In nuclear physics and nuclear chem

In nuclear physics and nuclear chemistry, a nuclear reaction is semantically considered to be the process in which two nuclei, or else a nucleus of an atom and a subatomic particle (such as a proton, neutron, or high energy electron) from outside the atom, collide to produce one or more nuclides that are different from the nuclide(s) that began the process. Thus, a nuclear reaction must cause a transformation of at least one nuclide to another. If a nucleus interacts with another nucleus or particle and they then separate without changing the nature of any nuclide, the process is simply referred to as a type of nuclear scattering, rather than a nuclear reaction.
In principle, a reaction can involve more than two particles colliding, but because the probability of three or more nuclei to meet at the same time at the same place is much less than for two nuclei, such an event is exceptionally rare (see triple alpha process for an example very close to a three-body nuclear reaction). "Nuclear reaction" is a term implying an induced change in a nuclide, and thus it does not apply to any type of radioactive decay (which by definition is a spontaneous process).
Natural nuclear reactions occur in the interaction between cosmic rays and matter, and nuclear reactions can be employed artificially to obtain nuclear energy, at an adjustable rate, on demand. Perhaps the most notable nuclear reactions are the nuclear chain reactions in fissionable materials that produces induced nuclear fission, and the various nuclear fusion reactions of light elements that power the energy production of the Sun and stars. Both of these types of reactions are employed in nuclear weapons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิสิกส์นิวเคลียร์และเคมีนิวเคลียร์ ปฏิกิริยานิวเคลียร์ทางถือเป็นกระบวนการที่สองแอลฟา หรืออื่น ๆ นิวเคลียสของอะตอมและการ subatomic อนุภาค (เช่นโปรตอน นิวตรอน หรืออิเล็กตรอนพลังงานสูง) จากภายนอกอะตอม ชน nuclides น้อยที่แตกต่างจาก nuclide(s) ที่เริ่มกระบวนการ ผลิต ดังนั้น ปฏิกิริยานิวเคลียร์ต้องทำการเปลี่ยนแปลงของนิวไคลด์น้อยหนึ่งไปยังอีก ถ้านิวเคลียสการโต้ตอบกับนิวเคลียสหรืออนุภาคอื่น และพวกเขาแยกแล้วไม่ มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะของนิวไคลด์ใด ๆ การเพียงเรียกว่าชนิดของ scattering นิวเคลียร์ มากกว่าปฏิกิริยานิวเคลียร์หลัก ปฏิกิริยาที่สามารถเกี่ยวข้องกับการชนอนุภาคมากกว่าสอง แต่ เพราะความน่าเป็นของสาม หรือมากกว่าแอลฟาเพื่อตอบสนองในเวลาเดียวกันที่ตำแหน่งเดียวกันจะมากน้อยกว่า สำหรับแอลฟา 2 เหตุการณ์เช่นล้ำหายาก (ดูตัวอย่างทริปเปิลอัลฟาการปฏิกิริยานิวเคลียร์แบบสามตัวเดิน) "ปฏิกิริยานิวเคลียร์" เป็นนัยว่าการเปลี่ยนแปลงเหนี่ยวนำให้เป็นนิวไคลด์ และดัง นั้นไม่สามารถใช้ชนิดใดผุตัวของสารกัมมันตรังสี (ซึ่ง โดยนิยามเป็นกระบวนการอยู่)ธรรมชาติปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่เกิดขึ้นในปฏิสัมพันธ์ระหว่างรังสีคอสมิกและเรื่อง และปฏิกิริยานิวเคลียร์สามารถทำงานสมยอมรับพลังงานนิวเคลียร์ ในการปรับราคา ความต้องการ บางทีมรกนิวเคลียร์ปฏิกิริยานิวเคลียสทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่นิวเคลียร์วัสดุ fissionable เพิ่มที่ผลิต และปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชันต่าง ๆ ของแสงองค์ประกอบนั้นใช้พลังงานการผลิตพลังงานของดวงอาทิตย์และดาว ทั้งชนิดของปฏิกิริยาเหล่านี้ถูกว่าจ้างในอาวุธนิวเคลียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฟิสิกส์นิวเคลียร์และเคมีนิวเคลียร์ปฏิกิริยานิวเคลียร์ถือว่าเป็นความหมายที่จะเป็นกระบวนการที่สองนิวเคลียสหรืออื่น ๆ นิวเคลียสของอะตอมและอนุภาคย่อยของอะตอม (เช่นโปรตอนนิวตรอนหรืออิเล็กตรอนพลังงานสูง) จากภายนอกอะตอม ชนกันในการผลิตไอโซโทปหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งที่แตกต่างจากนิวไคลด์ (s) ที่เริ่มกระบวนการ ดังนั้นปฏิกิริยานิวเคลียร์จะต้องทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของอย่างน้อยหนึ่งไปยังอีกที่นิวไคลด์ ถ้านิวเคลียสมีปฏิสัมพันธ์กับนิวเคลียสอื่นหรืออนุภาคและพวกเขาก็แยกโดยไม่ต้องเปลี่ยนลักษณะของนิวไคลด์ใด ๆ ที่กระบวนการนี้เรียกง่ายๆว่าประเภทของการกระเจิงนิวเคลียร์มากกว่าปฏิกิริยานิวเคลียร์.
ในหลักการปฏิกิริยาสามารถมีส่วนร่วมมากขึ้นกว่าสอง อนุภาคชนกัน แต่เป็นเพราะความน่าจะเป็นของสามหรือมากกว่านิวเคลียสที่จะตอบสนองในเวลาเดียวกันในสถานที่เดียวกันมีมากน้อยกว่าสองนิวเคลียสเหตุการณ์ดังกล่าวเป็นของหายากเป็นพิเศษ (ดูอัลฟากระบวนการสามสำหรับตัวอย่างที่ใกล้เคียงกับสาม ร่างกายเกิดปฏิกิริยานิวเคลียร์) "ปฏิกิริยานิวเคลียร์" เป็นคำที่หมายถึงการเปลี่ยนแปลงในการเหนี่ยวนำให้เกิดนิวไคลด์และทำให้มันใช้ไม่ได้กับทุกประเภทของการสลายตัวของสารกัมมันตรังสี (ซึ่งโดยความหมายเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นเอง).
ปฏิกิริยานิวเคลียร์ธรรมชาติที่เกิดขึ้นในการทำงานร่วมกันระหว่างรังสีคอสมิกและสำคัญ, และปฏิกิริยานิวเคลียร์สามารถใช้เทียมเพื่อให้ได้พลังงานนิวเคลียร์ที่อัตราการปรับได้ตามความต้องการ บางทีอาจจะเป็นปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่โดดเด่นมากที่สุดคือปฏิกิริยาลูกโซ่นิวเคลียร์ในวัสดุ fissionable ที่ก่อเหนี่ยวนำให้เกิดปฏิกิริยานิวเคลียร์และปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชันต่างๆขององค์ประกอบแสงที่อำนาจการผลิตพลังงานของดวงอาทิตย์และดาว ทั้งสองประเภทนี้ของปฏิกิริยาเป็นลูกจ้างในอาวุธนิวเคลียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฟิสิกส์นิวเคลียร์และนิวเคลียร์เคมี ปฏิกิริยานิวเคลียเพื่อถือเป็นกระบวนการที่นิวเคลียส 2 นิวเคลียส หรืออื่น ๆของอะตอม และอนุภาคย่อยของอะตอม เช่น โปรตอน นิวตรอน และอิเล็กตรอนพลังงานสูง ) จากภายนอกอะตอมชนกันผลิตหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งธาตุที่แตกต่างจากนิวไคลด์ ( s ) ที่ได้เริ่มกระบวนการ ดังนั้นปฎิกิริยานิวเคลียร์จะต้องทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างน้อยหนึ่งครีเชอร์ไปอีก หากนิวเคลียสมีการโต้ตอบกับนิวเคลียสอื่นหรืออนุภาค และพวกเขาก็แยกต่างหาก โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะของนิวไคลด์ใด กระบวนการ ก็เรียกว่าเป็นประเภทของโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ กระเจิงมากกว่าปฏิกิริยานิวเคลียร์ .
ในหลักการปฏิกิริยาสามารถเกี่ยวข้องกับมากกว่าสองอนุภาคชนกัน ,แต่เพราะความน่าจะเป็นของสามหรือมากกว่าของการตอบสนองในเวลาเดียวกันในสถานที่เดียวกันจะน้อยกว่าสองนิวเคลียส เช่นเหตุการณ์ที่หายากเป็นพิเศษ ( เห็นสามอัลฟ่ากระบวนการตัวอย่างใกล้ชิดสามร่างกายปฏิกิริยานิวเคลียร์ ) ปฏิกิริยานิวเคลียร์ " เป็นคำที่หมายถึงการเปลี่ยนแปลงในนิวไคลด์ที่มี ,และดังนั้นจึงใช้ไม่ได้กับชนิดของกัมมันตภาพรังสีใด ๆ ( ซึ่งโดยนิยามแล้วคือ กระบวนการธรรมชาติ )
ปฏิกิริยานิวเคลียร์ตามธรรมชาติเกิดขึ้นในปฏิสัมพันธ์ระหว่างรังสีคอสมิกและสสาร และปฏิกิริยานิวเคลียร์สามารถใช้เทียมเพื่อให้ได้พลังงานนิวเคลียร์ ในอัตรา ปรับขนาดได้ตามความต้องการบางทีอาจจะมีชื่อเสียงมากที่สุดนิวเคลียร์ปฏิกิริยาห่วงโซ่ปฏิกิริยานิวเคลียร์นิวเคลียร์วัสดุที่ผลิตจากปฏิกิริยาฟิชชัน และนิวเคลียร์ ฟิวชั่นปฏิกิริยาต่าง ๆของธาตุที่พลังการผลิตพลังงานของดวงอาทิตย์และดาวแสง ทั้งสองประเภทของปฏิกิริยาจะใช้อาวุธนิวเคลียร์