His expression is really scary.Well

His expression is really scary.

Well, that’s to be expected, Marcel found training to be really tiresome and basically threw him out, but suddenly told him to come over here again today.

As expected of someone who’s had actual combat experience, he didn’t even need to raise his hand against me to scare me, he seems like an experienced warrior. But his hostile aura stings so much, it hurts.

Meh, I won’t get anywhere if I just cower back and shrink from him, let’s attack.

“I apologize for my rudeness in selfishly summoning you over here again so suddenly. And so, once again, I would like to request that you instruct me in swordsmanship. I’m going to be just like Raiheart-dono.”

I lowered my head towards him, and told him the reason for calling him here.

Although he didn’t refuse to come here, he’s probably still quite unwilling.

“I understand. Then let’s begin immediately.”

He agreed really quickly.

Oi oi, he’s surprisingly easy-going for such an experienced warrior.

Is he seeing me clearly or something?

“Before that, let me apologize to Marcel-sama as well. I was hiding while seeing how Marcel-sama was practicing on the training field. Please forgive me.”

While I was still confused at how readily he agreed, Lloyd lowered his head towards me.

“Oi, you bastard! Seeing something so unsightly!”

At seeing me pretend to get angry in my “round pig” mode, Lloyd laughed a little.

“When your servant-dono summoned me, honestly I didn’t really want to go at first, but I changed my mind when I saw how you were just earlier. Seeing how much of an effort you’re making, I think I’ll grant you my sword one more time.”

As expected of a master. He knows what to look for.

“Mmm, I have great expectations.”

I nodded magnanimously.

“Then, let’s start with doing ten laps here.”

“T, ten laps! Lloyd! You just said you’ve been watching me! I’ve just been running up to now! It’s impossible for me to do another ten laps! Teach me the sword, the sword!”

“Since you’ve had some fruit and gotten some rest, you can do another ten laps. Besides, you’re not at the level where you’re ready to use a sword yet, let’s go, start running.”

He forced me up without waiting for my reply, and I started running.

Sure enough, I ran out of energy after five laps, and Lloyd kept alternating between encouraging me and being really strict with me, and I finished ten laps somehow.

“As expected of Marcel-sama who’s trying to be like the king’s brother Raiheart-dono, you completed the ten laps wonderfully.”

“Of, of course, this, much.”

I had an orange to hydrate myself while trying to catch my breath. After resting for a little while, I stood up again.

“Alright, let’s start practicing the sword……”

“Let’s do another ten laps.”

Without changing the training method one bit, Lloyd said so with a forceful smile.

……Let’s start calling him a demonic drill sergeant instead of an experienced warrior.

That’s what I decided in my mind as I began to run again in the training field unsteadily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิพจน์ของเขาเป็นน่ากลัวจริง ๆดี ที่จะคาดหวัง Marcel พบฝึกจะน่าเบื่อจริง ๆ และพื้นโยนเขาออก แต่ก็บอกว่า เขามาที่นี่อีกครั้งวันนี้ตามที่คาดหวังของคนที่มีประสบการณ์ต่อสู้จริง แม้เขาไม่ได้ต้องยกมือของเขากับฉันหลอกให้ฉัน เขาดูเหมือนนักรบมีประสบการณ์ แต่เขาเป็น aura ไร้มาก เจ็บMeh ฉันจะไม่ได้รับตำแหน่งใด ๆ ถ้าฉันเพียง cower กลับหดหัวเขา มาโจมตี"ขอโทษในความหยาบคายของฉันใน selfishly อัญเชิญคุณมากกว่าที่นี่อีกดังนั้นก็ และดังนั้น อีกครั้ง อยากขอให้ คุณแนะนำฉันใน swordsmanship ฉันจะเป็นเหมือน Raiheart-dono "ผมของฉันมุ่งหน้าสู่เขาลดลง และบอกเหตุผลในการเรียกเขาที่นี่แม้ว่าเขาไม่ได้ปฏิเสธที่จะมาที่นี่ เขาไม่อาจจะยังค่อนข้าง"ผมเข้าใจ แล้วลองเริ่มต้นทันที. "เขาตกลงอย่างรวดเร็วจริง ๆOi oi กำลังและน่าแปลกใจสำหรับเช่นเป็นนักรบมีประสบการณ์คือเขาเห็นผมชัดเจน หรืออะไร"ก่อนที่ ผมโทษ Marcel sama เช่นกัน ฉันถูกซ่อนในขณะที่เห็นว่า Marcel sama ถูกฝึกที่สนามฝึก โปรดยกโทษให้ฉันด้วย"ในขณะที่ผมยังสับสนที่เขาตกลงว่า พร้อม ลอยด์ลดลงศีรษะของเขาต่อฉัน"อ้อย คุณลูกครึ่ง เห็นสิ่งที่ไม่น่าดูมาก"ที่เห็นผมทำเป็นจะโกรธในโหมดของฉัน "ปัดหมู" ลอยด์หัวเราะเล็กน้อย“When your servant-dono summoned me, honestly I didn’t really want to go at first, but I changed my mind when I saw how you were just earlier. Seeing how much of an effort you’re making, I think I’ll grant you my sword one more time.”As expected of a master. He knows what to look for.“Mmm, I have great expectations.”I nodded magnanimously.“Then, let’s start with doing ten laps here.”“T, ten laps! Lloyd! You just said you’ve been watching me! I’ve just been running up to now! It’s impossible for me to do another ten laps! Teach me the sword, the sword!”“Since you’ve had some fruit and gotten some rest, you can do another ten laps. Besides, you’re not at the level where you’re ready to use a sword yet, let’s go, start running.”He forced me up without waiting for my reply, and I started running.Sure enough, I ran out of energy after five laps, and Lloyd kept alternating between encouraging me and being really strict with me, and I finished ten laps somehow.“As expected of Marcel-sama who’s trying to be like the king’s brother Raiheart-dono, you completed the ten laps wonderfully.”“Of, of course, this, much.”I had an orange to hydrate myself while trying to catch my breath. After resting for a little while, I stood up again.“Alright, let’s start practicing the sword……”“Let’s do another ten laps.”Without changing the training method one bit, Lloyd said so with a forceful smile.
……Let’s start calling him a demonic drill sergeant instead of an experienced warrior.

That’s what I decided in my mind as I began to run again in the training field unsteadily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสดงออกของเขามันน่ากลัวจริงๆ

แต่ที่เป็นที่คาดหวัง , มาร์เซล พบการฝึกจะน่าเบื่อและก็โยนเขาออกไป แต่ก็บอกให้เขามาที่นี่อีกครั้งในวันนี้

สมกับเป็นคนที่มีประสบการณ์ในการต่อสู้จริง เขาไม่ต้องยกมือของเขากับฉันข้ากลัว เขาดูเหมือนนักรบที่มีประสบการณ์ แต่ออร่าที่เป็นศัตรูของเขาเจ็บมาก มันเจ็บ . . .

อืม ผมจะไม่ไปที่ใดก็ได้ถ้าฉันตื่นกลัวและหดตัวจากเขา ไปกันเถอะ

" ฉันขอโทษ เรื่องความหยาบคายในตัวเองเรียกคุณมาที่นี่อีกอย่างกระทันหัน ดังนั้น , อีกครั้ง , ฉันต้องการให้คุณสอนฉันในเพลงกระบี่ . ผมจะเป็นเหมือน raiheart โดะ "

ฉันลดหัวของฉันที่มีต่อเขา และบอกเขาว่า เหตุผลที่เรียก

ที่นี่เลยถึงแม้ว่าเขาไม่ได้ปฎิเสธที่จะมาที่นี่ เขาอาจจะยังไม่เต็มใจ

" ผมเข้าใจ งั้นเริ่มกันเลย "

เขาตกลงอย่างรวดเร็วจริงๆ

โอ๊ย โอ๊ย เขาจู่ ๆง่ายๆเช่นประสบการณ์นักรบ

คือเขาเห็นผมหรืออะไร

" ก่อนอื่น ผมขออภัย มาร์เซล ท่านได้เป็นอย่างดีฉันกำลังซ่อนอยู่ ขณะที่เห็นว่ามาร์เซล ท่านฝึกในการฝึก โปรดยกโทษให้ฉันด้วย "

ผมยังสับสนอยู่ว่าพร้อมเขาตกลง ลอยด์ก้มหัวต่อฉัน

" เฮ้ย ไอ้บ้า สิ่งที่เห็นแล้วไม่น่าดูเลยนะ "

ที่เห็นฉันแกล้งทำเป็นโกรธในรอบ " หมู " โหมดลอยด์หัวเราะเล็กน้อย

" เมื่อผู้รับใช้ท่านเรียกข้าจริงๆแล้วผมไม่ได้อยากไปจริงๆในตอนแรก แต่ฉันเปลี่ยนความคิดของฉันเมื่อฉันได้เห็นเธอแค่ก่อนหน้านี้ เห็นความพยายามแค่ไหนคุณก็ทำให้ฉันคิดว่าฉันจะให้คุณดาบอีกครั้ง "

สมกับเป็นอาจารย์ เขารู้ว่าจะต้องมองหาอะไร

" อืม ผมมีความคาดหวังที่ยิ่งใหญ่ "

ฉันพยักหน้าใจดี

" งั้นเรามาเริ่มทำสิบรอบค่ะ "

" T , สิบรอบ ! ลอยด์คุณบอกว่าคุณกำลังมองฉันอยู่ ! ฉันเพิ่งวิ่งมาได้ถึงตอนนี้ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับผมที่จะทำอีกสิบรอบ ฉันสอนดาบ ดาบ ! "

" เพราะคุณมีบางผลไม้และได้รับส่วนที่เหลือบางส่วน คุณสามารถทำอีกสิบรอบ นอกจากนี้ คุณไม่ได้อยู่ในระดับที่คุณจะพร้อมที่จะใช้ดาบเลย ไปกันเถอะ เริ่มหนี "

เขาบังคับฉันโดยไม่รอคำตอบจากฉันและฉันเริ่มวิ่ง

พอแน่ใจว่าฉันวิ่งออกจากพลังงานหลังจากห้ารอบ และสลับระหว่างลอยด์ก็ให้กำลังใจผม และการเข้มงวดกับผม และผมก็เสร็จสิบรอบได้

" ตามคาด มาร์เซล ซามะที่พยายามจะเป็นเหมือนพี่ชายของกษัตริย์ raiheart โดะ คุณเสร็จ รอบสิบยิ่งยวด "

" แน่นอนนี้มาก

"ผมมีส้ม ไฮเดรตตัวเองในขณะที่พยายามที่จะจับลมหายใจของฉัน หลังจากพักผ่อนสักพัก ผมก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

" เอาล่ะ เรามาเริ่มฝึกดาบ . . . . . . . "

" อีกสิบรอบ . . . "

โดยไม่ต้องเปลี่ยนวิธีการฝึกนิดเดียว ลอยด์พูดด้วยรอยยิ้มที่หนักแน่น

. . . . . . . เริ่มเรียกเขาว่าปีศาจ จ่าแทน

ประสบการณ์นักรบนั่นคือสิ่งที่ฉันตัดสินใจในจิตใจของฉัน ฉันเริ่มวิ่งอีกครั้งในการฝึกไม่สม่ำเสมอ .