Only by making the additional assum

Only by making the additional assumption that the services of the machine (more generally the factor) cannot be sold without added transaction costs has it recently become possible for economists to understand diversification (Teece 1983). Economies of scope thus occur where a factor is subject to market failure and cannot economically be exhausted in a single market. Know-how residing in a complex organizational network may be such a factor. Selling such know-how would be very difficult and yet it may be sufficiently fungible that it applies (at very low marginal cost) to several markets.
Based on the above logic, we can associate a diversified firm with the set of fungible
factors on which it has diversified. Following Rumelt ( 1982), we denote these as core factors. Combining the idea of core factors with the logic from §2. It is evident that the relative efficiency and thus the profitability of a diversified firm depends critically on the nature of its core factors. In particular, the value of a core factor is, ceteris paribus, decreasing in the number of firms which have it. From this we would expect that factors of very general applicability (e.g., administrative skills or financial economies) would be less valuable than relatively more specific factors (e.g., consumer advertising skills).
Given this, we would expect that the efficiencies of firms carrying idiosyncratic factors from market to market will be greater than those of firms employing nonspecific factors in many markets. Studies which have found a positive association between relatedness of d,iversification and firm profitability (Christensen and Montgomery 1981; Rumelt 1974, 1982) are consistent with this view.
Adding the linkage developed in §2 between specific skills and efficiency, and associating "efficient" diversifiers with relatively efficient firms and "inefficient" diver­
sifiers with relatively inefficient firms, we can state our hypotheses:
(H.1) Efficient diversifiers are better off the more profitable their industries.
(H.11) Inefficient diversifiers are worse off the more profitable their industries.
And, because high industry growth indicates circumstances which shield inefficient firms:
(H.III) High industry growth benefits inefficient diversifiers more than efficient diversifiers.
Let us now proceed to an empirical test of these hypotheses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เท่านั้นโดยสมมติฐานเพิ่มเติมที่ไม่สามารถขายบริการของเครื่อง (ขึ้นโดยทั่วไปปัจจัย) โดยไม่ต้องเพิ่มเงิน มันเพิ่งกลายเป็นไปได้สำหรับนักเศรษฐศาสตร์เข้าใจกระจาย (Teece 1983) เศรษฐกิจของขอบเขตจึงเกิดขึ้นซึ่งปัจจัยขึ้นอยู่กับความล้มเหลวของตลาด และเศรษฐกิจไม่หมดในตลาดเดียว ความรู้ในเครือข่ายขององค์กรซับซ้อนอาจจะเป็นปัจจัย ขายความรู้ดังกล่าวจะเป็นเรื่องยาก และยัง อาจ fungible พอมันใช้ (ที่จ่ายต่ำมาก) ไปหลายตลาดจากตรรกะข้างต้น เราสามารถเชื่อมโยงเป็นบริษัทที่มีความหลากหลาย ด้วยชุด fungibleปัจจัยที่จะมีความหลากหลาย ต่อ Rumelt (1982), เราแสดงเหล่านี้เป็นปัจจัยหลัก รวมความคิดของปัจจัยหลัก มีตรรกะจาก §2 จะเห็นว่า ประสิทธิภาพสัมพัทธ์ และการทำกำไรของบริษัทมีความหลากหลายอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับลักษณะของปัจจัยหลัก โดยเฉพาะ ค่าของปัจจัยหลักคือ ceteris paribus จำนวนบริษัทที่มีการลดลง จากนี้ เราจะคาดหวังว่า ปัจจัยของการยอมรับโดยทั่วไป (เช่น ทักษะการบริหารจัดการหรือเศรษฐกิจการเงิน) จะมีค่าน้อยกว่าปัจจัยค่อนข้างเฉพาะ (เช่น ผู้บริโภคโฆษณาทักษะ)ได้รับนี้ เราหวังว่า ประสิทธิภาพของบริษัทแบก idiosyncratic ปัจจัยตลาดตลาดจะสูงกว่าของบริษัทจ้างเจาะจงปัจจัยในตลาดจำนวนมาก ศึกษาว่ามีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง relatedness d, iversification และผลกำไรของบริษัท (คริและอรี 1981 Rumelt 1974, 1982) สอดคล้องกับมุมมองนี้การเพิ่มการเชื่อมโยงใน §2 ระหว่างทักษะและประสิทธิภาพ และเชื่อม diversifiers "มีประสิทธิภาพ" บริษัทค่อนข้างมีประสิทธิภาพและนักดำน้ำที่ "ต่ำ"sifiers กับค่อนข้างต่ำ เราสามารถรัฐ hypotheses ของเรา:Diversifiers (H.1) ประสิทธิภาพจะดีกว่าผลกำไรที่เพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรม Diversifiers ต่ำ (H.11) จะยิ่งลดผลกำไรที่เพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมและ เนื่อง จากการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมสูงบ่งชี้สถานการณ์ที่โล่ต่ำบริษัท:(H.III) เจริญเติบโตของอุตสาหกรรมสูงประโยชน์ diversifiers ต่ำกว่า diversifiers อย่างมีประสิทธิภาพให้เราดำเนินการการทดสอบเชิงประจักษ์ของ hypotheses เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเฉพาะการทำให้สันนิษฐานเพิ่มเติมว่าการให้บริการของเครื่อง (มากกว่าปกติปัจจัย) ไม่สามารถขายได้โดยไม่ต้องเพิ่มค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรมได้เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเป็นไปได้สำหรับนักเศรษฐศาสตร์ที่จะเข้าใจการกระจายการลงทุน (Teece 1983) เศรษฐกิจของขอบเขตที่เกิดขึ้นจึงเป็นปัจจัยที่อาจมีการล้มเหลวของตลาดและไม่สามารถจะหมดทางเศรษฐกิจในตลาดเดียว ความรู้ที่อยู่ในเครือข่ายขององค์กรที่ซับซ้อนดังกล่าวอาจจะเป็นปัจจัย ขายเช่นความรู้จะเป็นเรื่องยากมากและยังอาจจะพอทดแทนที่จะนำไปใช้ (ที่ต้นทุนที่ต่ำมาก) ไปยังตลาดหลาย.
อยู่บนพื้นฐานของตรรกะข้างต้นเราสามารถเชื่อมโยงเป็น บริษัท ที่มีความหลากหลายด้วยชุดของ fungible
ปัจจัยที่ มันมีความหลากหลาย ต่อไปนี้ Rumelt (1982) เราแสดงเหล่านี้เป็นปัจจัยหลัก รวมความคิดของปัจจัยหลักที่มีตรรกะจากวรรค 2 จะเห็นว่ามีประสิทธิภาพญาติและทำให้การทำกำไรของ บริษัท มีความหลากหลายขึ้นอยู่กับวิกฤตในลักษณะของปัจจัยหลักของมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าของปัจจัยหลักคือ ceteris paribus ลดลงในจำนวนของ บริษัท ที่มีมัน จากนี้เราจะคาดหวังว่าปัจจัยของการบังคับใช้ทั่วไปมาก (เช่นทักษะการบริหารหรือเศรษฐกิจการเงิน) จะมีคุณค่าน้อยกว่าปัจจัยที่ค่อนข้างเฉพาะเจาะจงมากขึ้น (เช่นทักษะการโฆษณาของผู้บริโภค).
ให้นี้เราจะคาดหวังว่าประสิทธิภาพของ บริษัท ที่ดำเนินการมีนิสัยแปลก ปัจจัยจากตลาดไปยังตลาดจะสูงกว่า บริษัท ที่จ้างปัจจัยเชิญชมในหลายตลาด การศึกษาซึ่งได้พบความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความสัมพันธ์ของ d, iversification และการทำกำไรของ บริษัท (คริสเมอรี 1981; Rumelt 1974, 1982) มีความสอดคล้องกับมุมมองนี้.
เพิ่มการเชื่อมโยงการพัฒนาในวรรค 2 ระหว่างทักษะที่เฉพาะเจาะจงและมีประสิทธิภาพและการเชื่อมโยง "ที่มีประสิทธิภาพ "diversifiers กับ บริษัท ที่มีประสิทธิภาพค่อนข้างและ" ไม่มีประสิทธิภาพ "นักดำน้ำ
sifiers กับ บริษัท ค่อนข้างไม่มีประสิทธิภาพเราสามารถระบุสมมติฐานของเรา:
(H.1) diversifiers ที่มีประสิทธิภาพจะดีกว่าผลกำไรมากขึ้นอุตสาหกรรมของพวกเขา.
(H.11) diversifiers ไม่มีประสิทธิภาพจะเลวร้ายยิ่งปิด ทำกำไรได้มากกว่าอุตสาหกรรมของพวกเขา.
และเนื่องจากการเติบโตของอุตสาหกรรมที่สูงบ่งบอกถึงสถานการณ์ที่ บริษัท
ไม่มีประสิทธิภาพโล่:. (H.III) ผลประโยชน์การเติบโตของอุตสาหกรรมสูง diversifiers ไม่มีประสิทธิภาพมากกว่า diversifiers
ที่มีประสิทธิภาพให้เราดำเนินการทดสอบเชิงประจักษ์ของสมมติฐานเหล่านี้