Rainbow trout belongs to the Salmon

Rainbow trout belongs to the Salmonidae and is one of the main fish species farmed in Iran. The demand for rainbow trout in Iran and other country markets has grown significantly over the past decade and this is due to its desirable characteristics (aroma, taste, white flesh) and nutritional value. Fish and fishery products have been identified as nutritional sources because of their high protein content. However, seafood shelf-life is limited by microbial and biochemical changes which causes substantial problems in distribution. Microorganisms including molds, yeasts and bacteria are known to be responsible for putrefaction and development of poor marketing appearance as well as toxic substances in fish that are objectionable by consumers. Oxidative rancidity is another important aspect that leads to quality deterioration in food and it is a major cause of quality deterioration in muscle foods during processing and storage. Fish products are more susceptible to lipid oxidation than other muscle foods due to their high level of polyunsaturated fatty acids and the low content of antioxidants. The susceptibility of fish tissue to oxidation is dependent not only on the amount of total lipids but also on the composition of fatty acids and their location in fish muscle tissue. Lipid oxidation in fish begins in

the intracellular phospholipid fractions of muscle cell membranes. Oxidative deterioration is therefore a problem in both lean and fatty fish species, leading to the development of undesirable flavors and odors that limit the shelf life of fish products and their utilization in convenience seafood-based products. Chemical reactions and activities of the fish's own enzymes are commonly responsible for the initial loss of fish freshness. In addition, the metabolic activities of microorganisms are included in the whole spectrum of spoilage. The intrinsic quality of seafood makes it more susceptible to food-borne hazards. To fulfill consumers' demand for fresh products with extended shelf life, many studies have been performed using various preservation strategies to prolong the shelf life of fresh foods including fishery products to ensure product safety and quality. Generally, different food preservation techniques have been used to enhance microbial safety and increase the shelf life of fish and shellfish, including chemical preservation, freezing, smoking and salting. Plant materials are the most efficient natural antimicrobial and antioxidant agents and have long been used to preserve food. Aromatic plants, such as ajwain and shallot, have been used as spices and condiments in foods in the past. In the last decade, numerous researchers have evaluated the application of these plants as natural sources of antimicrobial and antioxidant compounds. These species, therefore, can play an important role as natural preservative to be applied in food industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรนโบว์เทราต์เป็น Salmonidae และเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ปลาหลัก farmed ในอิหร่าน ความต้องการสำหรับเรนโบว์เทราต์ในอิหร่านและตลาดประเทศอื่น ๆ ได้เติบโตขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่าทศวรรษ และเป็นลักษณะที่ต้องการ (กลิ่นหอม รสชาติ เนื้อสีขาว) และคุณค่าทางโภชนาการของ ผลิตภัณฑ์ปลาและประมงได้รับการระบุเป็นแหล่งคุณค่าทางโภชนาการเนื่องจากเนื้อหาของโปรตีน อย่างไรก็ตาม ทะเลอายุถูกจำกัด โดยการเปลี่ยนแปลงชีวเคมี และจุลินทรีย์ซึ่งทำให้พบปัญหาในการกระจาย จุลินทรีย์รวมถึงแม่พิมพ์ yeasts และแบคทีเรียเป็นที่รู้จักจะชอบ putrefaction และพัฒนาลักษณะทางการตลาดไม่ดีเป็นพิษในปลาที่เหมาะสม โดยผู้บริโภค Oxidative rancidity สำคัญด้านที่นำไปสู่คุณภาพการเสื่อมสภาพในอาหาร และเป็นสาเหตุสำคัญของคุณภาพเสื่อมสภาพในอาหารกล้ามเนื้อในระหว่างการประมวลผลและจัดเก็บ ผลิตภัณฑ์ปลามากไวต่อการเกิดออกซิเดชันของไขมันมากกว่าอาหารอื่น ๆ กล้ามเนื้อระดับสูงของกรดไขมันไม่อิ่มตัวและเนื้อหาต่ำสุดของสารต้านอนุมูลอิสระได้ ไก่ปลาเนื้อเยื่อจะเกิดออกซิเดชันขึ้นไม่เพียง แต่ยอดรวมโครงการ แต่ ในส่วนประกอบของกรดไขมันและตำแหน่งในกล้ามเนื้อปลาได้ เริ่มเกิดออกซิเดชันของไขมันในปลา ส่วนฟอสโฟลิพิด intracellular ของเยื่อหุ้มเซลล์ของกล้ามเนื้อ Oxidative เสื่อมสภาพจึงเป็นปัญหาในทั้งสองสายพันธุ์ปลาแบบ lean และไขมัน นำไปสู่การพัฒนาของผลรสชาติและกลิ่นที่จำกัดอายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ปลาและการใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารทะเลตามสะดวก ปฏิกิริยาเคมีและกิจกรรมของเอนไซม์ของปลาเป็นประจำชอบขาดทุนเริ่มต้นของปลาสด นอกจากนี้ กิจกรรมเผาผลาญของจุลินทรีย์จะรวมอยู่ในสเปกตรัมทั้งของเน่าเสีย คุณภาพ intrinsic ทะเลทำให้อ่อนแอมากขึ้นไปแบกรับอาหารอันตราย เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคผลิตภัณฑ์สดกับขยายอายุ ศึกษามากมีการใช้กลยุทธ์ต่าง ๆ การเก็บรักษาเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาอาหารสดรวมทั้งสินค้าประมงให้มีคุณภาพและความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ ทั่วไป เทคนิคการเก็บรักษาอาหารต่าง ๆ มีการใช้เพื่อเพิ่มความปลอดภัยจุลินทรีย์ และเพิ่มอายุการเก็บรักษาปลาและหอย รวมทั้งการเก็บรักษาสารเคมี แช่แข็ง บุหรี่และมารีซอลทิง โรงงานผลิตเป็นมีประสิทธิภาพสูงสุดจากธรรมชาติต้านจุลชีพและสารต้านอนุมูลอิสระตัวแทน และได้จัดเก็บรักษาอาหาร พืชหอม หอมแดง และ ajwain ได้ถูกใช้เป็นเครื่องเทศและเครื่องปรุงรสในอาหารในอดีต ในทศวรรษที่ผ่านมา นักวิจัยจำนวนมากมีประเมินประยุกต์ใช้พืชเหล่านี้เป็นแหล่งของสารต้านจุลชีพและสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติ สายพันธุ์เหล่านี้ ดังนั้น สามารถมีบทบาทสำคัญเป็น preservative ธรรมชาติถูกนำไปใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรนโบว์เทราท์เป็นของ ความต้องการสำหรับเรนโบว์เทราท์ในอิหร่านและตลาดประเทศอื่นมีการเติบโตอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาและนี่คือสาเหตุที่พึงประสงค์ของลักษณะ ปลาและผลิตภัณฑ์ประมงที่ได้รับการระบุว่าเป็นแหล่งโภชนาการเพราะเนื้อหาของพวกเขาที่มีโปรตีนสูง อย่างไรก็ตามอาหารทะเลอายุการเก็บรักษาจะถูก จำกัด โดยจุลินทรีย์และการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีที่ทำให้เกิดปัญหาที่สำคัญในการจัดจำหน่าย จุลินทรีย์รวมทั้งเชื้อรายีสต์และแบคทีเรียที่เป็นที่รู้จักเป็นผู้รับผิดชอบในการเน่าเปื่อยและการพัฒนาของตลาดลักษณะที่ไม่ดีเช่นเดียวกับสารพิษในปลาที่รังเกียจของผู้บริโภค Oxidative ผลิตภัณฑ์ปลาจะอ่อนแอมากขึ้นออกซิเดชันของไขมันกล้ามเนื้อกว่าอาหารอื่น ๆ เนื่องจากระดับสูงของพวกเขาของกรดไขมันไม่อิ่มตัวและเนื้อหาต่ำของสารต้านอนุมูลอิสระ อ่อนแอของเนื้อเยื่อปลาต่อการเกิดออกซิเดชันจะขึ้นอยู่ไม่เพียง แต่กับปริมาณของไขมันรวม แต่ยังเกี่ยวกับองค์ประกอบของกรดไขมันและตำแหน่งของพวกเขาในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อปลา ออกซิเดชันของไขมันในปลาจะเริ่มขึ้นในเศษส่วนเรียมภายในเซลล์ของเยื่อหุ้มเซลล์ของกล้ามเนื้อ การเสื่อมสภาพออกซิเดดังนั้นจึงเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งในลีนและสายพันธุ์ปลาที่มีไขมันที่นำไปสู่การพัฒนาของรสชาติและกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ที่ จำกัด อายุการเก็บรักษาของผลิตภัณฑ์ปลาและการใช้ประโยชน์ของพวกเขาในความสะดวกผลิตภัณฑ์อาหารทะเลตาม ปฏิกิริยาทางเคมีและกิจกรรมของเอนไซม์ของตัวเองของปลาเป็นปกติรับผิดชอบในการสูญเสียเริ่มต้นของความสดปลา นอกจากนี้กิจกรรมการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์จะรวมอยู่ในคลื่นความถี่ทั้งหมดของการเน่าเสีย คุณภาพที่แท้จริงของอาหารทะเลที่ทำให้มันอ่อนแอมากขึ้นเพื่ออันตรายที่เกิดจากอาหาร เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคสำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่กับยืดอายุการเก็บ โดยทั่วไปเทคนิคการเก็บรักษาอาหารที่แตกต่างกันได้ถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่มความปลอดภัยของจุลินทรีย์และเพิ่มอายุการเก็บรักษาของปลาและหอยรวมทั้งการเก็บรักษาสารเคมีแช่แข็งการสูบบุหรี่และเกลือ วัสดุพืชที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดจากธรรมชาติยาต้านจุลชีพและสารต้านอนุมูลอิสระและได้รับการที่ใช้ในการเก็บรักษาอาหาร พืชที่มีกลิ่นหอมเช่น ในทศวรรษที่ผ่านมานักวิจัยจำนวนมากได้รับการประเมินการประยุกต์ใช้พืชเหล่านี้เป็นแหล่งธรรมชาติของสารต้านจุลชีพและสารต้านอนุมูลอิสระ ชนิดนี้จึงสามารถมีบทบาทสำคัญเป็นสารกันบูดธรรมชาติที่จะนำมาใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรนโบว์เทราต์เป็นของ ปลาแซลมอน และเป็นหนึ่งในหลักชนิดปลา farmed ในอิหร่าน ความต้องการใช้ปลาเรนโบว์เทราท์ในอิหร่านและตลาดประเทศอื่น ๆได้เติบโตขึ้นอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาและนี้คือเนื่องจากลักษณะที่พึงประสงค์ ( กลิ่น รสชาติ เนื้อสีขาว ) และคุณค่าทางโภชนาการปลาและสินค้าประมงได้ถูกระบุว่าเป็นแหล่งอาหาร เพราะโปรตีนของพวกเขาสูง อย่างไรก็ตาม อาหารทะเล อายุจะถูก จำกัด โดยจุลินทรีย์ และการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมี ซึ่งเป็นปัญหาสำคัญในการกระจายสินค้า จุลินทรีย์ ได้แก่ เชื้อรายีสต์และแบคทีเรียที่รู้จักรับผิดชอบในการเน่าและพัฒนาลักษณะตลาดที่ยากจน รวมทั้งสารพิษในปลาที่ไม่เหมาะสม โดยผู้บริโภค เกิดกลิ่นหืนที่สําคัญอื่นที่นำไปสู่การเสื่อมคุณภาพในด้านอาหาร และเป็นสาเหตุสำคัญของการเสื่อมคุณภาพในกล้ามเนื้ออาหารในระหว่างการประมวลผล และจัดเก็บข้อมูลผลิตภัณฑ์ปลาจะอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการออกซิเดชันของไขมันมากกว่าอาหารที่กล้ามเนื้ออื่น ๆ เนื่องจากระดับที่สูงของกรดไขมันและปริมาณต่ำของสารต้านอนุมูลอิสระ ความไวของปลาการออกซิเดชันจะขึ้นอยู่ไม่เพียง แต่ใน ปริมาณของไขมันทั้งหมด แต่ยังต่อองค์ประกอบของกรดไขมันและสถานที่ของพวกเขาในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อของปลา การออกซิเดชันของไขมันในปลาเริ่ม

ที่เศษส่วนของฟอสโฟลิปิดเซลล์กล้ามเนื้อเซลล์เยื่อ เกิดการเสื่อมสภาพ จึงเป็นปัญหาทั้งในปอดและปลาไขมัน , นำไปสู่การพัฒนารสชาติและกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ การยืดอายุผลิตภัณฑ์ปลาและการใช้ประโยชน์ของผลิตภัณฑ์จากอาหารทะเล ความสะดวกสบายปฏิกิริยาทางเคมี และกิจกรรม ของเอนไซม์ของปลาเองมักรับผิดชอบต่อการสูญเสียเริ่มต้นความสดของปลา นอกจากนี้ กิจกรรมการสลายของจุลินทรีย์จะรวมอยู่ในสเปกตรัมทั้งหมดของเน่าเสีย คุณภาพที่แท้จริงของอาหารทะเล ทำให้มันอ่อนแอมากขึ้นเพื่ออาหาร borne อันตราย เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคสำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่กับชีวิตชั้น ขยายการศึกษาจำนวนมากได้รับการรักษาโดยใช้กลยุทธ์ต่างๆเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาอาหารสด ได้แก่ สินค้าประมง เพื่อให้มั่นใจว่าคุณภาพและความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ . โดยทั่วไปเทคนิคการเก็บรักษาอาหารที่แตกต่างกันจะถูกใช้เพื่อเพิ่มความปลอดภัยของเชื้อจุลินทรีย์และเพิ่มอายุของปลาและหอย รวมทั้งการเก็บรักษาสารเคมี การแช่แข็ง การสูบบุหรี่ และเกลือ .วัสดุพืชที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดธรรมชาติและสารต้านอนุมูลอิสระต้านจุลชีพตัวแทนและได้รับการใช้ในการรักษาอาหาร พืชที่มีกลิ่นหอม เช่น จเวน และหอมแดง ถูกใช้เป็นเครื่องเทศและเครื่องปรุงรสในอาหารในอดีต ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา นักวิจัยมากมายได้ประเมินการประยุกต์ใช้พืชเหล่านี้เป็นแหล่งธรรมชาติของสารต้านอนุมูลอิสระและสารต้าน . ชนิดเหล่านี้ดังนั้น สามารถมีบทบาทสำคัญเป็นสารกันบูดที่ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร