The probability model is seen by Ha

The probability model is seen by Haavelmo as a convenient abstraction for the purpose
of understanding, or explaining or predicting events in the real world. But it is not claimed
that the model represents reality in all its details. To proceed with quantitative research
in any subject, economics included, some degree of formalization is inevitable, and the
probability model is one such formalization. The attraction of the probability model as
a method of abstraction derives from its generality and flexibility, and the fact that no
viable alternative seems to be available.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองความน่าเป็นถือ โดย Haavelmo เป็น abstraction สะดวกสำหรับวัตถุประสงค์เข้าใจ หรืออธิบาย หรือคาดการณ์เหตุการณ์ในโลกจริง แต่อ้างว่า ไม่ว่า แบบแสดงถึงความเป็นจริงในรายละเอียดทั้งหมด การดำเนินการวิจัยเชิงปริมาณในหัวเรื่องใด ๆ รวม เศรษฐศาสตร์บางส่วนของ formalization จะหลีกเลี่ยงไม่ได้ และformalization หนึ่งเช่นแบบจำลองความน่าเป็นได้ สถานที่ท่องเที่ยวของแบบจำลองความน่าเป็นเป็นวิธีการ abstraction มา generality ของความยืดหยุ่น และความจริงที่ไม่ทางเลือกที่ทำงานน่าจะมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบความน่าจะมีให้เห็นโดย Haavelmo เป็นนามธรรมสะดวกสำหรับวัตถุประสงค์
ของการทำความเข้าใจหรืออธิบายหรือทำนายเหตุการณ์ในโลกจริง แต่มันก็ไม่ได้อ้าง
ว่ารูปแบบการแสดงให้เห็นถึงความเป็นจริงในทุกรายละเอียดของ จะดำเนินการกับการวิจัยเชิงปริมาณ
ในเรื่องใด ๆ เศรษฐศาสตร์รวมถึงระดับของความเป็นระเบียบบางอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และ
รูปแบบความน่าจะเป็นหนึ่งในระเบียบดังกล่าว สถานที่น่าสนใจของรูปแบบความน่าจะเป็น
วิธีการของบุคลากรที่เป็นนามธรรมจากทั่วๆไปและมีความยืดหยุ่นและความจริงที่ว่าไม่มี
ทางเลือกที่ทำงานดูเหมือนว่าจะสามารถใช้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความน่าจะเป็นแบบเห็นโดยกวี เวลโมเป็นนามธรรมที่สะดวกสำหรับวัตถุประสงค์
เข้าใจ หรืออธิบายหรือทำนายเหตุการณ์ในโลกจริง แต่มันไม่อ้างว่า
ว่ารูปแบบแสดงความเป็นจริงในรายละเอียดทั้งหมดของ เพื่อดำเนินการกับ
วิจัยเชิงปริมาณในวิชาเศรษฐศาสตร์รวมใด ๆ บางส่วนของความเป็นทางการและ
เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้แบบจำลองความน่าจะเป็น formalization หนึ่งเช่น สถานที่น่าสนใจของความน่าจะเป็นแบบเป็น
วิธีนามธรรมที่เกิดจากการทั่วไปและความยืดหยุ่น และความจริงที่ว่าไม่มี
ได้ทางเลือกน่าจะใช้ได้