Over the last couple of months Tom

Over the last couple of months Tom Mallory co-founder of OpenBuildings.com and an author at the Huffington Post has been interviewing women to talk about their underrepresentation in the industry. I was lucky enough to share my opinion on the topic. The full interview can be found here and includes projects and opinions from prominent women including Shelley Freeman of MAKE architecture studio, Cary Bernstein of Cary Bernstein Architects and Deborah Berke of Deborah Berke & Partners.

I was also happy to share with the Huffington post the recently completed 1 Bligh St, located in Sydney. While employed at Architectus I worked on 1 Bligh Street from project inception to completion. Winner of the DEXUS/City of Sydney design competition, 1 Bligh Street is designed by Architectus and Ingenhoven Architects. 1 Bligh Street is Sydney’s highest green star rated building and features Australia’s first high rise double skin facade. The building also contains a full height naturally ventilated atrium, tri-generation system, specially formulated high strength concrete and on-site blackwater recycling.

Below I have posted my full responses to their interview questions:

Did you ever face more subtle or direct gender discrimination in architectural school? Do you think lecturers/ co-students regarded you and your work differently, because you’re a woman?

During my time at Architecture school, I did not face direct or indirect gender discrimination from co-students or lecturers. Through the process of intense study, I developed a close and supportive relationship with like-minded individuals.

I do not believe lecturers or co-students regarded my work differently because of my gender. They were supportive on the individual merit of ideas. The goal of the lecturer is to harvest the best work possible from their students irrespective of their gender.

Females represent 40% of Architecture students, therefore I did not feel out numbered by male co-students.

The male Architecture graduate receives on average salary $7000 higher than the equally qualified female graduate. This indicates that directly after graduation the male is perceived more valuable to the workplace than his female counterpart. In this case, I believe the organization assumes they will offer more to the company based on generalized male characteristics (assertive, business minded, confident and authoritative) which are highly valued in the Architecture industry.

In work, have you ever felt a particular attitude from co-workers/clients/employers because of your gender? Do you think women and men receive the same chances for professional development?

It is undeniable that the Architecture industry is top-heavy with males – less than 1% of directors in Architecture are female. I believe this leads to a core problem for females in the industy. Male employers tend to support and mentor other males (instead of females) because they are similar to themselves. Males tend to stick together based on their perceived gender specific interests and commonalities – as a female however, I ride dirt bikes, I love sport and I work on cars (I am currently building a 1971 Holden LJ Torana). I can definitely contribute to the conversation, yet despite this, most of the time it is my equally skilled male counterpart who is given the opportunity to dine with the client, attend important meetings or network at social events. It is this attitude which I believe makes it easier for young males to progress into better roles within the company. Typically, the female is not given the same opportunity for professional or personal development.

Male co-workers also tend to stick together. This is in evident through their ‘boys only’ soccer and run clubs. Clients are not as transparent – their goal is to have the project brief met and building occupied. Irrespective of gender, the client will be satisfied if the Architect does a good job.

Why do you think there is the large discrepancy between the number of female architecture graduates and practicing professionals? What happens to the other 38%?

It is evident that after graduation females choose to leave, work outside or move sideways within in the Architecture industry. The profession is task-disciplined – projects are completed over a duration of time. I worked for over 5 years on the same project (from competition to practical completion). I worked intensively for the duration of the task in order to prove my status and build a reputation. After completing the project I left the company in order to leverage my strong portfolio and move to a better position in another company. This means that when I begin my new job, I once again need to establish the same status and reputation.

It is this type of career building which males tend to leverage in order to obtain better pay and to secure positions of management, this however provides a challenge for women as they begin to raise a family. The industry is not well suited to family commitments – Long hours, intense competition, and generally low pay provides a slightly dysfunctional profession which is often incompatible with the demands of raising a family.

Because of this, approximately 70% of females in the profession will take extended time off or reject offers for career advancement. If the female is not in a position of management then it is likely the cost of child care will outweigh their income.

Additional to the large percentage of women who take time off (or leave altogether), I believe it is more likely for females to move sideways in the profession because it is more inline with their family requirements. Females are more likely than males to enter broader fields of architecture criticism, teaching or marketing because the structure, pay, and measurement of success and individual growth within these industries differ to that of the task-disciplined format of Architecture practice.

Is architecture a ‘Man’s World’?

I believe Architecture has always has been a ‘mans world’. When asked to name a successful female Architect aside from Zaha Hadid, many will struggle. However, to name a successful male Architect is easy – Le Corbusier, Frank Lloyd Wright, Meis Van der Rohe, Louis Khan or Frank Gehry to name a few. Each obtained the height of their fame in their 60’s or 70’s. With the average female Architect retiring at age 60 it is likely the female will never reach the super-star status of their male counterpart (regardless of their talent) because they simply retire too young!

Even when thinking of Architecture young-guns including Bjake Ingels or Andrew Maynard it is difficult to name a young-gun female Architect – don’t worry, I aim to change this! Males do however, have better odds of moving up the company structure and to then obtain a professional position where they can start their own successful organizations.

I believe that for these reasons the profession will continue to move forward for some time with female Architects who obtain success but will remain in the shadow or be forgotten when compared to their successful male counterparts.

How do you think the profession can change to encourage equality?

In order for the profession to encourage equality, I believe it needs to address a number of issues.

The profession needs to appeal more directly to the requirements of female Architects. The profession is task-disciplined and dysfunctional – it is both qualitative and quantitative. Employees are expected to work long hours, under intense pressure and receive a generally low income – I believe this leads to many employees feeling they are under-appreciated.

Talented female Architects continue to reject directorate positions in organizations because the role requirements do not align with young family commitments. Organizations may need to reconsider the expectations and requirements which they place on their employees if they do not wish to discriminate against females in the industry.

The profession can further encourage equality through the introduction of mentoring and advisory programs which encourage females to interact with company directors, and vice versa. This would aim to give females equal opportunity to grow within a company and to extend their professional development, confidence and other skills.

For females who choose to leave the industry for an extended period of time in order to have children, the profession would benefit from workplace return to work programs in order to up-skill their knowledge of current practices.

Architecture is often represented to the public with male figure-heads. A more diverse and accurate representation of the profession to the public and school students would benefit the perception of the industry. This would provide females with a more accurate understanding of what the profession actually entails before they enter Architecture school. I believe this would help increase the retention rate of females in the industry because they enter Architecture school and the workplace with knowledge of the industry, their expectations and role requirements.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กว่าสองเดือน Mallory ทอม ผู้ร่วมก่อตั้ง OpenBuildings.com และผู้เขียนที่ลง Huffington มีการสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัวผู้หญิงจะพูดคุยเกี่ยวกับ underrepresentation ของพวกเขาในอุตสาหกรรม ผมโชคดีพอที่จะแบ่งปันความคิดของฉันในหัวข้อ การสัมภาษณ์เต็มรูปแบบสามารถพบได้ที่นี่ และรวมถึงโครงการและความคิดเห็นจากเด่นผู้หญิงรวมถึงฟรีแมนเชลลีย์ทำสถาปัตยกรรมสตูดิโอ แครีแกรนต์นาร์ดเบิร์นสไตน์ของแครีแกรนต์นาร์ดเบิร์นสไตน์สถาปนิกและ Deborah Berke Deborah Berke และคู่ค้า ผมยังยินดีที่จะร่วมกับไปรษณีย์ Huffington เพิ่งเสร็จสมบูรณ์ 1 Bligh St ในซิดนีย์ ในขณะที่ทำงานที่ Architectus ผมทำงานบนถนน Bligh 1 จากโครงการมาจนเสร็จสมบูรณ์ ผู้ชนะของ DEXUS เมืองซิดนีย์ออกแข่งขัน ถนน Bligh 1 ถูกออกแบบ โดยสถาปนิก Ingenhoven และ Architectus 1 Bligh Street เป็นดาวสีเขียวสูงที่สุดของซิดนีย์อันดับอาคารและคุณลักษณะออสเตรเลียแรกสูงขึ้นผิวสองด้าน นอกจากนี้ในอาคารยังประกอบด้วยธรรมชาติสม่ำเสมอเต็มความสูงเอเทรียม tri-สร้างระบบ บราความแข็งแรงสูงคอนกรีต และบริการ blackwater รีไซเคิล ด้านล่างมีลงตอบคำถามการสัมภาษณ์ของฉันเต็ม: คุณเคยได้หน้าแบ่งแยกเพศโดยตรง หรือรายละเอียดเพิ่มเติมในโรงเรียนสถาปัตยกรรมหรือไม่ คุณคิดว่า อาจารย์ / นักศึกษาร่วมถือคุณและงานของคุณแตกต่าง เนื่องจากคุณผู้หญิง ในช่วงเวลาที่โรงเรียนสถาปัตยกรรม ฉันไม่ได้หน้าแบ่งแยกเพศโดยตรง หรือทางอ้อมจากอาจารย์หรือนักเรียนร่วม ในขั้นตอนการศึกษารุนแรง ฉันพัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิด และให้การสนับสนุนกับบุคคลเดียวกัน ผมไม่เชื่อว่า อาจารย์หรือนักเรียนที่ร่วมถืองานแตกต่างกันเนื่องจากเพศของฉัน พวกสนับสนุนในบุญที่แต่ละความคิด เป้าหมายของอาจารย์ที่จะเก็บเกี่ยวได้จากนักศึกษาโดยไม่คำนึงถึงเพศของพวกเขาทำงานดี ฉันหมายถึง 40% ของนักศึกษาสถาปัตยกรรม ดังนั้น ก็ไม่รู้สึกออกเลข โดยนักศึกษาร่วมเพศ บัณฑิตวิทยาลัยสถาปัตยกรรมชายเฉลี่ยรับเงินเดือน $7000 สูงกว่าบัณฑิตหญิงมีคุณสมบัติเท่า ๆ กัน ซึ่งระบุว่า หลังจากจบการศึกษาโดยตรง ชายถือว่าค่ะกับสถานทำงานมากกว่ากันหญิงของเขา ในกรณีนี้ ผมเชื่อว่า องค์กรถือว่า พวกเขาจะนำเสนอเพิ่มเติมไปยังบริษัทเมจแบบทั่วไปลักษณะเพศชาย (ทำ ธุรกิจราคา ความมั่นใจ และเชื่อถือซึ่งมีมูลค่าสูงในอุตสาหกรรมสถาปัตยกรรม ในการทำงาน คุณเคยรู้สึกว่าทัศนคติเฉพาะจากบริษัท-workers/ลูกค้า/นาย จ้างเนื่องจากเพศของคุณหรือไม่ คุณคิดว่า ผู้ชายและผู้หญิงได้รับโอกาสเดียวสำหรับพัฒนาอาชีพ ปฏิเสธไม่ได้ว่า อุตสาหกรรมสถาปัตยกรรม top-heavy กับชาย – น้อยกว่า 1% ของกรรมการในสถาปัตยกรรมเป็นหญิงได้ เชื่อนี้นำไปสู่ปัญหาหลักสำหรับฉันในการอุตสาห นายชายมีแนวโน้มสนับสนุน และ mentor ชายอื่น (แทนหญิง) เนื่องจากพวกเขาจะคล้ายกับตัวเอง เพศชายมักจะ ติดกันตามความสนใจการรับรู้เพศและ commonalities – เป็นหญิง อย่างไรก็ตาม ฉันขี่จักรยานวิบาก รักกีฬา และทำงานบนรถ (ฉันกำลังปัจจุบันอาคาร 1971 โฮลเดน LJ Torana) ฉันสามารถแน่นอนนำไปสู่การสนทนา แต่ถึงกระนั้น ส่วนมากของเวลาที่เป็นสำเนาของฉันชายฝีมือเท่า ๆ ที่ได้รับโอกาสในการรับประทานอาหารกับลูกค้า ร่วมประชุมสำคัญหรือเครือข่ายในสังคม ทัศนคตินี้ซึ่งผมเชื่อว่าจะง่ายสำหรับชายหนุ่มจะเป็นบทบาทที่ดีภายในบริษัทได้ ปกติ หญิงจะไม่ได้รับโอกาสพัฒนาอาชีพ หรือบุคคลเดียวกัน เพื่อนร่วมงานชายยังมักจะ ติดกัน นี้เป็นชัดผ่านฟุตบอล 'เด็กผู้ชายเท่านั้น' และรันคลับของพวกเขา ไม่โปร่งใสกับลูกค้า – เป้าหมายของพวกเขาจะได้พบของโครงการโดยย่อและครอบครองอาคาร โดยไม่คำนึงถึงเพศ ลูกค้าจะพอใจถ้าสถาปนิกไม่ดีงาน ทำไมคุณคิดว่า มีความขัดแย้งใหญ่ระหว่างจำนวนบัณฑิตหญิงสถาปัตยกรรมมืออาชีพฝึกซ้อมหรือไม่ สิ่งที่เกิดขึ้นถึง 38% ปรากฏชัดเจนที่หลังจากจบฉันเลือกที่จะปล่อย ทำงานนอก หรือย้ายไปด้านข้างภายในสถาปัตยกรรมอุตสาหกรรมการ อาชีพที่เป็นงาน-disciplined – โครงการเสร็จสมบูรณ์ผ่านช่วงของเวลา ผมทำงาน 5 ปีในโครงการเดียวกัน (จากการแข่งขันเสร็จสิ้นปฏิบัติ) ฉันทำ intensively การงานเพื่อพิสูจน์สถานะของฉัน และสร้างชื่อเสียง หลังจากจบโครงการ ผมออกจากบริษัทเพื่อใช้ประโยชน์จากผลงานของฉันแข็งแรง และย้ายไปยังตำแหน่งที่ดีในบริษัทอื่น ซึ่งหมายความ ว่า เมื่อฉันเริ่มต้นงานใหม่ อีกครั้งต้องสร้างสถานะเดียวกันและชื่อเสียง มันเป็นชนิดนี้สร้างอาชีพที่ผู้ชายมักจะ ใช้เพื่อให้ได้ค่าจ้างดีกว่า และกับตำแหน่งทางบริหาร อย่างไรก็ตามให้ความท้าทายสำหรับผู้หญิงเป็นผู้เริ่มต้นยกครอบครัว อุตสาหกรรมไม่เหมาะสมกับครอบครัวผูกพัน – เวลานาน การแข่งขันที่รุนแรง และโดยทั่วไปค่าจ้างต่ำอาชีพนบาเล็กน้อยซึ่งมักจะเข้ากันกับความต้องการของการเลี้ยงดูครอบครัว ด้วยเหตุนี้ ประมาณ 70% ของหญิงในอาชีพที่จะขยายเวลา หรือปฏิเสธข้อเสนอสำหรับก้าว ถ้าหญิงไม่ได้อยู่ในตำแหน่งบริหาร แล้วมีแนวโน้มต้นทุนของการดูแลเด็กจะเกินรายได้ของพวกเขา เติมร้อยละใหญ่ของผู้หญิงที่ใช้เวลาปิด (หรือปล่อยทั้งหมด) ผมเชื่อว่า มันมีโอกาสมากขึ้นสำหรับหญิงเพื่อย้ายไปด้านข้างในอาชีพ เพราะเป็นไลน์มากขึ้นกับความต้องการของครอบครัว หญิงเป็นยิ่งกว่าชายใส่เขตข้อมูลกว้างขึ้นของการวิจารณ์สถาปัตยกรรม สอน หรือการตลาดเนื่องจากโครงสร้าง ค่าจ้าง การประเมินความสำเร็จและเจริญเติบโตแต่ละภายในอุตสาหกรรมเหล่านี้แตกต่างกับรูปแบบงาน disciplined สถาปัตยกรรมฝึก เป็นสถาปัตยกรรม 'โลกมนุษย์' ผมเชื่อว่า สถาปัตยกรรมได้เสมอแล้วเป็น 'บรุษโลก' เมื่อถามชื่อสถาปนิกหญิงประสบความสำเร็จนอกจากฮาดิด หลายจะต่อสู้ อย่างไรก็ตาม ชื่อสถาปนิกชายประสบความสำเร็จเป็นเรื่องง่าย – Le Corbusier, Frank Lloyd Wright, Meis Van der Rohe, Louis ขัน หรือ Frank Gehry เพื่อชื่อไม่กี่ แต่ละได้รับความสูงของชื่อเสียงของ 60's หรือซึ่ง กับสถาปนิกหญิงเฉลี่ยออกที่อายุ 60 ก็มีแนวโน้มจะหญิงไม่ถึงสถานะดาวเตอร์รุ่นของกันของเพศชาย (โดยไม่คำนึงถึงความสามารถของพวกเขา) เพราะพวกเขาเพียงแค่ถอนยังเด็กเกินไป แม้ว่าความคิดของสถาปัตยกรรมยังปืนรวมถึง Bjake Ingels หรือเมย์นาร์ดแอนดรูว์ยากชื่อสถาปนิกหญิงสาวปืน – ไม่ต้องกังวล ฉันมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลง ชายทำอย่างไรก็ตาม ได้ราคาดีกว่าย้ายโครงสร้างบริษัท และได้รับตำแหน่งมืออาชีพที่พวกเขาสามารถเริ่มต้นองค์กรของตนเองประสบความสำเร็จแล้ว เชื่อว่า เหตุผลเหล่านี้ อาชีพที่ยังคงก้าวไปข้างหน้าสำหรับบางเวลากับสถาปนิกหญิงที่ได้รับความสำเร็จ แต่จะยังคงอยู่ในเงา หรือจะลืมเมื่อเทียบกับคู่ชายของพวกเขาประสบความสำเร็จ วิธีที่คุณคิดว่า อาชีพที่สามารถเปลี่ยนแปลงการส่งเสริมความเสมอภาคหรือไม่ การอาชีพส่งเสริมความเสมอภาค ผมเชื่อต้องอยู่หลายประเด็น อาชีพที่ต้องดึงดูดมากขึ้นโดยตรงกับความต้องการของสถาปนิกหญิง อาชีพที่เป็นงาน-disciplined และนบาเป็นทั้งเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ ตั้งค่าชั่วโมงทำงานยาวนาน ภายใต้ความกดดันที่รุนแรง และได้รับรายได้โดยทั่วไปต่ำ – เชื่อนี้นำไปสู่พนักงานมากรู้สึกจะนิยมภายใต้ สถาปนิกหญิงเก่งยังปฏิเสธตำแหน่งฝ่ายในองค์กรเนื่องจากความต้องการบทบาทไม่สอดคล้องกับภาระผูกพันครอบครัวหนุ่มสาว องค์กรอาจจำเป็นต้อง reconsider ความคาดหวังและความต้องการที่จะวางบนพนักงานของพวกเขาหากพวกเขาไม่ต้องถือพรรคถือพวกกับหญิงในอุตสาหกรรม อาชีพที่สามารถเพิ่มเติมส่งเสริมความเสมอภาค โดยการแนะนำปรึกษา และให้คำปรึกษาโปรแกรมที่ส่งเสริมให้หญิงเพื่อโต้ตอบ กับกรรมการบริษัท และในทางกลับกัน นี้จะมุ่งให้หญิงเท่ากับโอกาส การเติบโตภายในบริษัท และ การขยายการพัฒนาอาชีพ ความเชื่อมั่น และทักษะอื่น ๆ สำหรับหญิงที่ต้องการออกจากอุตสาหกรรมเป็นระยะเวลานานของเวลาเพื่อมีลูก อาชีพที่จะรับประโยชน์จากการทำงานกลับไปทำงานโปรแกรม สั่งการขึ้นทักษะความรู้แนวทางปฏิบัติปัจจุบัน มักจะมีแสดงสถาปัตยกรรมสาธารณะกับรูปหัวผู้ชาย อาชีพนักเรียนโรงเรียน และสาธารณะแสดงหลากหลายมากขึ้น และถูกต้องจะได้รับประโยชน์การรับรู้ของอุตสาหกรรม นี้จะให้หญิงที่ มีความเข้าใจที่ถูกต้องมากขึ้นของอาชีพใดจะมีก่อนเข้าโรงเรียนสถาปัตยกรรม ผมเชื่อว่า นี้จะช่วยเพิ่มอัตราการเก็บข้อมูลของฉันในอุตสาหกรรมเนื่องจากเข้าโรงเรียนสถาปัตยกรรมและสถานทำงาน ด้วยความรู้ของอุตสาหกรรม ความคาดหวังและบทบาทความต้องการของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่าคู่สุดท้ายของเดือนทอมมัร่วมก่อตั้งของ OpenBuildings.com และผู้เขียนที่ Huffington โพสต์ได้รับการสัมภาษณ์ผู้หญิงที่จะพูดคุยเกี่ยวกับ Underrepresentation พวกเขาในอุตสาหกรรม ผมโชคดีพอที่จะแบ่งปันความคิดของฉันในหัวข้อ สัมภาษณ์เต็มสามารถพบได้ที่นี่และรวมถึงโครงการและความคิดเห็นจากผู้หญิงที่โดดเด่นรวมทั้งเชลลีย์อิสระจาก MAKE สตูดิโอสถาปัตยกรรมแครีนสไตน์ของแครีสถาปนิก Bernstein และเดโบราห์เบิร์กเดโบราห์เบิร์ก & Partners. ผมก็ยินดีที่จะแบ่งปันกับ Huffington โพสต์เมื่อเร็ว ๆ นี้ เสร็จ 1 Bligh St, ตั้งอยู่ในซิดนีย์ ในขณะที่การจ้างงานที่ Architectus ผมทำงานเกี่ยวกับไบลห์ 1 ถนนจากการเริ่มโครงการที่จะเสร็จสิ้น ผู้ชนะเลิศจาก Dexus / เมืองของการแข่งขันการออกแบบซิดนีย์, ไบลห์ 1 ถนนได้รับการออกแบบโดย Architectus Ingenhoven และสถาปนิก 1 Bligh ถนนซิดนีย์ดาวสีเขียวอาคารจัดอันดับที่สูงที่สุดและมีการเพิ่มขึ้นสูงออสเตรเลียเป็นครั้งแรกซุ้มผิวสอง อาคารยังมีความสูงเต็มรูปแบบเอเทรียมการระบายอากาศตามธรรมชาติระบบไตรรุ่นสูตรพิเศษคอนกรีตความแข็งแรงสูงและในสถานที่รีไซเคิลวอเตอร์. ด้านล่างนี้ผมได้โพสต์ตอบสนองเต็มของฉันคำถามสัมภาษณ์: คุณเคยเผชิญกับการกีดกันทางเพศมากขึ้นที่ลึกซึ้งหรือโดยตรง ในโรงเรียนสถาปัตยกรรม? คุณคิดว่าอาจารย์ / นักศึกษาร่วมถือคุณและงานของคุณแตกต่างกันเพราะคุณผู้หญิง? ในช่วงเวลาของฉันที่โรงเรียนสถาปัตยกรรมผมไม่ได้เผชิญกับการเลือกปฏิบัติทางเพศโดยตรงหรือโดยอ้อมจากนักเรียนร่วมงานหรืออาจารย์ ผ่านขั้นตอนของการศึกษาที่รุนแรงผมพัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดและให้การสนับสนุนกับบุคคลที่มีใจเดียวกัน. ผมไม่เชื่อว่าอาจารย์หรือนักเรียนร่วมยกย่องการทำงานของฉันแตกต่างกันเพราะเพศของฉัน พวกเขาสนับสนุนในบุญของความคิดของแต่ละบุคคล เป้าหมายของอาจารย์คือการเก็บเกี่ยวการทำงานที่ดีที่สุดจากนักเรียนของพวกเขาโดยไม่คำนึงถึงเพศของพวกเขา. หญิงเป็นตัวแทนของ 40% ของนักเรียนสถาปัตยกรรมดังนั้นผมไม่ได้รู้สึกออกเลขชายร่วมนักเรียน. สำเร็จการศึกษาสถาปัตยกรรมชายได้รับเงินเดือนเฉลี่ย $ 7,000 สูงกว่าเพศหญิงจบการศึกษาที่มีคุณภาพอย่างเท่าเทียมกัน นี้บ่งชี้ว่าโดยตรงหลังจากสำเร็จการศึกษาเพศชายเป็นที่รับรู้คุณค่ามากขึ้นในการทำงานกว่าคู่หญิงของเขา ในกรณีนี้ผมเชื่อว่าองค์กรจะถือว่าพวกเขาจะมีมากขึ้นในการที่ บริษัท ขึ้นอยู่กับลักษณะชายทั่วไป (การแสดงออกที่เหมาะสมธุรกิจที่มีใจความมั่นใจและมีอำนาจ) ซึ่งมีมูลค่าสูงในอุตสาหกรรมสถาปัตยกรรม. ในงานมีคุณเคยรู้สึกทัศนคติโดยเฉพาะอย่างยิ่ง จากเพื่อนร่วมงาน / ลูกค้า / นายจ้างเพราะเพศของคุณ? คุณคิดว่าผู้หญิงและผู้ชายได้รับโอกาสเช่นเดียวกันสำหรับการพัฒนาอาชีพ? จะปฏิเสธไม่ได้ว่าอุตสาหกรรมสถาปัตยกรรมอยู่ด้านบนหนักกับเพศชาย - น้อยกว่า 1% ของกรรมการในงานสถาปัตยกรรมเป็นเพศหญิง ผมเชื่อว่านี่จะนำไปสู่ปัญหาหลักสำหรับสตรีใน Industy นายจ้างชายมีแนวโน้มที่จะสนับสนุนและให้คำปรึกษาเพศอื่น ๆ (แทนหญิง) เพราะพวกเขามีความคล้ายคลึงกับตัวเอง เพศชายมีแนวโน้มที่จะติดกันขึ้นอยู่กับการรับรู้เพศและความสนใจเฉพาะ commonalities - เป็นเพศหญิง แต่ผมขี่จักรยานสกปรก, ฉันรักการเล่นกีฬาและผมทำงานเกี่ยวกับรถยนต์ (ฉันกำลังสร้างปี 1971 โฮลเดน LJ นะ) แน่นอนฉันสามารถมีส่วนร่วมในการสนทนา แต่อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ส่วนใหญ่ของเวลาที่มันเป็นของคู่ที่มีฝีมือพอ ๆ กันชายของผมที่จะได้รับโอกาสที่จะรับประทานอาหารกับลูกค้าที่เข้าร่วมการประชุมที่สำคัญหรือเครือข่ายที่กิจกรรมทางสังคม มันเป็นทัศนคติแบบนี้ซึ่งผมเชื่อว่าจะทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับชายหนุ่มที่มีความคืบหน้าเข้ามามีบทบาทที่ดีขึ้นภายใน บริษัท โดยปกติแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่ได้รับโอกาสเหมือนกันสำหรับการพัฒนาอาชีพหรือส่วนบุคคล. ชายเพื่อนร่วมงานยังมีแนวโน้มที่จะติดกัน นี้อยู่ในที่เห็นได้ชัดผ่านชายเท่านั้น 'ของพวกเขาและเรียกใช้ฟุตบอลคลับ ลูกค้าจะไม่เป็นที่โปร่งใส - เป้าหมายของพวกเขาคือการได้สั้น ๆ โครงการพบและครอบครองอาคาร โดยไม่คำนึงถึงเพศลูกค้าจะพอใจถ้าสถาปนิกไม่ได้งานที่ดี. ทำไมคุณถึงคิดว่ามีความแตกต่างใหญ่ระหว่างจำนวนของผู้สำเร็จการศึกษาสถาปัตยกรรมหญิงและผู้เชี่ยวชาญด้านการฝึกซ้อมหรือไม่ เกิดอะไรขึ้นกับคนอื่น ๆ 38% จะเห็นว่าหลังจากที่หญิงเลือกที่จะจบการศึกษาออกไปทำงานนอกหรือย้ายไปด้านข้างภายในในอุตสาหกรรมสถาปัตยกรรม อาชีพเป็นงานที่มีระเบียบวินัย - โครงการจะแล้วเสร็จในช่วงระยะเวลาของเวลา ผมทำงานมานานกว่า 5 ปีในโครงการเดียวกัน (จากการแข่งขันที่จะเสร็จสิ้นการปฏิบัติ) ผมทำงานอย่างหนาแน่นในช่วงระยะเวลาของงานเพื่อพิสูจน์สถานะของฉันและสร้างชื่อเสียง หลังจากเสร็จสิ้นโครงการที่ผมออกจาก บริษัท เพื่อที่จะใช้ประโยชน์จากผลงานที่แข็งแกร่งของฉันและย้ายไปยังตำแหน่งที่ดีขึ้นใน บริษัท อื่น ซึ่งหมายความว่าเมื่อฉันจะเริ่มต้นงานใหม่ของฉันฉันอีกครั้งต้องสร้างสถานะเดียวกันและชื่อเสียง. มันเป็นประเภทของการสร้างอาชีพที่ผู้ชายมีแนวโน้มที่จะใช้ประโยชน์ในการสั่งซื้อที่จะได้รับการจ่ายเงินที่ดีขึ้นและการรักษาความปลอดภัยในสถานะของการจัดการนี้ แต่ให้ ความท้าทายสำหรับผู้หญิงที่พวกเขาเริ่มที่จะเลี้ยงดูครอบครัว อุตสาหกรรมที่ไม่เหมาะกันดีกับภาระผูกพันในครอบครัว -. เป็นเวลานานการแข่งขันที่รุนแรงและโดยทั่วไปค่าใช้จ่ายต่ำให้เป็นอาชีพที่ผิดปกติเล็กน้อยซึ่งมักจะเข้ากันไม่ได้กับความต้องการในการเลี้ยงดูครอบครัวด้วยเหตุนี้ประมาณ70% ของผู้หญิงในอาชีพจะ ใช้เวลาในการขยายออกหรือปฏิเสธข้อเสนอสำหรับความก้าวหน้าในอาชีพ ถ้าหญิงไม่อยู่ในฐานะของการจัดการแล้วก็มีโอกาสที่ค่าใช้จ่ายของการดูแลเด็กจะเกินดุลรายได้ก. เพิ่มเติมไปที่ร้อยละใหญ่ของผู้หญิงที่ใช้เวลาปิด (หรือออกทั้งหมด) ผมเชื่อว่ามันเป็นไปได้มากสำหรับผู้หญิงที่จะ ย้ายไปด้านข้างในอาชีพเพราะมันเป็นแบบอินไลน์มากขึ้นกับความต้องการของครอบครัวของพวกเขา ผู้หญิงมีแนวโน้มมากกว่าผู้ชายที่จะเข้าสู่ทุ่งกว้างของการวิจารณ์สถาปัตยกรรมการเรียนการสอนหรือการตลาดเพราะโครงสร้างการจ่ายและการวัดความสำเร็จและการเจริญเติบโตของแต่ละบุคคลในอุตสาหกรรมเหล่านี้แตกต่างกับที่ของรูปแบบงานที่มีระเบียบวินัยของการปฏิบัติสถาปัตยกรรม. เป็นสถาปัตยกรรม ' ผู้ชายในโลก 'ผมเชื่อว่าสถาปัตยกรรมมักจะได้รับการ' ของมนุษย์โลก เมื่อถามว่าจะตั้งชื่อหญิงที่ประสบความสำเร็จนอกเหนือจากสถาปนิก Zaha Hadid จำนวนมากจะต่อสู้ แต่ชื่อที่ประสบความสำเร็จสถาปนิกชายเป็นเรื่องง่าย - Corbusier เลอ Frank Lloyd Wright, Meis Van der Rohe หลุยส์ข่านหรือแฟรงก์เกห์รีเพื่อชื่อไม่กี่ แต่ละคนได้รับของความมีชื่อเสียงของพวกเขาใน 60 ของพวกเขาหรือ 70 ด้วยสถาปนิกเฉลี่ยหญิงเกษียณที่อายุ 60 ก็มีโอกาสที่ผู้หญิงจะไม่ถึงสถานะซุปเปอร์สตาร์ของคู่ชายของพวกเขา (โดยไม่คำนึงถึงความสามารถของพวกเขา) เพราะพวกเขาก็ออกเด็กเกินไป! แม้ในขณะที่ความคิดของสถาปัตยกรรมปืนหนุ่มรวมทั้ง Bjake Ingels หรือแอนดรูเมย์นาร์มันเป็นเรื่องยากที่จะตั้งชื่อหนุ่มปืนหญิงสถาปนิก - ไม่ต้องกังวลผมมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลงนี้! เพศผู้ทำ แต่มีอัตราต่อรองที่ดีกว่าในการเคลื่อนย้ายโครงสร้าง บริษัท และจากนั้นได้รับตำแหน่งมืออาชีพที่พวกเขาสามารถเริ่มต้นขององค์กรที่ประสบความสำเร็จของตัวเอง. ผมเชื่อว่าด้วยเหตุผลเหล่านี้อาชีพที่จะยังคงเดินหน้าต่อไปสำหรับบางเวลากับสถาปนิกหญิงที่ได้รับ ประสบความสำเร็จ แต่จะยังคงอยู่ในเงาหรือถูกลืมเมื่อเทียบกับชายของพวกเขาประสบความสำเร็จ. คุณคิดว่าอาชีพสามารถเปลี่ยนวิธีการกระตุ้นให้เกิดความเท่าเทียมกัน? เพื่อให้อาชีพเพื่อส่งเสริมความเท่าเทียมกันผมเชื่อว่าจะต้องมีอยู่หลายประเด็นอาชีพที่ต้องอุทธรณ์โดยตรงกับความต้องการของสถาปนิกหญิง อาชีพเป็นงานที่มีระเบียบวินัยและผิดปกติ - มันเป็นทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ พนักงานที่คาดว่าจะทำงานเป็นเวลานานภายใต้แรงกดดันที่รุนแรงและได้รับรายได้ต่ำโดยทั่วไป - ผมเชื่อว่านี่จะนำไปสู่พนักงานหลายคนมีความรู้สึกที่พวกเขากำลังภายใต้การชื่นชม. สถาปนิกหญิงที่มีความสามารถยังคงปฏิเสธการดำรงตำแหน่งกรรมการในองค์กรเพราะความต้องการบทบาทไม่สอดคล้องกับ ภาระผูกพันครอบครัวหนุ่มสาว องค์กรอาจต้องมีการพิจารณาความคาดหวังและความต้องการที่พวกเขาวางบนพนักงานของพวกเขาหากพวกเขาไม่ต้องการที่จะเลือกปฏิบัติต่อเพศหญิงในอุตสาหกรรม. วิชาชีพยังสามารถกระตุ้นให้เกิดความเท่าเทียมกันผ่านการแนะนำของการให้คำปรึกษาและโปรแกรมการให้คำปรึกษาซึ่งส่งเสริมให้หญิงที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับคณะกรรมการ บริษัท , และในทางกลับกัน. นี้จะมีจุดมุ่งหมายที่จะให้หญิงโอกาสที่เท่าเทียมกันที่จะเติบโตภายใน บริษัท และขยายการพัฒนาอาชีพของพวกเขาเชื่อมั่นและทักษะอื่น ๆ . สำหรับผู้หญิงที่เลือกที่จะออกจากอุตสาหกรรมสำหรับการขยายระยะเวลาในการสั่งซื้อที่จะมีลูกอาชีพจะได้รับประโยชน์จาก ผลตอบแทนจากการทำงานกับโปรแกรมการทำงานเพื่อที่จะขึ้นทักษะความรู้ของการปฏิบัติในปัจจุบัน. สถาปัตยกรรมมักจะแสดงให้ประชาชนที่มีรูปหัวชาย เป็นตัวแทนความหลากหลายมากขึ้นและถูกต้องของวิชาชีพให้กับนักเรียนประชาชนและโรงเรียนจะได้รับประโยชน์การรับรู้ของอุตสาหกรรม นี้จะให้หญิงมีความเข้าใจที่ถูกต้องมากขึ้นของสิ่งที่อาชีพจริงรายละเอียดก่อนที่จะเข้าโรงเรียนสถาปัตยกรรม ผมเชื่อว่านี่จะช่วยเพิ่มอัตราการเก็บรักษาของผู้หญิงในอุตสาหกรรมเพราะพวกเขาเข้าเรียนโรงเรียนสถาปัตยกรรมและสถานที่ทำงานที่มีความรู้ของอุตสาหกรรมที่คาดหวังและความต้องการของพวกเขาบทบาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองเดือนที่ผ่านมา ทอม มัลลอรี่ผู้ร่วมก่อตั้ง openbuildings.com และผู้เขียนที่ The Huffington Post ได้สัมภาษณ์ผู้หญิงพูดคุยเกี่ยวกับ underrepresentation ของพวกเขาในอุตสาหกรรม ผมโชคดีพอที่จะแบ่งปันความคิดเห็นในหัวข้อ สัมภาษณ์เต็มสามารถพบได้ ที่นี่ และรวมถึงโครงการ และความคิดเห็นจากผู้หญิงที่โดดเด่นรวมถึงเชลลี่ฟรีแมนทำให้สตูดิโอสถาปัตยกรรมแครี่ แครี่ เบิร์นสไตน์เบิร์นสไตน์ของสถาปนิกและเดโบราห์เบิร์กเดโบราห์เบิร์ก&คู่

ผมก็มีความสุขที่จะแบ่งปันกับ Huffington โพสต์เสร็จเพิ่ง 1 ไบลท์เซนต์ ตั้งอยู่ใน ซิดนีย์ ในขณะที่การจ้างงานที่ architectus ผมทำงานบนถนนไบลท์จากการเริ่มโครงการที่จะเสร็จสิ้น ผู้ชนะของการแข่งขันการออกแบบ dexus / เมืองซิดนีย์1 ถนนไบล architectus ingenhoven และได้รับการออกแบบโดยสถาปนิก 1 ถนนไบลท์อันดับสูงสุดของซิดนีย์ดาวสีเขียวลักษณะอาคารและตึกสูง คู่แรกของออสเตรเลีย ผิวเปลือกนอก อาคารมีความสูงเต็มรูปแบบภายใต้การระบายอากาศแบบธรรมชาติ Atrium , ระบบสร้างสูตรพิเศษ Tri สูงคอนกรีตและโรงแรม Blackwater รีไซเคิล

ด้านล่างผมได้โพสต์ตอบสนองของฉันเต็มไปด้วยคำถามของพวกเขา :

คุณเคยเผชิญมากขึ้นสีสัน หรือแบ่งแยกเพศโดยตรงในโรงเรียนสถาปัตยกรรม ? คุณคิดว่าอาจารย์ / Co นักเรียนถือว่าคุณและงานของคุณแตกต่าง เพราะคุณเป็นผู้หญิง

เวลาที่โรงเรียนสถาปัตยกรรม ฉันไม่หน้าโดยตรง หรือเลือกปฏิบัติทางเพศทางอ้อมจากนักเรียนร่วม หรืออาจารย์ผ่านกระบวนการของการศึกษาที่เข้มข้น ผมพัฒนาความใกล้ชิดและความสัมพันธ์ที่เกื้อกูลกับบุคคลที่มีใจเดียวกัน

ผมไม่ได้เชื่ออาจารย์หรือนักศึกษาทำงานแตกต่างกัน เพราะถือว่าร่วมเพศของฉัน พวกเขาสนับสนุนในความดีของแต่ละความคิด เป้าหมายของอาจารย์คือการเก็บเกี่ยวงานที่ดีที่สุดจากนักเรียนโดยไม่คำนึงถึงเพศของพวกเขา

เพศหญิงเป็นตัวแทน 40% ของนักศึกษาสถาปัตยกรรม จึงไม่ได้รู้สึกว่าออกเลขนักเรียนชาย Co .

สถาปัตยกรรมชายเรียนจบได้รับเฉลี่ยเงินเดือน 7000 บาท สูงกว่าหญิงเท่าเทียมกัน คุณภาพบัณฑิต นี้บ่งชี้ว่าโดยตรงหลังจบการศึกษา เป็น ชายรู้สึกมีคุณค่ามากกว่าสถานประกอบการกว่าคู่หญิง ในกรณีนี้