พายุฝนก็เปรียบเสมือนน้ำตาของที่หญิงสาวหลั่งออกมาเมื่อเจอปัญหาในชีวิต พายุฝนครั้งที่หนึ่งพัดพาเสียจนล้มแทบลุกไม่ขึ้น พายุฝนครั้งที่สองพัดกระหน่ำจนแทบถอนรากถอนโคน
แต่สิ่งที่หญิงสาวพบหลังจากการหลั่งน้ำตาคือ ท้องฟ้าที่มืดมนกลับสดใสขึ้นอีกครั้ง ถ้าปราศจากพายุฝนเหล่านี้ เธอก็คงไม่เติบโตเป็นดอกไม้ที่ออกดอกอออกผลและผลิบานชูช่อ
ดั่งเช่นคำที่ว่า