These limitations can be summarised

These limitations can be summarised as presented in Table 2. To sum up, the methods of systemic sustainability assessment are not currently used in tourism, except in a recent study by Ko (2001) who argues that tourism sustainability can be measured with quantitative
data, suggesting the barometer of tourism sustainability (BTS) model. However, the model includes a significant limitation, namely that the BTS fails to explain the level of sustainability of individual indicators, although it may be useful in presenting a comprehensive level of sustainability in a specific tourist facility or destination. This situation that lacks appropriate assessment tools leads to the development of a systemic sustainability assessment model to see if tourism is progressing towards a sustainable form of development and finally
contributing to a sustainable community. In particular, in the area of sustainability assessment, practical implementation methodologies, rather than superficial approaches, are required. Without such a practical approach, the term STD is likely to become ‘propaganda’ or a ‘slogan’, which is a source of concern for many people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อ จำกัด เหล่านี้สามารถสรุปได้ดังแสดงในตารางที่ 2 เพื่อสรุปวิธีการของการประเมินความยั่งยืนของระบบที่ไม่ได้ใช้ในปัจจุบันในการท่องเที่ยวยกเว้นในการศึกษาล่าสุดโดย ko (2001) ที่ระบุว่าการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนสามารถวัดได้ด้วยข้อมูลเชิงปริมาณ
บอกบารอมิเตอร์ของความยั่งยืนการท่องเที่ยว (BTS) รุ่น . แต่รูปแบบรวมถึงข้อ จำกัด ที่สำคัญคือว่ารถไฟฟ้าล้มเหลวในการอธิบายระดับของความยั่งยืนของตัวชี้วัดรายบุคคลถึงแม้ว่ามันอาจจะมีประโยชน์ในการนำเสนอระดับที่ครอบคลุมของการพัฒนาอย่างยั่งยืนในสถานที่ท่องเที่ยวที่เฉพาะเจาะจงหรือปลายทางสถานการณ์ที่ไม่มีเครื่องมือในการประเมินที่เหมาะสมนี้นำไปสู่​​การพัฒนารูปแบบการประเมินความยั่งยืนของระบบเพื่อดูว่าการท่องเที่ยวจะก้าวหน้าไปสู่​​รูปแบบของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและในที่สุด
เอื้อต่อชุมชนอย่างยั่งยืน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของการประเมินความยั่งยืนของวิธีการปฏิบัติจริงมากกว่าวิธีการตื้น ๆ ,จะต้อง โดยไม่ต้องดังกล่าวเป็นวิธีการปฏิบัติที่มาตรฐานระยะมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นโฆษณาชวนเชื่อ 'หรือ' สโลแกน 'ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของความกังวลสำหรับคนจำนวนมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อจำกัดเหล่านี้สามารถเป็น summarised ตามที่แสดงในตารางที่ 2 รวม วิธีการประเมินความยั่งยืนระบบปัจจุบันไม่ใช้ท่องเที่ยว ยกเว้นในการศึกษาล่าสุดโดยเกาะ (2001) ที่จนท่องเที่ยวที่ ยั่งยืนสามารถวัดเชิงปริมาณด้วย
ข้อมูล บารอมิเตอร์ท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (BTS) รุ่นแนะนำ อย่างไรก็ตาม แบบมีข้อจำกัดสำคัญ คือว่า BTS ไม่อธิบายระดับของความยั่งยืนของแต่ละตัวบ่งชี้ แม้ว่ามันอาจเป็นประโยชน์ในการนำเสนอระดับความครอบคลุมของความยั่งยืนในการท่องเที่ยวสิ่งอำนวยความสะดวกหรือปลายทาง สถานการณ์นี้ไม่มีเครื่องมือประเมินที่เหมาะสมนำไปสู่การพัฒนาแบบประเมินความยั่งยืนระบบดูหากท่องเที่ยวเป็นความก้าวหน้าแบบยั่งยืนของการพัฒนาต่อ และสุดท้าย
สนับสนุนชุมชนอย่างยั่งยืน ในพื้นที่ของการประเมินความยั่งยืน ประสบผล มากกว่า วิธีผิวเผิน โดยเฉพาะ จำเป็นต้องใช้ ไม่ดังกล่าวเป็นวิธีการปฏิบัติ STD ระยะเป็นแนวโน้มที่จะกลายเป็น "โฆษณาชวนเชื่อ' หรือเป็น 'สโลแกน' ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของความกังวลสำหรับหลายคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อจำกัดเหล่านี้จะสามารถสรุปและนำเสนอในตารางที่ 2 สรุปวิธีการของการประเมินความยั่งยืนอย่างเป็นระบบไม่ได้ใช้ในการท่องเที่ยวยกเว้นในการศึกษาวิจัยเมื่อไม่นานมานี้โดยเกาะ( 2001 )ที่ได้ให้เหตุผลว่าความยั่งยืนการท่องเที่ยวสามารถวัดได้ด้วยข้อมูลเชิงปริมาณ
ซึ่งจะช่วยแนะนำมิเตอร์การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน(รถไฟฟ้าบีทีเอส)รุ่นในขณะนี้ แต่ถึงอย่างไรก็ตามรุ่นที่มีการจำกัดอย่างมีนัยสำคัญที่นั่นคือรถไฟฟ้าบีทีเอสไม่สามารถอธิบายถึงระดับของความยั่งยืนของไฟแสดงสถานะแบบเฉพาะรายแม้ว่าอาจจะเป็นประโยชน์ในการนำเสนอระดับที่ครอบคลุมในด้านของความยั่งยืนในส่วนอำนวยความสะดวกด้านท่องเที่ยวเฉพาะที่หรือปลายทางสถานการณ์นี้ที่ขาดเครื่องมือการประเมินผลการปฏิบัติงานที่เหมาะสมนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนของการประเมินผลการปฏิบัติงานอย่างเป็นระบบเพื่อดูว่าการท่องเที่ยวเป็นความก้าวหน้าไปสู่รูปแบบของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและสุดท้าย
ซึ่งจะช่วยส่งผลให้ชุมชนได้อย่างยั่งยืน โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีการประเมินความยั่งยืนวืธีดำเนินงานมาตรฐานการนำไปใช้ในทางปฏิบัติมากกว่าวิธีการตื้นๆจำเป็นต้องมี โดยไม่มีการปฏิบัติเช่นคำว่า STD มีโอกาสที่จะกลายเป็น"การโฆษณาชวนเชื่อหรือ'สโลแกนที่'ซึ่งมีแหล่งที่มาของปัญหาของผู้คนจำนวนมาก