ConclusionIf you want to reduce my

Conclusion
If you want to reduce my book to a slogan, it could be this: The meaning of life is love, work, and
play. A more nuanced summary would be better: People's lives have meaning to the extent that love,
work, and play provide coherent and valuable goals that they can strive for and at least partially
accomplish, yielding brain-based emotional consciousness of satisfaction and happiness.
I have tried to develop a naturalistic theory of the meaning of life, as constituted largely by love,
work, and play. Each of these provides rewarding goals, which are brain representations of possible
states of affairs imbued with emotional significance through a mixture of neural activities.
Observations of the pursuits and happiness of most people provide good reason to reject nihilism, the
view that life is meaningless or absurd. There is more to meaning than happiness, which is the result
of satisfaction of more basic goals whose pursuit and accomplishment enable human lives to flourish.
The meaning of life is multidimensional, requiring the combination and integration of various kinds of
goals, the most of important of which concern love, work, and play. Support for the importance of
these realms comes from psychological and sociological evidence about their contributions to human
well-being, and also from emerging neurological understanding of how they operate in our brains.
Successful pursuit of such goals undercuts Woody Allen's gloomy remark that life is full of misery,
loneliness, and suffering—and it's all over much too soon. One philosopher has even advocated the
dismal view that universally it is better never to have been born, on the grounds that coming into
existence is always a serious harm. Although all lives involve some pain, pain is not unconditionally
bad, as there are many cases—surgery, for instance—where it is part of a process that is good
overall. Love, work, and even play can all make us vulnerable to pain, but their pursuit and recurring
benefits ensure that life is better than nonexistence for most people. Other goals, such as beauty,
power, and social harmony, are part of the human condition; but these seem to me subordinate to play,
work, and love, respectively.
The neurological basis for romantic love is becoming particularly well understood, but we must
extrapolate to other aspects of love, such as parenting, friendship, and general compassion. Work can
also be a source of well-being, through satisfaction of goals that include money, social approval, and
intrinsic problem solving efficacy. Play might seem too trivial to be a component of the meaning of
life, but it is something that frequently occupies adults as well as children, and neuroscience is
starting to provide insights into how people enjoy such activities as music.
The major gap in this chapter concerns the normative status of claims about the meaning of life, but
these will have to wait for more discussion of ethical issues in the next two chapters. I hope,
however, to have provided some reasons for rejecting several inadequate approaches to a meaningful
life, including religion, nihilism, and slacker serenity. The realms of love, work, and play can
provide ample answers to the question of why life is worth living, but only if we have some grounds
for thinking that they furnish not merely goals that people do pursue, but also goals that people ought
to pursue. The next chapter argues that love, work, and play are normatively appropriate goals
because of their contributions to vital human needs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปถ้าคุณต้องการลดหนังสือของฉันเป็นสโลแกน อาจเป็นนี้: ความหมายของชีวิตรัก ทำ งาน และเล่น สรุปขึ้นฉับจะดีกว่า: ชีวิตของผู้คนมีความหมายในกรณีที่รักงาน และให้เป้าหมาย coherent และมีคุณค่าที่พวกเขาสามารถ และในบางส่วนอย่างน้อยสำเร็จ ผลผลิตใช้สมองสติอารมณ์ความพึงพอใจและความสุขฉันได้พยายามพัฒนาทฤษฎี naturalistic ความหมายของชีวิต เป็นทะลักส่วนใหญ่ ด้วยความรักทำงาน และเล่น เหล่านี้มีเป้าหมายคุ้มค่า ซึ่งแสดงถึงสมองได้สถานะของกิจการพร้อมสำคัญทางอารมณ์ผ่านการผสมผสานระหว่างกิจกรรมประสาทข้อสังเกตในชั้นและความสุขของคนส่วนใหญ่ให้เหตุผลที่ดีในการปฏิเสธ nihilism การมุมมองชีวิตที่มีความหมาย หรือไร้สาระ มีมากกว่าให้ความหมายความสุข ซึ่งเป็นผลจากความพึงพอใจของเป้าหมายพื้นฐาน แสวงหาและความสำเร็จให้ชีวิตรุ่งเรืองความหมายของชีวิตมีหลายมิติ ต้องการชุดการรวมของชนิดต่าง ๆ ของเป้าหมาย ที่สำคัญที่เกี่ยวกับความรัก งาน และ สนับสนุนความสำคัญของอาณาจักรเหล่านี้มาจากหลักฐานทางจิตวิทยา และสังคมวิทยาเกี่ยวกับผลงานของมนุษย์สุขภาพ และยังเกิดระบบประสาทเข้าใจว่าพวกเขามีในสมองของเราแสวงหาเป้าหมายดังกล่าวประสบความสำเร็จ undercuts Woody อัลเลนมืดมนหมายเหตุว่าชีวิตเต็มไปด้วยความทุกข์ยากความเหงา และทุกข์ — และทั่วมากเร็วเกินไป แม้มี advocated หนึ่งนักปราชญ์ดูแค่ว่าแบบไม่ให้มีการเกิด ใน grounds ที่เข้ามามีอยู่เสมอเป็นอันตรายร้ายแรง แม้ว่าชีวิตเกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดบางอย่าง ความเจ็บปวดไม่อนาคตไม่ดี มีหลายกรณีเช่นผ่าตัด เช่น — ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่ดีโดยรวม ความรัก ทำงาน และสามารถเล่นได้ทั้งหมดทำให้เราเสี่ยงต่อการปวด แต่การแสวงหา และเกิดประโยชน์ให้แน่ใจว่าชีวิตกว่า nonexistence คนส่วนใหญ่ เป้าหมายอื่น ๆ เช่นความสวยงามพลังงาน และความสามัคคีสังคม เป็นส่วนหนึ่งของเงื่อนไขมนุษย์ แต่นี่ดูเหมือนผมรองเล่นทำงาน และ รัก ตามลำดับพื้นฐานระบบประสาทรักโรแมนติกจะกลายเป็นเข้าใจดี แต่เราต้องextrapolate ด้านอื่น ๆ ของความรัก ไป มิตรภาพ และความเมตตาทั่วไป สามารถทำงานยัง เป็นแหล่งของความเป็นอยู่ ผ่านเป้าหมายที่รวมเงิน อนุมัติทางสังคม ความพึงพอใจ และintrinsic ปัญหาแก้ปัญหาประสิทธิภาพ เล่นอาจดูเหมือนเล็กน้อยเกินไปจะเป็นส่วนประกอบของความหมายของชีวิต แต่มันเป็นสิ่งที่มักจะใช้ผู้ใหญ่เป็นเด็ก และประสาทวิทยาศาสตร์เริ่มต้นให้ลึกว่าคนเพลิดเพลินไปกับเพลงต่าง ๆ เช่นช่องว่างที่สำคัญในบทนี้เกี่ยวข้องกับสถานะของการร้องเรียนเกี่ยวกับความหมายของชีวิต normative แต่เหล่านี้จะต้องรอสำหรับการอภิปรายปัญหาจริยธรรมในบทถัดไปสองเพิ่มเติม ฉันหวังว่านะอย่างไรก็ตาม การให้เหตุผลสำหรับการปฏิเสธวิธีหลายไม่เพียงพอในการสื่อความหมายบางชีวิต ศาสนา nihilism และสงบ slacker ความรัก งาน และสามารถให้คำตอบคำถามที่ทำไมชีวิตจะคุ้มค่าน่าอยู่ แต่ถ้าเรามีเหตุผลบางอย่างกว้างขวางสำหรับความคิด ที่พวกเขากล่าวไม่เพียงแต่เป้าหมายที่ไล่คน แต่ยังเป้าหมายคนที่ควรการดำเนินการ บทต่อไปจนที่ รัก งาน และมีเป้าหมายที่เหมาะสม normativelyเนื่องจากการจัดสรรความต้องการมนุษย์ที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปถ้าคุณต้องการที่จะลดหนังสือของฉันสโลแกนก็อาจเป็นแบบนี้: ความหมายของชีวิตคือความรักการทำงานและการเล่น สรุปที่เหมาะสมยิ่งขึ้นจะดีกว่า: ชีวิตของประชาชนมีความหมายเท่าที่รักการทำงานและเล่นให้เป้าหมายที่สอดคล้องกันและมีคุณค่าที่พวกเขาสามารถมุ่งมั่นและอย่างน้อยบางส่วนประสบความสำเร็จยอมสติอารมณ์สมองตามความพึงพอใจและความสุข. ฉัน มีความพยายามที่จะพัฒนาทฤษฎีธรรมชาติของความหมายของชีวิตตามที่บัญญัติโดยส่วนใหญ่รักการทำงานและการเล่น แต่ละเหล่านี้มีเป้าหมายที่คุ้มค่าซึ่งเป็นตัวแทนของสมองเป็นไปได้รัฐของกิจการตื้นตันใจอย่างมีนัยสำคัญทางอารมณ์ผ่านส่วนผสมของกิจกรรมประสาท. การสังเกตของการแสวงหาความรู้และความสุขของคนส่วนใหญ่ให้เหตุผลที่ดีที่จะปฏิเสธการปฏิวัติที่มุมมองว่าชีวิตมีความหมายหรือไร้สาระ มีมากขึ้นในความหมายมากกว่าความสุขซึ่งเป็นผลของความพึงพอใจในเป้าหมายพื้นฐานที่มีการแสวงหาและความสำเร็จช่วยชีวิตมนุษย์ที่จะอวด. ความหมายของชีวิตคือหลายมิติที่ต้องใช้การรวมกันและบูรณาการหลายชนิดของเป้าหมายมากที่สุดของสำคัญซึ่งความรักความห่วงใยการทำงานและการเล่น การสนับสนุนสำหรับความสำคัญของอาณาจักรเหล่านี้มาจากหลักฐานทางจิตวิทยาและสังคมวิทยาเกี่ยวกับผลงานของพวกเขาเพื่อมนุษย์เป็นอยู่ที่ดีและจากความเข้าใจที่เกิดขึ้นใหม่ทางระบบประสาทของวิธีการทำงานในสมองของเรา. แสวงหาที่ประสบความสำเร็จในเป้าหมายดังกล่าวบั่นทอนพูดมืดมนวู้ดดี้อัลเลนว่าชีวิตเต็มรูปแบบ จากความทุกข์ยาก, ความเหงาและความทุกข์ทรมานและมันจบเร็วเกินไปมาก หนึ่งในนักปรัชญาได้ดำเนินการแม้กระทั่งมุมมองในระดับสากลกลุ้มใจว่าจะดีกว่าที่จะไม่ได้รับการเกิดในบริเวณที่เข้ามาในการดำรงอยู่ก็มักจะเป็นอันตรายอย่างร้ายแรง แม้ว่าทุกชีวิตที่เกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดบางอย่างความเจ็บปวดไม่ได้โดยไม่มีเงื่อนไขที่ไม่ดีเนื่องจากมีหลายกรณีที่การผ่าตัดสำหรับอินสแตนซ์ที่มันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่ดีโดยรวม รักการทำงานและแม้แต่เล่นทุกคนสามารถทำให้เราเสี่ยงที่จะมีอาการปวด แต่แสวงหาของพวกเขาที่เกิดขึ้นและผลประโยชน์ให้แน่ใจว่าชีวิตที่ดีกว่าnonexistence สำหรับคนส่วนใหญ่ เป้าหมายอื่น ๆ เช่นความงามอำนาจและความสามัคคีสังคมเป็นส่วนหนึ่งของเงื่อนไขของมนุษย์นั้น แต่เหล่านี้ดูเหมือนจะให้ฉันผู้ใต้บังคับบัญชาในการเล่น, การทำงานและความรักตามลำดับ. พื้นฐานทางระบบประสาทสำหรับความรักที่โรแมนติกโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะกลายเป็นที่เข้าใจกันดี แต่เราต้องคาดการณ์ไปยังด้านอื่นๆ ของความรักเช่นการเลี้ยงดูมิตรภาพและความเห็นอกเห็นใจทั่วไป การทำงานสามารถนอกจากนี้ยังเป็นแหล่งของความเป็นอยู่ที่ดีผ่านความพึงพอใจของเป้าหมายที่มีเงินได้รับการอนุมัติทางสังคมและปัญหาที่แท้จริงในการแก้ประสิทธิภาพ เล่นอาจดูเหมือนเล็กน้อยเกินไปที่จะเป็นส่วนหนึ่งของความหมายของการมีชีวิตแต่มันเป็นสิ่งที่มักจะหมกมุ่นอยู่กับผู้ใหญ่เช่นเดียวกับเด็กและประสาทมีการเริ่มต้นที่จะให้ข้อมูลเชิงลึกในวิธีการที่คนเพลิดเพลินไปกับกิจกรรมเช่นเพลง. ช่องว่างที่สำคัญในบทนี้ ที่เกี่ยวข้องกับสถานะกฎเกณฑ์ของการเรียกร้องเกี่ยวกับความหมายของชีวิต แต่เหล่านี้จะต้องรอให้การอภิปรายมากขึ้นของประเด็นด้านจริยธรรมในอีกสองบท ฉันหวังว่าอย่างไรจะได้ให้เหตุผลบางอย่างที่ปฏิเสธไม่เพียงพอวิธีการหลายครั้งที่จะมีความหมายในชีวิตรวมทั้งศาสนาปฏิวัติและความสงบขี้เกียจ อาณาจักรแห่งความรักการทำงานและการเล่นที่สามารถให้คำตอบที่เพียงพอที่จะคำถามที่ว่าทำไมชีวิตคือชีวิตที่คุ้มค่าแต่ถ้าเรามีเหตุบางอย่างที่คิดว่าพวกเขาให้ไม่เพียงแต่เป้าหมายที่คนไม่ดำเนินการ แต่ยังเป้าหมายที่ผู้คนควรจะไล่ตาม บทต่อไประบุว่าความรักการทำงานและการเล่นที่เป็นเป้าหมายที่เหมาะสม normatively เพราะการมีส่วนร่วมของพวกเขาเพื่อความต้องการของมนุษย์ที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
ถ้าคุณต้องการลดหนังสือของฉันกับสโลแกน อาจเป็นนี้ : ความหมายของชีวิตคือ ความรัก การงานและ
เล่น เพิ่มเติมโดยสรุปจะดีกว่า : ชีวิตของผู้คน มีความหมายถึงความรักที่
ทำงานและเล่นให้สอดคล้อง และค่าเป้าหมายที่พวกเขาสามารถมุ่งมั่นและอย่างน้อยบางส่วน
สำเร็จ หยุ่นสมองตามอารมณ์สติของความพึงพอใจและความสุข
ฉันได้พยายามที่จะพัฒนาทฤษฎีในสภาพธรรมชาติของความหมายของชีวิตเป็น constituted โดยส่วนใหญ่รัก
ทำงานและเล่น แต่ละเหล่านี้มีเป้าหมายที่คุ้มค่า ซึ่งเป็นตัวแทนของรัฐเป็นไปได้
สมองกิจการตื้นตันใจกับความสำคัญทางอารมณ์ผ่านส่วนผสมของกิจกรรมประสาท
ข้อสังเกตของงานอดิเรก และความสุขของคนส่วนใหญ่ให้เหตุผลที่ดีที่จะปฏิเสธการทำลายล้าง
,ดูว่าชีวิตจะไม่มีความหมาย หรือไร้สาระ มีมากขึ้นเพื่อความหมายมากกว่าความสุขซึ่งเป็นผล
ความพึงพอใจของพื้นฐานมากกว่าเป้าหมายที่มีการแสวงหาและความสำเร็จให้ชีวิตเจริญรุ่งเรือง
ความหมายของชีวิตเป็นหลายมิติ โดยการรวมและการรวมหลายชนิดของ
เป้าหมายส่วนใหญ่ของที่สำคัญที่เกี่ยวกับความรัก การงานและการเล่นสนับสนุนความสำคัญของ
อาณาจักรเหล่านี้มาจากทางจิตวิทยาและสังคมวิทยาที่หลักฐานเกี่ยวกับผลงานของพวกเขาเพื่อความผาสุกของมนุษย์
และที่เกิดขึ้นใหม่จากระบบประสาทความเข้าใจของวิธีการที่พวกเขาทำงาน ในสมองของเรา การแสวงหาความสำเร็จของเป้าหมายดังกล่าว undercuts
วู้ดดี้ อัลเลนก็มืดมัวหมายเหตุว่า ชีวิตเต็มไปด้วยความทุกข์
เหงาและทุกข์กับมันทั้งหมด จบเร็วเกินไปหนึ่งในนักปรัชญาได้สนับสนุน
ดูหดหู่ที่สามารถจะดีกว่า ไม่ต้องไปเกิดในบริเวณที่เข้ามามีอยู่เสมอ
อันตรายร้ายแรง ถึงแม้ว่าชีวิตเกี่ยวข้องกับความเจ็บปวดบางอย่าง ความเจ็บปวดไม่ใช่อย่างไม่มีเงื่อนไข
ไม่ดี มีหลายรายที่ผ่าตัด ตัวอย่างที่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการโดยรวมดี
. ความรัก , งาน ,และแม้แต่การเล่นจะทำให้เราเสี่ยงต่อความเจ็บปวด แต่การแสวงหาของพวกเขาและเกิดประโยชน์ให้ชีวิต
ดีกว่าการสะกดคำสำหรับคนส่วนใหญ่ เป้าหมายอื่น ๆเช่น ความสวยงาม ,
พลังและความสามัคคีในสังคม เป็นส่วนหนึ่งในเงื่อนไขของมนุษย์ ; แต่เหล่านี้ดูเหมือนว่าลูกน้องเล่น
งาน และความรัก ตามลำดับ
ประสาทวิทยาสำหรับความรักโรแมนติกเป็นยิ่ง ดีครับแต่เราต้อง
คาดการณ์ด้านอื่น ๆของความรัก เช่น ครอบครัว มิตรภาพ และความเมตตาทั่วไป งาน
ยังเป็นแหล่งของการอยู่ดีกินดี โดยความพึงพอใจของเป้าหมายที่มีเงิน อนุมัติและแก้ไขปัญหาภายในสังคม
ความมีประสิทธิภาพ เล่นอาจดูเหมือน trivial เป็นองค์ประกอบของความหมายของ
ชีวิต แต่มันเป็นสิ่งที่มักใช้ผู้ใหญ่เป็นเด็กและประสาทวิทยาศาสตร์คือ
เริ่มที่จะให้ข้อมูลเชิงลึกในวิธีการที่ผู้คนได้เพลิดเพลินกับกิจกรรมต่างๆ เช่น เพลง
ช่องว่างหลักในบทนี้เกี่ยวกับสถานะของการเรียกร้องเกี่ยวกับเรื่องความหมายของชีวิต แต่
เหล่านี้จะต้องรอให้การอภิปรายมากกว่าประเด็นด้านจริยธรรมในอีกสองบท ฉันหวังว่า
อย่างไรก็ตาม ได้ให้เหตุผลที่ปฏิเสธหลายวิธีไม่เพียงพอให้ชีวิตมีความหมาย
,รวมทั้งศาสนา การก่อการร้าย และขี้เกียจความสงบเงียบ อาณาจักรแห่งความรัก การทำงาน และสามารถเล่น
ให้คำตอบที่เพียงพอ เพื่อถามว่าทำไมชีวิตเป็นชีวิตที่คุ้มค่า แต่ถ้าเรามีบางลาน
คิดว่าพวกเขาให้ไม่เพียงเป้าหมายที่ผู้ทำคดี แต่ยังเป้าหมายที่คนควรจะ
ไล่ บทต่อไปว่ารักงานและเล่นเป็น normatively เหมาะสมเป้าหมาย
เพราะผลงานของพวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการที่สำคัญของมนุษย์