Andrew Paxton: [referring to the st

Andrew Paxton: [referring to the story about how he proposed to Margaret] You know what? Actually, Margaret loves telling this story, so I'm just gonna let her go ahead and do that. We should just sit and rapture.
Margaret Tate: Wow, okay... wow, where to begin... the story... Well, um, wow... Okay, well, um, Andrew and I... Andrew and I were about to celebrate our first anniversary together and I knew that he'd been itching to ask me to marry him and he was scared, like a little tiny bird. So, I started leaving him little hints here and there because I knew he wouldn't have the guts to ask...
Andrew Paxton: That's not exactly how it happened.
Margaret Tate: No?
Andrew Paxton: No, no, I mean I picked up on all of her little hints... this woman is about as subtle as a gun. Yeah, no what I was worried about was that she might find this little box...
Margaret Tate: Oh, the decoupage box that he made, where he'd taken the time to cut out twenty little pictures of himself, just pasted all over the box. So beautiful! I opened that beautiful little decoupage and out fluttered these tiny little hand cut heart confettis and once they cleared, I looked down and I saw the most beautiful, big...
Andrew Paxton: ...fat nothing! No ring.
Grandma Annie: No ring?
Grace Paxton: What?
Andrew Paxton: No, but inside that box, underneath all that crap, a handwritten note with the address to a hotel, date and time. Real Humphrey Bogart type stuff. Masculine. Naturally, Margaret, she thought...
Margaret Tate: I thought he was seeing someone else... so it was a terrible time for me, but I went to that hotel anyway, I went there and I pounded on the door. But the door was already unlocked. As I swung open that door, there he was...
Andrew Paxton: Standing.
Margaret Tate: Kneeling.
Andrew Paxton: Like a man.
Margaret Tate: On a bed of rosebuds, in a tuxedo. Your son. Your son... and he was choking back soft, soft sobs. And when he held back the tears and finally caught his breath, he said to me...
Andrew Paxton: 'Margaret, will you marry me?' and she said 'yep', the end!
11 of 11 found this interesting | Share this

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอนดรูแพกซ์ตัน: [อ้างถึงเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีการที่เขาเสนอให้มาร์กาเร็ต] คุณรู้หรือไม่ จริง มาร์กาเร็ตรักบอกเรื่องนี้ ดังนั้นฉันเพียงจะให้เธอไปข้างหน้า และทำ เราควรเพียงแค่นั่งและรับงาน
มาร์กาเร็ตเท: ว้าว โอเควัน...ว้าว เริ่มเรื่อง...... ดี ว้าอุ่ม ... เอาล่ะ ดี อึม แอนดรูและ... แอนดรูว์และมีการ เฉลิมฉลองครบรอบปีแรกของเราด้วยกัน และรู้ว่า เขามีอาการคันขอฉันแต่งงานกับเขา และเขากลัว เช่นนกเล็ก ๆ น้อย ดังนั้น ผมเริ่มออกจากเขาน้อยแนะนำมา เพราะผมรู้ว่า เขาไม่มีกึ๋นจะถาม...
แพกซ์ตันแอนดรู: นั่นคือไม่ว่าอย่างไรจะเกิดขึ้น
มาร์กาเร็ตเท: ไม่?
แพกซ์ตันแอนดรู: ไม่ ไม่ ผมหมายถึง ผมรับขึ้นในทั้งหมดของเธอน้อยคำแนะนำ...ผู้หญิงคนนี้จะเกี่ยวกับรายละเอียดเป็นปืน ใช่ ไม่ใช่สิ่งที่ผมเป็นห่วงว่า เธออาจค้นพบกล่องนี้น้อย...
มาร์กาเร็ตเท: โอ้ กล่อง decoupage ที่เขาทำ ซึ่งเขาได้ใช้เวลาเพื่อตัดออก 20 รูปภาพเล็ก ๆ ของตัวเอง เพียงวางทั่วกล่อง สวยงามมาก เปิด decoupage น้อยที่สวยงาม และออก fluttered เหล่านี้เล็กน้อยมือตัด confettis หัวใจ และเมื่อพวกเขาล้าง มองลงเห็นที่สวยที่สุด ดี...
แพกซ์ตันแอนดรู: ... .fat ไม่มีอะไร แหวนไม่
แอนนี่คุณยาย: แหวนไม่?
แพกซ์ตันปลอดหนี้: อะไร?
แอนดรูแพกซ์ตัน: ไม่มี แต่ภายในนั้นกล่อง ภายใต้ทั้งหมดที่อึ บันทึกย่อด้วยลายมือพร้อมอยู่โรงแรม วัน และเวลา สิ่งชนิด Bogart ฟรีย์จริง ชาย ธรรมชาติ มาร์กาเร็ต เธอคิดว่า...
มาร์กาเร็ตเท: ฉันคิดว่า เขาไม่เห็นใคร...มันเป็นเวลาน่ากลัวสำหรับฉัน แต่ผมไปโรงแรมนั้นต่อไป มี และฉันลบหลู่ที่ประตู แต่ประตูถูกปลดล็อกแล้ว เป็นฉัน swung เปิดประตูนั้น เขามี...
แพกซ์ตันแอนดรู: ยืน.
มาร์กาเร็ตเท: นั่ง
แพกซ์ตันแอนดรู: ชอบชาย
มาร์กาเร็ตเท: บนเตียง rosebuds ในการฟผู้หญิง ลูกชายของคุณ ลูกชายของคุณ...และเขาถูก choking กลับ sobs อ่อน นุ่ม เมื่อเขาเดิมน้ำตา และสุดท้าย จับลมหายใจของเขา เขาว่า me. ..
แพกซ์ตันแอนดรู: 'มาร์กาเร็ต จะคุณแต่งงาน กับฉันไหม' และก็ 'ฮ่ะ' สิ้น!
11 11 พบนี้น่าสนใจ | ใช้ร่วมกันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนดรูว์ แพกซ์ตัน : [ หมายถึงเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีการที่เขาเสนอให้พวกคุณรู้อะไรมั้ย ? ที่จริง มาร์กาเร็ต ชอบเล่าเรื่องนี้ ฉันก็จะให้เธอไปทำ เราก็นั่งและความปีติ .
มาร์กาเร็ตเทท : ว้าว โอเค . . . . . . . จะเริ่มตรงไหนดีล่ะ เรื่องราว . . . . . . . อืม ว้าว . . . . . . . โอเค เอ่อ แอนดรูว์กับฉัน . . .แอนดรูและฉันกำลังฉลองครบรอบปีแรกของเราด้วยกัน และฉันก็รู้ว่าเขาอยากให้ฉันแต่งงานกับเขา และเขาก็กลัว เหมือนลูกนกตัวน้อยๆ ดังนั้น ผมจึงทิ้งเขาเล็ก ๆน้อย ๆคำแนะนำที่นี่ เพราะผมรู้ว่าเขาคงไม่กล้าพอที่จะถาม . . . . . . .
แอนดริวแพกซ์ตัน : มันไม่ได้เกิดขึ้นอย่างไร .
มาร์กาเร็ตเทท : ไม่
แอนดริวแพกซ์ตัน : ไม่ ไม่ฉันหมายถึง ฉันเลือกขึ้นในทั้งหมดของคำแนะนำเล็ก ๆน้อย ๆของเธอ . . . . . . . ผู้หญิงคนนี้ฉลาดเป็นกรด ใช่สิ่งที่ผมเป็นกังวลก็คือว่า เธออาจพบนี้กล่องเล็ก . . . . . . .
มาร์กาเร็ตเทท : โอ้ กล่องศิลปะเล็กๆที่เขาทำ ที่เขาใช้เวลาตัดออกยี่สิบภาพเล็ก ๆน้อย ๆของตนได้ เพียงวางทั่วกล่อง สวยมาก ! !ผมเปิด เดคูพาจน้อยสวยงามและออกหวั่นไหวเหล่านี้เล็กตัดมือหัวใจ confettis และเมื่อพวกเขาล้าง มองลงไปแล้วเห็นสวยมาก ใหญ่ . . . . . . .
แอนดริวแพกซ์ตัน : . . . . . . . ไม่อ้วน ! ไม่มีแหวน
คุณยายไม่แหวน ?
เกรซแพกซ์ตัน : อะไร ?
แอนดริวแพกซ์ตัน : เปล่า แต่ในกล่องนั้น ใต้อะไรเทือกนั้น เป็นโน้ตที่เขียนด้วยลายมือกับที่อยู่ของโรงแรม วันที่และเวลาจริง ฮัมฟรีย์ โบการ์ต ประเภทของ ผู้ชาย ธรรมชาติ มาร์กาเร็ต เธอว่า . . . . . . .
มาร์กาเร็ตเทท : ฉันคิดว่าเขามีคนอื่น . . . . . . . มันเป็นช่วงเวลาที่แย่มากสำหรับฉัน แต่ฉันก็ไปที่โรงแรมที่ฉันไปที่นั่น ฉันเคาะประตู . แต่ประตูไม่ได้ล็อคอยู่ เป็นประตูเปิดอ้า มีเขา . . . . . . .

แอนดริวแพกซ์ตัน : ยืน มาร์กาเร็ต เทท : นั่งคุกเข่า
แอนดริวแพกซ์ตัน :
เหมือนผู้ชายมาร์กาเร็ต เทท : บนเตียงของ rosebuds , ในชุดทักซิโด้ ลูกชายของคุณ ลูกชายของคุณ . . . . . . . เขากำลังสะอื้น เบาๆ และเมื่อเขากลับมา น้ำตา และในที่สุดก็จับลมหายใจของเขา เขาพูดกับผม . . . . . . .
แอนดริวแพกซ์ตัน : มาร์กาเร็ต คุณจะแต่งงานกับผมไหม ? ' เธอกล่าวว่า ' ใช่ ' จบ
11 11 พบที่น่าสนใจนี้
| แบ่งปัน