The use of titles such as Mr. (pron

The use of titles such as Mr. (pronounced /ˈmɪstə/) , Mrs. (pronounced /ˈmɪsɪz/ ) and Miss (pronounced /mɪs/) has experienced some changes over the centuries. These are contracted forms of the words master and mistress, which were originally titles of courtesy, but by the mid-1600's, these abbreviated foms and their current ponunciation became socially accepted titles. During the ninteenth centrury, the word Mrs. began to be used to refer to a married woman, and Miss to a single woman.
In English-speaking cultures, women traditionally begin to use their husband's last name when they get married. However, these days, not all women follow this tradition - in some areas of work they prefer to keep their single names. In these cases the word Mrs. has to be replaced by the word Ms. (the ponunciation is /məz/) since the social title Mrs. refers only to a married woman using her husband's last name. The term Ms. is also very useful when wirting if we don't know the marital status of the woman we are addressing.
The word Ms. seems to be an abbreviation or blend of both Miss and Mrs. and was first used by Mario Pei in The story of Language, written in 1949. However, be careful because not all women use or prefer this title... so, use it to be on the safe side, but take note if someone corrects you!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ชื่อเช่นนาย (ออกเสียง / mɪstə /) นาง (ออกเสียง / mɪsɪz /) และนางสาว (ออกเสียง / mɪs /) มีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงบางอย่างในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา เหล่านี้เป็นรูปแบบของการทำสัญญาหลักคำและผู้หญิงซึ่งเป็นชื่อเดิมของมารยาท แต่ในช่วงกลาง 1600 เหล่านี้ foms ยากและ ponunciation ปัจจุบันของพวกเขากลายเป็นชื่อที่ยอมรับของสังคม ในช่วง centrury ninteenth คำนางเริ่มที่จะใช้ในการอ้างถึงผู้หญิงที่แต่งงานแล้วและนางสาวที่จะเป็นผู้หญิงคนเดียว.
ในวัฒนธรรมที่พูดภาษาอังกฤษผู้หญิงแบบดั้งเดิมเริ่มใช้นามสกุลของสามีของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้รับการแต่งงาน แต่วันนี้ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนปฏิบัติตามประเพณีนี้ - ในบางพื้นที่ของการทำงานของพวกเขาชอบที่จะให้ชื่อเดียวของพวกเขา ในกรณีนี้คำว่านางจะต้องมีการแทนที่ด้วยคำว่านางสาว (ponunciation เป็น / məz /) ตั้งแต่ชื่อนางสังคมหมายถึงเฉพาะผู้หญิงที่แต่งงานแล้วใช้นามสกุลของสามีของเธอ นางสาวระยะนี้ยังเป็นประโยชน์มากเมื่อ wirting ถ้าเราไม่ทราบสถานภาพของผู้หญิงที่เรามีที่อยู่.
คำนางสาวดูเหมือนว่าจะย่อหรือการผสมผสานของทั้งนางสาวและนางและถูกนำมาใช้เป็นครั้งแรกโดยมาริโอเป่ย ในเรื่องของภาษาที่เขียนในปี 1949 แต่ต้องระวังเพราะผู้หญิงทุกคนไม่ได้ใช้หรือชอบชื่อนี้ ... เพื่อใช้มันจะเป็นในด้านความปลอดภัย แต่จะทราบถ้ามีคนแก้ไขให้คุณ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ชื่อเช่นคุณ ( ออกเสียง / ˈ M ɪเซนต์เพลงชาติ / ) , คุณนาย ( ออกเสียง / ˈ M ɪɪ Z / s ) และนางสาว ( ออกเสียง / s / m ɪ ) มีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงบางอย่างกว่าศตวรรษ เหล่านี้เป็นสัญญารูปแบบของคำหลักและเมียน้อย ซึ่งเดิมชื่อของมารยาท แต่ของ mid-1600 เหล่านี้ย่อรูปแบบ ponunciation ปัจจุบันของพวกเขาและกลายเป็นสังคมยอมรับชื่อในช่วง ninteenth ศตวรรษ คำนาง เริ่มมีการใช้เรียกผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว และพลาดที่จะโสด .
ในวัฒนธรรมการพูดภาษาอังกฤษ ผู้หญิงแบบดั้งเดิมเริ่มที่จะใช้นามสกุลของสามีของพวกเขาเมื่อพวกเขาแต่งงาน อย่างไรก็ตาม วันนี้ ผู้หญิงไม่ทั้งหมดตามประเพณีนี้ในบางพื้นที่ของงานที่พวกเขาต้องการเพื่อให้พวกเขาเดียวชื่อ ในกรณีเหล่านี้คำคุณได้ถูกแทนที่ด้วยคำที่คุณ ( ponunciation / เพลงชาติ Z / M ) ตั้งแต่สังคมชื่อนางหมายถึงเฉพาะผู้หญิงที่แต่งงานแล้วใช้นามสกุลของสามีของเธอ . คำที่คุณยังมีประโยชน์มากเมื่อ wirting ถ้าเราไม่รู้สถานภาพของผู้หญิงที่เราเจอ .
คำที่คุณดูเหมือนจะเป็นชื่อย่อหรือผสมผสานทั้งคุณหนูและคุณนาย และถูกใช้ครั้งแรกโดยมาริโอเพ่ยในเรื่องของภาษาเขียนขึ้นในปี 1949 แต่ต้องระวังเพราะผู้หญิงทั้งหมดไม่ใช้หรือชอบชื่อนี้ . . . . . . . ดังนั้นใช้ให้ปลอดภัย แต่จะทราบถ้าใครแก้ไขให้คุณ