discussionThe clinical implication

discussion
The clinical implication of these findings for nursing requires that we alter our practice to more adequately meet the needs of women during pregnancy and in the postnatal period. It is important that we acknowledge stressors that women have identified as contributing to the development of thier PPMD. This should direct our practice by giving us important opportunities to ask women without judgment about the emotional impact of thier pregnancy, previous mental health issues, birth experiences, and breastfeeding issues. This may provide helpful the insight into the mental well-being of a women and allow for open and safe discussions in various clinical contexts. The continuing stigma and shame associated with having a psychiatric illness serves as a significant barrier for women to seek out help from lay and professional others when experiencing a PPMD(Pinto-Foltz& Logsdon,2008). In this study, the mothers spoke often of the stigma around mental illness that forced them to hide and mask thier symtoms and negative feelings around mothering ultimately diminishing thier quality of life. At the same time, in delaying thier treatment to avoid judgment from others, thy identified that thier interactions with thier children were often markedly compromised. Maternal mood disorders greatly diminish the quality of the interaction between the dyad ultimately resulting in emotional, social, and cognitive delays for thier children (Luoma et al,2001). The outcomes for children are particularly compromised and correlated with the chronicity of thier mother's illness indicating that delayed treatment has significant long-term implications for the dyad and family unit as a whole (Hay et al.2001). These findings highlight the urgency in detecting and treating mental illness within this population while also giving strong evidence that women want to be asked open and direct questions around their mental health.
The finding that maternity care should be delivered within the context of the mother-child dyad as the unit of care is an important one. Our current system often places primary focus on the health and well-ness of infants to the exclusion of their mothers. Women need their physical health monitored appropriately but also need emotionally supportive care that values and honors the needs of both women and their babies. This philosophy of care highlights the necessity for a holistic approach with the dyad together as a focus throughout this life event.

Women very clearly identified that they wanted universal screening for mood disorders to be implemented as part of the standard of practice for maternity care. Screening for mood disorders is a simple and economical process that is well within the scope of our nursing practice allowing us to not only take ownership for its implementation but also to be leaders in advocating for this best practice standard to be availiable to all women. The design and delivery of mass screening programs for perinatal mood disorders will require the concerted effort of maternal-child nurses, pubic and community health nurses, and other nurses who work directly with this population.
The most significant limitation of the study findings is that they are not generalizable beyond the present participant sample. The mothers who participated within this study were all well-educated, White,mature (mean age=32.6), professional women with few financial or social limitations. Further, all of the participant had partners who were able to provide at least minimal instrumental and emotional support. For new mothers without these financial, emotional, and social benefits, the experience of a PPMD would undoubtedly be more profound and complex. As a result,the study findings must be transferred to other populations with considerable caution.

Conclusion
In listening to women's voices, we now have a greater understanding of the barriers that prevent them from seeking help for a PPMD. Further, by directly asking mothers how the process can be enabled, the women have provided solutions toward improving care around their mental health needs during this important development life stage. This should also facilitate making women's mental health a priority within the context of a safe and open environment for disclosure of symptoms while enabling women to reclaim their mothering souls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาเนื่องจากทางคลินิกของการค้นพบเหล่านี้สำหรับพยาบาลต้องการให้เราเปลี่ยนเราปฏิบัติเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้หญิงมากเพียงพอใน ระหว่างตั้งครรภ์ และระยะ postnatal เป็นสิ่งสำคัญที่เรายอมรับลดที่หญิงได้ระบุว่าเป็นการเอื้อต่อการพัฒนาของ PPMD นี้ควรตรงฝึกของเรา โดยให้เราโอกาสสำคัญขอผู้หญิง โดยไม่มีการพิพากษาเกี่ยวกับผลกระทบทางอารมณ์ ของการตั้งครรภ์ ก่อนหน้านี้ปัญหาสุขภาพจิต เกิดประสบการณ์ ปัญหาการเลี้ยงลูกด้วยนม นี้อาจมีประโยชน์ลึกเข้าไปในจิตใจเป็นผู้หญิง และอนุญาตให้สำหรับการสนทนาเปิด และเซฟในบริบทต่าง ๆ ทางคลินิกได้ ภาพดอกไม้และละอายใจที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยทางจิตเวชมีต่อทำหน้าที่เป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับผู้หญิงเพื่อค้นหาความช่วยเหลือจากเลย์และมืออาชีพผู้อื่นเมื่อประสบ PPMD (Pinto Foltz & Logsdon, 2008) ในการศึกษานี้ พูดแม่มักของภาพดอกไม้ทั่วโรคจิตที่ถูกบังคับให้ซ่อน และหน้ากาก symtoms และความรู้สึกทางลบรอบ ๆ mothering สุด ลดลงระดับคุณภาพชีวิตของตน ขณะเดียวกัน ในการรักษาของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการพิพากษาจากผู้อื่น พระองค์ระบุว่า การโต้ตอบกับเด็กได้อย่างเด่นชัดมักจะสมบูรณ์ล่าช้า โรคอารมณ์แม่มากลดคุณภาพของการโต้ตอบระหว่าง dyad ที่สุด เกิดความล่าช้าทางอารมณ์ ทางสังคม และการรับรู้ของเด็ก (Luoma et al, 2001) ผลลัพธ์สำหรับเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งทำลาย และ correlated กับ chronicity บ่งชี้ว่า การรักษาล่าช้ามีผลกระทบระยะยาวที่สำคัญ dyad และหน่วยครอบครัวทั้งการเจ็บป่วยของแม่ (Hay et al.2001) ผลการวิจัยเหล่านี้เน้นความเร่งด่วนในการตรวจ และรักษาโรคจิตในประชากรนี้ยัง ให้หลักฐานแข็งแรงที่ว่า ผู้หญิงต้องการจะถามโดยตรง และเปิดสถานสุขภาพจิต The finding that maternity care should be delivered within the context of the mother-child dyad as the unit of care is an important one. Our current system often places primary focus on the health and well-ness of infants to the exclusion of their mothers. Women need their physical health monitored appropriately but also need emotionally supportive care that values and honors the needs of both women and their babies. This philosophy of care highlights the necessity for a holistic approach with the dyad together as a focus throughout this life event. Women very clearly identified that they wanted universal screening for mood disorders to be implemented as part of the standard of practice for maternity care. Screening for mood disorders is a simple and economical process that is well within the scope of our nursing practice allowing us to not only take ownership for its implementation but also to be leaders in advocating for this best practice standard to be availiable to all women. The design and delivery of mass screening programs for perinatal mood disorders will require the concerted effort of maternal-child nurses, pubic and community health nurses, and other nurses who work directly with this population. The most significant limitation of the study findings is that they are not generalizable beyond the present participant sample. The mothers who participated within this study were all well-educated, White,mature (mean age=32.6), professional women with few financial or social limitations. Further, all of the participant had partners who were able to provide at least minimal instrumental and emotional support. For new mothers without these financial, emotional, and social benefits, the experience of a PPMD would undoubtedly be more profound and complex. As a result,the study findings must be transferred to other populations with considerable caution.
Conclusion
In listening to women's voices, we now have a greater understanding of the barriers that prevent them from seeking help for a PPMD. Further, by directly asking mothers how the process can be enabled, the women have provided solutions toward improving care around their mental health needs during this important development life stage. This should also facilitate making women's mental health a priority within the context of a safe and open environment for disclosure of symptoms while enabling women to reclaim their mothering souls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
นัยทางคลินิกของการค้นพบเหล่านี้สำหรับพยาบาล ต้องการให้เราเปลี่ยนวิธีการของเราที่จะเพิ่มเติมอย่างเพียงพอตอบสนองความต้องการของผู้หญิงในระหว่างตั้งครรภ์และช่วงหลังคลอด . มันเป็นสิ่งสำคัญที่เรายอมรับว่า ผู้หญิงได้ระบุว่าเป็นปัจจัยเอื้อต่อการพัฒนา ppmd ของนี้ควรจะตรงการปฏิบัติของเราโดยการให้เราโอกาสสำคัญที่จะถามผู้หญิง โดยไม่มีการตัดสินเกี่ยวกับผลกระทบทางอารมณ์ของการตั้งครรภ์ของพวกเขา เกิดประสบการณ์ ปัญหาสุขภาพจิต ก่อนหน้านี้และปัญหาการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ นี้อาจให้ประโยชน์ข้อมูลเชิงลึกในสุขภาพจิตของผู้หญิง และการอนุญาตให้เปิดการอภิปราย และปลอดภัยในบริบททางคลินิกต่าง ๆ