Page 2 of 16Although I was estrange

Page 2 of 16
Although I was estranged from my family, I wasn't surprised by the wedding invitation; I'd decline attendance and sent gifts to similar family gatherings but attached to this invitation was a personal note from my sister, asking me to come. After twenty years, the note was difficult to ignore so I tapped my limited resources and flew to New England for the weekend.

The reception was held at a major Boston hotel, lavished with more food and liquor than a Roman orgy. The scene was peopled with young and happy bodies making thirty-nine years old me feel like an aged, ill-dressed wallflower. Not that my own now-missing dress was high fashion, but I'd spent more than I could afford on something sort-of appropriate I'd now never wear.

Those few attendees close to my age gathered in family groups, chatting about people and topics as remote to me as the big bang theory. I sat in the darkest corner I could find, sipping a drink and quietly slipped off my borrowed, tissue-stuffed shoes, plotting how soon I could escape.

My sister and I spotted each other at the same time, across the room. There was one quick glance before she first looked away and then, with a jaw-dropping second peek she recognized me and tendered a weak smile before turning away. Not even a wave. If Suzie wanted me to attend, why was she shocked at seeing me? Why didn't she come over and greet me?


Previous Page
A A A A
Next Page

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน้า 2 จาก 16แม้ว่าฉันถูก estranged จากครอบครัวของฉัน ฉันไม่ประหลาดใจ โดยการเชิญงานแต่งงาน ฉันจะปฏิเสธการเข้า และส่งของขวัญไปเลี้ยงเหมือนกัน แต่กับคำเชิญนี้เป็นบันทึกย่อส่วนบุคคลจากน้องสาวของฉัน ขอให้มา หลังจากยี่สิบปี หมายเหตุก็ยากที่จะละเว้นดังนั้นฉันเคาะทรัพยากรที่จำกัดของฉัน และบินไปอังกฤษใหม่วันหยุดสุดสัปดาห์ต้อนรับจัดขึ้นที่โรงแรมบอสตันหลัก lavished อาหารและเหล้ากว่า orgy โรมันมากกว่า ฉากถูก peopled กับหนุ่มสาว และรู้สึกว่าร่างกายมีความสุขที่ทำสามสิบเก้าปี wallflower มีอายุ ill-dressed ไม่ว่า เครื่องแต่งกายของตัวเองหายไปตอนนี้แฟชั่นสูง แต่ฉันได้ใช้เวลามากกว่าสามารถข้าพเจ้าเล่าเรียงลำดับของที่เหมาะสมผมจะเดี๋ยวนี้ไม่เคยใส่บรรดาผู้เข้าร่วมประชุมน้อยใกล้กับอายุของฉันรวบรวมในครอบครัว สนทนาเกี่ยวกับคนและหัวข้อเป็นระยะไกลให้ฉันเป็นทฤษฎีบางใหญ่ ฉันนั่งอยู่ในมุมมืดมากที่สุดที่ฉันได้พบ จิบเครื่องดื่ม และเงียบ ๆ เล็ดรอดออกจากฉันยืม เนื้อเยื่อยัดรองเท้า พล็อตเร็วที่สุด ที่ผมสามารถหลบหนีน้องสาวของฉันและฉันพบกันในเวลาเดียวกัน หลังห้อง มีหนึ่งล่ะ ก่อนเธอก่อนมองไปแล้ว มองสองขากรรไกรวางเธอรู้จักฉัน และ tendered ยิ้มอ่อนก่อนจะเปิดไป ไม่ได้เป็นคลื่น ถ้าฉันเข้าร่วม เหตุเธอตกใจที่เห็นผมต้อง Suzie เหตุใดเธอจึงไม่ได้มา และทักทายฉัน หน้าก่อนหน้านี้A A หน้าถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้า 2 จาก 16
ถึงแม้ว่าฉันห่างเหินจากครอบครัว ผมไม่ได้ประหลาดใจโดยการเชิญงานแต่งงาน ; ฉันปฏิเสธการเข้าร่วมประชุมและส่งของขวัญให้กับครอบครัวที่คล้ายกัน แต่แนบบัตรเชิญนี้เป็นความเห็นส่วนตัวจากพี่สาวของฉัน ขอร้องให้ฉันมา หลังจากยี่สิบปี หมายเหตุ ยากที่จะละเว้นฉันเคาะทรัพยากรที่ จำกัด ของฉันและบินไปยังอังกฤษ

สำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์งานครั้งนี้จัดขึ้นที่โรงแรมบอสตันใหญ่ หรูหรา ด้วยอาหารและเหล้าเพิ่มกว่าโรมันปาร์ตี้เซ็กส์หมู่ ที่เกิดเหตุเป็นประเทศที่เต็มไปด้วยเด็กและมีความสุขร่างกายา 39 ปี ฉันรู้สึกเหมือนอายุ ฉันจะแต่งตัว wallflower . ไม่ที่ตัวเองไปแต่งเป็นแฟชั่นสูง แต่ผมก็ใช้เวลามากขึ้นกว่าที่ฉันสามารถจ่ายได้ในบางอย่างที่เหมาะสมผมตอนนี้ไม่ใส่

เหล่านั้นไม่กี่ผู้เข้าร่วมประชุมเกือบจะเท่าฉันรวบรวมในกลุ่มครอบครัว สนทนาเกี่ยวกับคนและหัวข้อที่เป็นรีโมท ให้ฉันเป็นทฤษฎีบิ๊กแบง ฉันนั่งอยู่ในมุมที่มืดที่สุดที่ฉันสามารถหา จิบเครื่องดื่ม และเงียบหายไปของฉันยืม ทิชชู่ยัดรองเท้า วางแผนแล้วฉันจะหนี

พี่สาวของผม ผมเห็นแต่ละอื่น ๆ ในเวลาเดียวกัน ข้ามห้องมีหนึ่งได้อย่างรวดเร็วก่อนที่เธอมองออกไปแล้ว กรามลดลงสองแอบมองเธอยอมรับฉันและยื่นยิ้มอ่อน ก่อนจะหันหน้าหนี ไม่มีแม้แต่คลื่น ถ้าซูซี่ อยากเข้าร่วม ทำไม เธอตกใจที่เห็นฉัน ? ทำไม เธอไม่ได้มาทักทายฉัน



เป็นหน้า A
ต่อไปรึเปล่า หน้า