John Waters, on the other hand, pro

John Waters, on the other hand, proved too hot to handle for the major studios. Distributing his films locally though a production company of his own creation known as Dreamland Productions, Waters defied the mainstream completely until the early 80s, when the fledgling New Line Cinema agreed to work with him on Polyester. During the 1980s, Waters would become a pillar of the New York–based independent film movement known as the "Cinema of Transgression", a term coined by Nick Zedd in 1985 to describe a loose-knit group of like-minded New York artists using shock value and humor in their super 8mm films and video art. Other key players in this movement included Kembra Pfahler, Casandra Stark, Beth B, Tommy Turner, Richard Kern and Lydia Lunch. Rallying around such institutions as the Film-Makers' Cooperative and Anthology Film Archives, this new generation of independents devoted themselves to the defiance of the now-establishment New Hollywood, proposing that "all film schools be blown up and all boring films never be made again."[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอห์นวอเตอร์ส คง พิสูจน์ร้อนเกินไปการจัดการสำหรับสตูดิโอหลัก กระจายภาพยนตร์ของเขาในท้องถิ่นว่าเป็นบริษัทผู้ผลิตสร้างเขาเองเรียกว่าการผลิตดรีมแลนด์ น้ำคณะทำงานกับอย่างสมบูรณ์จนถึงราวต้น เมื่อภาพยนตร์บรรทัดใหม่นกตกลงการทำงานกับโพลีเอสเตอร์ ในช่วงทศวรรษที่ 1980 น้ำจะกลายเป็น เสาหลักของการเคลื่อนไหวของภาพยนตร์อิสระ York–based ใหม่ที่เรียกว่า "โรงภาพยนตร์ของนั้น" คำจังหวะ โดยนิค Zedd ในปี 1985 เพื่ออธิบายกลุ่ม knit หลวมของนิวยอร์กศิลปินเดียวกันที่ใช้ค่าช็อก และเรื่องตลกในภาพยนตร์ 8 มม.ซุปเปอร์และวิดีโออาร์ต อื่น ๆ ผู้เล่นสำคัญในขบวนการนี้รวม Kembra Pfahler, Casandra โดยสิ้นเชิง เบธ B, Tommy Turner ริชาร์ด Kern และกลาง Lydia โอกาสรอบสถาบันเช่นเป็นสหกรณ์และเทนนิสเก็บฟิล์มที่ฟิล์มผู้ผลิต รุ่นใหม่นี้ของ independents ทุ่มเทตัวเองกับสมัยของการก่อตั้งนี้ใหม่ฮอลลีวูด เสนอว่า "โรงเรียนฟิล์มทั้งหมดถูกเป่าขึ้น และฟิล์มทั้งหมดน่าเบื่อไม่เคยทำอีก"[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นวอในมืออื่น ๆ , พิสูจน์แล้วว่าร้อนเกินไปที่จะจัดการกับสตูดิโอใหญ่ จำหน่ายภาพยนตร์ของเขาในท้องถิ่นแม้ว่า บริษัท ผู้ผลิตของการสร้างของตัวเองที่รู้จักกันเป็นโปรดักชั่น Dreamland น้ำท้าทายกระแสหลักอย่างสมบูรณ์จนถึง 80 ต้นเมื่อนกสายใหม่ Cinema ตกลงที่จะทำงานกับเขาในโพลีเอสเตอร์ ในช่วงปี 1980 น้ำจะกลายเป็นเสาหลักของนิวยอร์กตามการเคลื่อนไหวของภาพยนตร์อิสระที่เรียกว่า "โรงภาพยนตร์ของการล่วงละเมิด" คำประกาศเกียรติคุณโดยนิค Zedd ในปี 1985 ในการอธิบายกลุ่มหลวมถักของที่มีใจเดียวกันศิลปินนิวยอร์กโดยใช้ ค่าช็อตและอารมณ์ขันในหนังซุปเปอร์ 8mm ของพวกเขาและวิดีโออาร์ต ผู้เล่นที่สำคัญอื่น ๆ ในการเคลื่อนไหวนี้รวมถึง Kembra Pfahler, Casandra สตาร์คเบ ธ B, ทอมมี่อร์เนอร์, ริชาร์ดเคอร์นและลิเดียอาหารกลางวัน การชุมนุมรอบสถาบันเช่นภาพยนตร์ผู้ผลิต 'สหกรณ์และกวีนิพนธ์เก็บฟิล์มรุ่นใหม่นี้ของที่ปรึกษาที่อุทิศตัวเองเพื่อการต่อต้านของตอนนี้สถานประกอบการใหม่ฮอลลีวู้ดเสนอว่า "โรงเรียนภาพยนตร์ทั้งหมดจะพัดขึ้นและภาพยนตร์ที่น่าเบื่อทั้งหมดไม่เคยทำ อีกครั้ง. "[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอห์นน้ำบนมืออื่น ๆที่พิสูจน์แล้วว่าร้อนเกินกว่าที่จะจัดการกับสตูดิโอใหญ่ กระจายภาพยนตร์ของเขาในประเทศ แต่การผลิตของ บริษัท การสร้างของเขาเองที่เรียกว่าโลกแห่งความฝันการผลิตน้ำท้าทายกระแสหลักทั้งหมด จนถึงช่วงต้นยุค 80 เมื่อ ค.ศ. บรรทัดใหม่ภาพยนต์ตกลงที่จะทำงานกับเขาในโพลีเอสเตอร์ ในช่วง 1980น้ำจะเป็นเสาหลักของนิวยอร์ก–อิสระตามภาพยนตร์เคลื่อนไหวที่เรียกว่า " หนังของการละเมิด " ระยะ coined โดย Nick เซดในปี 1985 เพื่ออธิบายหลวมถักกลุ่มศิลปินนิวยอร์กพบปะโดยใช้ค่าช็อกและอารมณ์ขันในฟิล์ม 8mm super และวิดีโอศิลปะ ผู้เล่นอื่น ๆที่สำคัญในขบวนการนี้รวม kembra pfahler แคแซนดรา , สิ้นเชิง , Beth B , ทอมมี่ เทอร์เนอร์ริชาร์ดเคิร์น กลางวัน และ ลิเดีย การชุมนุมรอบ ๆเช่นสถาบันเป็นผู้ผลิตภาพยนตร์ ' สหกรณ์และกวีนิพนธ์คลังภาพยนตร์รุ่นใหม่นี้ที่ปรึกษาอุทิศตนเพื่อท้าทายของตอนนี้ที่ก่อตั้งใหม่ของฮอลลีวู้ด เสนอว่า " โรงเรียนฟิล์มทั้งหมดถูกเป่าขึ้นและน่าเบื่อภาพยนตร์ไม่เคยทำอีกครั้ง . " [ 11 ]