Within Chen Chang Sheng’s body, the

Within Chen Chang Sheng’s body, there is a lake.

That’s right, it had to be said that it was a lake and not a stretch of water in the form of a lake, that’s because this lake was suspended within mid-air; it was not ungenerous, giving the gazer an unhindered and appreciating view.

When Chen Chang Sheng first meditated, he had seen this lake, yet at the time, most of his attention was focused upon the snow plain. The moment he saw this lake, he had been shocked speechless, but he had put it aside temporarily, thus, at the next moment, due to entering a coma after having set the snow plain alight, he hadn’t had the chance to carefully examine this lake.

At this time, his divine sense was akin to a gust of wind, traversing tens of thousands of miles in an instant. He passed by the snow plains and arrived before the lake, he could finally observe the lake clearly, but it was hard to describe.
The lake was akin to an immensely large glass ball, transparent and radiant, yet its surface showed the signs of water ripples, making it also resemble a drop of water that had been expanded countless times, a drop of water that could hover in the air, giving an unusually miraculous feel.

Countless rays of light shot into the suspended lake from all directions, then came together at some point deep within the transparent and bright lake water. Closely following, the light rays melded into each other, or perhaps reflected off one another, giving rise to more colourful rays of light, with the scene being especially dazzling and beautiful.

At first sight, it seemed akin to the Divine State spoken of in myths; upon careful examination, it could be seen that the light rays were variously straight or crooked, forming a mountain within the water.

That mountain had no peak or top; that’s because a peak existed upon every direction. No matter from which angle you start to ascend from, the direction you were facing could be considered the peak.

It didn’t have a peak, but that mountain still had bluffs and streams, with rugged and strange stones. Upon the mountain, there were countless trees that looked akin to coral, trees that had grown to some inestimable height.
Between the trees and the rocky bluffs, paths could faintly be seen, with those paths being complex, extremely narrow and exceptionally steep.

The wind that had been formed from Chen Chang Sheng’s divine sense, upon enter the lake, became slower; revolving around that strange mountain and gazing upon it while being slightly bewildered.

He saw that there vaguely seemed to be a door within a deep section of the mountain path.

Behind the door it was unknown as to if there was a cavern or a miniature world similar to the Education Palace.

Up to this moment, he still couldn’t be sure as to what he was facing, but he could already confirm something, the lake water and the snow plain that had already been burnt out, all came from the same place and were of the same nature – that’s right, this immense volume of lake water had all come from the real world’s night sky and was called Star Brilliance.

That mountain which was surrounded by the lake is his heart.

Clear water followed the lake water’s flow and naturally entered. His divine sense reached the mountain, silently alighting between the bluffs and dazzlingly eye-catching trees.

Subconsciously, he understood that everything centred around that door at the end of the mountain path, he wanted to find that door, but the bluffs shrouded it, neither was there any direction of up and down that can be spoken of.
That door constantly flitted in and out of view and he couldn’t even confirm its location, let alone get near it.

The lake water lightly swelled and that gust of wind broke through the water, carrying with it a foam that resembled pearls, alighting upon a rock on the mountain. A rustling sound could be heard and he lowered his head to look, all he could see was that his foot had trampled some weeds.

Without any hesitation, Chen Chang Sheng started heading forwards along that steep and narrow mountain path.
He was currently in a very mysterious and profound mental state, without feeling or knowledge, even forgetting where he had come from or where he had to go. All he knew was that he had to continue forwards, that he wanted to find that door.

The path twisted and with but a casual glance, eighteen turns could be seen, the trail was slow and no matter how long he walked for, he still remained upon the mountain.
Without clouds and without end, he started to feel tired, but didn’t stop and rest, his foot blistered, but he didn’t pay it any attention. He ran along the path, walked, observed, turned back, ran, turned back yet again. This cycle continued, searching from top to bottom.

Time passed by inexorably and he didn’t even know how long he had spent running along the path and searching, how much time he had used. Finally, at some moment, he found that path.

The mou

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทะเลสาบอยู่ภายในร่างกายเฉินช้าง Shengใช่ มันก็จะสามารถบอกได้ว่า เป็นทะเลสาบและไม่ยืดของน้ำในทะเลสาบ ที่มี เพราะทะเลสาบนี้ถูกระงับภายในกลางอากาศ ก็ไม่ได้ ungenerous, gazer ที่ให้มุมมองที่ละเอียด และชื่นชมเมื่อคิด Chen Sheng ช้างแรก เขาได้เห็นทะเลสาบนี้ แต่ในเวลา ส่วนใหญ่ของความสนใจของเขาให้ความสำคัญตามราบหิมะ ในขณะที่เขาเห็นทะเลสาบนี้ เขาก็ตกใจพูด แต่เขาก็ใส่กันชั่วคราว ดังนั้น ในขณะที่ถัดไป เนื่องจากใส่หมดสติหลังจากมีการตั้งค่าหิมะธรรมดา alight เขาไม่เคยมีโอกาสที่จะตรวจสอบอย่างรอบคอบทะเลสาบนี้ตอนนี้ ความรู้สึกของเขาพระเจ้าถูกเดียว gust ของลม traversing หมื่นไมล์ในทันที เขาผ่านราบหิมะ และมาถึงก่อนทะเลสาบ เขาสามารถก็สังเกตทะเลสาบได้อย่างชัดเจน แต่มันก็ยากที่จะอธิบายทะเลสาบเป็นคล้ายกับยังไม่มีลูกแก้วขนาดใหญ่มาก โปร่งใส และกระจ่าง ใส ได้พบสัญญาณของน้ำระลอก ทำให้มันยัง มีลักษณะของหยดน้ำที่ได้รับการขยายครั้งนับไม่ถ้วน การลดลงของน้ำที่สามารถเลื่อนในอากาศ พื้นผิวของมันให้ความรู้สึกมหัศจรรย์มากยิงแสงลงในทะเลสาบถูกระงับจากทุกทิศ แสงที่นับไม่ถ้วนแล้วมารวมกันในบางจุดที่น้ำทะเลใส และสดใสจากภายใน ต่อไปนี้อย่างใกล้ชิด รัศมีแสงมั่ว ๆ เข้ากัน หรืออาจจะสะท้อนคนอื่น ทำให้เกิดการมีสีสันแสงอ่อน การถ่ายภาพฉากสวยงาม และตื่นตาตื่นใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งแรกพบ มันดูเหมือนคล้ายกับรัฐเจ้าพูดในตำนาน เมื่อตรวจสอบอย่างระมัดระวัง เห็นว่า รังสีของแสงที่ถูกตรง หรือคด งอ ขึ้นรูปภูเขาในน้ำเพิ่มขึ้นมีภูเขาที่ไม่สูงหรือด้านบน นั่นเป็น เพราะอยู่สูงสุดเมื่อทุกทิศทาง ไม่ว่าจากมุมที่คุณเริ่มต้นขึ้นจาก ทิศทางที่คุณได้ซึ่งอาจถือว่าจุดสูงสุดมันไม่ได้มีสูงสุด แต่ภูเขาที่ยังคงมีตลิ่งและลำธาร กับหินขรุขระ และแปลก เมื่อภูเขา มีต้นไม้มากมายที่ดูคล้ายกับปะการัง ต้นไม้ที่เติบโตสูงบางเจคอบระหว่างต้นไม้และตลิ่งหิน เส้นทางรำไรเห็น กับเส้นทางเหล่านี้ซับซ้อน แคบ และสูงชันเป็นพิเศษลมที่ได้รับเกิดจากความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์เฉินช้าง Sheng เมื่อป้อนทะเลสาบ กลายเป็นช้า หมุนรอบที่ภูเขา และชมมันในขณะที่กำลังลำบากใจเล็กน้อยเขาเห็นว่า มีคลับดูเหมือนจะ เป็นประตูภายในส่วนลึกของเส้นทางภูเขาเบื้องหลังประตู ก็รู้จักเป็นถ้ามีเป็นคูหาหรือโลกขนาดเล็กคล้ายกับการศึกษาวังจนถึงขณะนี้ เขายังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เขาถูกหัน แต่เขาสามารถยืนยันแล้วบางสิ่งบางอย่าง น้ำทะเลสาบ และราบหิมะที่มีการเผาออก ทั้งหมดมาจากสถานเดียวกัน และมีธรรมชาติเดียวกัน – ที่เหมาะสม นี้อันยิ่งใหญ่ของน้ำทะเลได้ทั้งหมดมาจากท้องฟ้ากลางคืนของโลกจริง และเรียกดาวสดใสภูเขาที่ซึ่งถูกล้อมรอบ ด้วยทะเลสาบเป็นหัวใจของเขาน้ำใสตามการไหลของน้ำในทะเลสาบ และธรรมชาติป้อน ความรู้สึกของเขาพระเจ้าถึงภูเขา เงียบลงจากรถระหว่างตลิ่งและต้นไม้สะดุดตาทาไม่รู้ตัว เขาเข้าใจว่า ทุกอย่างศูนย์กลางรอบที่ประตูท้ายของเส้นทางภูเขา เขาต้องการหาประตูที่ แต่ตลิ่งการป่าไม้มัน ไม่ได้มีทิศทางการขึ้นและลงที่สามารถจะพูดได้เข้าประตูอย่างต่อเนื่อง flitted ออกดู และเขาไม่สามารถแม้จะยืนยันตำแหน่ง ประสารับใกล้มันน้ำทะเลสาบ swelled เบา ๆ และยากจนที่ gust ของลมผ่านน้ำ แบกกับโฟมที่คล้ายมุก ลงจากรถเมื่อหินบนภูเขา การเฉกเช่นความเสียงอาจจะได้ยินเขาลดลงหัวของเขามอง ทั้งหมดที่เขาสามารถเห็นได้ว่า เท้าของเขาได้เหยียบย่ำวัชพืชบางโดยไม่ลังเล Chen Sheng ช้างเริ่มหัวเรื่องส่งต่อไปตามเส้นทางภูเขาสูงชัน และแคบเขาได้อยู่ในลึกลับ และลึกซึ้งมากสภาพจิตใจ ไม่มีความรู้สึกหรือความรู้ แม้ลืมเขาได้มาจากที่ใดหรือที่เขาต้องไป ทั้งหมดที่เขารู้คือว่า เขาจะดำเนินต่อไปข้างหน้า ว่า เขาต้องการหาประตูที่เส้นทางบิด และมี แต่คม เห็นเปิดสิบแปด เส้นทางช้าไม่นานเขาเดินสำหรับ เขายังคงอยู่ตามภูเขาไม่ มีเมฆ และ ไม่สิ้นสุด เขารู้สึกเหนื่อย แต่ไม่ได้หยุด และส่วนที่เหลือ blistered เท้าของเขา แต่เขาไม่สนใจเรื่องใด ๆ เขาวิ่งตามเส้นทางเดิน สังเกต หันกลับ วิ่ง เปิดอีกครั้ง รอบนี้อย่างต่อเนื่อง ค้นหาจากบนลงล่างเวลาผ่านโดยอัตราและเขาไม่ทราบว่านานเท่าใดเขาได้ใช้เวลาทำงานตามเส้นทาง และการ ค้น ระยะเวลาที่เขาใช้ ในที่สุด บางเวลา เขาพบเส้นทางที่Mou