“For your possible soaring success,

“For your possible soaring success, you fawned over Xiao Kuangyun, didn’t hesitate to falsely frame my little aunt, forced me and Xia Qingyue apart, and even caused my expulsion…. Hmph, my expulsion was nothing much. If it wasn’t for Xia Qingyue being a Frozen Cloud Asgard disciple and her master being nearby, Xia Qingyue would be doomed! My little aunt would also have to bear the injustice of being brought back to the Xiao Sect and suffer all kinds of humiliation! My grandfather would suffer the bitterness of being alone and spend his entire life harboring a grudge….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณได้ทะยานสู่ความสำเร็จ คุณประจบ Kuangyun เสี่ยว ไม่ลังเลที่จะแอบกรอบป้าน้อย บังคับฉันและ Qingyue เซียะอพาร์ท และแม้กระทั่งเกิดการขับของฉัน... Hmph ขับของฉันนั้นไม่มีอะไรมาก ถ้ามันไม่ได้สำหรับสาวกแช่แข็งเมฆแอสการ์ดและมาสเตอร์ของเธอกำลังใกล้เคียง Qingyue เซียะ Qingyue เซียะจะ doomed ป้าน้อยจะมีหมีความอยุติธรรมของการนำกลับไปให้สำนักเสี่ยว และทรมานทุกอับอาย ตาของฉันจะทุกข์ขื่นคนเดียว และใช้เวลาตลอดชีวิต harboring โกรธ..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สำหรับความสำเร็จที่ทะยานไปได้ของคุณคุณ fawned มากกว่าเสี่ยว Kuangyun ไม่ลังเลที่จะอวดอ้างกรอบป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันบังคับให้ฉันและเซี่ย Qingyue กันและก่อให้เกิดแม้การขับไล่ของฉัน ... Hmph, การขับไล่ของฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก ถ้ามันไม่ได้สำหรับเซี่ย Qingyue เป็นศิษย์เมฆแช่แข็งแอสการ์ดและปริญญาโทของเธอเป็นบริเวณใกล้เคียงเซี่ย Qingyue ถึงวาระที่จะได้รับ! ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันยังคงต้องแบกรับความอยุติธรรมที่จะถูกนำกลับไปยังเสี่ยวนิกายและต้องทนทุกข์ทรมานทุกชนิดของความอัปยศอดสู! คุณปู่ของฉันจะประสบความขมขื่นของการเป็นคนเดียวและใช้ชีวิตทั้งหมดของเขาเก็บงำความเสียใจ ... . "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" สำหรับความสำเร็จที่เป็นไปได้ ( คุณ fawned กว่าเสี่ยว kuangyun ไม่ลังเลที่จะแอบอ้างใส่ร้ายป้าน้อยของฉันบังคับให้ฉันกับเซีย qingyue ออกจากกัน และยังทำให้ถูกไล่ออก . . . . . . . อืม การของผมก็ไม่มีอะไรมาก ถ้าไม่ใช่ เซี่ย qingyue ถูกแช่แข็งและปริญญาโทของเธอถูกเมฆ แอสการ์ด สาวก ที่ เซีย qingyue จะหายนะป้าเล็ก ๆน้อย ๆของฉันก็ต้องทนความอยุติธรรมที่ถูกนำกลับไปเสี่ยวนิกายและประสบทุกชนิดของความอัปยศอดสู ! ปู่ของฉันจะเจ็บปวดขมขื่นของการอยู่คนเดียวและใช้เวลาทั้งหมดในชีวิตของเขาที่ความแค้น . . . . . . . "