The intestinal microbiome might be

The intestinal microbiome might be an important contributor to the development of type 2 diabetes. This study was designed to test the hypothesis that oral administration of Bifidobacterium species (spp.) (including B. longum, B. bifidum, B. infantis, and B. animalis) may both ameliorate insulin resistance and reduce the expressions of inflammatory adipocytokines. Male Swiss-Webster mice fed a high-fat diet with or without oral administration of Bifidobacterium spp. for 5 weeks were subjected to an insulin tolerance test and an oral glucose tolerance test. Plasma levels of glucose at 30, 60, 90 and 120 min after insulin injection or glucose administration were significantly lower in the Bifidobacterium spp. than in the control group (P < 0.05), showing the beneficial effect of oral administration on insulin resistance in obese Swiss mice. In addition, Bifidobacterium spp. increased the adiponectin mRNA level and decreased those of monocyte chemoattractant protein 1 and interleukin 6 in non-diabetic C57BL/6J mice fed a normal diet, indicating a molecular mechanism which may ameliorate the inflammatory state, thereby reducing insulin resistance. In conclusion, oral administration of Bifidobacterium spp. improves insulin resistance and glucose tolerance in obese mice by reducing inflammation, as it does in the lean state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

microbiome ลำไส้อาจจะมีผู้สนับสนุนที่สำคัญต่อการพัฒนาของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 การศึกษาครั้งนี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อทดสอบสมมติฐานที่ว่าการบริหารช่องปากของ Bifidobacterium ชนิด (spp.) (รวมทั้ง B. longum บี bifidum บี Infantis และบี animalis) อาจเยียวยาทั้งดื้อต่ออินซูลินและลดการแสดงออกของ adipocytokines อักเสบ ชายหนูสวิสเว็บสเตอร์ที่เลี้ยงด้วยอาหารไขมันสูงมีหรือไม่มีการบริหารช่องปากของ Bifidobacterium spp 5 สัปดาห์ถูกยัดเยียดให้ทดสอบความทนทานต่ออินซูลินและการทดสอบความทนทานต่อกลูโคสในช่องปาก ระดับพลาสม่าของกลูโคสวันที่ 30, 60, 90 และ 120 นาทีหลังฉีดอินซูลินหรือการบริหารกลูโคสอย่างมีนัยสำคัญลดลงใน Bifidobacterium spp กว่ากลุ่มควบคุม (p <0.05) แสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ของการบริหารช่องปากที่ดื้อต่ออินซูลินในหนูวิสเป็นโรคอ้วน นอกจากนี้ Bifidobacterium spp เพิ่มขึ้นในระดับ adiponectin mRNA และลดลงของ monocyte โปรตีน chemoattractant ที่ 1 และ interleukin 6 ไม่ได้เป็นเบาหวาน C57BL / 6J หนูที่เลี้ยงด้วยอาหารปกติแสดงให้เห็นกลไกในระดับโมเลกุลซึ่งอาจเยียวยารัฐอักเสบจึงช่วยลดภาวะดื้อต่ออินซูลิน ข้อสรุปในการบริหารช่องปากของ Bifidobacterium spp ช่วยเพิ่มความต้านทานต่ออินซูลินและความทนทานต่อกลูโคสในหนูเป็นโรคอ้วนโดยการลดการอักเสบเช่นเดียวกับในรัฐยัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในลำไส้อาจไมโครไบโผู้สนับสนุนสำคัญที่จะพัฒนาเบาหวานชนิดที่ 2 การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบสมมติฐานที่ว่า การบริหารช่องปากของไบฟิโดแบคทีเรียม สายพันธุ์ ( spp . ) ( รวม พ. longum พ. bifidum พ. infantis และพ. สัตว์ ) ทั้งสองอาจกระเตื้องความต้านทานต่ออินซูลินและลดการแสดงออกของการอักเสบ adipocytokines .ชายชาวสวิส เว็บสเตอร์ หนู อาหารไขมันสูงหรือโดยปราศจากการบริหารช่องปากของ Bifidobacterium spp . 5 สัปดาห์ถูกอินซูลินการทดสอบความทนทานและความทนทานต่อกลูโคสในช่องปากการทดสอบ ระดับพลาสมากลูโคส 30 , 60 , 90 และ 120 นาที หลังฉีดอินซูลินหรือกลูโคสงานลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน Bifidobacterium spp . มากกว่าในกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 )แสดงผลประโยชน์ของการบริหารในความต้านทานต่ออินซูลินในตุ๊สวิสหนู นอกจากนี้ , Bifidobacterium spp . ที่เพิ่มขึ้นและลดลงของระดับของดิโพเนคติน monocyte chemoattractant โปรตีน 1 และอินเตอร์ลิวคิน 6 จาก c57bl / 6j หนูที่ได้รับอาหารปกติ แสดงว่ากลไกระดับโมเลกุลซึ่งอาจกระเตื้องสภาพอักเสบจึงลดการดื้อต่ออินซูลิน สรุป การบริหารช่องปากของ Bifidobacterium spp . เพิ่มความต้านทานอินซูลิน และความทนทานต่อกลูโคสในหนูที่เป็นโรคอ้วนโดยการลดการอักเสบ , มันไม่ ในรัฐ ยัน