Let us consider Bowie's arguments.

Let us consider Bowie's arguments. If we conclude that the meaning and value of work is whatever the worker determines it to be, as at least the hedo¬nistic version of the conventional model would hold, then we cannot say that workers have any right to, nor management any duty to provide, meaningful work. Such an open-ended conception of worker rights would render the con¬cept meaningless by failing to distinguish rights from mere desires. It also would imply a range of management duties that would be impossible to fulfill.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้เราพิจารณาข้อโต้แย้งของโบวี่ ถ้าเราสรุปว่าความหมายและคุณค่าของการทำงานเป็นสิ่งที่ผู้ปฏิบัติงานที่กำหนดให้เป็นอย่างน้อย Hedo ¬รุ่น nistic ของรูปแบบการชุมนุมจะถือแล้วเราไม่สามารถพูดได้ว่าคนงานมีสิทธิใด ๆ หรือการจัดการหน้าที่ในการ ให้การทำงานที่มีความหมายเช่นความคิดที่เปิดกว้างของสิทธิของลูกจ้างจะทำให้ฌ CEPT ​​con ความหมายโดยไม่สามารถแยกความแตกต่างจากความต้องการสิทธิเพียง มันก็จะบ่งบอกถึงช่วงของการปฏิบัติหน้าที่ของการจัดการที่จะเป็นไปไม่ได้ที่จะตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้เราพิจารณาอาร์กิวเมนต์ของโบวี ถ้าเราสรุปว่า ความหมายและค่าของงานเป็นเพียงผู้ปฏิบัติงานที่กำหนดให้ เป็นน้อย รุ่น hedo¬nistic รุ่นดั้งเดิมจะเก็บ แล้วเราไม่สามารถบอกว่า ผู้ปฏิบัติงานมีใด ๆ สิทธิ หรือบริหารภาษีใด ๆ ให้ ทำงานที่มีความหมาย เช่นการคิดแบบเปิดของสิทธิ์ของผู้ปฏิบัติงานจะทำ con¬cept ออก โดยการแยกสิทธิจากความต้องการเพียง เป็นสิทธิ์มันยังจะแบบหลากหลายหน้าที่การจัดการที่จะไม่สามารถตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปล่อยให้เราพิจารณาอาร์กิวเมนต์ของมีดชายธง หากเราจะสรุปว่าความคุ้มค่าและความหมายของงานคือไม่ว่างานจะเป็นตัวกำหนดว่าจะให้ได้เป็นอย่างน้อยรุ่น hedo ¬ nistic ของรุ่นทั่วไปที่จะค้างไว้แล้วเราไม่สามารถบอกว่าคนงานมีสิทธิที่จะไม่ใช่การจัดการหน้าที่จะต้องจัดให้มีงานมีความหมายแนวความคิดแบบเปิดโล่งที่สิ้นสุดเช่นคนงานคนหนึ่งจะทำให้แต่ข้างล่าง Con ¬ ที่ไม่มีความหมายอะไรโดยไม่แยกแยะสิทธิ์จากความต้องการเพียงแค่ นอกจากนี้ยังจะมีความหมายถึงความหลากหลายในการปฏิบัติหน้าที่การบริหารจัดการที่จะเป็นไปไม่ได้ที่จะปฏิบัติตาม