World history has seen many such ep

World history has seen many such epidemics, some of which have drastically altered the fortunes of human societies. Studies in historical epidemiology by scholars like William H. McNeill and Alfred W. Crosby show that epidemics have been most destructive when pathogens have made their way to societies with large, previously unexposed populations. This has happened frequently when individuals from an infected society have had dealings with others from unexposed societies. During the third century ce, for example, merchants introduced exotic pathogens to societies along the silk roads and caused epidemics in Han China, the Roman empire, and probably other societies as well. After the fourteenth century, bubonic plague traveled the trade routes and ravaged societies throughout much of the eastern hemisphere. From the sixteenth to the nineteenth centuries, a massive transfer of biological species took place following the European voyages of exploration that inaugurated sustained interaction between the peoples of the eastern hemisphere, the western hemisphere, and Oceania. As a part of this larger “Columbian exchange,” epidemic smallpox, measles, diphtheria, and other diseases exacted a devastating toll from indigenous peoples in the Americas and Oceania. Indeed, these massive transoceanic epidemics may have caused more deaths than any other agent in human history.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติศาสตร์โลกได้เห็นมากมายเช่นโรคระบาด ซึ่งได้อย่างรวดเร็วการเปลี่ยนแปลงใหญ่ ๆ ของสังคมมนุษย์ ศึกษาระบาดวิทยาประวัติศาสตร์โดยคณะนักวิชาการเช่น William H. McNeill และอัลเฟรด W. Crosby แสดงว่า โรคระบาดได้ทำลายมากที่สุดเมื่อโรคได้ทำให้สังคมมีขนาดใหญ่ unexposed ก่อนหน้านี้ประชากรของพวกเขาไป เกิดขึ้นบ่อยครั้งเมื่อบุคคลจากสังคมการติดไวรัสได้มีการติดต่อกับผู้อื่นจากสังคม unexposed ในระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 3 ce ตัวอย่าง ร้านค้านำโรคแปลกใหม่เพื่อสังคมตามเส้นทางสายไหม และเกิดโรคระบาดใน จีนฮั่น จักรวรรดิโรมัน และสมาคมอื่น ๆ คงดี หลังจากศตวรรษจวน กาฬโรคเดินทางเส้นทางการค้า และ ravaged สังคมตลอดของซีกโลกตะวันออก จาก sixteenth เพื่อศตวรรษศตวรรษที่ 19 การโอนย้ายใหญ่พันธุ์ชีวภาพเอาสถานที่ดังต่อไปนี้วอเยจส์ยุโรปของที่เปิดทำการโต้ตอบระหว่างคนของซีกโลกตะวันออก ซีกโลกตะวันตก และโอเชียเนีย sustained ส่วนนี้ใหญ่ "Columbian แลกเงิน" เรื้อรังไข้ทรพิษ หัด คอตีบ โรคอื่น ๆ และได้เรียกร้องเอาโทรทำลายล้างจากชนพื้นเมืองในอเมริกาและโอเชียเนีย แน่นอน โรคระบาดเหล่านี้ transoceanic ที่ขนาดใหญ่อาจมีเกิดตายเพิ่มมากขึ้นกว่าตัวแทนอื่น ๆ ในประวัติศาสตร์มนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์โลกได้เห็นการระบาดของโรคดังกล่าวจำนวนมากบางแห่งที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดมั่งคั่งของสังคมมนุษย์ การศึกษาทางระบาดวิทยาในประวัติศาสตร์โดยนักวิชาการเช่นวิลเลียมเอชและอัลเฟรด McNeill ครอสบีดับบลิวแสดงให้เห็นว่าการระบาดของโรคได้รับการทำลายล้างมากที่สุดเมื่อเชื้อโรคได้ทำทางของพวกเขากับสังคมขนาดใหญ่ประชากรยังไม่ได้ถ่ายก่อนหน้านี้ นี้ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งเมื่อบุคคลจากสังคมที่ติดเชื้อจะมีการติดต่อกับผู้อื่นในสังคมยังไม่ได้ถ่าย ซีอีในช่วงศตวรรษที่สามเช่นพ่อค้าแนะนำเชื้อโรคแปลกใหม่ให้สังคมไปตามถนนผ้าไหมและโรคระบาดที่เกิดในฮันประเทศจีนจักรวรรดิโรมันและอาจสังคมอื่น ๆ เช่นกัน หลังจากศตวรรษที่สิบสี่, กาฬโรคเดินทางเส้นทางการค้าและสังคมทำลายตลอดซีกโลกตะวันออก จากศตวรรษที่สิบหกสิบเก้าโอนขนาดใหญ่ของสายพันธุ์ทางชีวภาพที่เกิดขึ้นต่อไปนี้การเดินทางยุโรปของการสำรวจที่เปิดการทำงานร่วมกันอย่างยั่งยืนระหว่างประชาชนของซีกโลกตะวันออกซีกโลกตะวันตกและโอเชียเนีย ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของขนาดใหญ่ "การแลกเปลี่ยนหอมกรุ่น" ไข้ทรพิษระบาดของโรคหัดโรคคอตีบและโรคอื่น ๆ ไขว่คว้าอย่างรุนแรงจากชนพื้นเมืองในทวีปอเมริกาและโอเชียเนีย อันที่จริงเหล่านี้ระบาดข้ามมหาสมุทรขนาดใหญ่อาจจะก่อให้เกิดการเสียชีวิตมากกว่าตัวแทนอื่น ๆ ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ของโลกได้เห็นโรคระบาดดังกล่าวจำนวนมาก ซึ่งในการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของสังคมมนุษย์ . การศึกษาในทางระบาดวิทยาโดยนักวิชาการ เช่น วิลเลียม เอช แม็คนีลและอัลเฟรดครอสบี้ แสดงว่า โรคระบาดได้ W . อันตรายที่สุด เมื่อเชื้อโรคได้มุ่งหน้าไปสู่สังคมที่มีขนาดใหญ่ ประชากร อิ่มก่อนนี้เกิดขึ้นบ่อย ๆเมื่อบุคคลจากสังคมที่ได้มีการติดต่อกับคนอื่น ๆจากอิ่มสังคม ในช่วงศตวรรษที่สาม CE , ตัวอย่าง พ่อค้านำเชื้อโรคที่แปลกใหม่ในสังคมตามแนวถนนจากผ้าไหมและโรคระบาดใน ฮาน ประเทศจีน จักรวรรดิโรมัน และอาจจะอื่น ๆ ในสังคมได้เป็นอย่างดี หลังจากศตวรรษที่สิบสี่ ,กาฬโรคเดินทางเส้นทางค้าขายและซากสังคมตลอดมากของซีกโลกตะวันออก จาก 16 ถึง 19 ศตวรรษ , การถ่ายโอนขนาดใหญ่ของสายพันธุ์แท้ๆ เอาสถานที่ดังต่อไปนี้การเดินทางยุโรปของการสำรวจที่ได้รับการปฏิสัมพันธ์ระหว่างประชาชนในซีกโลกตะวันออก ซีกโลกตะวันตก และโอเชียเนียเป็นส่วนหนึ่งของขนาดใหญ่ " หอมตรา " โรคระบาดไข้ทรพิษ โรคหัด โรคคอตีบ และโรคอื่นๆ ทำการทำลายโทรจากชนพื้นเมืองในทวีปอเมริกา และโอเชียเนีย แน่นอน สิ่งเหล่านี้ขนาดใหญ่ซึ่งข้ามมหาสมุทรโรคระบาดอาจทำให้เกิดการเสียชีวิตมากกว่าเจ้าหน้าที่อื่น ๆในประวัติศาสตร์ของมนุษย์