This paper has analysed public disc

This paper has analysed public discourses on CDF in Kenya's two leading newspapers, CDF legislation and other commentaries and reports to identify the major weaknesses associated with the programme and to propose a new framework of accounting and accountability. These discourses were analysed as text and an interpretation made of the major themes that should guide a new system of accounting and accountability. A limitation of this approach is that newspaper reports and commentaries do not necessarily represent the wishes of the people of Kenya. Nevertheless, it is hoped that future researchers would undertake empirical studies of the systems of accountability in the various communities in Kenya and how these systems can be mobilized into the CDF. Central to such research might be an examination of why some constituents are more willing to participate than others and why CDF seems to have been more successful there than elsewhere.

These weaknesses notwithstanding, this paper divides the Kenyan development space into three fields (Bourdieu, 1989) and employs this schema to illuminate some of the intractable problems bedeviling Kenya's development since independence and why, without change of direction, even CDF would fail. I find that there is disconnect between the articulated aim of CDF of bringing about community participation in development and the actual implementation of this programme. Central to this disconnectedness are the extant systems of accounting and accountability which have continued to perpetuate centralized control of development. While an important aim of accountability is to enable interaction among various groups (Kirk and Mouritsen, 1996) the current accountability system perpetuates asymmetrical power relations between the national planning and development field and the community field. The extant systems of accountability rely on periodical accounting reports which are neither accessible nor understandable to the majority of the people at the grassroots since neither is made available to them in an active medium. The reports are prepared for distant centres of parliament and the executive where they enable them to discuss events at the local, but without giving voice to the local hence perpetuating the distance between the local and the elitist capital of Nairobi. Since the reports do not go into the heart of community input into need identification, project choice, decision making and implementation, it would be difficult to evaluate CDF even on its terms of being more efficient and effective.

I argue that for CDF to meet the great expectations raised about it there is need for radical reform to its systems of accounting and accountability so as to change power relations between the governed and the governor. Reform should be about changing power relations (Caiden, 1991). This framework addresses the question of what is being accounted for and how it is being accounted for. The proposed framework seeks to place the goals and aspirations of the public at the centre of accountability. These goals and aspirations form the basis for identifying what is being accounted for, namely the economic and social capitals that CDF seeks to augment. In terms of how these capitals should be accounted for, the framework proposes a retention of aspects of the prevailing Westminster system of accountability alongside a radical new approach, consistent with a more reflexive practice (Shenkin and Coulson, 2007). The accountability to parliament enables the government to know how much money has been spent in each constituency and for what projects. While the centre in Nairobi needs information about how money has been spent, it is also important this upward system of accountability incorporates measures of performance on how CDF has augmented the economic and social capitals of the constituencies. These measures could include the process followed in each constituency to select members of CDCs, to determine the needs of constituents and to select and evaluate projects.

The problem with the prevailing system of accountability as indicated is its passive nature and upward orientation, which perpetuates extant power relations. There is therefore need for downward accountability to the citizen not through a passive process of producing reports, but a more active engagement with constituents so that their needs and worries can be considered in the decisions that are made. It is envisaged that such accountability would not be limited to formal procedures of accounting, but could include narratives or explanations of how funds have been allocated and how they are being used. This form of accountability should evolve with the needs of the diverse communities (Shenkin and Coulson, 2007). This is a radical proposal where there is need for enfranchisement of citizens, beyond mere five‐year election cycles, to hold central and local authorities to account and to control national resources and the decision making that comes with it. Moving to a social accountability is however not easy, for those steeped in the structured tradition of standardized accounting and accountability (O'Dwyer and Unerman, 2006) and neither is it free. The cost of retaining the four decade old discredited centralized approach is however likely to be higher if recent post‐election events in Kenya are anything to go by.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษนี้มี analysed ประการสาธารณะบน CDF ในเคนยาของหนังสือพิมพ์ชั้นนำสอง CDF กฎหมาย และอรรถกถา และรายงานอื่นระบุจุดอ่อนสำคัญที่เกี่ยวข้องกับโครงการ และเสนอเป็นกรอบใหม่ของการบัญชีและความรับผิดชอบ ประการเหล่านี้มี analysed ข้อความและตีความการทำธีมหลักที่ควรนำระบบบัญชีและความรับผิดชอบใหม่ ข้อจำกัดของวิธีนี้คือการ ที่หนังสือพิมพ์รายงานและอรรถกถาไม่จำเป็นต้องแสดงความปรารถนาของคนเคนยา อย่างไรก็ตาม มันจะหวังว่า นักวิจัยในอนาคตจะดำเนินการศึกษาผลของระบบความรับผิดชอบในชุมชนต่าง ๆ ในเคนยาและวิธีปฏิบัติระบบเหล่านี้จะเป็น CDF ศูนย์กลางการวิจัยอาจจะมีการตรวจสอบเหตุ constituents บางมากเต็มใจเข้าร่วมอื่น ๆ และทำไม CDF น่าจะ ได้ประสบความสำเร็จมีมากกว่าที่อื่นได้จุดอ่อนเหล่านี้อย่างไรก็ตาม กระดาษนี้แบ่งพื้นที่พัฒนาเคนยาสามฟิลด์ (Bourdieu, 1989) และใช้แผนนี้ให้แสงสว่างของปัญหา intractable bedeviling พัฒนาของเคนยาตั้งแต่ความเป็นอิสระและเหตุ ไม่ มีการเปลี่ยนแปลงของทิศทาง CDF แม้จะล้มเหลว พบว่ามีตำแหน่งเป้าหมาย articulated CDF นำเกี่ยวกับมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาและใช้งานจริงของโปรแกรมนี้ ศูนย์กลางนี้ disconnectedness มีระบบยังบัญชีและความรับผิดชอบที่มีต่อการขยายเวลาการควบคุมจากส่วนกลางของการพัฒนา ในขณะที่มีวัตถุประสงค์สำคัญของความรับผิดชอบเป็นการเปิดใช้งานการโต้ตอบระหว่างกลุ่มต่าง ๆ (โบสถ์และ Mouritsen, 1996) ระบบความรับผิดชอบปัจจุบัน perpetuates asymmetrical พลังงานความสัมพันธ์ระหว่างเขตข้อมูลวางแผนและการพัฒนาประเทศและชุมชน ระบบของความรับผิดชอบยังพึ่งรายงานทางบัญชีเป็นครั้งคราวซึ่งจะไม่สามารถเข้าถึงได้และ ไม่เข้าใจคนที่รากหญ้าส่วนใหญ่เนื่องจากไม่ถูกใช้ไปในการใช้งาน รายงานเตรียมไว้สำหรับศูนย์ไกลของรัฐสภาและผู้บริหารที่จะช่วยให้คุณสนทนาเหตุการณ์ ในท้องถิ่น แต่ก็เสียงท้องถิ่นจึง เกิดระยะห่างระหว่างท้องถิ่นและระดับ elitist ไนโรบี เนื่องจากรายงานไปอยู่ใจกลางชุมชนเข้ารหัสต้อง ทางเลือกโครงการ ตัดสินใจ และดำเนินงาน มันจะยากที่จะประเมิน CDF แม้ในเงื่อนไขของการมีประสิทธิภาพมากขึ้น และมีประสิทธิภาพโต้แย้งว่า CDF เพื่อตอบสนองความคาดหวังมากขึ้นเกี่ยวกับมันมีต้องการปฏิรูปรุนแรงของระบบบัญชีและความรับผิดชอบเพื่อเปลี่ยนพลังงานความสัมพันธ์ระหว่างการ governed และผู้ว่าราชการ ปฏิรูปควรจะเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของอำนาจ (Caiden, 1991) กรอบนี้อยู่คำถามอะไรคือการคิดและเป็นการลงบัญชีสำหรับการ กรอบนำเสนอพยายามวางเป้าหมายและความปรารถนาของประชาชนที่ศูนย์กลางของความรับผิดชอบ เป้าหมายและความปรารถนาเหล่านี้เป็นพื้นฐานสำหรับระบุว่าเป็นการลงบัญชี คือเศรษฐกิจ และสังคมเมืองหลวงที่ CDF แนมด้วย ในแง่ของการเมืองหลวงเหล่านี้ควรจะลงบัญชี กรอบงานเก็บข้อมูลด้านระบบเวสต์มินสเตอร์เป็นความรับผิดชอบควบคู่ไปกับความรุนแรงวิธีการใหม่ สอดคล้องกับทางปฏิบัติสะท้อนกลับมากขึ้น (Shenkin และ Coulson, 2007) ความรับผิดชอบเพื่อช่วยให้รัฐสภาได้รับใช้รัฐบาลที่จะต้องทราบจำนวนเงินซึ่งแต่ละตน และ สำหรับโครงการใด ในขณะที่ศูนย์ในไนโรบีต้องการข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการใช้เงิน เป็นสิ่งสำคัญที่วัดประสิทธิภาพในวิธี CDF ได้ออกเมนต์เมืองหลวงทางเศรษฐกิจ และสังคมของชุมชนที่ประกอบด้วยความรับผิดชอบระบบนี้ขึ้น มาตรการเหล่านี้อาจรวมถึงการตามในแต่ละซึ่งตนเลือกสมาชิกของ CDCs กำหนดความต้องการของ constituents เพื่อเลือก และประเมินโครงการปัญหากับระบบเป็นความรับผิดชอบตามที่ระบุเป็นธรรมชาติแฝงความแนวขึ้น ซึ่ง perpetuates ความสัมพันธ์พลังงานยัง จึงมีความรับผิดชอบลงสู่ประชาชนผ่านทางกระบวนการแฝงการผลิตรายงาน แต่หมั้นอยู่กับ constituents เพื่อให้สามารถพิจารณาความต้องการและความกังวลในการตัดสินใจที่จะไม่ต้อง มันเป็น envisaged ที่ความรับผิดชอบดังกล่าวจะไม่ถูกจำกัดขั้นตอนทางบัญชี แต่อาจรวม narratives หรือคำอธิบายของวิธีการปันส่วนเงินและวิธีการที่ใช้ ความรับผิดชอบแบบนี้ควรพัฒนาความต้องการของชุมชนที่หลากหลาย (Shenkin และ Coulson, 2007) นี่คือข้อเสนอที่รุนแรงที่ไม่ต้อง enfranchisement ของประชาชน นอกเหนือจากวงจรการเลือกตั้งเพียง five‐year กุมกลาง และหน่วยงานท้องถิ่น การบัญชี และ การควบคุมทรัพยากรแห่งชาติและการตัดสินใจที่มาพร้อมกับมัน ย้ายไปเป็นความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นอย่างไรก็ตามไม่ง่าย สำหรับดองประเพณีโครงสร้างของมาตรฐานบัญชีและตรวจสอบได้ (O'Dwyer และ Unerman, 2006) และไม่เป็นอิสระกัน ต้นทุนของการรักษาแนวทางส่วนกลางของ discredited เก่าสี่ทศวรรษที่ผ่านมาเป็นอย่างไรก็ตามจะมากขึ้นถ้าเหตุการณ์ post‐election ล่าสุดในเคนยาเป็นอะไรไปด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้ได้มีการวิเคราะห์วาทกรรมของประชาชนเกี่ยวกับ CDF ในประเทศเคนยาสองหนังสือพิมพ์ชั้นนำกฎหมาย CDF และข้อคิดเห็นอื่น ๆ และรายงานไปยังระบุจุดอ่อนที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับโปรแกรมและจะเสนอกรอบการทำงานใหม่ของการบัญชีและการตรวจสอบ วาทกรรมเหล่านี้ถูกนำมาวิเคราะห์เป็นข้อความและการตีความที่ทำจากประเด็นหลักที่ควรให้คำแนะนำระบบใหม่ของการบัญชีและการตรวจสอบ ข้อ จำกัด ของวิธีนี้ก็คือว่ารายงานของหนังสือพิมพ์และข้อคิดเห็นไม่จำเป็นต้องเป็นตัวแทนของความปรารถนาของผู้คนในเคนยา แต่ก็หวังว่านักวิจัยในอนาคตจะดำเนินการศึกษาเชิงประจักษ์ของระบบของความรับผิดชอบในชุมชนต่างๆในเคนยาและวิธีการที่ระบบเหล่านี้จะสามารถระดมเข้าไปใน CDF กลางเพื่อการวิจัยดังกล่าวอาจจะมีการตรวจสอบว่าทำไมองค์ประกอบบางอย่างที่มีความเต็มใจที่จะเข้าร่วมกว่าคนอื่น ๆ และทำไม CDF ดูเหมือนว่าจะได้รับความสำเร็จมากขึ้นมีมากกว่าที่อื่น ๆ . จุดอ่อนเหล่านี้อย่างไรก็ตามบทความนี้แบ่งพื้นที่การพัฒนาเคนยาเป็นสามสาขา (Bourdieu 1989 ) และมีพนักงานคีมานี้เพื่อเพิ่มความสว่างบางส่วนของปัญหาว่ายาก bedeviling การพัฒนาของเคนยาตั้งแต่ความเป็นอิสระและทำไมโดยไม่ต้องเปลี่ยนทิศทางแม้ CDF จะล้มเหลว ผมพบว่ามีการตัดการเชื่อมต่อระหว่างจุดมุ่งหมายของก้อง CDF นำเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาและการปฏิบัติจริงของโปรแกรมนี้ เซ็นทรัล disconnectedness นี้เป็นระบบที่ยังหลงเหลืออยู่ของการบัญชีและความรับผิดชอบที่มีต่อการขยายเวลาการควบคุมจากส่วนกลางของการพัฒนา ในขณะที่จุดมุ่งหมายที่สำคัญของความรับผิดชอบที่จะช่วยให้การทำงานร่วมกันระหว่างกลุ่มต่างๆ (เคิร์กและ Mouritsen, 1996) ระบบความรับผิดชอบปัจจุบันกัลป์ความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่ไม่สมดุลระหว่างการวางแผนแห่งชาติและด้านการพัฒนาและเขตชุมชน ระบบที่ยังหลงเหลืออยู่ของความรับผิดชอบพึ่งพารายงานบัญชีเป็นระยะซึ่งจะไม่สามารถเข้าถึงหรือเข้าใจให้กับคนส่วนใหญ่ในระดับรากหญ้าตั้งแต่ไม่ให้บริการแก่พวกเขาในการเป็นสื่อที่ใช้งาน รายงานนี้จัดทำขึ้นสำหรับศูนย์ที่ห่างไกลของรัฐสภาและผู้บริหารระดับสูงที่พวกเขาช่วยให้พวกเขาเพื่อหารือเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในท้องถิ่น แต่ไม่ให้เสียงไปยังท้องถิ่นจึงยืนยาวระยะห่างระหว่างท้องถิ่นและทุนชั้นนำของกรุงไนโรบี เนื่องจากรายงานที่ไม่ได้ไปเข้าไปในหัวใจของการป้อนข้อมูลชุมชนลงในการระบุความจำเป็นในการเลือกโครงการการตัดสินใจและการดำเนินการก็จะเป็นเรื่องยากที่จะประเมิน CDF แม้ในแง่ของการเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีประสิทธิภาพ. ผมยืนยันว่าสำหรับ CDF เพื่อตอบสนองความ คาดหวังที่ดียกขึ้นเกี่ยวกับเรื่องนี้มีความจำเป็นสำหรับการปฏิรูปการรุนแรงกับระบบของการบัญชีและการตรวจสอบเพื่อที่จะเปลี่ยนความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างหน่วยงานและผู้ว่าราชการจังหวัด การปฏิรูปควรจะเกี่ยวกับการเปลี่ยนความสัมพันธ์เชิงอำนาจ (Caiden, 1991) กรอบนี้อยู่คำถามของสิ่งที่จะถูกคิดและวิธีการที่จะถูกคิด เสนอกรอบการพยายามที่จะวางเป้าหมายและแรงบันดาลใจของประชาชนที่เป็นศูนย์กลางของความรับผิดชอบที่ เป้าหมายเหล่านี้และแรงบันดาลใจเป็นพื้นฐานสำหรับการระบุสิ่งที่จะถูกคิดคือเมืองหลวงทางเศรษฐกิจและสังคมที่ CDF พยายามที่จะเพิ่ม ในแง่ของวิธีเมืองหลวงเหล่านี้ควรจะคิดเป็นกรอบการเก็บข้อมูลนำเสนอแง่มุมของระบบ Westminster แลกเปลี่ยนของความรับผิดชอบควบคู่ไปกับวิธีการใหม่ที่จะช่วยให้สอดคล้องกับการปฏิบัติที่สะท้อนมากขึ้น (Shenkin และ Coulson 2007) ความรับผิดชอบต่อรัฐสภาจะช่วยให้รัฐบาลที่จะทราบว่าจำนวนเงินที่ได้รับการใช้ในแต่ละเขตเลือกตั้งและสิ่งที่โครงการ ขณะที่ศูนย์ในไนโรบีต้องการข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนเงินที่ได้รับการใช้เวลาก็ยังเป็นระบบที่สำคัญนี้ปรับตัวสูงขึ้นของความรับผิดชอบประกอบด้วยมาตรการของการปฏิบัติงานเกี่ยวกับวิธี CDF ได้เติมเมืองหลวงทางเศรษฐกิจและสังคมของการเลือกตั้ง มาตรการเหล่านี้อาจรวมถึงกระบวนการที่ใช้ในแต่ละเขตเลือกตั้งเพื่อเลือกสมาชิกของ CDCs เพื่อตรวจสอบความต้องการของประชาชนในเขตเลือกตั้งและเพื่อเลือกและประเมินผลโครงการ. ปัญหาที่เกิดขึ้นกับระบบแลกเปลี่ยนของความรับผิดชอบตามที่ระบุคือธรรมชาติเรื่อย ๆ และการวางแนวทางปรับตัวสูงขึ้นซึ่งกัลป์ที่ยังหลงเหลืออยู่ ความสัมพันธ์เชิงอำนาจ จึงมีความจำเป็นในการรับผิดชอบลงไปประชาชนไม่ได้ผ่านกระบวนการพาสซีฟของรายงานการผลิต แต่การสู้รบที่ใช้งานมากขึ้นด้วยองค์ประกอบเพื่อให้ตอบสนองความต้องการและความกังวลของพวกเขาสามารถได้รับการพิจารณาในการตัดสินใจที่จะทำ มันเป็นภาพที่ความรับผิดชอบดังกล่าวจะไม่ถูก จำกัด ให้ใช้วิธีการอย่างเป็นทางการของการบัญชี แต่อาจรวมถึงการบรรยายหรือคำอธิบายของวิธีการที่เงินทุนที่ได้รับการจัดสรรและวิธีการที่พวกเขาจะถูกนำมาใช้ รูปแบบของความรับผิดชอบนี้จะวิวัฒนาการกับความต้องการของชุมชนที่มีความหลากหลาย (Shenkin และ Coulson 2007) นี้เป็นข้อเสนอที่รุนแรงที่มีความจำเป็นในการให้สัมปทานของประชาชนเกินกว่าเพียงการเลือกตั้งรอบห้าปีที่จะถือหน่วยงานกลางและท้องถิ่นบัญชีและควบคุมทรัพยากรของชาติและการตัดสินใจที่มาพร้อมกับมัน ย้ายไปอยู่ที่ความรับผิดชอบทางสังคมมี แต่ความไม่สะดวกสำหรับผู้ที่แพร่หลายในประเพณีโครงสร้างของการบัญชีที่ได้มาตรฐานและความรับผิดชอบ (O'Dwyer และ Unerman 2006) และไม่เป็นอิสระ ค่าใช้จ่ายของการรักษาสี่ทศวรรษที่ผ่านมาวิธีการรวมศูนย์อดสูเก่า แต่มีแนวโน้มที่จะสูงขึ้นหากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังการเลือกตั้งที่ผ่านมาในประเทศเคนยาเป็นอะไรไปโดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้ได้วิเคราะห์วาทกรรมสาธารณะ CDF ในเคนยา สองหนังสือพิมพ์ชั้นนำ CDF และข้อคิดอื่น ๆ , กฎหมายและรายงานเพื่อระบุจุดอ่อนที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับโครงการ และเสนอแนวคิดใหม่ของการบัญชี และตรวจสอบได้วาทกรรมเหล่านี้ถูกนำมาเป็นข้อความ และการตีความในรูปแบบหลักที่ควรแนะนำระบบใหม่ของการบัญชี และตรวจสอบได้ ข้อจำกัดของวิธีการนี้คือ หนังสือพิมพ์รายงานและข้อคิดไม่จําเป็นต้องแสดงถึงความปรารถนาของชาวเคนยา อย่างไรก็ตาม