When the BI is opportunistic (i.e.,

When the BI is opportunistic (i.e., not the intended reason for the visit
or interaction) and designed to be incorporated into the framework of
an already occurring interaction, such as a medical visit to the ED or a
primary care appointment, the setting necessitates that the intervention
be of a shorter duration, regardless of who is performing the
intervention. BIs that become independent encounters conducted by
specialized interventionists may incur fewer time constraints.
BIs have commonly been developed around the technique of
motivational interviewing (MI). Studies have found that motivational
interviewing can be an effective approach for addressing adolescent
substance use (Jensen et al., 2011; Tripodi et al., 2010). This technique
is represented among the majority of RCTs involving adolescent SBIRT
(Bernstein et al., 2010; Cunningham et al., 2009; D'Amico et al., 2008;
Grenard et al., 2007; Marsden et al., 2006; McCambridge, Slym, &
Strang, 2008; McCambridge & Strang, 2004; Peterson, Baer, Wells,
Ginzler, & Garrett, 2006; Spirito et al., 2004, 2011; Walker et al., 2006;
Winters & Leitten, 2007). MI assists the patient in resolving
ambivalence about making changes through selective reinforcement
of “change talk” in a highly empathic therapy process (Miller &
Rollnick, 2002), and to help them recognize the reality of costs and
benefits associated with harmful substance use (Center for Substance
Abuse Treatment, 1999; Henry-Edwards, Humeniuk, Monteiro, &
Poznyak, 2003). MI is particularly appropriate for patients who are
ambivalent regarding changing their substance use behaviors, and
because it is a self-guided process it is well suited for adolescent
developmental issues (e.g., desire for autonomy, resistance to
authority; Cunningham et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ BI จะเป็นยก (เช่น ไม่กำหนดเหตุผลสำหรับการเยี่ยมชมหรือโต้ตอบ) และออกแบบให้รวมอยู่ในกรอบของการโต้ตอบเกิดขึ้นแล้ว เช่น ED เกี่ยวกับทางการแพทย์หรือดูแลการนัดหมาย การตั้งค่า necessitates ที่แทรกแซงเป็นระยะเวลาสั้น ว่าที่กำลังทำการแทรกแซง BIs ที่กลายเป็นผลงานที่ดำเนินการโดยอิสระเฉพาะ interventionists หย่อนน้อยเวลาจำกัดBIs ได้โดยทั่วไปการพัฒนารอบเทคนิคของหัดสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว (MI) การศึกษาได้พบว่าหัดสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัวเป็นวิธีมีประสิทธิภาพสำหรับการแก้ปัญหาวัยรุ่นสารที่ใช้ (เจน et al., 2011 Tripodi et al., 2010) เทคนิคนี้แสดงในส่วนใหญ่ของ RCTs ที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่น SBIRT(นาร์ดเบิร์นสไตน์ et al., 2010 คันนิงแฮมและ al., 2009 D'Amico et al., 2008Grenard et al., 2007 มาร์สเดนและ al., 2006 McCambridge, Slym, &นาม 2008 McCambridge และนาม 2004 Peterson รัซเซลเบเออร์ บ่อGinzler, & การ์ 2006 Spirito et al., 2004, 2011 วอล์คเกอร์และ al., 2006หนาว & Leitten, 2007) MI ช่วยผู้ป่วยในการแก้ไขambivalence เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงผ่านเหล็กเสริมที่ใช้ของการ "พูดคุยเปลี่ยนแปลง" ในกระบวนการบำบัดสูง empathic (มิลเลอร์และRollnick, 2002), และ เพื่อช่วยในการรับรู้ความเป็นจริงของต้นทุน และผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการใช้สารอันตราย (ศูนย์สารละเมิดสิทธิรักษา 1999 เอ็ดเวิร์ดเฮนรี Humeniuk, Monteiro, &Poznyak, 2003) MI เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ป่วยที่มีไม่แน่ใจเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของสารใช้ลักษณะการทำงาน และเนื่องจากมีกระบวนการแนะนำตนเอง จึงเหมาะสมสำหรับวัยรุ่นปัญหาพัฒนา (เช่น ต้องการอิสระ ต้านทานการอำนาจ คันนิงแฮมและ al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ BI เป็นฉวยโอกาส (เช่นไม่ใช่เหตุผลที่ตั้งใจสำหรับการเยี่ยมชม
หรือการทำงานร่วมกัน) และออกแบบมาเพื่อจะรวมอยู่ในกรอบของ
การมีปฏิสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นแล้วเช่นการเข้าชมแพทย์เพื่อ ED หรือ
ได้รับการแต่งตั้งดูแลเบื้องต้นการตั้งค่าที่จำเป็น การแทรกแซง
เป็นระยะเวลาสั้นโดยไม่คำนึงถึงคนที่มีประสิทธิภาพ
การแทรกแซง BIS ที่กลายเป็นเผชิญหน้าอิสระที่จัดทำโดย
interventionists เฉพาะอาจมีเวลาน้อยลง
BIS ได้รับการพัฒนารอบทั่วไปเทคนิคการ
สร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์ (MI) การศึกษาพบว่าแรงจูงใจ
การสัมภาษณ์อาจเป็นแนวทางที่มีประสิทธิภาพในการแก้ไขวัยรุ่น
ใช้สารเสพติด (เจนเซ่นและคณะ, 2011;.. อั et al, 2010) เทคนิคนี้
เป็นตัวแทนของคนส่วนใหญ่ของ RCTs ที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่น SBIRT
(Bernstein et al, 2010;. คันนิงแฮม, et al, 2009;. Amico ศิลปวัตถุและคณะ, 2008;.
Grenard et al, 2007;. Marsden et al, 2006. McCambridge, Slym และ
แปลก 2008; McCambridge และแปลก 2004; ปีเตอร์สันเยอร์เวลส์
Ginzler และการ์เร็ต 2006; Spirito et al, 2004, 2011;. วอล์คเกอร์, et al, 2006;.
ฤดูหนาวและ Leitten 2007) . MI ช่วยผู้ป่วยในการแก้ไข
ความสับสนเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงการสนับสนุนผ่านการคัดเลือก
ของ "การเปลี่ยนแปลงคุย" ในขั้นตอนการรักษาด้วยการเอาใจใส่สูง (มิลเลอร์และ
Rollnick, 2002) และเพื่อช่วยให้พวกเขารับรู้ถึงความเป็นจริงของค่าใช้จ่ายและ
ผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการใช้สารที่เป็นอันตราย (ศูนย์ สำหรับสาร
เสพติดการรักษา 1999; เฮนรี่เอ็ดเวิร์ด, Humeniuk, มอนเตและ
Poznyak 2003) MI โดยเฉพาะที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยที่มีความ
สับสนเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการใช้สารเสพติดของพวกเขาและ
เพราะมันเป็นกระบวนการแนะนำตัวเองเป็นดีเหมาะสำหรับวัยรุ่น
ปัญหาการพัฒนา (เช่นความปรารถนาที่จะเป็นอิสระ, ความต้านทานต่อ
อำนาจหน้าที่คันนิงแฮม, et al, 2009. )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อบีฉวยโอกาส ( คือไม่เจตนาเหตุผลเยี่ยม
หรือปฏิสัมพันธ์ ) และออกแบบให้รวมอยู่ในกรอบของการปฏิสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น
แล้ว เช่นการเข้าชมแพทย์เอ็ดหรือ
นัดปฐมภูมิ การตั้งค่าที่จำเป็นต้องแทรกแซง
เป็นระยะเวลาสั้นไม่ว่า ใครคือการปฏิบัติ
การแทรกแซงสินทรัพย์ที่เป็นอิสระพบโดยเฉพาะ
interventionists อาจมีข้อจำกัดด้านเวลาที่น้อยลง โดยทั่วไปได้รับการพัฒนารอบ BIS ได้

เทคนิคของแรงจูงใจสัมภาษณ์ ( MI ) มีการศึกษาพบว่าแรงจูงใจ
สัมภาษณ์สามารถเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการใช้สารเสพติดของวัยรุ่น
( เจนเซ่น et al . , 2011 ; tripodi et al . , 2010 ) เทคนิคนี้
เป็นตัวแทนของคนส่วนใหญ่ของ RCTs เกี่ยวข้องกับวัยรุ่น sbirt
( Bernstein et al . , 2010 ; คันนิงแฮม et al . , 2009 ; ดามิโก้ et al . , 2008 ;
grenard et al . , 2007 ; มาร์สเดน et al . , 2006 ; mccambridge สลิม&
, , แปลก , 2008 ; mccambridge &แปลก , 2004 ; ปีเตอร์สัน แบร์บ่อ
ginzler & , Garrett , 2006 ; ิริโต et al . , 2004 , 2011 ; วอล์คเกอร์ et al . , 2006 ;
หนาว& leitten , 2007 )มิช่วยให้ผู้ป่วยแก้ไข

ไม่แน่ใจเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงผ่านการเลือกของ " เปลี่ยนการพูด " ในกระบวนการบำบัดอย่างเห็นอกเห็นใจ ( มิลเลอร์&
rollnick , 2002 ) , และเพื่อช่วยให้พวกเขารับรู้ความเป็นจริงของต้นทุนและผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการใช้สารอันตราย

( ศูนย์การรักษาสาร 2542 ; เฮนรี เอ็ดเวิร์ด humeniuk & มอนเตโร่ , , ,
poznyak , 2003 )มีความเหมาะสมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่สนใจเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของการใช้สารเสพติด

เพราะมันเป็นพฤติกรรม และกระบวนการด้วยตนเองแนะนำเหมาะสำหรับประเด็นการพัฒนาวัยรุ่น
( เช่น ความปรารถนาในอำนาจต้านทาน

; คันนิงแฮม et al . , 2009 )