The Reincarnated Princess’s Shock.

The Reincarnated Princess’s Shock. (2)

Crap… I seriously wanted to cry.

Until the day we met, I’d planned to improve myself.
I hadn’t started looking for him yet because I assumed he wouldn’t have already joined the rank of the knights when I was still a child.
I mean, imagine it. A little girl strongly coming on to an adult man? It wouldn’t be effective at all. (Unless he’s a creepy lolicon!)

At the start of the game, Rosemarie was around 15~16 years old, and Sir Leonhard was already 31. Even then it would’ve been shady for him to date her, so now it’d be completely out of the question.
And I’d thought it would be nothing but heartaches when I met him, but…

It’s over. Not only did the unexpected happen, the way he looked at me with that knowing face? My romance was dashed against the rocks before it could even start.

“Your Highness? What troubles you?”

“Eh… Ahh… It’s nothing.”

Desperately holding in my spilling over tears, I shook my head. I withdrew my hand from the palm of his big hand, and took a step back.

“Sister? Do you hurt somewhere?”

Johan watched me, worried for me despite the fact that I had treated him poorly not so long ago. I smiled to show I was OK, but it might not be convincing enough, so I summoned a real smile for him. He relaxed.

My little brother is so innocent and kind—it pricked my conscience painfully.

Sorry, Johan…
Your sister is wavering, even though she had just decided to strengthen her resolve so that she could raise you right.
All she can think of in front of the guy she likes is smoothing over her blunders. It’s so ugly and cowardly.

From now on, she’ll truly become a demon who won’t waver no matter who stands in her way!

Scolding my stiff muscles, I plastered a smile on my face.

“I apologize for showing you something so unsightly. I am the First Princess, Rosemarie. I thank you for watching over my brothers.”

“Unsightly…?”

Sir Leonhard looked at me strangely. His unexpectedly long lashes blinked several times, and he spoke to himself, singling out a single word.

“Sir Olsen…?”

“Excuse me. Err, Your Highness, do you refer to your brave display from earlier?”

It was foolish of me, but when he said “brave”, I held my breath.
My heart had broken, and it seemed like it would never recover. Now, I have no idea what I stupid expression I’m making, but I hope it’s not something I’ll get teased for later.

“………”

Taking my silence as an answer, a soft look came into Sir Leonhard’s eyes. It was so unexpected I was struck by shyness, and he smiled faintly.

“My sincere apologies. To embarrass a lady is the deepest shame for a knight. However… I am aware of how impolite it will sound, but there is one thing I would add.”

“……?”

“When I saw Your Highness earlier, I found myself thinking…you were magnificent.”

“……!!!”

The moment his words penetrated my brain, the beautiful sound of bells rung out, and the air became stifling hot in an instant. Obviously, I can’t see it, but I could tell that my face was boiling up. My ears were burning!

Oh, no, what do I do? What happened to my resolve?!
A scary sister is not supposed to be blushing! A demonic sister is not supposed to get carried away by romance, falling apart at the hint of a smile!

No matter what I yelled at myself, my body itself was honest.
Contrary to my wishes, the red tinge of my face seemed like it wasn’t in a hurry to leave, I was starting to become faint, and my muscles were turning into jelly.
Lips trembling, all I could do was hang my head.

Sir Leonhard is pretty amazing.
In no time at all, he had me eating out of the palm of his hand so easily.

“Sister.”

“Johan…!”

I had completely forgotten that he was standing next to me.
SNAP! I switched my attention to him, and a chill ran down my back. He sent me a withering look, the cold light in his blue eyes pure contempt.

Oh, shit. I guess he thinks I was making fun of him. While I gave him hell, in front of another man, I acted like a completely different person, cute and bashful. I’m a horrible human being. Fickle. A tease!
I’m a fool!!!

“Why are you blushing, sister?”

I never thought I’d ever see my cute little brother like this. Questioned by such a scornful voice, my words stopped at the lump in my throat. I wanted to apologize and say, “I’m sorry,” but I’m sure that wasn’t enough for him to forgive me.

“Be-because…”

“Johan.”

Unable to watch as I mumbled, hemming and hawing, Chris cut into our conversation.

“Stop condemning Rosé.”

“But, brother!”

“I do understand how you feel, but you shouldn’t take your anger on her.”

Rebuked by Chris, Johan looked down, frustration written all over his face.

“All right.”

I-I’m sorry… I’m such a terrible person. Even though you don’t know what’s going on, I’m making you bear the brunt of everything. I’m really sorry.

“Throwing a tantrum and imprisoning her in a cage of guilt won’t do you any good, either. The current you should understand, right?”

Wait, what? What was Chris saying? How did it go from me messing up bad with my love craze to me needing to get locked up?
I couldn’t follow him at all, but Johan seemed to have no trouble. Suddenly looking very mature, he nodded his head in agreement.

“Yes.”

“Then let’s return to training. There is much to learn.”

Hey, hey, hey. Why do I feel like I’m being left out…?

“Sorry for the holdup. Let’s go, Leonhard.”

“Yes, sir.”

“See you later, Rosé. Sorry we troubled you.”

“Oh uh, not at all. Please work hard on your training…”

Christof and Johan turned on their heels, leaving me in the blank.
Chris left after saying goodbye, but Johan only bowed. He must really hate me now. I was hoping to cure his siscon, but I never wanted to be hated like this.
Is this what they call reaping what you sow?

For some reason, Johan came to a stop in front of Sir Leonhard, his big eyes seeming to challenge the other man as he stared up at him.

“………”

Several seconds passed in silence.
Eventually, Johan left without saying anything, and began walking back to the training area. From behind, it looked as if Johan’s figure had gotten a bit taller.

I wonder if it was just my imagination?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของเจ้าหญิง Reincarnated ช็อก (2) อึ... อย่างจริงจังอยากจะร้องไห้ จนวันที่เราได้พบ ฉันมีแผนการปรับปรุงตัวเอง ไม่ได้เริ่มมองหาเขา ได้เนื่องจากผมถือว่า เขาไม่ได้แล้วเข้าร่วมตำแหน่งอัศวินเมื่อผมยังเด็ก ผมหมายถึง จินตนาการ สาวน้อยขอมาในคนที่เป็นผู้ใหญ่หรือไม่ มันจะไม่ได้ผลเลย (เว้นแต่ว่าเขาเป็นโลลิคอนน่าขนลุก) ที่เริ่มต้นของเกม Rosemarie มีประมาณ 15 ~ 16 ปีเก่า รัก Leonhard ไม่แล้ว 31 แล้วก็จะได้รับร่มเงาเขาจนเธอ แม้ตอนนี้มันจะสมบูรณ์หมดคำถาม และฉันก็คิดว่า มันจะเป็นอะไรแต่ heartaches เมื่อฉันได้พบเขา แต่... มันอยู่เหนือ ไม่เพียงแต่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น วิธีเขามองฉันที่หน้ารู้หรือไม่ รักของฉันมีเส้นประกับหินก่อนสามารถเริ่มต้นได้ "ฝ่าบาท อะไร troubles คุณ" "เอ๊ะ... ตื่นเต้น... มันคืออะไร" จับศีรษะกดหมดในของฉันออกไปน้ำตา ฉันต้องถอนมือจากมือใหญ่ของเขา และเอาขั้นตอนย้อนกลับ "พี่น้อง ทำคุณเจ็บที่ใด" Johan ดูฉัน ห่วงฉันทั้ง ๆ ที่ฉันได้ถือว่าเขาไม่ดีไม่ให้นาน ฉันยิ้มแสดงผมตกลง แต่มันอาจไม่ได้กระตุ้นเพียงพอ เพื่อฉันเรียกรอยยิ้มที่แท้จริงสำหรับเขา เขาผ่อนคลาย พี่น้อย มาให้บริสุทธิ์ชนิด — จะ pricked สามัญสำนึกของฉันเจ็บปวด ขออภัย Johan ... น้องสาวของคุณเป็นรี ๆ รอ ๆ ถึงแม้ว่าเธอได้ตัดสินใจเพียงเพื่อเสริมสร้างแก้ไขของเธอเพื่อให้เธอสามารถเพิ่มคุณขวา ทั้งหมดที่เธอสามารถคิดถึงหน้าคนที่เธอชอบจะราบเรียบกว่าเธอ blunders น่าเกลียดมาก และขี้ขลาดได้ จากนี้ เธออย่างแท้จริงจะเป็นปีศาจที่ไม่พลิ้วไหวเรื่องไม่มีที่ยืนในทางของเธอ ฉัน scolding กล้ามเนื้อของฉันแข็ง ปูนรอยยิ้มบนใบหน้าของฉัน "ขอโทษสำหรับการแสดงสิ่งที่ไม่น่าดูให้ ฉันเจ้าหญิงแรก Rosemarie ขอบคุณสำหรับชมพี่ชายของฉัน" "ไม่น่าดู..." รัก Leonhard มองที่ฉันแพงกว่า ขนตายาวโดยไม่คาดคิดของเขาคันนั้นกะพริบหลายครั้ง และเขาได้พูดกับตัวเอง singling ออกมาคำเดียว "รักโอลเซ็น..." "ขอโทษ ผิด พลาด เจ้าฟ้าของ ทำคุณถึงแสดงผลของคุณกล้าจากก่อนหน้านี้" มันเป็นความโง่เขลาของฉัน แต่เมื่อเขากล่าวว่า "กล้าหาญ" ฉันจับลมหายใจของฉัน หัวใจของฉันได้เสีย และเหมือนว่าจะไม่กู้คืน ตอนนี้ แล้วความคิดว่าฉันโง่นิพจน์ทำ แต่ฉันหวังว่า มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะได้รับ teased ในภายหลัง “………” การเงียบเป็นคำตอบของฉัน ดูอ่อนมาเป็นตารัก Leonhard ก็ไม่คาดคิดดังนั้นฉันหลง ด้วยความอาย และยิ้มรวย ๆ "ฉันขอโทษที่จริงใจ ผู้ใหญ่ผู้หญิงเป็นความอัปยศที่สุดสำหรับอัศวิน อย่างไรก็ตาม... ผมทราบว่า impolite ที่มันจะฟัง แต่มีสิ่งหนึ่งที่จะเพิ่ม" “……?” "เมื่อผมเห็นเจ้าฟ้าของคุณก่อนหน้านี้ พบกลับคิดว่า...คุณมีความสวยงาม" “……!!!” ขณะที่คำพูดของเขาทะลวงสมองของฉัน เสียงระฆังรุ่งออก และอากาศสวยงามกลายเป็นยับยั้งร้อนในทันที อย่างชัดเจน มองไม่เห็น แต่สามารถบอกว่า ใบหน้าของฉันถูกต้มค่า หูของฉันถูกเผา โอ้ ไม่ ฉันทำอะไร เกิดอะไรขึ้นกับการแก้ไขของฉัน น้องสาวที่น่ากลัวไม่ควรจะเป็น blushing น้องสาวอายุไม่ควรจะได้ดำเนินไป ด้วยความโรแมนติก กันล้มที่แนะนำของยิ้ม ร่างกายของฉันเองไม่ซื่อสัตย์ไม่ว่าอะไรฉัน yelled ที่ตัวเอง ขัดกับความประสงค์ของฉัน สีแดงของใบหน้าของฉันดูเหมือนมันไม่ได้รีบไป ฉันได้เริ่มเลือนลาง และกล้ามเนื้อของฉันถูกเปลี่ยนให้เป็นวุ้น งก ๆ ริมฝีปากทั้งหมดที่ฉันไม่ได้วางศีรษะ รัก Leonhard สวยน่าอยู่ ในเวลาไม่นาน เลย เขาได้ฉันรับประทานอาหารออกจากฝ่ามือของเขาเพื่อได้อย่างง่ายดาย "น้องสาว" "Johan..." ทั้งหมดฉันได้ลืมว่า เขายืนข้างฉัน สแนปอิน ฉันเปลี่ยนความสนใจของฉันกับเขา และการเย็นวิ่งไปตามหลัง เขาส่งผมดู withering แสงเย็นของเขาเหยียดล้วนตาสีฟ้า โอ้ ขี้ ผมคิดว่า เขาคิดว่า ฉันได้ทำให้ความสนุกของเขา ในขณะที่ฉันให้เขานรก หน้าคนอื่น ฉันได้ปฏิบัติเช่นบุคคลแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง bashful น่ารัก ฉันเป็นมนุษย์น่ากลัว Fickle การหยอก ฉันเป็นคนโง่!!! "ทำไมมีคุณ blushing น้อง" ฉันไม่เคยคิดจะเคยเห็นน้องน้อยน่ารักเช่นนี้ สอบสวน โดยเสียง scornful คำพูดของฉันหยุดที่ก้อนในคอ อยากจะขอโทษ และพูด ว่า "ผมเสียใจ" แต่ผมมั่นใจว่า ที่ไม่พอให้เขายกโทษให้ฉัน "ได้-เนื่องจาก..." "Johan" สามารถฉัน mumbled อ้ำอึ้ง ดู Chris ตัดเป็นบทสนทนาของเรา "หยุดประณามการใช้ Rosé" "แต่ พี่" "ผมเข้าใจว่าคุณรู้สึก แต่คุณไม่ควรใช้ความโกรธของคุณกับเธอ" ตำหนิ โดย Chris, Johan มองลง แห้วเขียนทั่วใบหน้าของเขา "หมดสิทธิ" ฉัน-ขอ... ฉันเป็นคนน่ากลัว แม้ว่าคุณไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทำคุณหมี brunt ทุกอย่าง ผมเสียใจจริง ๆ "Tantrum การขว้างปา และ imprisoning เธอในกรงของความผิดจะไม่มีเลย อย่างใดอย่างหนึ่ง ปัจจุบันคุณควรเข้าใจ ขวา" รอ อะไร สิ่ง Chris บอก วิธีได้มันไปจาก messing ค่าด้อยด้วยความนิยมผมจำเป็นต้องได้รับการล็อคค่าความรักของฉัน ฉันไม่ตามเขาทั้งหมด แต่ Johan ดูเหมือนจะ มีปัญหาไม่ เขาก็กำลังมีการเติบโต nodded ศีรษะตกลง "ใช่" "แล้วลองกลับไปฝึกอบรม มีอยู่มากในการเรียนรู้" เฮ้ เฮ้ เฮ้ ทำไมทำฉันรู้สึกเหมือนฉันเหลืออยู่ออก... "ขออภัยในการ holdup ลองไป Leonhard" "ใช่ ที่รักกัน" "เห็นคุณในภายหลัง Rosé ขออภัยเราปัญหาคุณ" "โอ้ บริการ ไม่ กรุณาทำงานอย่างหนักในการฝึกอบรมของคุณ..." Christof and Johan turned on their heels, leaving me in the blank. Chris left after saying goodbye, but Johan only bowed. He must really hate me now. I was hoping to cure his siscon, but I never wanted to be hated like this. Is this what they call reaping what you sow? For some reason, Johan came to a stop in front of Sir Leonhard, his big eyes seeming to challenge the other man as he stared up at him. “………” Several seconds passed in silence. Eventually, Johan left without saying anything, and began walking back to the training area. From behind, it looked as if Johan’s figure had gotten a bit taller. I wonder if it was just my imagination?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริ๊นเซ Reincarnated ของช็อก (2) อึ ... ฉันอย่างจริงจังอยากจะร้องไห้. จนกว่าจะถึงวันที่เราพบกันที่ผมวางแผนที่จะปรับปรุงตัวเอง. ผมไม่ได้เริ่มมองหาเขายังเพราะผมถือว่าเขาจะไม่ได้เข้าร่วมแล้วยศอัศวินเมื่อนั้น ฉันยังเป็นเด็ก. ผมหมายถึงคิดว่ามัน สาวน้อยขอมาให้กับผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่? มันจะไม่ได้ผลเลย (ยกเว้นกรณีที่เขาเป็นโลลิคอนที่น่าขนลุก!) ในช่วงเริ่มต้นของเกม, โรสแมรี่อยู่ที่ประมาณ 15 ~ 16 ปีและเซอร์ Leonhard ได้แล้ว 31 แล้วถึงแม้มันจะได้รับร่มเงาให้เขาวันของเธอดังนั้นตอนนี้มันต้องการ จะสมบูรณ์ออกจากคำถาม. และฉันคิดว่ามันจะไม่มีอะไร แต่ความปวดร้าวเมื่อผมได้พบกับเขา แต่ ... มันมากกว่า ไม่เพียง แต่ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นวิธีที่เขามองที่ผมด้วยใบหน้าที่รู้? ความโรแมนติกของฉันถูกประกับหินก่อนที่จะได้สามารถเริ่มต้น. "สมเด็จของคุณ? ปัญหาสิ่งที่คุณ? "" เอ๊ะ ... อ่า ... มันเป็นอะไร. "หมดท่าถือหุ้นในหกของฉันมากกว่าน้ำตาผมสั่นหัวของฉัน ผมถอนตัวออกจากมือของฉันฝ่ามือของเขาใหญ่และเอาขั้นตอนกลับ. "น้องสาว? คุณทำร้ายบาง? "โจฮานดูฉันกังวลสำหรับผมแม้จะมีความจริงที่ว่าฉันได้รับการรักษาไม่ดีเขาไม่นานที่ผ่านมา ฉันยิ้มที่จะแสดงผมก็ตกลง แต่มันอาจจะไม่น่าเชื่อพอดังนั้นฉันเรียกรอยยิ้มที่แท้จริงสำหรับเขา เขาผ่อนคลาย. น้องชายคนเล็กของฉันคือเพื่อให้ผู้บริสุทธิ์และชนิดของมัน pricked มโนธรรมของฉันเจ็บปวด. ขออภัยโจฮาน ... น้องสาวของคุณจะลังเลแม้ว่าเธอเพิ่งตัดสินใจที่จะเสริมสร้างกำลังใจของเธอเพื่อที่เธอจะยกระดับคุณที่ถูกต้อง. ทั้งหมดที่เธอสามารถคิด ในหน้าของผู้ชายที่เธอชอบเป็นที่เรียบกว่าความผิดพลาดของเธอ ก็เพื่อให้น่าเกลียดและขี้ขลาด. จากนี้ไปเธออย่างแท้จริงจะกลายเป็นปีศาจที่จะไม่ลังเลใจว่าใครจะยืนอยู่ในทางของเธอ! ไม่มีดุกล้ามเนื้อแข็งของฉันฉันฉาบรอยยิ้มบนใบหน้าของฉัน. "ฉันขอโทษสำหรับการแสดงบางสิ่งบางอย่าง จึงไม่น่าดู ฉันเป็นเจ้าหญิงครั้งแรก Rosemarie ผมขอขอบคุณสำหรับเฝ้าพี่ชายของฉัน. "" น่าเกลียด ... ? "เซอร์Leonhard มองที่ผมแปลก ขนตายาวโดยไม่คาดคิดของเขากระพริบตาหลายครั้งและเขาพูดกับตัวเองออกมาด่าคำเดียว. "เซอร์โอลเซ่น ... ?" "ขอโทษนะ ข้อผิดพลาดสมเด็จของคุณที่คุณหมายถึงการแสดงผลที่กล้าหาญของคุณจากก่อนหน้านี้? "มันเป็นเรื่องโง่ของฉันแต่เมื่อเขากล่าวว่า" กล้าหาญ "ฉันถือลมหายใจของฉัน. หัวใจของฉันได้หักและมันดูเหมือนว่ามันไม่เคยจะกู้คืน ตอนนี้ผมมีความคิดว่าฉันโง่แสดงออกฉันทำไม่ได้ แต่ผมหวังว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะได้รับการแกล้งในภายหลัง. "......... " การเงียบของฉันเป็นคำตอบดูอ่อนเข้ามาในสายตาของเซอร์เลออน มันเป็นที่ไม่คาดคิดดังนั้นฉันถูกตีด้วยความประหม่าและเขายิ้มอย่างแผ่วเบา. "ขอโทษอย่างจริงใจของฉัน จะทำให้เกิดปัญหาผู้หญิงเป็นความอัปยศที่ลึกที่สุดสำหรับอัศวิน แต่ ... ฉันรู้ว่ามันไม่สุภาพจะเสียง แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันจะเพิ่ม. "" ...... "" ตอนที่ผมเห็นใต้ฝ่าพระบาทก่อนหน้านี้ผมพบว่าตัวเองคิดว่า ... คุณเป็นที่สวยงาม. "" ...... !! "ขณะที่คำพูดของเขาทะลุสมองของฉันเสียงที่สวยงามของระฆังรุ่งออกและกลายเป็นอากาศที่ร้อนอบอ้าวในทันที เห็นได้ชัดว่าผมไม่สามารถดูได้ แต่ผมบอกได้เลยว่าใบหน้าของฉันถูกเดือดขึ้น หูของฉันถูกเผาไหม้! โอ้ไม่ฉันจะทำอย่างไร? เกิดอะไรขึ้นกับการแก้ปัญหาของฉัน ?! น้องสาวที่น่ากลัวไม่ควรที่จะหน้าแดง! น้องสาวปีศาจไม่ควรจะได้รับการดำเนินการไปตามความโรแมนติก, ล้มกันที่คำใบ้ของรอยยิ้ม! ไม่ว่าสิ่งที่ฉันตะโกนใส่ตัวเอง, ร่างกายของฉันเองเป็นคนซื่อสัตย์. ขัดกับความปรารถนาของผมสีแดงของใบหน้าของฉันดูเหมือนมัน ไม่ได้รีบร้อนที่จะออกผมก็เริ่มที่จะกลายเป็นลมและกล้ามเนื้อของฉันได้กลายเป็นวุ้น. ริมฝีปากสั่นทั้งหมดที่ผมทำได้ก็คือแขวนหัวของฉัน. เซอร์ Leonhard เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจสวย. ในเวลาที่ไม่ทั้งหมดที่เขามี ฉันกินออกจากฝ่ามือของเขาได้อย่างง่ายดาย. "น้องสาว". "โจฮาน ... !" ฉันได้ลืมสนิทว่าเขากำลังยืนอยู่ข้างฉัน. SNAP! ผมเปลี่ยนความสนใจของฉันกับเขาและเย็นวิ่งลงด้านหลังของฉัน เขาส่งมาให้ผมดูรุนแรงไฟเย็นในสายตาสีฟ้าของเขาดูถูกบริสุทธิ์. โอ้อึ ผมคิดว่าเขาคิดว่าผมได้ทำให้ความสนุกของเขา ในขณะที่ฉันให้เขานรกในด้านหน้าของชายอีกคนหนึ่งที่ผมทำหน้าที่เหมือนเป็นคนที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์น่ารักและขี้อาย ฉันเป็นมนุษย์ที่น่ากลัว ไม่แน่นอน หยอกล้อ! ฉันเป็นคนโง่ !!! "ทำไมคุณแดงน้องสาว?" ฉันไม่เคยคิดว่าฉันเคยเห็นน้องชายคนเล็กของฉันน่ารักเช่นนี้ ถามด้วยเช่นเสียงดูถูกคำพูดของฉันหยุดที่ก้อนเนื้อในลำคอของฉัน ผมอยากจะขอโทษและพูดว่า "ฉันขอโทษ" แต่ฉันแน่ใจว่าไม่พอสำหรับเขาที่จะยกโทษให้ฉัน. "เป็นเพราะ ... " "โจฮาน." ไม่สามารถที่จะดูเป็นฉันพึมพำ, ไม่แน่ใจ คริสตัดเข้าไปในการสนทนาของเรา. "หยุดประณามRosé." "แต่พี่ชาย!" "ผมไม่เข้าใจว่าคุณรู้สึกอย่างไร แต่คุณไม่ควรใช้ความโกรธของคุณกับเธอ." ตำหนิโดยคริส, โยฮันมองลงแห้วเขียน ให้ทั่วใบหน้าของเขา. "สิทธิทั้งหมด." ฉันขอโทษที่ฉันเป็น ... ฉันเป็นคนที่น่ากลัว ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นผมทำให้คุณแบกหนักหน้าของทุกอย่าง ฉันขอโทษจริงๆ. "โยนอารมณ์ฉุนเฉียวและขังเธออยู่ในกรงของความผิดจะไม่ทำคุณความดีอย่างใดอย่างหนึ่ง ปัจจุบันคุณควรเข้าใจใช่มั้ย? "รออะไร อะไรคือสิ่งที่คริสพูด? วิธีการมันไปจากฉันวุ่นวายที่ไม่ดีกับความบ้าคลั่งความรักของฉันให้ฉันจำเป็นต้องได้รับการล็อคขึ้น? ฉันไม่สามารถทำตามเขาเลย แต่โจฮานดูเหมือนจะมีปัญหา ทันใดนั้นมองผู้ใหญ่มากเขาพยักหน้าในสัญญา. "ใช่." "แล้วขอกลับไปฝึกอบรม มีมากที่จะเรียนรู้. "Hey, hey, hey ทำไมฉันรู้สึกเหมือนฉันถูกปล่อยออก ... ? "ขออภัยในความปล้น Let 's go, เลออน. "" ใช่ครับ. "" เห็นคุณในภายหลัง, Rosé ขออภัยเราทุกข์คุณ. "" โอ้เอ่อไม่ได้เลย กรุณาทำงานอย่างหนักในการฝึกอบรมของคุณ ... "คริสและโจฮานหันบนส้นเท้าของพวกเขาทิ้งฉันในที่ว่างเปล่า. คริสหลังจากบอกลา แต่โจฮานโค้งคำนับเท่านั้น เขาจริงๆต้องเกลียดฉันตอนนี้ ผมหวังที่จะรักษา siscon ของเขา แต่ผมไม่เคยต้องการที่จะเกลียดชังเช่นนี้. นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกเก็บเกี่ยวสิ่งที่คุณหว่านด้วยเหตุผลบางอย่างโจฮานมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเซอร์ Leonhard ตาใหญ่ของเขาดูเหมือนจะท้าทาย คนอื่น ๆ ในขณะที่เขาจ้องขึ้นที่เขา. "......... " หลายวินาทีผ่านไปในความเงียบ. ในที่สุดโจฮานที่เหลือโดยไม่พูดอะไรและเริ่มเดินกลับไปยังพื้นที่การฝึกอบรม จากด้านหลังมันดูราวกับว่าร่างของโจฮานมีอากาศบิตสูง. ฉันสงสัยว่ามันเป็นเพียงแค่จินตนาการของฉัน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช็อกกลับชาติมาเกิดขององค์หญิง . ( 2 )

ไร้สาระ . . . . . . . ผมก็อยากร้อง . . . . . .

จนกว่าจะถึงวันที่เราพบกัน ฉันวางแผนที่จะปรับปรุงตัวเอง .
ผมไม่ได้เริ่มมองหาเขา แต่เพราะฉันคิดว่าเขาคงไม่ได้เข้าร่วมแล้วยศอัศวิน ตอนที่ฉันยังเด็ก
ลองคิดดูมัน . สาวน้อยขอมาหาผู้ชายผู้ใหญ่ มันจะไม่มีประสิทธิภาพเลย( ถ้าเขาเป็นโลลิคอน ! น่าขยะแขยง )

เมื่อเริ่มต้นเกม โรสเมอรี่อยู่ที่ประมาณ 15 ~ 16 ปี และ เซอร์ เลออนฮาร์ด อายุ 31 แล้ว แม้มันคงร่มรื่นให้เขาคบกับเธอ ตอนนี้มันคงจะสมบูรณ์ออกจากคำถาม
และฉันคิดว่ามันคงจะไม่มีอะไร แต่ความเสียใจ เมื่อผมได้พบกับเขา แต่ . . . . . . .

มันมากกว่า ไม่เพียง แต่ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นเขามองฉันด้วยที่รู้จักหน้า ความรักของผมฟาดลงกับโขดหินก่อนที่มันจะเริ่มด้วยซ้ำ

" องค์ชาย ? คุณมีปัญหาอะไรเหรอ ? "

" เอ่อ . . . อ่า . . . . . . . ไม่มีอะไรหรอก "

ก็จับมือของฉัน spilling น้ำตา ผมสั่นหัวของฉัน ผมถอนมือออกจากฝ่ามือใหญ่ของเขา และย้อนกลับไป

" น้องสาว คุณบาดเจ็บตรงไหนไหม "

Johan เฝ้าดูฉันเป็นห่วงฉัน แม้จะมี ความจริงที่ว่า ฉันได้รักษาเขาได้เมื่อไม่นานมานี้ ผมยิ้มให้ผมก็โอเคนะ แต่มันอาจจะไม่น่าพอ ดังนั้นฉันเรียกรอยยิ้มที่แท้จริงสำหรับเขา เขาผ่อนคลาย

น้องชายที่ไร้เดียงสาและชนิดมันแทงจิตสำนึกของฉันเจ็บปวด

โทษทีโย . . . . . . .
พี่สาวเป็นคนโลเลถึงแม้ว่าเธอเพิ่งตัดสินใจที่จะเสริมสร้างของเธอในการแก้ไขเพื่อที่เธอสามารถยกคุณขวา .
ทั้งหมดที่เธอสามารถคิดในด้านหน้าของผู้ชายที่เธอชอบคือเรียบกว่าต่อเธอ มันน่าเกลียดและขี้ขลาด .

จากนี้ไปเธอจะอย่างแท้จริงกลายเป็นปีศาจที่ไม่สั่นคลอน ไม่ว่าผู้ที่ยืนในทางของเธอ

ว่ากล้ามเนื้อแข็งของฉันฉันฉาบรอยยิ้มบนใบหน้าของฉัน . . . . . .

" ขอโทษที่แสดงอะไรน่าเกลียด ฉันเป็นเจ้าหญิง ครั้งแรก โรสเมอรี่ . ขอบคุณที่ดูแลน้องชายของฉัน "

" น่าดู . . . . . . . ? "

ท่านเลออนฮาร์ด มองฉันแปลกๆ ขนตายาวอย่างไม่คาดคิด เขากระพริบตาหลายๆ ครั้ง และเขาพูดกับตัวเองออกมาด่าสักคำ ท่านอา

" . . . . . . . "

" ขอโทษนะ เอ่อ องค์ชายคุณหมายถึงแสดงกล้าหาญของคุณเหรอ ? "

ฉันมันโง่เอง แต่เมื่อเขากล่าวว่า " กล้า " ผมกลั้นหายใจ .
หัวใจของฉันหัก และมันดูเหมือนจะไม่หาย ตอนนี้ ผมมีความคิดว่าผมโง่ การแสดงออกที่ฉันทำ แต่ฉันหวังว่ามันจะไม่ใช่เรื่องที่ผมจะได้แกล้งนะ

" . . . "

ใช้ความเงียบเป็นคำตอบ ดูนุ่มๆ มาเซอร์ เลออนฮาร์ด ตามันกระทันหันมาก ผมหลงโดยความอาย เขายิ้มจางๆ

" ขอโทษจากใจจริงของข้า ทำให้ผู้หญิงมีความละอายที่ลึกที่สุดสำหรับอัศวิน แต่ . . . . . . ผมรู้ว่ามันดูไม่สุภาพ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันจะเพิ่ม "

" . . . . . . . ? "

" เมื่อเห็นองค์ชายก่อนหน้านี้ ฉันพบว่าตัวเองคิด . . . . . . . คุณงดงาม . "

" . . . . . . . ! ! ! ! ! ! ! ! "

ตอนนี้คำพูดของฉันทะลุสมองเสียงหวานๆของระฆังดังขึ้น และอากาศก็ร้อนอึดอัดทันที แน่นอน ฉันมองไม่เห็นมัน แต่ผมบอกได้เลยว่าหน้าฉันกำลังเดือดขึ้น หูของฉันกำลังไหม้

โอ้ ไม่นะ ฉันจะทำยังไงดี ? เกิดอะไรขึ้นกับใจของข้า !
พี่สาวน่ากลัวไม่ควรจะเขิน ! พี่สาวปีศาจไม่ควรจะได้พัดพาความรัก ล้มที่คำใบ้ของรอยยิ้ม

ไม่ว่าฉันจะตะโกนใส่ตัวเอง ร่างกายของฉันก็เที่ยงตรง .
ขัดกับความปรารถนาของฉัน แต่งแต้มสีแดงของใบหน้าของฉันเหมือนมันไม่ได้รีบกลับ ฉันเริ่มจะกลายเป็นลมและกล้ามเนื้อของฉันกลายเป็นวุ้น
ริมฝีปากสั่น ผมทำได้แค่แขวนหัวของฉัน


ท่านเลออนฮาร์ด เยอะมาก ไม่มีเวลาเลย เขาทำให้ผมกินจากอุ้งมือของเขาได้ง่ายๆ

" น้องสาว"

" โย . . . . . . . "

ฉันลืมไปซะสนิทเลยว่าเขายืนอยู่ข้างๆฉัน .
snap ! ผมเปลี่ยนความสนใจของฉันกับเขา และ มีชิลวิ่งลงหลังของฉัน เขาส่งฉันตรอมใจ ดูแสงเย็นในของเขา ดวงตาสีฟ้าบริสุทธิ์จริงๆ

. . ฉันเดาว่าเขาคิดว่าฉันหัวเราะเยาะเขา ในขณะที่ฉันให้เขาตกนรก ต่อหน้าชายอื่น ผมก็ทำตัวเหมือนเป็นคนละคน น่ารัก และขี้อายฉันเป็นคนไม่ดี ไม่แน่นอน ล้อ !
ผมโง่ ! ! ! ! ! ! ! !

" เธอหน้าแดงทำไม น้องสาว "

ไม่นึกว่าจะได้เห็นน้องน่ารักอย่างนี้ ถามด้วยเช่นเสียงดูถูก คำพูดของฉันหยุดที่ก้อนในคอของฉัน ฉันอยากจะขอโทษ แล้วบอกว่า " ขอโทษ " แต่ฉันแน่ใจว่า ไม่เพียงพอสำหรับเขาที่จะยกโทษให้ฉัน

" เพราะ . . . . . . . "

" โย "

ไม่สามารถดูฉันพึมพำซักถาม , คริสตัดเข้าสู่การสนทนาของเรา

" หยุดประณาม Ros é "

" แต่น้องชาย ! "

" ฉันเข้าใจนะว่าคุณรู้สึกยังไง แต่คุณไม่ควรใช้อารมณ์กับเธอ "

ห้ามโดยคริสโจฮานมองลงไป เสียงเขียนทั่วใบหน้าของเขา . . . . . .

" เอาล่ะ "

ฉัน ฉันขอโทษ . . . ฉันเป็นคนที่แย่มากๆ แม้ว่าคุณจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นฉันให้คุณแบกหนักหน้าของทุกอย่าง ฉันขอโทษจริงๆ นะ

" โมโห และขังเธอไว้ในกรงของความผิดจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้นหรอก ปัจจุบันคุณควรจะเข้าใจใช่มั้ย "

เดี๋ยว , อะไร ? สิ่งที่คริสพูด ทำไมมันถึงไปจากฉันไปร้ายกับความบ้าคลั่งรัก ฉันต้องถูกขัง ?
ผมไม่สามารถตามเขาทั้งหมด แต่โยฮันที่ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาก็มองผู้ใหญ่มาก เขาพยักหน้าเห็นด้วย

" ค่ะ "

" แล้วมาฝึกต่อ มีมากที่จะเรียนรู้ "

เฮ้ เฮ้ เฮ้ ทำไมผมรู้สึกว่าผมถูกทิ้ง . . . . . . . ?

" ขอโทษสำหรับการหยุดชะงัก ไปกันเถอะ เลินฮาร์ด "

" ครับ "

" แล้วเจอกันนะ รอส ใหม่ ขอโทษที่สร้างปัญหาให้คุณ "

" โอ้ . . ไม่ทั้งหมด กรุณาทำงานให้หนักในการฝึกอบรมของคุณ "

. . . . . . .