There are two approaches in ethical

There are two approaches in ethical decision making which include deontology and teleology. The former is concerned with the notion of universal principles and truths, which should be held on irrespective of the situation. It argues that a person faced with a challenge is in a position to respond constantly and in compliance with their moral principles and are happy with the decision made in full view of others. On the other hand teleological view can be taken to be consequential. Mangers make ethical decisions in view of expected results, which gets rid of universality of decisions as well as assistants principles to the context. A general expression about these approaches is that deontology focus more on means than the end while in teleology the end justifies the means. A comprehension of these theories assist in efficiently using the various tools to control the hospitality industry ranging from market-based mechanisms such as taxes to more control and command mechanisms such as legislation (Foster & Hegarty, 2009). For deontologist going against the law would breach their view of ethics, while a teleologists would be more interested in the consequences not the abiding rules, and would weigh the consequences against the advantage of breaching the law.

If hospitality managers adopt the latter to solve ethical dilemmas, legislation can only expect to be efficient if it goes hand in hand with severe penalties that prevent forbidden behavior and therefore no need to understand how decisions are made. The increasing popularity of code of ethics used by the tourism and hospitality industry is a tool to offer guidance to employees when making decisions. World Tourism Organization (2000) in contribution to this approved the international; code of ethics for the tourism and hospitality industry that merged and strengthened previous suggestion as well as a declaration on responsible tourism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีสองวิธีในจริยธรรมตัดสินใจซึ่งได้แก่ deontology และ teleology อดีตเกี่ยวข้องกับความคิดของหลักการสากลและความจริง ซึ่งควรมีการจัดงานไม่คำนึงถึงสถานการณ์ ก็ระบุว่า ว่า บุคคลต้องเผชิญกับความท้าทาย ในตำแหน่งการตอบสนองอย่างต่อเนื่อง และเป็นไป ตามหลักจริยธรรมของตน และมีความสุขกับการตัดสินใจผู้อื่น ๆ คง ดู teleological สามารถนำจะสืบเนื่อง Mangers ตัดสินจริยธรรมในมุมมองผลลัพธ์ที่คาดไว้ ซึ่งกำจัดสากลของการตัดสินใจเป็นผู้ช่วยหลักกับบริบท เป็นนิพจน์ทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการเหล่านี้เป็นที่เน้น deontology มากกว่าบนหมายถึงสิ้นสุดในขณะที่ใน teleology สิ้นสุดหมายถึงการจัดชิด ความเข้าใจของทฤษฎีเหล่านี้ช่วยในการประสิทธิภาพการใช้เครื่องมือต่าง ๆ ในการควบคุมอุตสาหกรรมการบริการตั้งแต่กลไกตลาดเช่นภาษีเพื่อควบคุมและสั่งการกลไกต่าง ๆ เช่นกฎหมาย (Foster & Hegarty, 2009) สำหรับ deontologist จะผิดกฎหมายจะละเมิดมองของจริยธรรม ในขณะที่ teleologists จะเป็นเพิ่มเติมสนใจผลไม่สถิตกฎ และจะมีน้ำหนักผลกระทบกับประโยชน์ของการละเมิดกฎหมายถ้าผู้จัดการนำมาใช้หลังการแก้อุปสรรคจริยธรรม กฎหมายสามารถคาดหวังให้มีประสิทธิภาพไปจับมือกับโทษรุนแรงที่ป้องกันไม่ให้ห้ามการทำงานและดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเข้าใจวิธีตัดสินใจเท่านั้น เพิ่มความนิยมของใช้ โดยอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและบริการจรรยาบรรณเป็นเครื่องมือในการให้คำแนะนำกับพนักงานเมื่อตัดสินใจ องค์การท่องเที่ยวโลก (2000) ในส่วนนี้ได้รับการอนุมัติที่เน จรรยาบรรณสำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการต้อนรับ ที่ผสานความเข้มแข็งแนะนำก่อนหน้านี้รวมทั้งประกาศเกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสองวิธีในการตัดสินใจเชิงจริยธรรมซึ่งรวมถึง deontology และมีต้นเหตุ อดีตที่เกี่ยวข้องกับความคิดของหลักการสากลและความจริงซึ่งควรจะจัดขึ้นในโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ มันระบุว่าคนที่ต้องเผชิญกับความท้าทายที่อยู่ในฐานะที่จะตอบสนองอย่างต่อเนื่องและเป็นไปตามหลักการทางศีลธรรมของพวกเขาและมีความสุขกับการตัดสินใจที่เกิดขึ้นในมุมมองแบบเต็มของคนอื่น ๆ บนมืออื่น ๆ มุมมอง teleological สามารถนำไปเป็นผลสืบเนื่อง ผู้จัดการในการตัดสินใจทางจริยธรรมในมุมมองของผลที่คาดหวังซึ่งได้รับกำจัดของความเป็นสากลของการตัดสินใจเช่นเดียวกับหลักการช่วยบริบท นิพจน์ทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการเหล่านี้เป็น deontology ที่มุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการกว่าสิ้นในขณะที่ในท้ายที่สุดต้นเหตุ justifies หมายถึง ความเข้าใจของทฤษฎีเหล่านี้ช่วยในการได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยใช้เครื่องมือต่างๆในการควบคุมอุตสาหกรรมการบริการตั้งแต่กลไกการตลาดที่ใช้เช่นภาษีในการควบคุมและคำสั่งเพิ่มเติมกลไกดังกล่าวเป็นกฎหมาย (ฟอสเตอร์ & Hegarty 2009) สำหรับ deontologist จะผิดกฎหมายจะละเมิดมุมมองของจริยธรรมในขณะที่ teleologists จะสนใจมากขึ้นในผลที่ตามมาไม่ได้เป็นกฎระเบียบปฏิบัติและจะมีน้ำหนักผลกระทบต่อประโยชน์ของการละเมิดกฎหมาย.

หากผู้จัดการการต้อนรับนำมาใช้หลังเพื่อแก้ปัญหาทางจริยธรรม ประเด็นขัดแย้งกฎหมายเท่านั้นที่สามารถคาดหวังว่าจะมีประสิทธิภาพถ้าจะไปจับมือกับบทลงโทษที่รุนแรงที่ป้องกันพฤติกรรมต้องห้ามและดังนั้นจึงไม่จำเป็นที่จะเข้าใจว่าการตัดสินใจจะทำ ความนิยมที่เพิ่มขึ้นของจรรยาบรรณที่ใช้โดยการท่องเที่ยวและการโรงแรมอุตสาหกรรมเป็นเครื่องมือในการให้คำแนะนำแก่พนักงานเมื่อการตัดสินใจ องค์การการท่องเที่ยวโลก (2000) ในการสนับสนุนการนี้ได้รับการอนุมัติระหว่างประเทศ จรรยาบรรณสำหรับการท่องเที่ยวและการโรงแรมอุตสาหกรรมที่รวมข้อเสนอแนะและความเข้มแข็งก่อนหน้านี้เช่นเดียวกับการประกาศการท่องเที่ยวที่มีความรับผิดชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสองวิธีในการตัดสินใจเชิงซึ่งรวมถึง deontology และอีเมลย์ . อดีตที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อในเรื่องของหลักการสากลและความจริงที่ควรจะจัดขึ้นในโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ มันระบุว่าเป็นคนเผชิญกับความท้าทายที่อยู่ในตำแหน่งเพื่อตอบสนองอย่างต่อเนื่องและสอดคล้องกับหลักการทางศีลธรรมของพวกเขาและมีความสุขกับการตัดสินใจในสายตาของผู้อื่น บนมืออื่น ๆที่สามารถถ่ายวิวปัญหาเป็นสำคัญ ผู้จัดการตัดสินใจเชิงจริยธรรมในมุมมองของผลลัพธ์ที่คาดไว้ ซึ่งได้รับกำจัดของความเป็นสากลของการตัดสินใจเป็นผู้ช่วยหลักในบริบท นิพจน์ทั่วไปเกี่ยวกับวิธีเหล่านี้คือ deontology มุ่งเน้นหมายความว่ากว่าสิ้นสุดในขณะที่ในอีเมลย์ปลาย justifies หมายถึง . ความเข้าใจของทฤษฎีเหล่านี้ช่วยในการได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยใช้เครื่องมือต่างๆเพื่อควบคุมอุตสาหกรรมการบริการตั้งแต่กลไกตลาดที่ใช้ เช่น ภาษีเพื่อเพิ่มการควบคุมและสั่งการกลไก เช่น กฎหมาย ( Foster & เฮการ์ตี้ , 2009 ) สำหรับ deontologist ต่อต้านกฎหมายต้องมีมุมมองของตนเอง จริยธรรม ในขณะที่ teleologists จะสนใจมากขึ้นในผลกระทบที่ไม่ปฏิบัติตามกฎ และน่าจะหนักผลกระทบต่อประโยชน์ของการละเมิดกฎหมายถ้าผู้จัดการการใช้หลังการแก้ไขประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรม กฎหมาย เท่านั้นที่สามารถคาดหวังที่จะมีประสิทธิภาพถ้าไปมือในมือกับบทลงโทษที่รุนแรงป้องกันพฤติกรรมต้องห้าม และดังนั้นจึง ไม่จำเป็นต้องเข้าใจว่าการตัดสินใจ . ความนิยมที่เพิ่มขึ้นของรหัสของจริยธรรมที่ใช้โดยอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการบริการ เป็นเครื่องมือให้คำแนะนำแก่พนักงานเมื่อตัดสินใจ องค์การการท่องเที่ยวโลก ( 2000 ) ในส่วนนี้ได้รับการอนุมัติระหว่างประเทศ รหัสของจริยธรรมสำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการบริการ ที่ผสานความคำแนะนำก่อนหน้านี้รวมทั้งปฏิญญาว่าด้วยการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบ