสมผสานทั้งบวกและลบขนาด (ชวาร์ตซ์และGaramoni, 1986) เป้าหมายหลักของรูปแบบ SOM เป็นสัดส่วนของความคิดเชิงบวกและลบแม้ว่าโดยรวมความถี่ของความคิดมีความสำคัญที่อาจเกิดขึ้นเช่นกัน(ชวาร์ตซ์และ Garamoni, 1989) รูปแบบ SOM แสดงให้เห็นว่าการปรับตัวการทำงานทางด้านจิตใจที่โดดเด่นด้วยสัดส่วนที่เหมาะสมของความรู้ความเข้าใจในเชิงบวกและเชิงลบ(ชวาร์ตซ์และ Garamoni, 1986) รุ่นนี้วางห้ารัฐของจิตใจ: โต้ตอบบวกโต้ตอบภายในของความขัดแย้งโต้ตอบเชิงลบคนเดียวในเชิงบวกและเชิงลบคนเดียว พวกเขาจะถูกกำหนดโดยอัตราส่วน SOM (คนอัตราส่วนของcognitions บวกกับผลรวมของการบวกและลบcognitions: เป็นบวก cognitions / (ความรู้ความเข้าใจในเชิงบวก + ความรู้ความเข้าใจในเชิงลบ)). โต้ตอบบวกเป็นโต้ตอบภายในระหว่างบวกและความรู้ความเข้าใจในเชิงลบ (กำหนดโดยอัตราส่วน SOM ของ .627.06) ตั้งสมมติฐานเป็นที่เหมาะสมสำหรับการรับมือกับความเครียด โต้ตอบภายในของความขัดแย้งที่กำหนดโดยอัตราส่วนของ SOM .507.06 มีความสัมพันธ์กับระดับความรุนแรงของพยาธิวิทยา โต้ตอบเชิงลบ (กำหนดโดยอัตราส่วนของ.387.06 SOM) มีความเกี่ยวข้องกับพยาธิวิทยาในระดับปานกลาง. คนเดียวบวกประกอบด้วยความรู้ความเข้าใจในเชิงบวกและมีการกำหนดโดยอัตราส่วนของ SOM 0.69 หรือมากกว่าในขณะที่พูดคนเดียวที่เป็นลบ (ทุกความรู้ความเข้าใจลบ) จะถูกกำหนดโดย อัตราส่วนของ SOM 0.31 หรือน้อยกว่านี้เป็นตัวบ่งชี้ของจิตที่รุนแรง(ชวาร์ตซ์และGaramoni, 1986) SOM อัตราส่วนของผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าที่สำคัญพบว่ามีประมาณ0.35 จึงมีคุณสมบัติเป็นโต้ตอบลบ(Garamoni et al, 1991;. Schwartz et al, 2002).. บางการศึกษา neuroimaging มีข้อเสนอแนะการเสื่อมสภาพในการทำงานทางปัญญาในMDD (Disner et al, 2011;... ดะ et al, 2012) Disner et al, (2011) แสดงให้เห็นว่ากลไก neurobiological ที่ putatively รองรับอคติความรู้ความเข้าใจในภาวะซึมเศร้าที่ดูเหมือนจะได้รับอิทธิพลจากกระบวนการneurobiological และลดลงของระบบจากบนลงล่าง ตามที่ Disner et al, (2011) ที่ neurobiological กระบวนการเป็นบันทึกที่ดีที่สุดในทางเดินด้านล่างขึ้นที่จะเริ่มขึ้นในต่อมทอนซิลและเงินผ่าน subgenual หน้าและเยื่อหุ้มสมองcingulate, striatum, accumbens นิวเคลียสและฮิบโปที่จะprefrontal นอก (PFC) ในความเป็นจริงในการลดทอนความรู้ความเข้าใจการควบคุมน่าจะเป็นภูมิภาคที่เฉพาะเจาะจงเช่น dorsolateral prefrontal นอก (DLPFC) สำหรับการครุ่นคิดและอคติทางความคิดและprefrontal นอกข้างหน้าท้อง (VLPFC) สำหรับความสนใจลำเอียง; นี้curbs ความสัมพันธ์บนลงล่างกับ subcortical เกี่ยวข้องภูมิภาค(Disner et al., 2011) ดังนั้นการบริหารงานเช่นการควบคุมทางปัญญามีความคิดที่จะมีความสำคัญในการควบคุมอารมณ์รวมทั้งกฎระเบียบของความคิดอัตโนมัติลบในMDD. การศึกษา neuroimaging หลาย MDD ใช้งานคล่องแคล่ววาจา(VFT) เพื่อตรวจสอบการทำงานของผู้บริหาร (สึ et al., 2002; Okada., et al, 2003) VFT เป็นงานที่ง่ายใช้บ่อยใน neuroimaging การศึกษาที่เป็นที่รู้จักเพื่อเปิดใช้งาน PFC ในคนสุขภาพดี(อัลวาเรและเอมอรี 2006; Frith et al, 1991;.. Schlösser, et al, 1998). การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยที่มี MDD มีการตอบสนองที่ลดลงในด้านซ้ายPFC ระหว่าง VFT นี้ (Okada et al., 2003). นอกจากนี้ VFT จะเป็นประโยชน์ในการประเมินหน่วยความจำความหมายของฟังก์ชั่นแรงบันดาลใจจากสิ่งเร้าทางวาจาเฉพาะ(Sumiyoshi et al., 2005) และในการตรวจสอบ งบทำในระหว่างงาน(McGurk และเมลท์, 2000) ดังนั้น VFT สามารถนำมาใช้เป็นงานองค์ความรู้ในการตรวจสอบการประมวลผลข้อมูลอัตโนมัติความคิดที่เกิดจากสิ่งเร้าภายนอกสิ่งแวดล้อม. VFT มักจะใช้ในสเปกโทรสโกใกล้อินฟราเรด (NIRS) การศึกษาของMDD NIRS เป็นเทคนิคแสงไม่รุกรานที่จะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงการไหลเวียนโลหิตที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของระบบประสาทเยื่อหุ้มสมองโดยการวัดความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือด(ที่ออกซิเจน Hb) และฮีโมโกลdeoxygenated (Deoxy-Hb) ในหลอดเลือดฝอย(Villringer และ Dirnafl, 1995) งานวิจัยล่าสุดชี้ให้เห็นว่าลดลงหน้าผากด้านขวาและยืนยันการใช้งานชั่วคราวนอกที่มองเห็นได้จากในช่วง NIRS VFT ที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของอาการของโรคซึมเศร้า (Noda et al., 2012) นอกจากนี้ VFT สามารถแสดงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพและผู้ป่วยที่มีโรคซึมเศร้าหรือโรคสองขั้วโดยการเพิ่มขึ้นของออกซิเจนHb ในพื้นที่ด้านหน้าชั่วคราว (Kameyama, et al. 2006; สึ, et al., 2002;. ปู, et al, 2008. Suto, et al, 2004) NIRS ถูกใช้บ่อยกับVFT เพื่อตรวจสอบ PFC (สุดา et al., 2010). เพราะผ่านการวัด NIRS จะดำเนินการกับเรื่องในการนั่งท่าธรรมชาตินี้เป็นวิธีการที่ต่ำรุกรานที่สถานที่ไม่กี่ภาระในเรื่อง ดังนั้น NIRS ถือว่าเป็นที่เหมาะสมสำหรับการตรวจสอบผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางจิตเวชเช่น MDD. ในการศึกษาครั้งนี้ระบุว่าการทำงานทางปัญญาเป็นสิ่งสำคัญในการควบคุมอารมณ์ใน MDD เราตั้งสมมติฐานว่า SOM สูงอัตราส่วน(คิดอัตโนมัติสูงบวก) ในผู้ป่วยที่มีโรคซึมเศร้าจะเปิดใช้งาน PFC ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมทางปัญญาขึ้นอยู่กับผลการวิจัยของDisner et al, (2011) ดังนั้นเราจึงตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างอัตราส่วนของความคิดอัตโนมัติบวกและลบและกิจกรรมในprefrontal cortices ชั่วคราวและอยู่บนพื้นฐานของออกซิเจน Hb การเปลี่ยนแปลงที่แสดงโดยหลายช่องทาง NIRS

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคซึมเศร้า ( MDD ) เป็นหนึ่งในที่พบมากที่สุด
ผิดปกติทางจิตที่มีอายุการใช้งานความเสี่ยงประมาณ 9 % สำหรับเพศชายและเพศหญิง ( 17 )
hasin et al . , 2005 ) เต็มเป็นนิจเมื่อ
ถาวรและ unreactive อารมณ์ซึมเศร้าและ / หรือการขาดงานของ
กระทบจะมาพร้อมกับช่วงของอาการ หมายเลข
และการรวมกันของที่จำเป็นเพื่อให้การวินิจฉัยการปฏิบัติ
กำหนด ( อเมริกันสมาคมจิตแพทย์ , 2000 ) ประสิทธิผลของการรักษา
เต็มกับพฤติกรรมบำบัด ( CBT ) ได้รับการ substantiated โดยตัวเลขการเติบโตของการศึกษาการแทรกแซง
ทางคลินิก ( เช่น cuijpers et al . , 2008 ; Dobson , 1989 ) ตัวอย่างเช่น CBT
พบเพื่อลดอาการของโรคซึมเศร้าใน metaanalysis
ของสุ่มทดลอง ( beltman et al . , 2010 ) .
ปัจจัยหนึ่งที่เป็นไปได้ของประสิทธิผลในการรักษาภาวะซึมเศร้าใน CBT คือ
ที่ mdd เป็นลักษณะปรับปรุงการประมวลผลข้อมูล
ลบ ( เช่น เบ็ค , 1976 ; ทีสเดล , 1985 )
ผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามีบ่อยลบอัตโนมัติ ความคิดเกี่ยวกับตนเอง อนาคตของพวกเขา
, และโลก ( Beck , 1967 ) ; ความคิดอัตโนมัติเหล่านี้ทำให้เกิดอารมณ์ซึมเศร้าสหรัฐ
ในรูปแบบการคิดของภาวะซึมเศร้า hollon
และ เคนดอล ( 1980 ) พบว่า ผู้ป่วยที่พบมีมากกว่าตัวเลขเต็ม
ความคิดอัตโนมัติด้านลบมากกว่าไม่ใช่ -
mdd ผู้ป่วย ดังนั้น สำหรับ CBT จะมีประสิทธิภาพในการรักษาอาการของโรคซึมเศร้า
, มันสำคัญที่ความคิดอัตโนมัติกลายเป็น
การทำงานมากขึ้นและบวก ( เช่น เฟอร์ลอง และเ , 2002 ) .
เมื่อเร็วๆ นี้ ผลของการรับรู้ในด้านบวกและลบเต็ม
ได้รับการตรวจสอบ อินแกรม และ wisnicki ( 1988 ) พบความสัมพันธ์แบบผกผัน
ระหว่างความถี่ของความคิดเชิงบวกและระดับ
ของลื่นไหล . นอกจากนี้ เคนดัล ( 1983 ) พบว่า มีการตรวจสอบ
ทั้งบวกและลบในมิติของปัญญาอาจ
สนับสนุนความเข้าใจมากขึ้นของจิตของ mdd .
สภาพจิตใจ ( ส้ม ) แบบจำลองที่เสนอเป็นแบบจำลอง
ผสมผสานมิติทั้งด้านบวกและด้านลบ ( Schwartz และ
garamoni , 1986 ) เน้นหลักของส้มแบบ
สัดส่วนของความคิดเชิงบวกและเชิงลบ แม้ว่าความถี่โดยรวม
ความคิดมีความสำคัญศักยภาพเช่นกัน ( Schwartz และ
garamoni , 1989 ) โสมปรับรูปแบบแสดงให้เห็นว่าจิตเป็นลักษณะ โดยมีการทำงาน

สัดส่วนที่เหมาะสมบวกและลบ ( และการ garamoni
Schwartz , 1986 ) รุ่นนี้ posits ห้ารัฐของจิตใจ : กล่องบวก
โต้ตอบภายในของความขัดแย้ง ไม่โต้ตอบ คับ บวก และ ลบคับ
. พวกเขาจะถูกกำหนด โดยสัดส่วนส้ม (
อัตราส่วนของความคิดบวกผลรวมของการบวกและลบ
ความคิด : ความคิดบวก / บวกลบ
รับรู้ cognition ) )กล่องบวกกล่องภายในระหว่างการรับรู้ในเชิงบวกและลบ ( นิยามโดย som
อัตราส่วนของ 627.06 ) สมมุติฐาน
เป็นที่ดีที่สุดเพื่อรับมือกับความเครียด โต้ตอบภายในกำหนดโดย som
ความขัดแย้ง อัตราส่วนของ 507.06 , มีความเกี่ยวข้องกับ
อ่อนระดับจิตวิทยา โต้ตอบเชิงลบ ( นิยามโดย
สมสัดส่วน . 387.06 ) เกี่ยวข้องกับพยาธิวิทยา
ปานกลางคับบวกประกอบด้วยบวกความรู้และกำหนดโดย som
เท่ากับ . 69 หรือมากกว่าในขณะที่
คับลบ ( ลบ cognition ) กำหนดโดยสมสัดส่วน 30 หรือน้อยกว่า ;
นี่คือตัวบ่งชี้ Extreme พยาธิวิทยา ( Schwartz และ
garamoni , 1986 ) ซึ่งอัตราส่วนของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่สำคัญ
พบว่ามีประมาณ 35 จึงมีคุณสมบัติเป็น
โต้ตอบเชิงลบ ( garamoni et al . , 1991 ; Schwartz et al . , 2002 ) .
บางระบบประสาทการศึกษาพบการเสื่อมสภาพใน
ความจำในเต็ม ( disner et al . , 2011 ; Noda et al . , 2012 )
disner et al . ( 2011 ) พบว่ากลไกต่างๆ ที่ neurobiological
putatively อคติรับรู้ในภาวะซึมเศร้า ดูเหมือนจะได้รับอิทธิพลจากกระบวนการ neurobiological

และลดลงของระบบบนลงล่าง ตาม disner et al . ( 2011 ) , กระบวนการ neurobiological
ที่ดีที่สุด ประกอบกับเส้นทางที่เริ่มจากล่างขึ้นบน
ใน Amygdala และเงินผ่าน subgenual
ซิงกูเลทคอร์เท็กซ์ และด้านหน้าแต่ นิวเคลียส , ในสมองและสมอง

ส่วนเปลือกสมองส่วนหน้า ( PFC ) ในความเป็นจริง การลดทอนสัญญาณในการควบคุมการคิด
ดูเหมือนจะเป็นภูมิภาคที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างเช่น dorsolateral
พรีฟรอนท คอร์เทกซ์ ( dlpfc ) สำหรับการใคร่ครวญ และอคติทางความคิด และการพรีฟรอนท คอร์เทกซ์ (
) vlpfc ) ลำเอียงความสนใจ นี้
แปะบนลงล่างกับความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้อง subcortical
ภูมิภาค ( disner et al . , 2011 ) ดังนั้น ผู้บริหารฟังก์ชันเช่น
ควบคุมสติปัญญาจะคิดว่าเป็นสำคัญในการควบคุมอารมณ์ รวมทั้งระเบียบอัตโนมัติด้านลบ

ความคิดในเต็ม .หลายการศึกษาระบบประสาทของ mdd ใช้วาจาคล่องงาน
( vft ) เพื่อตรวจสอบการทำงานบริหาร ( มัตสึโอะ et al . , 2002 ; โอคาดะ
et al . , 2003 ) การ vft คืองานที่ง่ายใช้บ่อยในระบบประสาท
การศึกษาที่เป็นที่รู้จักกันเพื่อเปิดใช้งาน PFC ในสุขภาพดี
( อัลวาเรซ และเอมอรี่ , 2006 ; ฟริธ et al . , 1991 ; International ö sser et al . , 1998 ) .
การศึกษาก่อนหน้านี้ พบว่า มีผู้ป่วยเต็มมี