The quest for excellence. Faculty a

The quest for excellence. Faculty and supervisors will ideally develop and employ policies that encourage students, not simply to meet the minimum standards of care, but to go beyond them and strive for their highest ethical goals (Handelsman et al., 2002, 2009). A psychologist may use standard therapeutic approaches and obey all applicable ethical standards, but fail to see the possibility of, and implement, an innovative psychotherapeutic approach that represents an advance over usual practice. Although achieving excellence is by no means easy, especially given the varied ethical perspectives that exist (Tjeltveit, 1999, 2006), careful ethical reflection can foster better working relationships with students, colleagues and clients, all of whom can assist us in identifying issues and challenge what may be departures from sound practice (e.g., Gottlieb, 1997; Handelsman, 2001; Koocher & Keith–Spiegel, 2008; Norcross, 2000; Pope & Vasquez, 2007). Such increased self-awareness may prevent problems from developing and thus reduce the risk of ethical infractions. Balance and self-care. Reducing vulnerabilities and enhancing resilience requires a proper balance of care for clients and for oneself. Students, educators and other psychologists thus need to attend to relevant research and engage in behaviors associated with self-care, including physical exercise, selfreflection, spirituality (for some people), friendship, awareness of one’s own values, quality leisure time, control over work environment, and the enhancement of emotional competence (Baker, 2003; Norcross, 2000; Norcross & Guy, 2007; Pope & Vasquez, 2007; P.L. Smith & Moss, 2009; Weiss, 2004). Engaging in good self-care that involves those components is challenging, but both achievable and crucial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแสวงหาความเป็นเลิศ คณะและหัวหน้างานจะพัฒนา และใช้นโยบายที่ส่งเสริมให้นักเรียน ไม่เพียง เพื่อตอบสนองมาตรฐานขั้นต่ำของ แต่จะไปนอกจากพวกเขา และมุ่งมั่นเพื่อเป้าหมายสูงสุดทางจริยธรรม (Handelsman et al. 2002, 2009) แห่ง เป็นนักจิตวิทยาอาจใช้วิธีการรักษามาตรฐาน และปฏิบัติตามมาตรฐานจริยธรรมทั้งหมด แต่ล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้น และ ใช้ วิธีการ psychotherapeutic ใหม่ที่ก้าวผ่านปฏิบัติตามปกติ บรรลุความเป็นเลิศคือไม่ง่าย โดยเฉพาะมุมมองทางจริยธรรมแตกต่างกันที่มีอยู่ (Tjeltveit, 1999, 2006), ระวังสะท้อนจริยธรรมสามารถส่งเสริมความสัมพันธ์ทำงานดีกับนักเรียน เพื่อนร่วมงาน และ ลูกค้า ทุกคนสามารถช่วยเราในการระบุปัญหา และท้าทายสิ่งที่อาจจะออกเสียงปฏิบัติ (เช่น Gottlieb, 1997 Handelsman, 2001 Koocher & Keith – Spiegel, 2008 เที่ยว 2000 สมเด็จพระสันตะปาปาและ Vasquez, 2007) เขเพิ่มขึ้นดังกล่าวอาจป้องกันปัญหาจากการพัฒนา และลดความเสี่ยงของการละเมิดกฎเกณฑ์ทางจริยธรรมซึ่ง สมดุลและดูแลตนเอง เพิ่มความยืดหยุ่น และลดช่องโหว่ต้องสมดุลที่เหมาะสมของการดูแลลูกค้า และ ตัวเอง นักศึกษา นักการศึกษา และนักจิตวิทยาอื่น ๆ จึงจำเป็นต้องเข้าร่วมการวิจัยที่เกี่ยวข้อง และมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการดูแลตนเอง รวมทั้งออกกำลังกาย selfreflection จิตวิญญาณ (สำหรับบางคน), มิตรภาพ การรับรู้ของตัวเองค่า เวลาว่างคุณภาพ ควบคุมสภาพแวดล้อมในการทำงาน และของความสามารถทางอารมณ์ (Baker, 2003 เที่ยว 2000 เที่ยวและผู้ชาย 2007 สมเด็จพระสันตะปาปาและ Vasquez, 2007 บริษัทพีแอลสมิธและ Moss, 2009 Weiss, 2004) ในการดูแลตนเองที่ดีที่เกี่ยวข้องกับส่วนประกอบที่มีความท้าทาย แต่สามารถทำได้ และสิ่งสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสวงหาความเป็นเลิศ คณะและผู้บังคับบัญชานึกคิดจะมีการพัฒนาและใช้นโยบายที่ส่งเสริมให้นักเรียนไม่เพียงเพื่อตอบสนองความมาตรฐานขั้นต่ำของการดูแล แต่จะไปไกลกว่าพวกเขาและมุ่งมั่นเพื่อเป้าหมายสูงสุดของพวกเขามีจริยธรรม (Handelsman, et al., 2002 2009) นักจิตวิทยาอาจจะใช้วิธีการรักษามาตรฐานและปฏิบัติตามมาตรฐานทางจริยธรรมที่บังคับใช้ แต่มองไม่เห็นความเป็นไปได้และใช้วิธีการบำบัดทางจิตเป็นนวัตกรรมใหม่ที่แสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้ามากกว่าการปฏิบัติตามปกติ แม้ว่าจะบรรลุความเป็นเลิศโดยไม่มีหมายถึงง่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งมุมมองที่แตกต่างกันทางจริยธรรมที่มีอยู่ (Tjeltveit 1999, 2006) สะท้อนจริยธรรมระมัดระวังสามารถเสริมสร้างความสัมพันธ์ในการทำงานที่ดีขึ้นกับนักเรียนเพื่อนร่วมงานและลูกค้าทุกคนสามารถช่วยเราในการระบุปัญหาและ ท้าทายสิ่งที่อาจจะออกเดินทางจากการปฏิบัติเสียง (เช่น Gottlieb, 1997; Handelsman 2001; Koocher และคี ธ เดอร์ส 2008; แอตแลนตา, 2000 สมเด็จพระสันตะปาปาและวาสเกซ, 2007) ดังกล่าวเพิ่มขึ้นความตระหนักในตนเองอาจป้องกันไม่ให้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการพัฒนาและทำให้ลดความเสี่ยงของการละเมิดจริยธรรม ความสมดุลและการดูแลตนเอง ลดช่องโหว่และเสริมสร้างความยืดหยุ่นต้องมีสมดุลที่เหมาะสมของการดูแลลูกค้าและสำหรับตัวเอง นักเรียนครูและนักจิตวิทยาอื่น ๆ จึงจำเป็นที่จะต้องเข้าร่วมการวิจัยที่เกี่ยวข้องและมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการดูแลตนเองรวมทั้งการออกกำลังกาย selfreflection จิตวิญญาณ (สำหรับบางคน), เพื่อน, ความตระหนักในคุณค่าของตัวเองที่มีคุณภาพเวลาว่างควบคุม สภาพแวดล้อมการทำงานและการเพิ่มประสิทธิภาพของความสามารถทางอารมณ์ (เบเกอร์ 2003 แอตแลนตา, 2000 นอร์ค & ผู้ชาย, 2007 สมเด็จพระสันตะปาปาและวาสเกซ 2007 PL สมิ ธ แอนด์มอส 2009; ไวสส์, 2004) การมีส่วนร่วมในการดูแลตัวเองที่ดีที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ท้าทาย แต่ทั้งสองประสบความสำเร็จและที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสวงหาความเป็นเลิศ และคณะศึกษานิเทศก์ นึกคิดจะพัฒนา และใช้นโยบายที่ส่งเสริมให้นักเรียน ไม่เพียง แต่เพื่อให้ตรงตามมาตรฐานขั้นต่ำของการดูแล แต่ไปไกลกว่าพวกเขาและมุ่งมั่นเพื่อเป้าหมายสูงสุดของจริยธรรม ( handelsman et al . , 2002 , 2009 ) นักจิตวิทยาอาจใช้แนวทางการรักษามาตรฐานและปฏิบัติตามมาตรฐานจริยธรรมสามารถใช้ได้ทั้งหมด แต่มองไม่เห็นความเป็นไปได้ และใช้นวัตกรรมใหม่ที่แสดงถึงการเลื่อนผ่านจิตบำบัดแนวปฏิบัติปกติ แม้ว่าการบรรลุความเป็นเลิศโดยมิใช่เป็นเรื่องง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้หลากหลายมุมมองจริยธรรมที่มีอยู่ ( tjeltveit , 1999 , 2006 ) ระวังจริยธรรมสะท้อนสามารถเลี้ยงดูได้ดีทำงานความสัมพันธ์กับนักเรียน เพื่อนร่วมงานและลูกค้า , ทั้งหมดที่สามารถช่วยเราในการระบุปัญหาและความท้าทายที่อาจจะออกจากการฝึกเสียง ( เช่น กอตต์ลีบ , 2540 ; handelsman , 2001 ; koocher & Keith – Spiegel , 2008 ; Norcross , 2000 ; สมเด็จพระสันตะปาปา & วาส , 2007 ) เพิ่มความตระหนักในตนเอง เช่น อาจป้องกันปัญหาจากการพัฒนาและดังนั้นจึงลดความเสี่ยงของการละเมิดจริยธรรม . ความสมดุลและการดูแลตนเอง การลดจุดอ่อนและเพิ่มความยืดหยุ่น ต้องมีความสมดุลที่เหมาะสมของการดูแลลูกค้าและตัวเอง นักเรียนนักการศึกษาและนักจิตวิทยาอื่น ๆจึงต้องทำวิจัยที่เกี่ยวข้องและมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการดูแลตนเอง รวมทั้งการออกกำลังกาย selfreflection จิตวิญญาณ ( สำหรับบางคน ) , มิตรภาพ , ความตระหนักในคุณค่าของตนเอง คุณภาพ เวลา ว่าง การควบคุมสภาพแวดล้อมการทำงาน และการเสริมสร้างความสามารถทางอารมณ์ ( Baker , 2003 ; นอร์ครอส , 2000 ; Norcross & Guy , 2007 ; สมเด็จพระสันตะปาปา & วาส , 2007 ; พี Smith & มอส , 2009 ; ไวส์ , 2004 ) การมีส่วนร่วมในการดูแลตนเองที่ดีที่เกี่ยวข้องกับส่วนประกอบเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ท้าทาย แต่ทั้งสองได้ และที่สําคัญ