Changes in salinity can affect biot

Changes in salinity can affect biota in freshwater directly or indirectly. Toxic effects as a consequence of increasing salinity cause physiological changes, resulting in a loss (or gain) of species. Indirect changes can occur where increasing salinity modifies community structure and function by removing (or adding) taxa that provide refuge, food or modify predation pressure. Other factors such as water-logging or loss of habitat may interact with salinity or have a more immediate impact on species richness (Savage 1979; Froend et al . 1987; Bailey and James 2000; Clunie et al. 2002).
Over the past 12 years several reviews on the effects of salinity in freshwater ecosystems have highlighted the paucity of suitable information for making informed predictions on what future aquatic communities will look like as salinity increases (Hart et al . 1991; Metzeling et al . 1995; Gutteridge, Haskins and Davey Pty Ltd 1999; Bailey and James 2000; Nielsen and Hillman 2000; Clunie et al . 2002). In this review, increases in salinity from less that 500 mg L–1 up to above 10 000 mg L–1 are considered . This is the most likely range of salinities that Australian freshwater rivers and wetlands may experience in the next 50 years. Pulses of higher salinity are also likely to be encountered in some rivers and for some wetlands higher levels of salinity may be experienced as they evaporate and dry out. Ecological effects of salinity ar e likely to be observed within these ranges (Hart et al . 1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเค็มสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งในน้ำจืดโดยตรง หรือโดยทางอ้อม ผลพิษเป็นลำดับเพิ่มเค็มทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยา ผลขาดทุน (หรือกำไร) พันธุ์ เปลี่ยนแปลงทางอ้อมสามารถเกิดที่เพิ่มเค็มปรับเปลี่ยนโครงสร้างของชุมชน และทำงานโดยเอา (หรือเพิ่ม) taxa ที่ให้กำบัง อาหาร หรือปรับเปลี่ยนความดัน predation ปัจจัยอื่น ๆ เช่นน้ำล็อกหรือการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาจโต้ตอบกับเค็ม หรือมีผลกระทบมากขึ้นทันทีในพันธุ์ร่ำรวย (Savage 1979 Froend et al 1987 เบลีย์และ James 2000 Clunie et al. 2002) 12 ปีผ่านมา หลายรีวิวบนผลของเค็มในระบบนิเวศน้ำจืดได้เน้น paucity ข้อมูลเหมาะสำหรับการทำให้ทราบการคาดคะเนในสิ่งชุมชนในอนาคตน้ำจะดูเหมือนเป็นเค็มเพิ่ม (ฮาร์ท et al. 1991 Metzeling et al 1995 Gutteridge, Haskins และซีโร่ดาเวย์ Pty Ltd 1999 เบลีย์และ James 2000 นีลและ Hillman 2000 Clunie et al 2002) ในบทความนี้ เพิ่มเค็มจากน้อยที่ 500 มิลลิกรัม L-1 ถึงเหนือ 10 000 มิลลิกรัม L-1 กำลัง นี้เป็นช่วงที่ของ salinities ที่ออสเตรเลียแม่น้ำที่น้ำจืดและพื้นที่ชุ่มน้ำอาจพบในอีก 50 ปี กะพริบของเค็มสูงมีแนวโน้มที่จะถูกพบในแม่น้ำบาง และสำหรับพื้นที่ชุ่มน้ำบาง เค็มในระดับสูงอาจจะมีประสบการณ์จะระเหย และแห้งออกจาก ระบบนิเวศผลกระทบของเค็ม ar อีมีแนวโน้มที่จะสังเกตได้ในช่วงนี้ (ฮาร์ท et al. 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงความเค็มมีผลต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำจืด โดยตรงหรือโดยอ้อม พิษที่เป็นผลมาจากการเพิ่มความเค็ม ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่เกิดในการสูญเสีย ( หรือได้รับ ) ของสปีชีส์ การเปลี่ยนแปลงการเพิ่มความเค็มเกิดขึ้นที่ปรับเปลี่ยนโครงสร้างชุมชน และฟังก์ชัน โดยการเอา ( หรือเพิ่ม ) และที่ให้ที่หลบภัย , อาหารหรือปรับเปลี่ยนแรงดันการปล้นสะดมfactors 12 such as water logging หรือไม่ใส่เสื้อผ้า may วัฏจักร with salinity ฉันควรจะ a immediate more on species วลีใช้ savage 1979 ; froend et al . 1987 ; เบลีย์ และ เจมส์ ปี 2000 clunie et al .
2002 )ที่ผ่านมา 12 ปี บทวิจารณ์หลายผลกระทบของความเค็มในระบบนิเวศน้ำจืดได้เน้นจำนวนเล็กน้อยของข้อมูล เหมาะสําหรับทําในสิ่งที่ชุมชนทางน้ำทราบการคาดการณ์ในอนาคตจะมีลักษณะเหมือนเพิ่มความเค็ม ( ฮาร์ท et al . 1991 ; metzeling et al . 1995 ; gutteridge , haskins ( davey pty ltd 1999 ; bailey ( james 2000 ; รอบ ( POS 2000 ;clunie et al . 2002 ) ในการตรวจสอบนี้ เพิ่มความเค็มจากน้อยกว่า 500 มก. แอล– 1 ถึง 10 000 mg แอล– 1 เหนือเป็นสำคัญ นี้คือช่วงส่วนใหญ่ของระดับความเค็มที่แม่น้ำและชายเลนน้ำจืดออสเตรเลียอาจพบได้ในอีก 50 ปีพัลส์ของระดับความเค็มที่สูงขึ้นยังมีแนวโน้มที่จะถูกพบในแม่น้ำ และบางพื้นที่สูงกว่าระดับของความเค็มอาจมีประสบการณ์ที่พวกเขาระเหยและแห้งออก นิเวศวิทยาผลของความเค็ม ar E น่าจะสังเกตได้ภายในช่วงเหล่านี้ ( ฮาร์ท et al .
1991 )