“I wonder which Grandmaster of the

“I wonder which Grandmaster of the Dao of Alchemy trained a disciple like this…. His skill with plants and vegetation has already reached incredible heights. He came from Planet South Heaven…. I haven’t ever heard of any Grandmaster on Planet South Heaven who could develop such a talented pupil.” The old man sighed.

“Although, Planet South Heaven is shrouded in mystery. It’s possible this kid… has had some unique opportunities.” He continued to look at the Medicine Pavilion in silence.

Back on the fifth level, Meng Hao continued to rapidly flip through the tome’s pages. They moved so fast that the entire book seemed like one connected piece. Soon, he had completely imprinted ten percent of the 1,000,000,000 items inside. However, Meng Hao didn’t stop there.

His mind was completely absorbed in the book, to the extent that he forgot his original reason for drawing everyone’s attention to him here. Gradually, the ten percent became twenty, then thirty….

After completing fifty percent, his speed gradually slowed. He would occasionally encounter medicinal plants that he didn’t recognize, but in those cases, he actually got excited.

He wanted to see more medicinal plants that he had never seen before. That was the only way for him to experience the sensation of groping for the correct answer. That was when he could truly unleash his skill with plants and vegetation, analyzing the item from various angles and using his best judgement to determine, not necessarily the name, but rather, enough information to imprint it with divine sense. When the full description appeared, he would commit it to memory. He was now getting the feeling that attempting to pass through the Medicine Pavilion was really helping him to learn a lot more about plants and vegetation.

Meng Hao’s skill with plants and vegetation had reached an incredible level. By now, there were few types of plants or vegetation within the Ninth Mountain and Sea that he was unaware of. Every single new one that he encountered pushed his skill to an even more refined extent.

Sixty percent. Seventy percent. Eighty percent….

Meng Hao wasn’t aware of how much time had passed. However, the closer he got to the end of the book, the more medicinal plants he encountered that he was unfamiliar with, which required even more time. And yet, his excitement only grew.

Outside of the Medicine Pavilion, there were now nearly 200,000 cultivators clustered around, watching the screen with blank expressions. The excitement on Meng Hao’s face was clear, and the more medicinal plants he identified, the more everyone’s minds reeled.

“Inhuman…. When it comes to plants and vegetation, this Fang Hao is a beast!”

“Don’t tell me he was actually a medicinal plant in a past life? Otherwise, how else could he be so inhuman!!”

“The fifth level has 1,000,000,000 medicinal plants, and from the way he’s going, it looks like he’s going to identify them all….”

“I just realized something! The merit points I paid to hear him lecture about plants and vegetation were worth it! Definitely worth it!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมสงสัยว่า ที่ Grandmaster ของดาวขลังฝึกลูกศิษย์เช่น นี้... ทักษะของเขากับพืชและพืชได้แล้วถึงความสูงที่น่าทึ่ง เขามาจากโลกใต้สวรรค์... ผมยังไม่เคยได้ยิน Grandmaster ใด ๆ บนโลกใต้สวรรค์ที่สามารถพัฒนานักเรียนที่มีความสามารถมีดังกล่าว" คนเก่าถอนหายใจ"ถึงแม้ว่า สวรรค์ใต้ดาวเคราะห์เป็นออกไป เป็นไปได้เด็กคนนี้...มีบางโอกาสที่ไม่ซ้ำกัน " เขายังคงมองไปที่ศาลายาในความเงียบกลับสู่ระดับห้า เมงเฮาอย่างต่อเนื่องเพื่อพลิกหน้าของประเทศอย่างรวดเร็ว พวกเขาย้ายอย่างรวดเร็วว่า หนังสือทั้งเล่มดูเหมือนเชื่อมต่อหนึ่งชิ้น เร็ว ๆ นี้ เขาได้อย่างสมบูรณ์ติดตราร้อยละสิบของรายการ 1,000,000,000 ภายใน อย่างไรก็ตาม เมงเฮาไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้นจิตใจของเขาถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์ในหนังสือ เท่าที่เขาลืมเหตุผลของเขาต้นฉบับสำหรับการวาดภาพของทุกคนให้ความสนใจกับเขานี่ ค่อย ๆ ร้อยละสิบเป็นยี่สิบ สามสิบแล้ว...หลังจากจบห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ความเร็วของเขาค่อย ๆ ชะลอตัว เขาจะพบพืชสมุนไพรที่เขาไม่รู้จัก แต่ในกรณีดังกล่าว เขาจริงได้ตื่นเต้นHe wanted to see more medicinal plants that he had never seen before. That was the only way for him to experience the sensation of groping for the correct answer. That was when he could truly unleash his skill with plants and vegetation, analyzing the item from various angles and using his best judgement to determine, not necessarily the name, but rather, enough information to imprint it with divine sense. When the full description appeared, he would commit it to memory. He was now getting the feeling that attempting to pass through the Medicine Pavilion was really helping him to learn a lot more about plants and vegetation.Meng Hao’s skill with plants and vegetation had reached an incredible level. By now, there were few types of plants or vegetation within the Ninth Mountain and Sea that he was unaware of. Every single new one that he encountered pushed his skill to an even more refined extent.Sixty percent. Seventy percent. Eighty percent….Meng Hao wasn’t aware of how much time had passed. However, the closer he got to the end of the book, the more medicinal plants he encountered that he was unfamiliar with, which required even more time. And yet, his excitement only grew.Outside of the Medicine Pavilion, there were now nearly 200,000 cultivators clustered around, watching the screen with blank expressions. The excitement on Meng Hao’s face was clear, and the more medicinal plants he identified, the more everyone’s minds reeled.“Inhuman…. When it comes to plants and vegetation, this Fang Hao is a beast!”“Don’t tell me he was actually a medicinal plant in a past life? Otherwise, how else could he be so inhuman!!”“The fifth level has 1,000,000,000 medicinal plants, and from the way he’s going, it looks like he’s going to identify them all….”“I just realized something! The merit points I paid to hear him lecture about plants and vegetation were worth it! Definitely worth it!!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันสงสัยว่าอาจารย์ปู่ของดาวของการเล่นแร่แปรธาตุฝึกศิษย์แบบนี้ . . . . ทักษะของเขากับพืชและพืชได้ถึงความสูงไม่น่าเชื่อ เขากลับมาจากโลกสวรรค์ใต้ . . . . . . . ฉันไม่เคยได้ยินของ Grandmaster บนโลกสวรรค์ใต้ที่สามารถพัฒนานักเรียนที่มีความสามารถพิเศษ " ชายชราถอนใจ" แม้ว่า ดาวสวรรค์ใต้เป็น shrouded ในความลึกลับ มันเป็นไปได้ที่เด็กนี่ . . . . . . . เรายังมีโอกาส " เขายังคงมองไปที่ศาลายา ในความเงียบกลับมาในระดับที่ห้า เมิ่งฮ่าวต่ออย่างรวดเร็ว พลิกเป็น ทอม หน้า พวกเขาย้ายอย่างรวดเร็วว่าหนังสือทั้งหมดเหมือนกับหนึ่งเชื่อมต่อชิ้น เร็ว ๆ นี้ เขามีทั้งหมดสิบเปอร์เซ็นต์ของ 1000000000 ติดตราสินค้าภายใน อย่างไรก็ตาม เมิ่งฮ่าวไม่ได้หยุดอยู่ที่นั่นจิตใจของเขาหมกมุ่นอยู่กับหนังสือ เท่าที่เขาลืมเหตุผลเดิมของเขาเพื่อดึงความสนใจของทุกคนที่เขามาที่นี่ ค่อย ๆ ร้อยละสิบเป็นยี่สิบ สามสิบแล้ว . . . . . . .หลังจากเสร็จสิ้นร้อยละห้าสิบ ความเร็วของเขาค่อยๆชะลอความเร็ว บางครั้งเขาจะพบพืชสมุนไพรที่เขาจำฉันไม่ได้ แต่ในกรณีนั้น จริงๆ แล้ว เขาตื่นเต้นมากเขาต้องการที่จะเห็นพืชสมุนไพรมากขึ้น ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน นั่นเป็นวิธีเดียวที่เขาจะได้สัมผัสความรู้สึกของคล้าสำหรับคำตอบที่ถูกต้อง นั่นคือเมื่อเขาต้องการปลดปล่อยทักษะของเขากับพืชและพืชไปวิเคราะห์รายการจากมุมต่าง ๆและใช้วิจารณญาณที่ดีที่สุดของเขาเพื่อตรวจสอบไม่จำเป็นต้องเป็นชื่อ แต่ข้อมูลเพียงพอที่จะประทับกับพระเจ้าเลย เมื่อรายละเอียดที่ปรากฏอยู่ เขาก็จำมันไว้ . ตอนนี้มันเริ่มจะรู้สึกว่า พยายามที่จะผ่านยา พาวิลเลี่ยน ก็ช่วยให้เขาได้เรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับพืชและพืชเหม็ง เฮาทักษะกับพืชและพืชได้ถึงระดับสุดยอด ตอนนี้ มีไม่กี่ชนิดของพืชหรือพืชภายในภูเขาเก้าและทะเลที่เขายังไม่รู้ ทุกซิงเกิ้ลใหม่ที่เขาพบผลักดันความสามารถของเขาเพื่อการกลั่นมากขึ้นมากขึ้นหกสิบเปอร์เซ็นต์ เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ ร้อยละแปดสิบ . . . . . . .เมิ่งเฮ่าไม่ได้ตระหนักถึงวิธีการมากเวลาที่ผ่านไปแล้ว แต่ยิ่งเขาต้องจบหนังสือ สมุนไพรพืชมากขึ้น เขาพบว่าเขาไม่คุ้นเคยด้วย ซึ่งต้องใช้เวลาเพิ่มเติม แต่ความตื่นเต้นของเขาก็แค่โตขึ้นภายนอกของยาศาลา มีแล้วเกือบ 200000 ปลูกเป็นกลุ่มๆ ดูหน้าจอด้วยสีหน้าว่างเปล่า ความตื่นเต้นบนใบหน้าของ เมิ่งฮ่าวได้ชัดเจน และพืชสมุนไพรที่เขาระบุไว้ จิตใจยิ่งทุกคน reeled ." โหดร้าย . . . . . . . เมื่อมันมาถึงการพืชและพืช ฟางฮ่าวเป็นสัตว์ ! "" อย่าบอกนะว่าจริงๆแล้วเขาเป็นพืชสมุนไพรในอดีต ? แล้วเขาสามารถเป็นอมนุษย์ ! "" ระดับ 5 ได้ 1000000000 พืชสมุนไพรและจากวิธีที่เขา ดูเหมือนเขาจะระบุได้ทั้งหมด . . . . . . . "" ฉันเพิ่งนึกได้ ! บุญแต้ม ผมจ่ายให้ฟังเขาบรรยายเรื่องพืชและพืชมีมูลค่ามัน ! มั่นเหมาะมูลค่ามัน ! ! "