According to the previous section,

According to the previous section, the biopsychosocial model is a theoretical framework that could potentially be applied to understand patient perception and how the workings of the body can affect the mind, as well as how the functioning of the mind can in turn affect the body (Halligan & Aylward, 2006). This means both a direct interaction between mind and body as well as indirect effects. The biopsychosocial model presumes that it is important to handle the three together as a growing body of literature suggesting that patient perceptions of health and threat of disease, as well as barriers in a patient’s social or cultural environment, appear to in uence the likelihood that a patient will engage in health-promoting or treatment behaviors, such as taking medication appropriately, following proper diet or nutritional guidelines, and engaging in physical activity (DiMatteo, Haskard & Williams, 2007). Therefore, when depression during pregnancy exists, perhaps it is this element of increased risk which leads to an increased likelihood of disease.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามส่วนก่อนหน้า รุ่น biopsychosocial เป็นกรอบทฤษฎีที่อาจจะใช้เพื่อทำความเข้าใจรับรู้ผู้ป่วยและวิธีการทำงานของร่างกายมีผลต่อจิตใจ เช่นวิธีการทำงานของจิตใจอาจจะมีผลต่อร่างกาย (Halligan & Aylward, 2006) นี้หมายถึง ทั้งการโต้ตอบที่ตรงระหว่างจิตใจ และร่างกาย ตลอดจนผลกระทบทางอ้อม รุ่น biopsychosocial presumes ให้ความสำคัญในการจัดการทั้งสามเข้าด้วยกันเป็นร่างกายเจริญเติบโตของวรรณคดีที่ชี้ให้เห็นว่า ผู้ป่วยรับรู้สุขภาพและการคุกคามของโรค เป็นอุปสรรคของผู้ป่วยทางสังคม หรือทางวัฒนธรรมสิ่งแวดล้อม ปรากฏใน uence โอกาสที่ผู้ป่วยจะมีส่วนร่วมในการส่งเสริมสุขภาพหรือพฤติกรรมบำบัด เช่นการใช้ยาอย่างเหมาะสม ต่อไปอาหารที่เหมาะสมหรือแนวทางโภชนาการ และมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพ (DiMatteo, Haskard และวิ ลเลียมส์ 2007) จึง เมื่อภาวะซึมเศร้าระหว่างตั้งครรภ์มีอยู่ บางทีมันเป็นองค์ประกอบของความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นซึ่งนำไปสู่โอกาสเพิ่มขึ้นของโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ส่วนก่อนหน้านี้รุ่น biopsychosocial เป็นกรอบทฤษฎีที่อาจจะถูกนำไปใช้ในการทำความเข้าใจการรับรู้ของผู้ป่วยและวิธีการทำงานของร่างกายที่สามารถส่งผลกระทบต่อจิตใจเช่นเดียวกับวิธีการทำงานของจิตใจสามารถเปิดผลต่อร่างกาย ( เฮลลีเก & Aylward 2006) ซึ่งหมายความว่าทั้งสองมีปฏิสัมพันธ์โดยตรงระหว่างร่างกายและจิตใจเช่นเดียวกับผลกระทบทางอ้อม รุ่น biopsychosocial ทึกทักว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจัดการกับทั้งสามร่วมกันเป็นร่างกายเจริญเติบโตของวรรณกรรมบอกว่าการรับรู้ของผู้ป่วยของสุขภาพและการคุกคามของโรคเช่นเดียวกับปัญหาและอุปสรรคในสภาพแวดล้อมทางสังคมหรือวัฒนธรรมของผู้ป่วยปรากฏในอิทธิพลต่อความเป็นไปได้ว่า ผู้ป่วยจะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพหรือการรักษาเช่นการใช้ยาอย่างเหมาะสมต่อไปรับประทานอาหารที่เหมาะสมหรือแนวทางปฏิบัติทางโภชนาการและมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกาย (DiMatteo, Haskard และวิลเลียมส์ 2007) ดังนั้นเมื่อเกิดภาวะซึมเศร้าระหว่างตั้งครรภ์อยู่แล้วบางทีมันอาจจะเป็นองค์ประกอบของความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นนี้ซึ่งนำไปสู่​​โอกาสเพิ่มขึ้นของโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม ส่วนก่อนหน้า รุ่น biopsychosocial เป็นกรอบทางทฤษฎีที่อาจถูกใช้เพื่อเข้าใจการรับรู้ของผู้ป่วยและวิธีการทำงานของร่างกายจะมีผลต่อจิตใจ ตลอดจนวิธีการทำงานของจิตใจสามารถจะส่งผลกระทบต่อร่างกาย ( แฮลลิเกิ้น & เอลเวิร์ด , 2006 ) ซึ่งหมายความว่าทั้งทางตรง ปฏิสัมพันธ์ระหว่างจิตใจและร่างกายเช่นเดียวกับผลกระทบทางอ้อม รูปแบบ biopsychosocial ทึกทักว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจัดการทั้งสามรวมกันเป็นร่างกายที่เติบโตของวรรณกรรมแนะนำว่า การรับรู้ของผู้ป่วยและคุกคามสุขภาพของโรค ตลอดจนปัญหา อุปสรรคในผู้ป่วยที่สังคมหรือสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมที่ปรากฏใน uence โอกาสที่ผู้ป่วยจะได้มีส่วนร่วมในการส่งเสริมสุขภาพ หรือพฤติกรรมเช่นการรักษา ยาอาหารที่เหมาะสมหรือโภชนาการอย่างเหมาะสม ตามแนวทาง และมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกาย ( ดีมัตตีโอ haskard & , วิลเลียมส์ , 2007 ) ดังนั้น เมื่อซึมเศร้าระหว่างตั้งครรภ์อยู่ บางทีมันเป็นองค์ประกอบของความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นซึ่งนำไปสู่โอกาสที่เพิ่มขึ้นของโรค