There were 193 males and 134 female

There were 193 males and 134 females
with mean age 62.2+12.1 years old (min 21, max 93)
participating in the present study. A hundred and two
patients had spasticity of both elbow and knee flexors.
Thirty-four patients had spasticity of either elbow or
knee flexors. Therefore, the total prevalence of
poststroke spasticity was 41.6% (95% CI = 36.4-47.0).
Focusing on the single joint, the prevalences of
spasticity of elbow and knee flexors were 4.9% and
5.5% respectively. (Table 1). Among those who
developed spasticity, it could be elicited on admission
in most patients. The degree of spasticity according
to the MAS score was grade 1 for the majority. The
number of patients who had spasticity with MAS
grade 1+ and 2 were quite close in value. Notably,
significant spasticity which was defined as the muscle
tone abnormalities with MAS grade 3 and 4, was
very few. Only one patient had spasticity with MAS
grade 3 and none reported spasticity with MAS
grade 4 (Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี 193 ชายและหญิง 134มีค่าเฉลี่ยอายุ 62.2 + 12.1 ปี (21 สูงสุด 93 นาที)มีส่วนร่วมในการศึกษาปัจจุบัน ร้อย และสองผู้ป่วยมีความรู้ความเข้าใจของ flexors ทั้งศอกและเข่า4 ผู้ป่วยมีความรู้ความเข้าใจของศอกอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือflexors เข่า ดังนั้น ส่วนรวมของความรู้ความเข้าใจ poststroke ได้ 41.6% (95% CI = 36.4 47.0)เน้นร่วมเดียว prevalences ของความรู้ความเข้าใจของ flexors ศอกและเข่าได้ 4.9% และ5.5% ตามลำดับ (ตาราง 1) ในหมู่ผู้คนพัฒนาความรู้ความเข้าใจ สามารถ elicited บนเข้าในผู้ป่วยส่วนใหญ่ ระดับของความรู้ความเข้าใจตามการมาส คะแนนได้เกรด 1 สำหรับส่วนใหญ่ ที่จำนวนผู้ป่วยที่มีความรู้ความเข้าใจกับมาสเกรด 1 + และ 2 ถูกปิดค่อนข้างในค่า ยวดความรู้ความเข้าใจสำคัญที่ถูกกำหนดเป็นกล้ามเนื้อความผิดปกติกับมาสชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 4 โทนสี ถูกมากน้อย ผู้ป่วยเพียงมีความรู้ความเข้าใจกับมาสชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และไม่มีความรู้ความเข้าใจกับมาสที่รายงานเกรด 4 (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มี 193 เพศชายและเพศหญิง 134
มีค่าเฉลี่ยอายุ 62.2 + 12.1 ปี (ต่ำสุด 21 สูงสุด 93)
มีส่วนร่วมในการศึกษาปัจจุบัน ร้อยและสองผู้ป่วยที่มีเกร็งข้อศอกและหัวเข่า flexors. ผู้ป่วยสามสิบสี่มีเกร็งอย่างใดอย่างหนึ่งหรือข้อศอกflexors เข่า ดังนั้นความชุกรวมของเกร็ง poststroke เป็น 41.6% (95% CI = 36.4-47.0). มุ่งเน้นไปที่ข้อเดียวชุกของเกร็งข้อศอกและหัวเข่า flexors เป็น 4.9% และ 5.5% ตามลำดับ (ตารางที่ 1). ในบรรดาผู้ที่ได้รับการพัฒนาเกร็งมันอาจจะออกมาในวันที่เข้ารับการรักษาในผู้ป่วยส่วนใหญ่ ระดับของเกร็งตามไปคะแนน MAS เป็นชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ส่วนใหญ่ จำนวนผู้ป่วยที่มีเกร็งกับ MAS เกรด 1 + 2 ก็ค่อนข้างใกล้เคียงกับมูลค่า ยวดเกร็งอย่างมีนัยสำคัญซึ่งได้รับการกำหนดให้เป็นกล้ามเนื้อผิดปกติเสียงกับMAS ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 4 เป็นน้อยมาก เพียงคนเดียวที่ผู้ป่วยมีเกร็งกับ MAS ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และไม่มีรายงานเกร็งกับ MAS ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 (ตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Weekday.Weekday.Weekday.