Quarrel with a friend. Don't talk a

Quarrel with a friend. Don't talk about a month. That friend is all relative, and once parents realize it more and more angry. That's why there must be a story to the brothers themselves. At that time, not just parents that taunting relatives are taking to damn us why not love to argue why it is an issue that many say to anyone not clear until some time ago, it makes us know that no one loves us and is concerned only with our relatives, so we adjusted our understanding into talking with friends. With demand, our bound together since childhood, we lost each other, then come talk angry intact until today we still contact the talk always.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทะเลาะกับเพื่อน ไม่พูดคุยเกี่ยวกับเดือน เพื่อนคนนั้นเป็นญาติ และเมื่อผู้ปกครองตระหนักถึงมันโกรธมาก จึงต้องมีเรื่องราวให้พี่น้องตัวเอง ในเวลานั้น พ่อแม่ไม่ใช่เพียงที่ด่าญาติมีการด่าเราทำไมไม่รักจะเถียงทำไมมันเป็นปัญหาพูดให้ทุกคนไม่ชัดเจนจนถึงเวลาที่ผ่านมา มันทำให้เรารู้ว่า ไม่มีใครรักเรา และเป็นความกังวลเฉพาะกับญาติของเรา ดังนั้นเราปรับความเข้าใจในการพูดคุยกับเพื่อน ความต้องการ เราโดดตั้งแต่วัยเด็ก ผูกเราหายกัน แล้วมาคุยโกรธเหมือนเดิมจนถึงวันนี้เรายังคงติดต่อพูดคุยเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทะเลาะกับเพื่อน ไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับเดือน เพื่อนคนนั้นเป็นญาติทั้งหมดและเมื่อพ่อแม่ตระหนักถึงมันมากขึ้นและโกรธมากขึ้น นั่นเป็นเหตุผลที่ต้องมีเรื่องราวที่จะพี่ชายตัวเอง ในเวลานั้นไม่เพียง แต่พ่อแม่ญาติด่าว่าจะพาไปด่าเราว่าทำไมไม่รักที่จะโต้แย้งว่าทำไมมันเป็นปัญหาที่หลายคนบอกว่าให้ทุกคนไม่ชัดเจนจนกว่าเวลาที่ผ่านมามันทำให้เรารู้ว่าไม่มีใครรักเราและเป็นห่วงเท่านั้น กับญาติของเราเราจึงปรับความเข้าใจของเราในการพูดคุยกับเพื่อน กับความต้องการของเราผูกพันกันมาตั้งแต่วัยเด็กที่เราสูญเสียแต่ละอื่น ๆ แล้วมาพูดคุยโกรธเหมือนเดิมจนถึงวันนี้เรายังคงติดต่อพูดคุยเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทะเลาะกับเพื่อน อย่าพูดเรื่องต่อเดือน เพื่อนที่เป็นญาติ และเมื่อพ่อแม่ตระหนักมากขึ้นและโกรธมากขึ้น ว่าทำไมต้องมีข่าวกับพี่น้องตัวเอง ในตอนนั้น ไม่ใช่แค่พ่อแม่ด่าว่าญาติมาด่าเราทำไมชอบเถียงทำไม มันเป็นปัญหาที่หลายคนบอกว่าใครไม่ชัด จนกระทั่งเวลาที่ผ่านมา มันทำให้เรารู้ว่า ไม่มีใครรักเราและเป็นห่วงเพียงกับญาติของเรา เราจึงปรับความเข้าใจของเราไปพูดกับเพื่อน กับความต้องการของเรา ผูกพันกันมาตั้งแต่วัยเด็ก เราห่างกัน แล้วมาพูดโกรธเหมือนเดิมจนถึงวันนี้ เรายังติดต่อคุยกันเสมอ