Anyone who has spent some time in T

Anyone who has spent some time in Thailand would have observed the fear of speaking English among the general population in daily life. Shop assistants, service workers, even university-educated office employees can be commonly seen scrambling to find someone else other than themselves to speak English to a foreigner needing assistance. Telephone calls from English-speaking customers are put on hold or given one transfer after another. It looks as though Thais have a pathological fear of speaking English.
Of course, not all Thais have Anglophobia. There are odd Thai students who want to practice English and try their best to communicate in the language. Some fortunate ones enjoying good English instruction at (often expensive and highly competitive, elite) public or private Thai schools can conduct a reasonable conversation in English. A tiny minority whose parents can afford tuition at quality international schools learn to speak English like native speakers from an early age.
No doubt more young Thais are now able to speak English better than a decade or two ago. I have noticed more young workers in the service industry more confident and competent in speaking English. Still, only a small proportion of Thai high school and even university graduates can competently conduct a conversation with a foreigner in English.
There are many factors why Thais’ English is so dismal, I believe. Primary among them is the poor-quality and wrong-headed English-language education in the Thai school system, which is part of the Thai education failures as a whole. There are also some cultural explanations. But first let’s have a look at how Thai students typically learn English.







Thai students and English-language learning
A Thai teacher in rural Isaan was recently quoted on Twitter saying that Thai school pupils can “speak English” all right. All the important three words of it: ‘Yes’, ‘No’, and ‘OK’. It’s an exaggeration, of course, but sadly not by much.
In fact, most Thai school pupils can “speak English” in full sentences, the most typical of which are:
“Good morning, teacher! How are you? I’m fine, thank you, and you?”
They know these by heart and can even say them all in one breath—usually while standing up as the teacher walks into the classroom. They also often say them in such unison and intonation that you’d be forgiven for mistaking the greeting as a ritualistic recitation of a Buddhist mantra—which in a way could explain why some students might have a little difficulty switching from “good morning” to “good afternoon” if the class takes place after lunch.
English language education in Thailand is not new. It has been a core subject in Thai schools for decades. Yet, after years of English lessons from primary school most Thai students’ English lies somewhere between poor and non-existent. Most high school students, especially those in poorer rural schools, can barely string a few words together to make a coherent sentence, or write a small paragraph in English.
There are many Thai students who think in Thai language when they speak English. They think in Thai language and translate to English when they speak. It is better if they change their thinking; instead Thai thinking, they think English when speaking in English. Other way, they should learn like natural model like a baby who speaks in easy conversations naturally. I think, if they would like to speak English well, they have to change the way they do think. Of course it is a very difficult work. However they overcome the difficulty if they are patient.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใครที่ได้ใช้เวลาบางส่วนในประเทศไทยจะสังเกตความกลัวการพูดภาษาอังกฤษในหมู่ประชากรทั่วไปในชีวิตประจำวัน ผู้ช่วยร้านค้า บริการแรงงาน พนักงานสำนักงานแม้กระทั่งมหาวิทยาลัยศึกษาสามารถจะเห็นแปลงหาใครนอกจากตัวเองพูดภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติที่ต้องการความช่วยเหลือ โทรจากอังกฤษลูกค้าระงับ หรือรับโอนย้ายหนึ่งหลังจากที่อื่น มันดูเหมือนว่าคนไทยมีความกลัวทางพยาธิวิทยาของการพูดภาษาอังกฤษ แน่นอน คนไม่มี Anglophobia มีนักเรียนไทยคี่ที่ต้องการฝึกภาษาอังกฤษ และลองดีที่สุดในการสื่อสารภาษา บางคนโชคดีเพลิดเพลินกับการสอนภาษาอังกฤษดีที่รัฐ หรือเอกชนโรงเรียนไทย (มักจะมีราคาแพง และ แข่งขัน อีลิท) สามารถดำเนินการสนทนาที่เหมาะสมในภาษาอังกฤษ ชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ พ่อแม่สามารถจ่ายค่าเล่าเรียนที่โรงเรียนนานาชาติคุณภาพเรียนรู้ภาษาอังกฤษเช่นภาษาจากอายุต้น มีข้อสงสัยเพิ่มเติมหนุ่มไทยก็สามารถพูดภาษาอังกฤษดีกว่าทศวรรษที่ผ่านมาหรือสองที่ผ่านมา มีข้อสังเกตเพิ่มเติมแรงงานเด็กในอุตสาหกรรมการบริการมั่นใจมากขึ้น และมีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษ ยังคง เพียงสัดส่วนเล็กของโรงเรียนไทยและแม้แต่มหาวิทยาลัยบัณฑิตสามารถยากดำเนินการสนทนากับชาวต่างชาติในภาษาอังกฤษ มีหลายปัจจัยเหตุภาษาอังกฤษของคนไทยเป็นแค่ดังนั้น ผมเชื่อว่า หลักในหมู่พวกเขามี คุณภาพต่ำ และ wrong-headed ในการศึกษาภาษาอังกฤษในระบบโรงเรียนไทย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความล้มเหลวของการศึกษาไทยทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีคำอธิบายบางวัฒนธรรม แต่ก่อนอื่นลองมีดูที่นักเรียนไทยวิธีเรียนภาษาอังกฤษโดยทั่วไป นักเรียนไทยและเรียนรู้ภาษาอังกฤษ ครูไทยในชนบทอีสานล่าสุดเสนอราคาบน Twitter บอกว่า นักเรียนโรงเรียนไทย "พูดภาษาอังกฤษ" ทั้งหมดขวา ทั้งหมดสำคัญสามคำของมัน: 'ใช่' 'ไม่' 'ตกลง' และการ การพูดเกิน หลักสูตร แต่ โดยมากเศร้าไม่ได้ในความเป็นจริง สุดไทยโรงเรียนนักเรียนสามารถ "ภาษาอังกฤษ" ในประโยคเต็ม โดยทั่วไปมากที่สุดที่จะ:"สวัสดีตอนเช้า ครู สบายดีหรือ ฉันปรับ ขอบคุณ และคุณ"พวกเขารู้ใจ และสามารถแม้ว่า พวกเขาทั้งหมดในหนึ่งลมหายใจ — ขณะยืนขึ้นมักจะเป็นครูเดินเข้าไปในห้องเรียน จะว่า พวกเขาพร้อมและโทนเสียงที่คุณจะได้รับการอภัยสำหรับ mistaking อวยพรเป็นบริกรรมว่าของตราพุทธ – ซึ่งวิธีการจะอธิบายทำไมนักเรียนบางคนอาจมีปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สลับจาก "สวัสดี" กับ "สวัสดี" ถ้าชั้นเกิดหลังอาหารกลางวันได้ การศึกษาภาษาอังกฤษในประเทศไทยใหม่ไม่ได้ มันมีหัวข้อหลักในประเทศไทยในทศวรรษที่ผ่านมาแล้ว ยัง หลังจากปีของการเรียนภาษาอังกฤษจากโรงเรียนไทยมากที่สุดนักเรียนอยู่อังกฤษอยู่ระหว่างคนจนและไม่มีอยู่ ส่วนใหญ่นักเรียน โดยเฉพาะในโรงเรียนชนบทย่อม สามารถแทบสายอักขระคำสองสามคำเข้าด้วยกันเพื่อทำให้ประโยค coherent หรือเขียนย่อหน้าเล็กในภาษาอังกฤษ มีนักเรียนไทยจำนวนมากที่คิดว่า ในภาษาไทยเมื่อพวกเขาพูดภาษาอังกฤษ พวกเขาคิดว่า ในภาษาไทย และแปลเป็นภาษาอังกฤษเมื่อพวกเขาพูด มันจะดีกว่าถ้าพวกเขาเปลี่ยนแปลงความคิดของพวกเขา แต่ไทยคิด พวกเขาคิดว่า ภาษาอังกฤษเมื่อพูดภาษาอังกฤษ วิธีอื่น ๆ พวกเขาควรเรียนรู้เช่นรูปแบบธรรมชาติเช่นเด็กที่พูดในบทสนทนาอย่างง่าย ๆ ตามธรรมชาติ ผมคิดว่า ถ้าอยากพูดภาษาอังกฤษดี มีการเปลี่ยนวิธีที่พวกเขาคิด แน่นอนมันเป็นงานยากมาก อย่างไรก็ตาม พวกเขาเอาชนะความยากลำบากผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใครได้ใช้เวลาอยู่ในประเทศไทยจะเห็นว่าความกลัวของการพูดภาษาอังกฤษในประชากรทั่วไปในชีวิตประจําวัน ร้านผู้ช่วย งานบริการ แม้มหาวิทยาลัยการศึกษาพนักงาน office สามารถมักจะเห็น scrambling เพื่อหาคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเองจะพูดภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติต้องการความช่วยเหลือโทรศัพท์จากลูกค้าที่พูดภาษาอังกฤษใส่ไว้หรือโอนให้หนึ่งหลังจากที่อื่น มันเหมือนว่า คนไทยมีความกลัวพยาธิวิทยาการพูดภาษาอังกฤษ
แน่นอนไม่ทั้งหมดของคนไทยมีแองโกลโฟเบีย . มีแปลกๆ นักเรียนไทยที่อยากฝึกภาษาอังกฤษ และพยายามของพวกเขาที่ดีที่สุดที่จะสื่อสารในภาษาบางคนโชคดีที่เพลิดเพลินกับการสอนภาษาอังกฤษเก่ง ( ที่มักจะมีราคาแพง และแข่งขันสูง ยอด ) ภาครัฐหรือเอกชน โรงเรียนไทยจะดำเนินการที่เหมาะสมในการสนทนาภาษาอังกฤษ เป็นชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ ที่พ่อแม่สามารถจ่ายค่าเล่าเรียนในโรงเรียนนานาชาติที่มีคุณภาพ เรียนรู้ที่จะพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนเจ้าของภาษาจากอายุต้น .
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า คนไทยยังเพิ่มเติมตอนนี้สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่าหนึ่งหรือสองทศวรรษที่ผ่านมา ฉันได้สังเกตเห็นคนงานหนุ่มมากขึ้นในอุตสาหกรรมบริการมีความเชื่อมั่นและความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษ ยังคงมีเพียงส่วนน้อยของโรงเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัยบัณฑิตแม้ competently สามารถดำเนินการสนทนากับชาวต่างชาติ
ในภาษาอังกฤษมีหลายปัจจัยที่ทำให้คนไทยภาษาอังกฤษจะกลุ้มใจ ผมเชื่อ หลักของพวกเขาเป็นคนจนที่มีคุณภาพและผิดหัว ภาษาอังกฤษ การศึกษาในระบบโรงเรียนไทย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาไทยล้มเหลวทั้ง นอกจากนี้ยังมีบางวัฒนธรรมอธิบาย ก่อนอื่นเรามาดูที่วิธีการที่นักศึกษาไทยมักเรียนภาษาอังกฤษ







.นักเรียนไทยเรียนภาษาอังกฤษ
ครูคนไทยในภาคอีสานในชนบทเพิ่งยกมาใน Twitter ว่านักเรียนไทยสามารถ " พูด " เอาล่ะ ทั้งหมดที่สำคัญ สามคำ มัน ' ใช่ ' , ' ไม่ ' , ' ตกลง ' มันพูดเกินจริง แต่น่าเศร้าที่โดยมาก .
ในความเป็นจริง ส่วนใหญ่นักเรียนไทยสามารถ " พูดภาษาอังกฤษ " ในประโยคเต็ม โดยทั่วไป ซึ่งส่วนใหญ่เป็น :
" สวัสดีครับ / ค่ะ คุณครู ! คุณเป็นอย่างไร ? ผมสบายดี ขอบคุณ แล้วคุณล่ะ "
พวกเขารู้เหล่านี้ด้วยหัวใจ และสามารถแม้แต่จะพูดมันทั้งหมดในหนึ่งลมหายใจปกติ ขณะที่ลุกขึ้นยืนอย่างที่อาจารย์เดินเข้ามาในห้องเรียนพวกเขามักจะบอกว่าพวกเขาเป็นเช่นที่คุณจะได้รับการอภัยสำหรับการเข้าใจผิดทักทายเป็นร่วมพิธีกรรมของคณาธิปไตย ซึ่งในทางที่อาจอธิบายได้ว่า ทำไมนักเรียนบางคนอาจมีปัญหานิดหน่อยเปลี่ยนจาก " อรุณสวัสดิ์ " กับ " สวัสดี " ถ้าชั้นจะเกิดขึ้นหลังมื้อเที่ยง
ภาษาอังกฤษเรียนภาษา ในไทยไม่ใช่เรื่องใหม่มันเป็นหัวข้อหลัก ในโรงเรียนไทยมานานหลายทศวรรษ แต่หลังจากปีของการเรียนภาษาอังกฤษจากโรงเรียนภาษาอังกฤษที่นักเรียนไทยส่วนใหญ่อยู่ระหว่างคนจนและไม่มี นักเรียนโรงเรียนสูงที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบทยากจน โรงเรียนแทบจะร้อยคำไม่กี่คำกันเพื่อสร้างประโยคที่สอดคล้องกัน หรือเขียนย่อหน้า
เล็กในภาษาอังกฤษมีนักเรียนไทยที่คิดว่าเป็นภาษาไทย เวลาที่พวกเขาพูดภาษาอังกฤษ พวกเขาคิดว่าเป็นภาษาไทยและแปลเป็นภาษาอังกฤษ เมื่อพวกเขาพูด มันจะดีกว่าถ้าพวกเขาจะเปลี่ยนความคิดของพวกเขา แทน ไทย คิด พวกเขาคิดว่าเมื่อพูดภาษาอังกฤษภาษาอังกฤษ วิธีอื่น ๆ พวกเขาควรจะเรียนรู้แบบธรรมชาติ แบบ เหมือนเด็กที่พูดในการสนทนาได้ง่ายตามธรรมชาติ ฉันคิดว่าถ้าพวกเขาต้องการที่จะพูดภาษาอังกฤษได้ดี มีการเปลี่ยนวิธีที่พวกเขาคิด แน่นอน มันเป็นงานที่ยากมาก อย่างไรก็ตาม พวกเขาเอาชนะความยากลำบากถ้าพวกเขาอดทน