Value as “an enduring belief that a

Value as “an enduring belief that a specific mode of conduct or end state of existence is personally preferable to an opposite mode of conduct or end-state of existence” (Rokeach, 1973). The definition highlighted values as beliefs about desirable goals and styles of conduct. Rokeach (1973) also affirms that these desirable modes of conduct are abstract ideals, which represent ideal existence such as security, happiness, freedom, equality, state of grace, and salvation. According values are criteria that we learn to employ to guide action or to evaluate and judge ourselves and others by comparing ourselves to others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่า "ความยั่งยืนเชื่อว่าวิธีการของรัฐปฏิบัติหรือจุดสิ้นสุดของการดำรงอยู่ตัวกว่าโหมดการผิดจรรยาบรรณหรือสถานะการสิ้นสุดของการดำรงอยู่" (Rokeach, 1973) คำนิยามที่เน้นค่าเป็นความเชื่อเกี่ยวกับเป้าหมายที่ต้องการและลักษณะของ Rokeach (1973) ยัง affirms จนต้องจรรยาบรรณอุดมคตินามธรรม ซึ่งแสดงถึงมีห้องรักษาความปลอดภัย ความสุข เสรีภาพ ความเสมอภาค รัฐเกรซ และความรอด ค่าตามเกณฑ์ที่เราเรียนรู้ที่จะใช้ เพื่อเป็นแนวทางการดำเนินการ หรือการประเมิน และตัดสินตนเองและผู้อื่น โดยการเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่น ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าว่า "ความเชื่อที่ยั่งยืนที่โหมดที่เฉพาะเจาะจงของการปฏิบัติของรัฐหรือจุดสิ้นสุดของการดำรงอยู่ที่เป็นส่วนตัวดีกว่าที่จะอยู่ตรงข้ามกับโหมดของการปฏิบัติหรือการสิ้นสุดของการดำรงอยู่ของรัฐ" (คีช, 1973) คำนิยามที่เน้นค่าความเชื่อเกี่ยวกับเป้าหมายที่ต้องการและรูปแบบของการปฏิบัติ คีช (1973) นอกจากนี้ยังยืนยันว่าสิ่งเหล่านี้เป็นที่น่าพอใจรูปแบบของการปฏิบัติเป็นอุดมการณ์นามธรรมซึ่งเป็นตัวแทนของการดำรงอยู่ที่ดีเช่นการรักษาความปลอดภัยมีความสุขเสรีภาพความเสมอภาครัฐของพระคุณและความรอด ค่าตามเกณฑ์ที่เราเรียนรู้ที่จะใช้เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินการหรือการประเมินและพิจารณาตัวเราเองและคนอื่น ๆ โดยการเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าเป็น " เจาะความเชื่อว่าโหมดที่เฉพาะเจาะจงของความประพฤติหรือสิ้นสุดสภาพของการดำรงอยู่เป็นส่วนตัวกว่า โหมดตรงข้ามของการปฏิบัติหรือสิ้นสุดสภาพของการดำรงอยู่ " ( โรคีช , 1973 ) นิยามที่เน้นคุณค่าตามความเชื่อเกี่ยวกับเป้าหมายที่พึงประสงค์และลักษณะของความประพฤติ โรคีช ( 1973 ) ยังยืนยันว่าเหล่านี้คุณลักษณะโหมดของการปฏิบัติเป็นอุดมคตินามธรรมซึ่งเป็นตัวแทนในการดำรงอยู่เช่นการรักษาความปลอดภัย , ความสุข , เสรีภาพ , ความเสมอภาค , รัฐของพระคุณและความรอด ตามค่าเกณฑ์ที่เราเรียนรู้ที่จะใช้เพื่อเป็นแนวทางในการดําเนินการ หรือเพื่อประเมินและตัดสินตัวเราเองและผู้อื่น โดยการเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่น