By the outbreak of World War II, th

By the outbreak of World War II, the Royal Navy had five sets for different surface ship classes, and others for submarines, incorporated into a complete anti-submarine attack system. The effectiveness of early ASDIC was hamstrung by the use of the depth charge as an anti-submarine weapon. This required an attacking vessel to pass over a submerged contact before dropping charges over the stern, resulting in a loss of ASDIC contact in the moments leading up to attack. The hunter was effectively firing blind, during which time a submarine commander could take evasive action. This situation was remedied by using several ships cooperating and by the adoption of "ahead throwing weapons", such as Hedgehog and later Squid, which projected warheads at a target ahead of the attacker and thus still in ASDIC contact. Developments during the war resulted in British ASDIC sets which used several different shapes of beam, continuously covering blind spots. Later, acoustic torpedoes were used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยการระบาดของสงครามโลกครั้งที่สอง ราชนาวีมีห้าชุดเรียนเรือพื้นผิวแตกต่างกัน และอื่น ๆ สำหรับเรือดำน้ำ เรทเป็นเรือดำน้ำต่อต้านทำโจมตีระบบ ประสิทธิภาพของต้น ASDIC เป็น hamstrung โดยใช้ค่าความลึกเป็นอาวุธต่อต้านเรือดำน้ำ นี้ต้องการเรือโจมตีผ่านผ่านติดต่อน้ำท่วมก่อนที่จะปล่อยค่าธรรมเนียมผ่านสเติร์น เกิดสูญเสียการติดต่อ ASDIC ในช่วงเวลาที่นำไปสู่โจมตี ฮันเตอร์ที่มีประสิทธิภาพถูกยิงตาบอด ในช่วงเวลาที่ผู้บัญชาการใต้น้ำสามารถดำเนินการว่า สถานการณ์นี้ถูก remedied โดยเรือหลายที่ร่วมมือ และยอมรับ "ข้างหน้าทิ้งอาวุธ" เกมส์ทำอาหารและในภายหลัง หมึกซึ่งคาดว่าขีปนาวุธที่เป้าหมาย ก่อนการโจมตี และยังติดต่อ ASDIC พัฒนาระหว่างสงครามส่งผลให้ในชุด ASDIC ที่อังกฤษซึ่งใช้รูปร่างแตกต่างกันหลายของแสง การครอบคลุมจุดที่คนตาบอดอย่างต่อเนื่อง ภายหลัง ได้ใช้ตอร์ปิโดอะคูสติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยการระบาดของสงครามโลกครั้งที่สองกองทัพเรือมีห้าชุดสำหรับผิวหน้าชั้นเรียนเรือที่แตกต่างกันและอื่น ๆ สำหรับเรือดำน้ำรวมอยู่ในระบบการโจมตีต่อต้านเรือดำน้ำที่สมบูรณ์ ประสิทธิผลของ ASDIC ต้นถูกฆ่าโดยการใช้ระเบิดน้ำลึกเป็นอาวุธต่อต้านเรือดำน้ำ เรื่องนี้ต้องมีการโจมตีเรือผ่านไปติดต่อจมอยู่ใต้น้ำก่อนที่จะลดลงค่าใช้จ่ายในช่วงท้ายเกิดการสูญเสียของการติดต่อ ASDIC ในช่วงเวลาที่นำไปสู่​​การโจมตี ฮันเตอร์ถูกยิงได้อย่างมีประสิทธิภาพตาบอดในช่วงเวลาที่ผู้บัญชาการทหารเรือดำน้ำสามารถหลีกเลี่ยงการกระทำ สถานการณ์นี้ได้รับการแก้ไขโดยใช้หลาย ๆ ลำร่วมมือและการยอมรับของ "ก่อนขว้างปาอาวุธ" เช่นเม่นและต่อมาปลาหมึกซึ่งคาดขีปนาวุธที่เป้าหมายข้างหน้าของการโจมตีและทำให้ยังคงอยู่ในการติดต่อ ASDIC การพัฒนาในช่วงสงครามส่งผลให้ในชุด ASDIC อังกฤษซึ่งใช้รูปทรงที่แตกต่างกันของคานอย่างต่อเนื่องครอบคลุมจุดบอด ต่อมาตอร์ปิโดคูสติกถูกนำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการระบาดของสงครามโลกครั้งที่สอง กองทัพเรือมีห้าชุดอื่นพื้นผิวเรือชั้นเรียนและอื่น ๆสำหรับเรือดำน้ำ , Incorporated เป็นสมบูรณ์ต่อต้านเรือดำน้ำโจมตีระบบ ประสิทธิภาพของต้นเครื่องโซน่าถูกฆ่าโดยการใช้ความลึกค่าใช้จ่ายเป็นการต่อต้านเรือดำน้ำอาวุธ นี้เป็นโจมตีเรือผ่านติดต่อมิดก่อนที่จะวางค่าใช้จ่ายทางท้ายเรือความเสียหายของเครื่องโซน่าติดต่อในช่วงเวลาที่นำไปสู่การโจมตี ฮันเตอร์สามารถยิงบอด ซึ่งในระหว่างนั้นเรือดำน้ำผู้บัญชาการได้ทำการหลบหลีก สถานการณ์นี้แก้ไขได้โดยการใช้หลายลำ การประสานงานและการยอมรับ " ข้างหน้าอาวุธขว้าง " เช่น เม่น และปลาหมึกทีหลังซึ่งคาดว่าขีปนาวุธไปที่เป้าหมายข้างหน้าของคนร้าย จึงยังติดต่อเครื่องโซน่า . พัฒนาการในช่วงสงครามทำให้อังกฤษชุดเครื่องโซน่าที่ใช้รูปทรงที่แตกต่างกันหลายของคานต่อเนื่องครอบคลุมจุดบอด ต่อมา อคูสติกตอร์ปิโดใช้