The pH in Pond #2 was acidic, in th

The pH in Pond #2 was acidic, in the range 4.1–4.3.
Under this condition, methanogenesis cannot occur, as
this condition is highly unfavorable for the growth of
methanogenic bacteria (Duarte and Anderson, 1982).
This is further brought out by the fact that BOD5 removal
in Pond #2 was less than 10%. However, in Ponds
#4 and #5, the pH was between 6 and 8 as these ponds
were active anaerobically. In fact, intense biological
activity was observed in these two ponds as evidenced by
formation of excessive gas bubbles and the existence of
floating sludge on the pond surface. According to
Zehnder et al. (1982), the optimum pH range for all
methanogenic bacteria is between 6.0 and 8.0, but the
optimum value for the group as a whole is close to 7.0.
Van Haandel and Lettinga (1994) reported the same
observation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พีเอชในบ่อที่ 2 เป็นกรดในช่วง 4.1-4.3.
ภายใต้เงื่อนไขนี้ methanogenesis ไม่สามารถเกิดขึ้นในขณะที่
เงื่อนไขนี้จะเสียเปรียบอย่างมากสำหรับการเจริญเติบโตของ
เชื้อแบคทีเรียมีเทน (อาร์เตเดอร์สันและ 1982).
นี้จะมาอยู่ไกลออกไปจาก ความจริงที่ว่ากำจัด BOD5
ในบ่อที่ 2 น้อยกว่า 10% อย่างไรก็ตามในบ่อ
ที่ 4 และที่ 5 มีค่า pH อยู่ระหว่าง 6 และ 8 เป็นบ่อเหล่านี้
มีการใช้งานแบบไม่ใช้อากาศ ในความเป็นจริงทางชีวภาพที่รุนแรง
กิจกรรมพบว่าในทั้งสองบ่อเป็นหลักฐานจาก
การก่อตัวของฟองก๊าซมากเกินไปและการดำรงอยู่ของ
ตะกอนที่ลอยอยู่บนพื้นผิวของบ่อ ตาม
Zehnder et al, (1982) ช่วงค่า pH ที่เหมาะสมสำหรับทุก
แบคทีเรียมีเทนอยู่ระหว่าง 6.0 และ 8.0 แต่
มูลค่าที่เหมาะสมสำหรับกลุ่มเป็นทั้งอยู่ใกล้กับ 7.0.
แวน Haandel และ Lettinga (1994) รายงานเดียวกัน
สังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

pH ในบ่อ# 2 เปรี้ยว ในช่วงที่ 4.1 และ 4.3
ภายใต้เงื่อนไขนี้ ช้าไม่สามารถเกิดขึ้นได้ ขณะที่
เงื่อนไขนี้ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ ( Duarte
แอนเดอร์สัน 2525 ) .
นี่คือเพิ่มเติมนำโดยความจริงที่ว่า factor ในการกำจัด
# 2 บ่อ น้อยกว่า 10% อย่างไรก็ตาม ในบ่อเลี้ยง
# 4 และ# 5 , pH อยู่ระหว่าง 6 และ 8 เป็นบ่อเหล่านี้
มีการใช้งานพ . ในความเป็นจริง , กิจกรรมทางชีวภาพ
รุนแรงพบว่าทั้งสองบ่อเป็นหลักฐานโดย
การก่อตัวของฟองก๊าซมากเกินไปและการดำรงอยู่ของ
ลอยตะกอนบนพื้นผิวบ่อ ตาม
ZEHNDER et al . ( 1982 ) , ช่วงพีเอชที่เหมาะสมสำหรับแบคทีเรีย จุลินทรีย์ทั้งหมด
อยู่ระหว่าง 6.0 และ 8.0 แต่
ค่าที่เหมาะสมสำหรับกลุ่มทั้งหมดอยู่ใกล้
7.0 .และรถตู้ haandel lettinga ( 2537 ) รายงานแบบเดียวกัน