At entry,78% of the patients had a

At entry,78% of the patients had a diagnosis of
paranoid schizophrenia,15% of schizoaffective
disorder and 7% of psychosis NOS. The mean
duration of the hallucinations at the time of
inclusion was about 11 years (SD ¼ 10.0). The
mean age was 36 years (SD ¼ 11.2),54% was
male; 42% were living alone and 33% with others
(parent,partner,others) in the community,while
24% lived in sheltered accommodations under
mental health care supervision. As for their occupational
status,only three subjects (4%) held a
paid job,while 84% received a welfare,unemployment
or disability pension. The lifetime average
number of admissions was 3. There were no
significant differences between the experimental
and control group on any of the sociodemographic,
diagnostic,medication or medical history variables,
including total admissions,in-patient days,
days in sheltered accommodation or out-patient
contacts (Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในรายการ 78% ของผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัย
โรคจิตเภทแบบหวาดระแวง, 15% ของโรคจิต
ผิดปกติและ 7% ของโรคจิต NOS หมายถึง
ระยะเวลาของภาพหลอนในช่วงเวลาของ
การรวมเป็นประมาณ 11 ปี (SD ¼ 10.0)
อายุเฉลี่ย 36 ปี (SD ¼ 11.2), 54% เป็น
เพศชาย; 42% อาศัยอยู่ตามลำพังและ 33% กับผู้อื่น
(พ่อแม่คู่อื่น ๆ ) ในชุมชนในขณะที่
24% อาศัยอยู่ในห้องพักที่กำบังภายใต้
การกำกับดูแลการดูแลสุขภาพจิต สำหรับการประกอบอาชีพของพวกเขา
สถานะเพียงสามคน (4%) จัด
งานจ่ายในขณะที่ 84% ได้รับสวัสดิการการว่างงาน
หรือบำนาญ อายุการใช้งานเฉลี่ย
จำนวนของการรับสมัครเป็น 3. ไม่มีมี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการทดลอง
กลุ่มและการควบคุมใด ๆ ของยาวนาน,
การวินิจฉัยการรักษาด้วยยาหรือตัวแปรประวัติทางการแพทย์
รวมทั้งการรับสมัครรวมผู้ป่วยในวันที่
วันในที่พักที่กำบังหรือนอก ผู้ป่วย
รายชื่อผู้ติดต่อ (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรายการ , 78 % ของผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัย
หวาดระแวงโรคจิตเภท , 15% ของ schizoaffective
ความผิดปกติและ 7% ของโรคจิตเพิ่มขึ้นเฉลี่ย
ระยะเวลาของภาพหลอนตลอดเวลา
รวมประมาณ 11 ปี ( SD ¼ 10.0 )
หมายถึงอายุ 36 ปี ( SD ¼ 11.2 ) 54 %
ชาย ; 42% อาศัยอยู่คนเดียวและ 33% กับผู้อื่น
( พ่อแม่คู่อื่นๆ ) ในชุมชน ขณะที่
24% อยู่ในซุ้มที่พักภายใต้
กำกับการดูแลสุขภาพจิต สำหรับสถานะอาชีพ
ของพวกเขาเพียงสามคน ( 4% ) ที่จัดขึ้น
งานเงิน ขณะที่ 84% ได้รับสวัสดิการการว่างงาน
หรือบำนาญทุพพลภาพ อายุการใช้งานเฉลี่ย
จำนวนรับสมัคร 3 . ไม่มีความแตกต่างระหว่าง

ทดลองและกลุ่มควบคุมในใด ๆของอุตสาหกรรม
, วินิจฉัยตัวยา หรือประวัติทางการแพทย์ รวมทั้งรับสมัคร
รวมผู้ป่วยในวัน
วันในซุ้มที่พักหรือติดต่องาน
( ตารางที่ 1 )