only just able to stand. There was

only just able to stand. There was blood on his nose and mouth and ears. Then the fat man walked up and hit him again, very hard, on the nose. The pain was terrible. Again, Buck jumped at the man and again he was hit to the ground. A last time he jumped, and this time, when the man knocked him down, Buck did not move.
'He knows how to teach a dog a lesson,' said one of the men on the wall. Then the four men jumped down and went back to the station.
'His name is Buck,' said the fat man to himself, reading the letter that had come with the box. 'Well, Buck, my boy,' he said in a friendly voice, 'we've argued a little, and I think the best thing to do now is to stop. Be a good dog and we'll be friends. But if you're a bad dog, I'll have to use my club again. Understand?'
As he spoke, he touched Buck's head, and although Buck was angry inside, he did not move. When the man brought him water and meat, Buck drank and then ate the meat, piece by piece, from the man's hand.
Buck was beaten (he knew that) but he was not broken. He had learnt that a man with a club was stronger than him. Every day he saw more dogs arrive, and each dog was beaten by the fat man. Buck understood that a man with a club must be obeyed, although he did not have to be a friend.
Men came to see the fat man and to look at the dogs. Sometimes they paid money and left with one or more of the dogs. One day a short, dark man came and looked at Buck.
'That's a good dog!' he cried. 'How much do you want for him?'
'Three hundred dollars. It's a good price, Perrault,' said the fat man.
Perrault smiled and agreed that it was a good price. He knew dogs, and he knew that
Buck was an excellent dog. 'One in ten thousand,' Perrault said to himself.
Buck saw money put into the fat man's hand, and he was not surprised when he and another dog called Curly were taken away by Perrault. He took them to a ship, and later that day Buck and Curly stood and watched the coast get further and further away. They had seen
the warm south for the last time.
Perrault took Buck and Curly down to the bottom of the ship. There they met another
man, Francois. Perrault was a French-Canadian, but Francois was half-Indian, tall and dark. Buck learnt quickly that Perrault and Francois were fair men, calm and honest. And they knew everything about dogs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงแค่สามารถยืน มีเลือดของเขาจมูก และปาก และหู แล้วชายอ้วนเดินขึ้น และตีเขาอีก ยาก บนจมูก ความเจ็บปวดมาก อีก บัคไปที่ชายคนนั้น และอีกครั้ง เขาถูกตีไปพื้นดิน ครั้งที่เขาไป และเวลา เมื่อมนุษย์โบว์ลิ่งเขาลง บัคก็ไม่ย้าย'เขารู้วิธีการสอนบทเรียน สุนัข' กล่าวคนหนึ่งบนผนัง แล้วคนสี่ไปลง และกลับไปสถานี'ชื่อของมันคือ บัค กล่าวว่า คนไขมันตนเอง การอ่านตัวอักษรที่มากับกล่อง ' ดี บัค เด็กผู้ชายของฉัน เขาว่า เสียงดี, ' เราโต้เถียงเล็กน้อย และฉันคิดว่า สิ่งดีที่สุดจะทำตอนนี้คือการ หยุดการ เป็นสุนัขที่ดีมาก และเราจะเป็นเพื่อน แต่ถ้าคุณเป็นสุนัขที่ดี ฉันจะใช้คลับของฉันอีกครั้ง เข้าใจไหม 'เป็นพูด แตะศีรษะของบัค และแม้ว่าบัคโกรธภายใน เขาได้ย้าย เมื่อคนนำเขาน้ำและเนื้อ บัคดื่ม และกินเนื้อ ชิ้นโดยชิ้น จากมือชายคนนั้นแล้วบัค ถูกตี (คงรู้) แต่เขาไม่ได้เสีย เขาได้เรียนรู้ว่า คนที่ มีสโมสรแข็งแกร่งกว่าเขา ทุกวันเขาเห็นสุนัขมากขึ้นมา และสุนัขแต่ละถูกตี โดยคนอ้วน บัค เข้าใจว่า เป็นคนที่ มีสโมสรต้องมีการเชื่อฟัง แม้ว่าเขาไม่มีให้ เพื่อนคนมาดูคนอ้วน และดูสุนัข บางครั้งพวกเขาจ่ายเงินและซ้ายกับสุนัขอย่างน้อยหนึ่ง วันหนึ่งชายสั้น มืดมา และมองบัค'That's a good dog!' he cried. 'How much do you want for him?''Three hundred dollars. It's a good price, Perrault,' said the fat man.Perrault smiled and agreed that it was a good price. He knew dogs, and he knew thatBuck was an excellent dog. 'One in ten thousand,' Perrault said to himself.Buck saw money put into the fat man's hand, and he was not surprised when he and another dog called Curly were taken away by Perrault. He took them to a ship, and later that day Buck and Curly stood and watched the coast get further and further away. They had seenthe warm south for the last time.Perrault took Buck and Curly down to the bottom of the ship. There they met anotherman, Francois. Perrault was a French-Canadian, but Francois was half-Indian, tall and dark. Buck learnt quickly that Perrault and Francois were fair men, calm and honest. And they knew everything about dogs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียงสามารถที่จะยืน มีเลือดที่จมูกของเขาเป็นและปากและหู แล้วคนอ้วนเดินขึ้นและตีเขาอีกครั้งยากมากในจมูก ความเจ็บปวดสาหัส อีกครั้งบั๊กกระโดดที่ชายคนหนึ่งและอีกครั้งที่เขาถูกตีลงไปที่พื้น เวลาที่ผ่านมาเขากระโดดและในครั้งนี้และเมื่อคนเคาะเขาลงบั๊กไม่ได้ย้าย.
'เขารู้วิธีที่จะสอนสุนัขบทเรียนที่กล่าวว่าผู้ชายคนหนึ่งบนผนัง จากนั้นชายสี่คนกระโดดลงและเดินกลับไปที่สถานี.
'ชื่อของเขาคือบั๊ก' กล่าวว่าคนอ้วนให้กับตัวเองที่ได้อ่านจดหมายที่ได้มาพร้อมกับกล่อง 'ดีบั๊กเด็กของฉัน "เขากล่าวในการให้เสียงที่เป็นมิตร' เราได้ถกเถียงกันเล็ก ๆ น้อย ๆ และผมคิดว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำในขณะนี้คือการหยุด เป็นสุนัขที่ดีและเราจะเป็นเพื่อนกัน แต่ถ้าคุณเป็นสุนัขที่ไม่ดีฉันจะต้องใช้เฮลท์ของฉันอีกครั้ง เข้าใจไหม?
'ในขณะที่เขาพูดเขาสัมผัสหัวบั๊กและแม้ว่าบั๊กโกรธภายในเขาไม่ได้ย้าย เมื่อชายคนนั้นนำน้ำเขาและเนื้อบั๊กดื่มแล้วกินเนื้อชิ้นโดยชิ้นจากมือของชายคนนั้น.
บั๊กถูกตี (เขารู้ว่า) แต่เขาก็ไม่ได้หัก เขาได้เรียนรู้ว่าคนที่มีสโมสรได้ดีกว่าเขา ทุกวันเขาเห็นสุนัขมากขึ้นมาถึงและสุนัขแต่ละคนถูกทำร้ายโดยคนไขมัน บั๊กเข้าใจว่าคนที่มีสโมสรจะต้องเชื่อฟังแม้ว่าเขาจะไม่ได้จะต้องมีเพื่อน.
ผู้ชายมาดูคนอ้วนและมองไปที่สุนัข บางครั้งพวกเขาจ่ายเงินและซ้ายกับหนึ่งหรือมากกว่าของสุนัข วันหนึ่งสั้นคนมืดมาและมองไปที่บั๊ก.
'นั่นเป็นสุนัขที่ดี! เขาร้องไห้. 'เท่าไหร่ที่คุณต้องการสำหรับเขา?'
'สามร้อยดอลลาร์ มันเป็นราคาที่ดีแปร์โรลท์ 'กล่าวว่าคนอ้วน.
แปร์โรลท์ยิ้มและเห็นว่ามันเป็นราคาที่ดี
เขารู้ว่าสุนัขและเขารู้ว่าบั๊กเป็นสุนัขที่ดีเยี่ยม 'หนึ่งในหมื่น' แปร์โรลท์กล่าวกับตัวเอง.
บั๊กเห็นเงินใส่ลงไปในมือของคนอ้วนและเขาก็ไม่แปลกใจเมื่อเขาและสุนัขอื่นที่เรียกว่าหยิกถูกนำออกไปจากแปร์โรลท์ เขาเอาพวกเขาไปยังเรือและต่อมาในวันที่บั๊กและหยิกยืนดูและชายฝั่งได้รับต่อไปและต่อไป
พวกเขาได้เห็นทางทิศใต้ที่อบอุ่นเป็นครั้งสุดท้าย.
แปร์โรลท์เอาบั๊กและหยิกลงไปด้านล่างของเรือ ที่นั่นพวกเขาได้พบกับอีกคน Francois
แปร์โรลท์เป็นฝรั่งเศสแคนาดา แต่ Francois เป็นครึ่งหนึ่งของอินเดียสูงและความมืด บั๊กได้เรียนรู้อย่างรวดเร็วว่าแปร์โรลท์และฟรองซัวเป็นคนยุติธรรมความสงบและมีความซื่อสัตย์ และพวกเขารู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับสุนัข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แค่ได้ยืน มีเลือดบนจมูก และ ปาก และหู แล้วชายอ้วนก็เดินขึ้นและตีเขาอีก แรงๆ บนจมูก ความเจ็บปวดสาหัส อีกครั้ง บัคกระโดดที่ชายและอีกครั้งที่เขาถูกตีไปที่พื้น เป็นครั้งสุดท้ายที่เขากระโดด และเวลานี้ เมื่อเขาทำเขาล้มลง , บัคไม่ได้ . .
เขารู้ว่าสอนสุนัขสอน ' คนหนึ่งบนผนังแล้วทั้งสี่คนก็กระโดดลงและเดินกลับไปที่สถานี ชื่อ
'his เป็นบัค ' ชายอ้วนเอง อ่านจดหมายที่ได้มากับกล่อง . ดี , เจ้าชู้ , เด็กของฉัน " เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง เราเคยถกเถียงกันนิดหน่อย และฉันคิดว่า สิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำตอนนี้คือ หยุด เป็นสุนัขที่ดี และเราจะเป็นเพื่อนกัน แต่ถ้าคุณเป็นหมาบ้า ฉันต้องใช้คลับของฉันอีกครั้ง เข้าใจมั้ย ? '
อย่างที่เขาพูดเขาจับหัวบัก และถึงแม้ว่าบัคโกรธอยู่ข้างใน เขาไม่ขยับตัว เมื่อเขานำเขา น้ำและเนื้อกวางดื่มกินแล้วเนื้อชิ้นโดยชิ้นจากมือของชายหนุ่ม
บัคตี ( เค้าว่า ) แต่เขาก็ไม่ขาด เขาได้เรียนรู้ว่าผู้ชายกับสโมสรแข็งแกร่งกว่าเขา ทุกๆ วัน เขาเห็นหมามา และสุนัขแต่ละตัวจะถูกตีโดยชายอ้วนบัคเข้าใจว่าผู้ชายกับสโมสรต้องเชื่อฟัง แต่เขาไม่ได้มีเพื่อน
ผู้ชายมาหาชายอ้วน และมองไปที่สุนัข บางครั้งพวกเขาจ่ายเงินและออกไปกับหนึ่งหรือมากกว่าของสุนัข หนึ่งวันสั้นสีดำ คน มา ดู บัค
‘สุนัขดี ! เขาร้องไห้ . . . คุณต้องการเท่าไหร่สำหรับเขา ?
สามร้อยดอลลาร์ มันเป็นราคาที่ดี แปร์โร ,' ชายอ้วน
แปร์โรยิ้มและเห็นด้วยว่ามันเป็นราคาที่ดี เขารู้ว่า สุนัข และเขารู้ว่า
เจ้าชู้เป็นสุนัขที่ดีเยี่ยม . หนึ่งในหมื่น ' แปร์โรกล่าวกับตัวเอง
เจ้าชู้เห็นเงินใส่ในมือของชายอ้วน , และเขาไม่ได้แปลกใจเมื่อเขาและหมาอื่น เรียกว่า หยิก ถูกจับตัวไปโดยแปร์โร . เขาเอาพวกเขาไปยังเรือและต่อมาที่เจ้าชู้และหยิกยืนและดูชายฝั่งได้ไกลและไกลออกไป พวกเขาได้เห็น
ทางใต้ที่อบอุ่นเป็นครั้งสุดท้าย
แปร์โรเอาบัคและหยิกลงไปด้านล่างของเรือ ที่นั่นเขาได้พบกับอีก
ผู้ชายฟร . แปร์โรเป็นภาษาฝรั่งเศสแคนาดา แต่เขาเป็นครึ่งอินเดีย สูง เข้ม เรียนรู้อย่างรวดเร็วว่าเจ้าชู้ แปโร Francois ดีและคน ใจเย็นและซื่อสัตย์และพวกเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับสุนัข