One possible interpretation of thes

One possible interpretation of these seemingly contradictory findings (i.e., persistent delays in spontaneous gaze following
despite normal reflexive sensitivity to gaze cues) is that children with ASD fail to use gaze cues to interpret intention, and make predictions about the behavior of other people. According to such a theory, delays in spontaneous gaze following may be the consequence of a disrupted motivational system where social stimuli are inherently less rewarding. The current study uses eye-tracking to elicit adults’s spontaneous (rather than reflexive) gaze following, using dynamic stimuli designed to simulate naturalistic interactions. That is, participants viewed a series of short videos that show a model at the center of the screen who gazes at a series of target objects that appear/disappear in the four corners of the screen (congruent condition). Participants’ pattern of eye gaze while viewing these stimuli were then compared to a set of control stimuli,where the model shifts her gaze equally as often, but her gaze is directed at the empty corners of the screen while the target appears in a different corner (incongruent condition). Similar stimuli have been presented in two recent fMRI studies, showing reliable differences in cortical activation (i.e., ventral medial frontal cortex; superior temporal sulcus) between the two experimental conditions. Finally, in our own previous research, we used this eye-tracking paradigm to evaluate the gaze patterns of 50 typically developing children between 3 and 9 years of age. Results revealed that children who presented with few parent-reported features of the BAP consistently modulated their eye gaze between the two experimental conditions. In contrast, children who presented with higher levels of sub-clinical symptoms associated with the BAP showed indistinguishable gaze pattern across both conditions. The current brief report aims to investigate whether similar associations between individual differences in participant gaze pattern and features of the BAP are also evident in a sample of typical adults.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตีความไปได้หนึ่งสิ่งเหล่านี้ดูเหมือนว่าขัดแย้ง (เช่น แบบความล่าช้าในสายตาอยู่ต่อไปนี้แม้ปกติสะท้อนกลับไวจ้องสัญลักษณ์) คือ ว่า เด็ก ASD ไม่สามารถใช้สัญลักษณ์สายตาแปลเจตนา และทำการคาดคะเนเกี่ยวกับลักษณะการทำงานของคนอื่น ตามเช่นการทฤษฎี ความล่าช้าในสายตาอยู่ต่อได้สัจจะของระบบหัด disrupted ที่สิ่งเร้าทางสังคมมีน้อยลงความคุ้มค่า การศึกษาปัจจุบันใช้ตาติดตามเพื่อเจตนารมณ์ของผู้ใหญ่อยู่ (แทนที่สะท้อนกลับ) สายตาดังต่อไปนี้ โดยใช้สิ่งเร้าแบบที่ออกแบบมาเพื่อจำลองการโต้ตอบ naturalistic นั่นคือ คนดูชุดของวิดีโอสั้น ๆ ที่แสดงรูปแบบของหน้าจอที่ gazes ที่ชุดของวัตถุเป้าหมายที่ปรากฏ/หายไปในสี่มุมของหน้าจอ (แผงเงื่อนไข) รูปแบบของผู้เข้าร่วมของสายตาตาขณะดูสิ่งเร้าเหล่านี้ได้แล้วเปรียบเทียบกับชุดของสิ่งเร้าควบคุม ที่แบบกะสายตาของเธอเหมือนกันเป็นบ่อย แต่สายตาของเธอจะกำกับที่มุมว่างของหน้าจอในขณะที่เป้าหมายปรากฏขึ้นในมุมแตกต่างกัน (incongruent เงื่อนไข) สิ่งเร้าที่คล้ายกันได้ถูกนำเสนอในสอง fMRI การศึกษาล่าสุด แสดงความแตกต่างความน่าเชื่อถือในเนื้อแน่นเปิดใช้งาน (เช่น ventral ด้านใกล้กลางหน้าผาก cortex ร่องขมับเหนือกว่า) ระหว่างสองเงื่อนไขทดลอง ในที่สุด งานวิจัยก่อนหน้านี้ของเราเอง เราใช้กระบวนทัศน์นี้ตาติดตามเพื่อประเมินรูปแบบสายตาปกติพัฒนาเด็กระหว่าง 3 และ 9 ปี 50 ผลการเปิดเผยว่า เด็กที่แสดงคุณลักษณะรายงานหลักไม่กี่ของ BAP สม่ำเสมอ สันทัดสายตาระหว่างเงื่อนไขการทดลองสองตาของพวกเขา ในทางตรงกันข้าม เด็กแสดงอาการทางคลินิกย่อยที่เกี่ยวข้องกับ BAP ที่มีระดับสูงพบว่ารูปแบบสายตาที่จำแนกไม่ได้ข้ามเงื่อนไขทั้งสอง รายงานย่อปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่า การเชื่อมโยงระหว่างแต่ละความแตกต่างในสายตาผู้เข้าร่วมรูปแบบและคุณลักษณะของ BAP จะคล้ายก็ชัดในตัวอย่างของผู้ใหญ่ทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายที่เป็นไปได้ของการค้นพบเหล่านี้ดูเหมือนจะขัดแย้งกัน (เช่นความล่าช้าถาวรในการจ้องมองที่เกิดขึ้นเองต่อไป
แม้จะมีความไวสะท้อนปกติที่จะจ้องมองตัวชี้นำ) คือเด็กที่มี ASD ล้มเหลวที่จะใช้ตัวชี้นำจ้องมองการตีความความตั้งใจและทำให้การคาดการณ์เกี่ยวกับพฤติกรรมของคนอื่น ๆ ตามทฤษฎีเช่นความล่าช้าในการจ้องมองที่เกิดขึ้นเองต่อไปนี้อาจจะเป็นผลมาจากการหยุดชะงักของระบบที่สร้างแรงบันดาลใจสิ่งเร้าทางสังคมเป็นอย่างโดยเนื้อแท้รางวัลน้อย การศึกษาในปัจจุบันใช้ตาติดตามที่จะล้วงเอาของผู้ใหญ่ที่เกิดขึ้นเอง (แทนที่จะสะท้อน) จ้องมองต่อไปนี้โดยใช้สิ่งเร้าแบบไดนามิกที่ออกแบบมาเพื่อจำลองปฏิสัมพันธ์ธรรมชาติ นั่นคือผู้เข้าร่วมดูชุดของวิดีโอสั้น ๆ ที่แสดงให้เห็นรูปแบบที่เป็นศูนย์กลางของหน้าจอที่จ้องที่ชุดของวัตถุเป้าหมายที่ปรากฏ / หายไปในสี่มุมของหน้าจอ (สภาพสอดคล้องกัน) รูปแบบการเข้าร่วมของการจ้องมองตาในขณะที่ดูสิ่งเร้าเหล่านี้ได้แล้วเมื่อเทียบกับชุดควบคุมสิ่งเร้าที่รูปแบบกะจ้องมองเธออย่างเท่าเทียมกันบ่อย แต่จ้องมองเธอเป็นผู้กำกับที่มุมที่ว่างเปล่าของหน้าจอในขณะที่เป้าหมายที่ปรากฏอยู่ในมุมที่แตกต่างกัน (สภาพสอดคล้องกัน) สิ่งเร้าที่คล้ายกันได้รับการนำเสนอในการศึกษาทั้งสอง fMRI ที่ผ่านมาแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่น่าเชื่อถือในการกระตุ้นเยื่อหุ้มสมอง (เช่นเยื่อหุ้มสมองหน้าผากตรงกลางท้อง; ร่องชั่วคราวที่เหนือกว่า) ระหว่างสองเงื่อนไขการทดลอง สุดท้ายในการวิจัยก่อนหน้านี้ของเราเองเราใช้กระบวนทัศน์ตาติดตามนี้ในการประเมินรูปแบบการจ้องมอง 50 มักจะพัฒนาเด็กระหว่าง 3 และ 9 ปี ผลการศึกษาพบว่าเด็กที่นำเสนอพร้อมกับคุณสมบัติที่ผู้ปกครองรายงานบางส่วนของ BAP อย่างต่อเนื่องปรับจ้องมองตาของพวกเขาระหว่างสองเงื่อนไขการทดลอง ในทางตรงกันข้ามเด็กที่นำเสนอมีระดับที่สูงขึ้นของอาการย่อยทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับการแสดงให้เห็นว่ารูปแบบ BAP จ้องมองข้ามแยกไม่ออกทั้งสองเงื่อนไข รายงานสรุปในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่าสมาคมที่คล้ายกันระหว่างความแตกต่างของแต่ละบุคคลในรูปแบบสายตาผู้เข้าร่วมและคุณสมบัติของ BAP นอกจากนี้ยังเห็นได้ชัดในตัวอย่างของผู้ใหญ่ทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งการตีความที่เป็นไปได้ของการค้นพบที่ดูเหมือนขัดแย้งเหล่านี้ ( เช่นถาวรความล่าช้าในฉับพลันจ้องมองต่อไปนี้
แม้จะสะท้อนความไวสายตาปกติคิว ) เป็นเด็กที่มี ASD ล้มเหลวที่จะใช้ตัวชี้นำการตีความเจตนาและทำให้การคาดการณ์เกี่ยวกับพฤติกรรมของบุคคลอื่น ตามเช่นทฤษฎีความล่าช้าในฉับพลัน สายตาของต่อไปนี้อาจจะมาจากแรงจูงใจที่กระตุ้นระบบหยุดชะงักสังคมเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ไม่คุ้มค่า การศึกษาปัจจุบันใช้ติดตามดูเพื่อศึกษาผู้ใหญ่ของธรรมชาติ ( มากกว่าสะท้อน ) จ้องมองต่อไปนี้ ใช้แบบไดนามิก โดยออกแบบมาเพื่อจำลองการปฏิสัมพันธ์ทางธรรมชาติ นั่นคือผู้เข้าร่วมชมชุดของวิดีโอสั้น ๆที่แสดงรูปแบบในศูนย์ของหน้าจอที่ชื่นชอบในชุดของวัตถุเป้าหมายที่ปรากฏ / ไม่ปรากฏในมุมทั้งสี่ของหน้าจอ ( ภาพหลัง ) ผู้เข้าร่วม ' รูปแบบของตาจ้องมองขณะที่ดูสิ่งเร้าเหล่านี้แล้วเมื่อเทียบกับชุดควบคุมของสิ่งเร้าที่นางแบบกะสายตาเธอเท่า ๆ กันบ่อยๆแต่สายตาของเธอที่กำกับที่มุมว่างของหน้าจอในขณะที่เป้าหมายจะปรากฏในมุมที่แตกต่างกัน ( เงื่อนไขซึ่งไม่สอดคล้องกัน ) สิ่งเร้าที่คล้ายกันได้ถูกนำเสนอใน 2 การศึกษา fMRI ล่าสุดแสดงความแตกต่างที่เชื่อถือได้ในการกระตุ้นสมอง ( เช่น อยู่ตรงกลางหน้าผาก คอร์ ) ; superior temporal ร่อง ) ระหว่างทดลองสองเงื่อนไข ในที่สุด , ในงานวิจัยของเราเองเราใช้ตาติดตามกระบวนทัศน์เพื่อประเมินรูปแบบการพัฒนาเด็กสายตา 50 โดยระหว่างอายุ 3 และ 7 ปี ผลการศึกษาพบว่า เด็กๆ ที่นำเสนอไม่กี่คุณสมบัติของผู้ปกครองรายงานอย่างต่อเนื่องโดยเมื่อสายตาของสายตาระหว่างสองแบบเงื่อนไข ในทางตรงกันข้ามเด็กที่ได้รับระดับที่สูงขึ้นของย่อย อาการทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับสายตาและมีรูปแบบไม่ทั่วทั้งภาพ รายงานสั้น ๆ ในปัจจุบัน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาว่า สมาคมที่คล้ายคลึงกันระหว่างความแตกต่างของบุคคลในผู้เพ่งแบบแผนและลักษณะของบาปยังชัดเจนในตัวอย่างของผู้ใหญ่ทั่วไป