You said “You don't accept any resp

You said “You don't accept any responsibility for us both being unhappy. All the problems are caused by me. That is not true”
I wrote "it's up to you" I mean . I am your wife. I will do as you say:
1. You must love me.
2. You must accept me as the leader.
3. You must show respect towards me always.

- I was a child without parents , A street children. Hard work in exchange for food Since the age of 5-6 years. When a family is dependent. I'm happy, but I work hard. When they ordered me . I'm going to finish quickly Because I have a lot of responsibility , Here is my problem When you say , I'm going to finish quickly . I think it is right But when I have finished, You said I decided to do it alone. I'm trying to learn how to live together with you. Which is something I don't understand. Problems that make us unhappy. Because I do myself. I accept the mistake And I'm sorry to make you unhappy. I am sorry

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณว่า "คุณไม่ยอมรับความรับผิดชอบใด ๆ สำหรับเราทั้งสองมีความสุข ปัญหาทั้งหมดเกิดจากผม ที่ไม่เป็นความจริง" ผมเขียน "มันขึ้นอยู่กับคุณ" ผมหมายถึง ฉันเป็นภรรยาของคุณ ฉันจะทำ ตามที่คุณบอกว่า: 1. คุณต้องรักฉัน2. คุณต้องยอมรับฉันเป็นผู้นำ3. คุณต้องแสดงความเคารพต่อฉันเสมอ-มีลูกไม่ มีพ่อแม่ เด็กสตรี ทำงานหนักเพื่อแลกกับอาหารตั้งแต่อายุ 5-6 ปี เมื่อครอบครัวนั้นขึ้นอยู่ ฉันมีความสุข แต่ทำงาน เมื่อพวกเขาสั่งให้ฉัน ฉันจะเสร็จอย่างรวดเร็วเนื่องจากมีความรับผิดชอบ นี่คือปัญหาของฉันเมื่อคุณพูดว่า ฉันจะเสร็จอย่างรวดเร็ว คิดว่า เหมาะสม แต่เมื่อฉันเสร็จแล้ว คุณกล่าวว่า ฉันตัดสินใจที่จะทำคนเดียว ฉันกำลังพยายามเรียนรู้วิธีการอยู่ร่วมกันกับคุณ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจ ปัญหาที่ทำให้เราไม่มีความสุข เพราะฉันทำตัวเอง ฉันยอมรับความผิด และขอให้คุณไม่มีความสุข ฉันขอโทษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณบอกว่า " คุณไม่ได้รับความรับผิดชอบใด ๆสำหรับเราสองคนไม่มีความสุข . ปัญหาทั้งหมดที่เกิดจากฉัน ไม่จริง "
ฉันเขียน " เป็นคุณ " ฉันพูด ฉันเป็นภรรยาของคุณ ผมจะทำตามที่คุณพูด :
1 คุณต้องรักฉัน .
2 คุณจะยอมรับฉันในฐานะหัวหน้า .
3 คุณจะต้องแสดงความเคารพต่อฉันเสมอ

ผมเป็นเด็กไม่มีพ่อแม่ เด็กเร่ร่อนงานหนักในการแลกเปลี่ยนอาหารตั้งแต่อายุ 5-6 ปี เมื่อครอบครัวมันขึ้นอยู่กับ ผมมีความสุข แต่ผมทำงานหนัก เมื่อเขาสั่งมา ผมจะทำให้เสร็จเร็วที่สุด เพราะฉันมีความรับผิดชอบมากมาย นี่เป็นปัญหาของผม เมื่อคุณพูดว่า ผมจะรีบทำให้เสร็จเร็วๆ ฉันคิดว่ามันเป็นสิทธิ แต่เมื่อเสร็จ เธอบอกว่าฉันตัดสินใจที่จะทำมันคนเดียวฉันพยายามที่จะเรียนรู้การใช้ชีวิตร่วมกันกับคุณ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่อาจเข้าใจ ปัญหาที่ทำให้เราไม่มีความสุข เพราะผมทำเอง ผมยอมรับความผิด และขอโทษที่ทำให้คุณไม่มีความสุข ฉันขอโทษ